- 2 Haziran 2019
- 320
- 644
- Konu Sahibi civilenginar
- #1
merhabalar, aşırı derecede sinir olduğum bir konuyla geldim.
ben 23 yaşındayım, mühendisim. kendimi geçindirecek kadar çalıştığım bir işim var. mutluyum yani.
benim teyzemin benden 3 yaş büyük bir oğlu var, kendisi de kurumsal bir firmada güzel bir departmanda. bunları sırf eğitimsiz, hayatsız insanlar gibi algılamayın diye anlatıyorum. biz kendisiyle çok yakınız yani annelerimiz zaten çok yakın biz de öyle. farklı şehirlerdeyiz, ben iki hafta önce yıllık iznimde onlara gittim. iki hafta boyunca gezdik, eğlendik, birlikte akşamları dışarı çıktık. içimizi dışımızı biliyoruz yani. tüm sevgililerimizi, flörtlerimizi biliriz. kısa bir süre önce ayrılık yaşadım, hâlâ o kişiyi sevdiğimi de bilir. ben oradan döndüm, her zamanki gibi konuşuyoruz. önce şöyle bir konu açıldı. kasımda askere gidecek bir aylık telefonumu sana vereceğim en güvendiğim kişi sensin kredi ödemelerimi yaparsın maaşım yatınca dedi. bunu birkaç sefer daha söylemişti öncesinde. ben de takılarak niye yaa benden başka güvendiğin de vardır diyince birden konuyu farklı yöne çekti. içimde tutmaktan çok sıkıldım, sen burdayken çok iyi anlaşacağımızı düşündüm, başkalarında düşününce çok saçma kuzenle evlenmek ama ben istiyorum seni yalan söyleyemem dedi. ben hiçbir zaman bu gözle bakmadım. afalladım. her şeyi kafasında mantığına oturtmaya çalıştığını, ben de olumlu bakarsam ailelere kendisinin açıklayacağını falan. ben çok şaşırdığımı ve istemediğimi söyledim. biraz ısrar etti. ben kuzenime bu gözle bakamayacağımı söyledim. bu sefer bizim diğer teyzemizin de aynı bu şekil evlilik yaptığını söyleyerek normalleştirmeye çalıştı. ikna olmadım tabii ki yazarken bile tiksinmeye başladım..
biz aralık ayında gece kokoreç yemeye gitmiştik oradaki amca bizi evli sanmıştı, bizde yok kuzeniz demiştik. işte neden olmasın falan demişti bize. o zamandan beri bunu düşündüğünü söyledi.. açıkçası umrumda değil sevgisi düşüncesi ama bunu ailelerin duymasından korkuyorum. mesajları silmedim hepsi duruyor. babam böyle bir şeyi duysa kızımı kimlere emanet ediyorum der. ve bu adam benim evde daha rahat giyindiğim hallerimi de gördü. ev hali sonuçta. neler düşündü kurdu kim bilir.teyzemleri çok severim, bu dünyada anne babamdan sonra en sevdiğim kişi teyzemdir. böyle bir şeyin ara bulandırmasından korkuyorum..
bu ay sonunda anneannemi almaya onlara gitmek zorundayım.. kasım ayında yaşadığım şehre askere gelecek, aralıkta dönecek.. bizde de kalacak. nasıl davranmalıyım ne yapmalıyım lütfen akıl verin..
ben 23 yaşındayım, mühendisim. kendimi geçindirecek kadar çalıştığım bir işim var. mutluyum yani.
benim teyzemin benden 3 yaş büyük bir oğlu var, kendisi de kurumsal bir firmada güzel bir departmanda. bunları sırf eğitimsiz, hayatsız insanlar gibi algılamayın diye anlatıyorum. biz kendisiyle çok yakınız yani annelerimiz zaten çok yakın biz de öyle. farklı şehirlerdeyiz, ben iki hafta önce yıllık iznimde onlara gittim. iki hafta boyunca gezdik, eğlendik, birlikte akşamları dışarı çıktık. içimizi dışımızı biliyoruz yani. tüm sevgililerimizi, flörtlerimizi biliriz. kısa bir süre önce ayrılık yaşadım, hâlâ o kişiyi sevdiğimi de bilir. ben oradan döndüm, her zamanki gibi konuşuyoruz. önce şöyle bir konu açıldı. kasımda askere gidecek bir aylık telefonumu sana vereceğim en güvendiğim kişi sensin kredi ödemelerimi yaparsın maaşım yatınca dedi. bunu birkaç sefer daha söylemişti öncesinde. ben de takılarak niye yaa benden başka güvendiğin de vardır diyince birden konuyu farklı yöne çekti. içimde tutmaktan çok sıkıldım, sen burdayken çok iyi anlaşacağımızı düşündüm, başkalarında düşününce çok saçma kuzenle evlenmek ama ben istiyorum seni yalan söyleyemem dedi. ben hiçbir zaman bu gözle bakmadım. afalladım. her şeyi kafasında mantığına oturtmaya çalıştığını, ben de olumlu bakarsam ailelere kendisinin açıklayacağını falan. ben çok şaşırdığımı ve istemediğimi söyledim. biraz ısrar etti. ben kuzenime bu gözle bakamayacağımı söyledim. bu sefer bizim diğer teyzemizin de aynı bu şekil evlilik yaptığını söyleyerek normalleştirmeye çalıştı. ikna olmadım tabii ki yazarken bile tiksinmeye başladım..
biz aralık ayında gece kokoreç yemeye gitmiştik oradaki amca bizi evli sanmıştı, bizde yok kuzeniz demiştik. işte neden olmasın falan demişti bize. o zamandan beri bunu düşündüğünü söyledi.. açıkçası umrumda değil sevgisi düşüncesi ama bunu ailelerin duymasından korkuyorum. mesajları silmedim hepsi duruyor. babam böyle bir şeyi duysa kızımı kimlere emanet ediyorum der. ve bu adam benim evde daha rahat giyindiğim hallerimi de gördü. ev hali sonuçta. neler düşündü kurdu kim bilir.teyzemleri çok severim, bu dünyada anne babamdan sonra en sevdiğim kişi teyzemdir. böyle bir şeyin ara bulandırmasından korkuyorum..
bu ay sonunda anneannemi almaya onlara gitmek zorundayım.. kasım ayında yaşadığım şehre askere gelecek, aralıkta dönecek.. bizde de kalacak. nasıl davranmalıyım ne yapmalıyım lütfen akıl verin..
kendi kuzenlerime asla o gözle bakamazdım herhalde.bir süre mesafe koyun yani hayatınızdan atacağınız biride değil artık bayramda seyranda görüşürsünüz mecbur.
