Üzülmeyin,çocuğunuzu da üzmeyin.
Tamam sistem sınavlar üzerine kurulu maalesef, hep sınava girecekler ama herşeyin sonu değil ki bu.
Kızım 4.sınif bu sene bursluluk sınavlarına girdi beklediğim kadar iyi sonuçlar almadı,canı sağolsun dedim geçtim,ne yapabilirim ki başka.
4 sene sonra lgs'ye girecek. Yine hazırlanması konusunda destek olurum,sınava girer umarım başarıli olup istediği okula girebilir ama olmazsa da ben imkanlarım dahilinde iyi bir okula göndermeye gayret ederim ötesi yok ki.
Cambridge sınavlarına girdi bu sene,arabada eşimle bana giderken sordu kazanamazsam ne olur diye zira öğretmeni ek etüt verdi haftalarca bu sınav için ,biz bir ücret ödedik biliyor bunları,birşey olmaz kızım,kendini denemiş olacaksın sadece,sen elinden geleni yap yeter dedik geçtik.
Kazanabilir dedi öğretmeni hatta sınava kesinlikle girsin diye ikna eden de öğretmeni idi, ama ben kazanacaksın,şöyle olacak böyle olacak demedim zira ek sorumluluk yüklemeye,strese sokmaya gerek yoktu bence cocuğu.
Ki zaten biz böyle yaklastığımız halde rehberlik öğretmeni sınav kaygısı tasıyan bir çocuk olduğunu söylüyor. Sadece okulda sık sık sınava girdiği için bu kaygıyı yaşıyor. Evde ona düşük alma diyen yok,baskı yapan yok. Sınav haftası konu tekrarı yapıyoruz beraber,önemli konulara göz gezdiriyoruz ki ders çalışma sistemi otursun biraz diye.
Benim çok yakın bir akrabam, üniversite sınavı zamanı,kendini evin terasından atıp öldürdü. Intihar etti 18 yaşında gencecik bir kız. Sırf annesi/babası hatta ortak akrabamız olan kişiler tarafından,çok zeki bir kız,şurayı kazanacak,burada okuyacak vb söylemler duya duya hırsla yetiştirildiği için. Keşke yaşasaydı varsın o en iyi üniversiteye gitmeseydi. Canı içinde olsaydı da doktor olmasaydı.
Çocuklarımız zaten okulda yeterince stres altındalar,maalesef yarıştalar ,biz anne/baba olarak biraz sabırli sakin olmak zorundayız. İçten içe emeğinin karşılığını alsın istiyorsunuz/istiyoruz muhakkak ama olduğu kadarına razı olacağız.