Merhaba herkese eski konumda yaşadığım sıkıntıları anlatmıştım. Orda bana bir çoğunuz güzel yorumlar yaptı, çevremdekiler genelde abarttığımı ayrılmamam gerektiğini söylüyor ama sizin yorumlarınızla aynı düşündüğümü fark ettim ama sevgilime konuyu hala açamadım annesinin bana yaptığı terbiyesizliği anlatamadım. Öncelikle pasif biri değilim ama sevgilimle gerekli gereksiz çok tartışma yaşadık ve artık kotam dolmuş gibi hissediyorum. Onu kaybetmekten çok korkuyorum. Kendisi bana yaşadığım bir çok sorunda oldukça destek oldu.
Kv adayı ile sorunum da bana tatile gidelim demesi, benim kabul etmem ve sonrasında bana neden bana karşı soğuksun ben sana istemeden bir şey mi dedim demesi üzerine tartışmamız ve bana senin hayat tarzın bana uymuyor doğru gelmiyor ama yine de kızım kabul ettim sevdim(sanki onun anneliğine ihtiyacım var) sen bana hep uzaksın demesi (sadece evlilik teklifi aldım nişan söz yapmadık). Bu arada kv ile fazla samimi değiliz 1 yılda Max 7 kere gördüm. Ben arkadaşlarımı da ailemle tanıştırıyorum sevgilimin ailemle tanışmasını, benim onun ailesi ailesiyle tanışmam bence gayet normal. Ve kv adayı çok tatlı dilli birisidir ama baskın bir karakter. Bu yaşanan olaydan beri sürekli gönlümü almaya çalıştı 1-2 kere daha tartıştık en sonunda özür diledi. Kendini anlatmaya çalıştı ben de biraz dinlemedim sanırım çünkü hadsiz insanlara tahammül edemiyorum. Bana anne kız sayıldığımızı söyledi böyle tartışmalar olabilirmiş. Ben de benim babam oğluyla ağır konuşsa nasıl olur dedim haklısın dedi.
Kv ile tanışmadan önce sevgilim ona benim şeker başlangıcım olduğunu söylemiş insülin direncim vardı şimdi yok. O da beni tanımadığı halde bana şekersiz reçel yapmış sirke yapmış göndermişti. Sonra tanıştık bana karşı hep çok kibar oldu. Evine ilk annemle birlikte tanışmak için gittik. Annemle onların olduğu şehirdeydik planlı bir davet değildi ve bizi güzel ağırladılar. Yemekleri bana göre yapmış mesela köfte yapmış ama içinde ekmek yoktu. Annem vejeteryan ona göre yemekler pişirmiş. Ama bu olayda gerçek yüzünü gördüm gibi geliyor.
Daha önce de takı sıkıntısı olmuştu bana tarzım olmayan bir takı alacağını söylemişti maddi olarak pahalı bir takı yaklaşık 90 gram bir set ben de ekonomik olarak boşa alacağını düşündüm ve istemediğimi söyledim sonra olmaz vs dedi. En son yine beni aradı ve artık uyku girmiyor gözüme seni üzdüğüm için keşke o lafları sana söylemeseydim, zaten seni o şekilde tanıdım dedi. Oğlunun hayatını da beğenmediğini ama evladı olduğu için bir şey demediğini anlattı. Sonra bana istersem o alacağı setin yerine hem istediğim gibi set hem de aynı gramdan bilezik yapacağını söyledi, inanın artık bu tarz muhabbetler canımı çok sıkıyor ve utanıyorum yani. Benim annem bile kalbimi kırınca bu kadar uğraşmıyor bu arada.
Ben de karışmıyorum alan sensin ben bir şey demek istemiyorum dedim. Bana evlenecek olanın ben olduğumu ve neden hiçbir şey istemediğimi bunun ayıp olmadığını söyledi. Gerçekten abartıyor muyum bilmiyorum artık unutmam mı gerek bilmiyorum.
Hala sevgilime de anlatamadım. Bir de onlar arnavutlar ama kv adayı yörük. Benim ailem de tatar ve manav. Yöre yöre farklılık oluyor herhalde yapılan hazırlıklarda vs onların gösterişi çok sevdiğini biliyorum. Kv adayı 60larında hala altın bilezik şıkır şıkır geziyor benim tarzım değil ama takı seviyorum. Örneğin aileme pırlanta bileklik aldırdım çünkü seviyorum yani ama hasır set burma bunlar tarzım değil. Sevgilim bana ne istiyorsan öyle olsun istediğini ailem almazsa ben alırım dedi ama ben öyle bir şey isteyemem de.
