bir anda olmadı canım o yüzden sakın ümitsizliğe kapılma herkes yapıyor ben niye yapamıyorum deme
buradaki çoğumuz aylardır hatta ben yıllardır kilo verme savaşındaydık
son 1-1,5 senedir tanıdım kendimi, vücudumu ve neye ihtiyacım olduğunu bana neyin iyi geldiğini anladım
74 kilo ile başladım ben de ve hamileliklerimde bile o kiloları görmemiştim, çok mutsuzdum, ama hiç iradem yoktu kilo vermek için, sanki sınırsız bir iştahım vardı
hiç ama hiç abartmıyorum, koca bir paket cips yiyip üstüne küçük magnumlardan 3 tane yiyip ayy bu çok tatlı oldu deyip sucuklu tost yer sonra da canım tatlı çekip çikolata yerdim bi dönem ve bu dediklerimi toplasan 1 saat içinde yerdim günümün kalanını hiç saymayayım
susadıkça kola içerdim su diye birşey yoktu hayatımda
bir arkadaşım sen bu kadar iradesiz değildin ne oldu sana derdi ama o bile dürtmedi beni hatta artık ben kilo veremeyeceğim deyip bütün küçülmüş kıyafetlerimi toplayıp dağıttım (ki şu anda buna bin pişmanım
)
sonra büyük kızımla bir aydınlanma yaşadım; bir gün okuluna gittim bütün veliler şıkır şıkır giyinmiş ortalıkta salınırken ben kilolarım sebebiyle kendime birşey yakıştıramadığım için öylesine giyinip gitmişken kendimi çok kötü hissettim ve kendime söz verdim kızım için kilo verecektim, kilolu sağlıksız bir annesi olsun istemedim
sonra doktora gittim ilk önce endokrin sonra kalp, o iki doktorumdan da Allah razı olsun, baştan aşağı muıayene ettiler neyim eksik neyim var tespit edip bana bir yol çizdiler, ilacımdan beslenme düzenime kadar ve onların dediklerine harfiyen uydum
ve bunlara bir de yürüyüş ekledim, öğlen arasında çıkıp 1 saat yürüyorum bazen hızlı tempo bazen gezer gibi ama hareketsizlikten iyidir bence :)
tabii ki başta çok zorlandım, çok ama çok acıktım ama karnımın açlığından keyif duymaya başladım
ben de şu vardır hep mesela cilt bakım ürünlerinde yakıyorsa işe yarıyordur demek ki
aynı mantık karnım gurulduyorsa kilo veriyorumdur diye
suyu da, karnım her acıktıkça su içerek hayatıma soktum, susadıkça da kola ya da meyve suyu yerine su içtim ve alıştım da şimdi su apayrı bir ihtiyaç benim için
sen de yolunu bulacaksın ve alışacaksın sonrası çorap söküğü gibi gelecek bak gör