Iki ay once kurtaj oldum. Erkek arkadasim aldirmami istedi ve baski uyguluyarak sonunda yaptirdi. ben hastaneden bi kac kere aglayarak ciktim, ona surekli boyle birsey yaptirmak istemedigimi soyledim, baska cozum bulmak istedigimi tekrarladim bin kere, ama o sinirlenip iceriye gonderdi beni. Seni seviyorum, simdi zamani degil, daha cok cocugumuz olur diyip ikna etti beni. Bende inanip gittim yaptirdim. O gunden sonra hersey tamamen degisti. Ben evimden cikmak zorunda kaldim ve hic kendimde degildim. Onun evi varken, benim kucuk bi odaya (baska insanlarin yanina) girmeme izin Verdi, nasil hissettigimi bildigi halde. Bu olay durmadan aklima giriyor ve hic rahatlik vermiyor bana. Bebek gorunce yipraniyorum, her gun saatlerce agliyorum, onumdeki hortum her aksam ruyalarima giriyor. Artik ne yapacagimi bilmiyorum. GErcekten yasamak bile istemiyorum bu gecmeyecekse. Onunla hala beraberiz ama kendimi ne kadar degersiz hissettigimi hic anlatamam. cok ama cok ofkeliyim ve acayip nefret ediyorum ondan. Duygularim cok karisik- hem yanimda olmasini, bana destek olmasini istiyorum hem de aslinda tekrar karsima cikmamasini tercih ederim gibime geliyor. Bu psjkologik durumumdan dolayi Arkadasimin kocasinin yaninda yasiyorum. O adam bu kurtaj olayi biliyor diye ve az evde oldugu diye bunu sectim, yabancilarla cunku bu halde hic bi sekilde kalamazdim, utanirdim. Onlar da neden her gun sinirli ve uzgun oldugumu sasirirdilar. Erkek arkadasimin kendi evi var ama Azerbaijandan gelen 6 ay burda( amerikada) kalmak isteyen ( devletten kacmak icin..) arkadaslarini bekliyormus. Bunu kurtajdan once de soyluyordu ama adam olarak ve bana bunu yaptiran insan olarak beni yanina almaliydi, degil mi? O tatli sozlerinden sonra yanimda olmaliydi gibi hissediyorum. Ondan yuzuk falan beklemiyordum ama farkli bi stabilite, bi guvenlik bekliyordum.
Ne dusunuyorsunuz bu konunun hakkinda? ben ne yapmaliyim? Bu ayni aciyi yasayan varmi? Nasil cozdugunuzu, unuttugunuzu anlatim lutfen..