Kv adayı tutturdu ev düzelim burda diye evlenince yurtdışına taşınıyoruz. Ben gereksiz olduğunu düşünüyorum masraf yapmanın çünkü zaten sevgilimin evi yaşadığım şehirde var. Biz birlikte yaşamaya başlayınca ben yatağı değiştirmesini istedim. Kv adayı da diğerlerine her türlü eşyayı aldım sana almazsam olmaz diye tutturdu. Acaba ben yanlış mı düşünüyorum sürekli masraf olmasın diyerek bilmiyorum. Bana sürekli bunu tekrar düşünün diyip duruyor.
Ardından malesef ki bizim sözümüz Şubat ayında olacaktı ama sevgilim izin alamadı. Mayıs ayında da nişan seçime denk geldi. Ben zaten söz nişan ayrı yapmak istemiyorum hatta isteme bile istemiyorum ama annem çok heves ediyor böyle şeylere. Tamam dedim söz isteme nişan aynı gün olsun sonra sonra beni söz isteme ve nişan olarak yapmaya ikna ettiler. Annemin hevesi tamamen ben genç kaynana olacağım herkes beni konuşacak kafası. Abim var ama ona düğün yapılamadı pandemi ve hamilelik girdi sonra istemediler. Annemin ilk çocuğu benim doğurduğu bu yüzden aramızda fazla yaş yok ama kardeşimle var. Değişik bir düşünce yapısı şimdi bir de kv adayından genç diye de mutlu baya. Sanki sürekli olumsuzluklar bizi buluyor gibi hissediyorum. Sevgilim de yanıma gel diyor yeşil pasaportum var sanırım 6 ay vizesiz onun yaşadığı ülkede kalma hakkım var. Burayı gör bak yaşa ondan sonra şikayet et bana burayı bırak de diyor. Örneğin ben gelecek kaygısı çok yaşıyorum ve bana orda da okul olduğunu yüksek lisans yapacağımı söylüyor. Gerçekten bilmiyorum ne yapmam lazım hala kafam çok karışık kvyi affetsem mi yoksa sevgilime anlatıp onun ne tepki vereceğini görsem mi bilmiyorum. sevgilimin yaşadığı ülkeye gitsem mi bilmiyorum. İş arıyorum bulamıyorum işten de çıktım ve şimdi çok mutsuzum kendimi amaçsız hissediyorum.
Kv adayı ile sorunum da bana tatile gidelim demesi, benim kabul etmem ve sonrasında bana neden bana karşı soğuksun ben sana istemeden bir şey mi dedim demesi üzerine tartışmamız ve bana senin hayat tarzın bana uymuyor doğru gelmiyor ama yine de kızım kabul ettim sevdim(sanki onun anneliğine ihtiyacım var) sen bana hep uzaksın demesi (sadece evlilik teklifi aldım nişan söz yapmadık). Bu arada kv ile fazla samimi değiliz 1 yılda Max 7 kere gördüm. Ben arkadaşlarımı da ailemle tanıştırıyorum sevgilimin ailemle tanışmasını, benim onun ailesi ailesiyle tanışmam bence gayet normal. Ve kv adayı çok tatlı dilli birisidir ama baskın bir karakter. Bu yaşanan olaydan beri sürekli gönlümü almaya çalıştı 1-2 kere daha tartıştık en sonunda özür diledi. Kendini anlatmaya çalıştı ben de biraz dinlemedim sanırım çünkü hadsiz insanlara tahammül edemiyorum. Bana anne kız sayıldığımızı söyledi böyle tartışmalar olabilirmiş. Ben de benim babam oğluyla ağır konuşsa nasıl olur dedim haklısın dedi.
Kv ile tanışmadan önce sevgilim ona benim şeker başlangıcım olduğunu söylemiş insülin direncim vardı şimdi yok. O da beni tanımadığı halde bana şekersiz reçel yapmış sirke yapmış göndermişti. Sonra tanıştık bana karşı hep çok kibar oldu. Evine ilk annemle birlikte tanışmak için gittik. Annemle onların olduğu şehirdeydik planlı bir davet değildi ve bizi güzel ağırladılar. Yemekleri bana göre yapmış mesela köfte yapmış ama içinde ekmek yoktu. Annem vejeteryan ona göre yemekler pişirmiş. Ama bu olayda gerçek yüzünü gördüm gibi geliyor.
Daha önce de takı sıkıntısı olmuştu bana tarzım olmayan bir takı alacağını söylemişti maddi olarak pahalı bir takı yaklaşık 90 gram bir set ben de ekonomik olarak boşa alacağını düşündüm ve istemediğimi söyledim sonra olmaz vs dedi. En son yine beni aradı ve artık uyku girmiyor gözüme seni üzdüğüm için keşke o lafları sana söylemeseydim, zaten seni o şekilde tanıdım dedi. Oğlunun hayatını da beğenmediğini ama evladı olduğu için bir şey demediğini anlattı. Sonra bana istersem o alacağı setin yerine hem istediğim gibi set hem de aynı gramdan bilezik yapacağını söyledi, inanın artık bu tarz muhabbetler canımı çok sıkıyor ve utanıyorum yani. Benim annem bile kalbimi kırınca bu kadar uğraşmıyor bu arada.
Ben de karışmıyorum alan sensin ben bir şey demek istemiyorum dedim. Bana evlenecek olanın ben olduğumu ve neden hiçbir şey istemediğimi bunun ayıp olmadığını söyledi. Gerçekten abartıyor muyum bilmiyorum artık unutmam mı gerek bilmiyorum.
Hala sevgilime de anlatamadım. Bir de onlar arnavutlar ama kv adayı yörük. Benim ailem de tatar ve manav. Yöre yöre farklılık oluyor herhalde yapılan hazırlıklarda vs onların gösterişi çok sevdiğini biliyorum. Kv adayı 60larında hala altın bilezik şıkır şıkır geziyor benim tarzım değil ama takı seviyorum. Örneğin aileme pırlanta bileklik aldırdım çünkü seviyorum yani ama hasır set burma bunlar tarzım değil. Sevgilim bana ne istiyorsan öyle olsun istediğini ailem almazsa ben alırım dedi ama ben öyle bir şey isteyemem de.
Kv adayı tutturdu ev düzelim burda diye evlenince yurtdışına taşınıyoruz. Ben gereksiz olduğunu düşünüyorum masraf yapmanın çünkü zaten sevgilimin evi yaşadığım şehirde var. Biz birlikte yaşamaya başlayınca ben yatağı değiştirmesini istedim. Kv adayı da diğerlerine her türlü eşyayı aldım sana almazsam olmaz diye tutturdu. Acaba ben yanlış mı düşünüyorum sürekli masraf olmasın diyerek bilmiyorum. Bana sürekli bunu tekrar düşünün diyip duruyor.
Ardından malesef ki bizim sözümüz Şubat ayında olacaktı ama sevgilim izin alamadı. Mayıs ayında da nişan seçime denk geldi. Ben zaten söz nişan ayrı yapmak istemiyorum hatta isteme bile istemiyorum ama annem çok heves ediyor böyle şeylere. Tamam dedim söz isteme nişan aynı gün olsun sonra sonra beni söz isteme ve nişan olarak yapmaya ikna ettiler. Annemin hevesi tamamen ben genç kaynana olacağım herkes beni konuşacak kafası. Abim var ama ona düğün yapılamadı pandemi ve hamilelik girdi sonra istemediler. Annemin ilk çocuğu benim doğurduğu bu yüzden aramızda fazla yaş yok ama kardeşimle var. Değişik bir düşünce yapısı şimdi bir de kv adayından genç diye de mutlu baya. Sanki sürekli olumsuzluklar bizi buluyor gibi hissediyorum. Sevgilim de yanıma gel diyor yeşil pasaportum var sanırım 6 ay vizesiz onun yaşadığı ülkede kalma hakkım var. Burayı gör bak yaşa ondan sonra şikayet et bana burayı bırak de diyor. Örneğin ben gelecek kaygısı çok yaşıyorum ve bana orda da okul olduğunu yüksek lisans yapacağımı söylüyor. Gerçekten bilmiyorum ne yapmam lazım hala kafam çok karışık kvyi affetsem mi yoksa sevgilime anlatıp onun ne tepki vereceğini görsem mi bilmiyorum. sevgilimin yaşadığı ülkeye gitsem mi bilmiyorum. İş arıyorum bulamıyorum işten de çıktım ve şimdi çok mutsuzum kendimi amaçsız hissediyorum.