Küçüklüğümden kalan bir travma

leylanurkaranli .!.:

Henüz daha 3.sınıftaydım ablamın ilkokul öğretmeni ayrıca babamın yakın arkadaşıydı eşi de annemin benden bi yaş küçük kızları vardı o da benim en yakın arkadaşımdı,sürekli bize gelirlerdi biz de onlara giderdik hatta ailecek birbirimizde kalmışlığımız da oldu,annemin telefonu bendeydi bir gün o adamdan telefon geldi anneme koşup verdim odadan gittim peşime kapıyı kapatıp kitledi dikkatimi çekti kapıyı dinledim annem tatlı tatlı nazik ve değişik bi şekilde konuşuyordu ne dediği anlaşılmıyordu fakat sesinden nasıl bi konuşma olduğu anlaşılıyordu,o zamanlar annemle uyuyordum gece yine telefon geldi beni kontrol etti belliydi yine o olduğu konuşma stili yine aynı bu sürekli böyle olmaya başladıkça dikkatimi çekti anneme neden o adamla konuştuğunu sorduğumda hep ablamı ya da başka bir şeyi bahane ediyordu.bir gün babamın iş yerindeydik annemin telefonunu kurcalıyordum silinen mesajlarda o adama atılmış uzun bir aşk dolu doğum günü mesajıydı en sonunda da iyi ki doğdun aşkım yazıyordu beynimden vurulmuşa döndüm daha ufak olmama rağmen berbat hissetmiştim,hemen gidip anneme sordum bu ne diye o adamın eşinin mesaj hakkı olmadığı için onun telefonundan mesaj yolladığını söyledi o zaman sonuçta annem doğru söylüyordur diye üstelemedim,sonra bu akşam beni odaya çekti babana hiçbir şey söylemeyeceksin diye beni bi köşeye sıkıştırdı,bende korkudan tamam dedim ama babamı çok sevdiğim için kendimi kötü hissediyordum ayrılmalarını da istemediğim için bir şey söylemedim annem durumu anladığımı fark edince adamın numarasını sildi aradığı zaman yine götürüyordum ama isim numara kayıtlı olmuyordu ben yine konuşmalarından anladım o olduğunu,ablam bir gün il dışına gitti annemin telefonundan oyun oynuyordum o numara aradı meşgule attım sonra sürekli aramaya başladı meşgule attıkça,ağlaya ağlaya ablamı aradım öğretmenin annemi arayıp duruyor ben meşgule attıkça dedim,o da ağlamaya başladı sonra gidip anneme anlattı durumu,annem ona yok öyle bir şey falan tatlı dille konuştu ikna etti,sonra gelip beni azarladı tabi.rüyalarımda babamı öldürüp o adamla evlendiğini görmeye başladım hep öyle rüyalar görüyordum,öyle psikolojim bozulmuştu ki uykumdan kalkıp babama bir şey yaptı mı diye babamın nefes alıp almadığını kontrol ediyordum sürekli,çocukluk aklı işte babama bağırırdı bazı geceler Eve gelmesine izin vermezdi sandıklı bi koltuğumuz vardı babamı oraya koyduğunu düşünürdüm göremesemde oradaymış gibi gelirdi koltuğu hep aralardım nefessiz kalmasın diye(3.sınıftaydım ve öyle düşünmem saçma biliyorum)baktım ki sürekli arıyor o zamanlar telefonda engelleme tuşu yok tabi,oturdum kitapçığını baştan aşağı okudum,bi şekilde engellemenin bi yolunu buldum ne annem onu arayabiliyordu ne de o annemi,bu şekilde aralarını iyice açtım,annem bir zaman sonra gelip o numarayı arayamadığını bana söyledi ben de bir bilgim olmadığını söyledim,anlamıştı benim yaptığımı,telefon değiştirdiği zaman işler değişti,bi gün pikniğe gittik annem onların da gelmesini istediğini ve haber verip çağıracağını söyledi babama,O an telefonu çıkardı ve numarayı ezbere bir şekilde tuşladı ve aradı bunu ablam da gördü ve neden ezbere bildiğini sordu o an yine bi bahane uydurdu,yaşım ilerledikçe annemden nefret etmeye başladım o da benden ediyordu çünkü araları benim sayemde açılmıştı.Ben ondan sonra bu konuyu hiç açmadım ona babam annemi çok seviyor sürekli ona süprizler yapar,güzel sözler söyler ne derse yapardı,11 yaşındayken de kardeşim oldu hep onun için sustum ayrılırlarsa onun için kötü olacağını düşündüm.hep içime attım,şimdi aradan seneler geçti fakat hala evimize girip çıkıyor, çok nadir de olsa konuşuyorlar Ve iyice beni kardeşlerimden ayırır oldu bana senelerdir 5 kuruş para vermedi okulda bi etkinlik olurdu hiç beni yollamazdı test kitabı okuma kitabı hiçbirini almazdı bunlara rağmen girdiğim okula birincilikle girdim spor branşlarında derece yaptım resim yarışmalarında derece yaptım insan ailesinden bi ilgi ister dimi ben onu göremedim yarışmalarda herkesin ailesi gelir çocuğunun ödül töreninde onu izlerdi benim kimsem olmazdı,Veli toplantıma bi kere olsun annem gelmedi babam çalıştığı için elinden geldiğince geldi,lise 1deyken sabah hazırlandım aşırı ağrım vardı anneme okula gitmek istemediğimi aşırı ağrım olduğunu söyledim yalancı muamelesi yaptı hatta üstüme yürüdü dövecekti babamın yanına yolladı yalandan gitmemek için numara yapıyor diye babamla yolda giderken birden bayıldım babam da anneme inandığı için bana bağıra çağıra vura vura yerden kaldırdı,servis bekleme yerine bıraktı koşa koşa hastaneye gittim apandisit ameliyatı olacağımı söylediler velimi çağırmamı istediler hastaneden çıktım babamın yanına gittim beni dövecek gibi bakıyordu bir şey dicem dedim bana bir şey söyleme çabuk okuluna git dedi,hastaneye döndüm ağrım olduğundan durumu arayıp anlatmışlar o sırada hastane uzak olduğu için beni acilen ameliyata aldılar mecburen kimsem yoktu beni uğurlayacak ağlaya ağlaya girdim hayatımda ilk defa ameliyat olacaktım korkuyordum da,çıktığımda tabi hepsi hüngür hüngür ağlıyordu,Yanımda yarım saat durmadılar 10 dakika sonra ablamı Yanımda bırakıp Hastaneden gittiler çıkacağım zaman da gelip almadılar kuzenim geldi aldı işte annemden böyle bi sevgisizlik gördüm daha beteri de oldu şu aralar iyice düşman olduk babam annemle aramda ne olduğunu ısrarla soruyor sizce ne yapmalıyım şuanda bi ilişkileri yok ama artık bu yükten kurtulmak istiyorum çok uzun anlattım özür dilerim bunu hayatımda kimseye anlatamadım boşluğuma geldi yazdım öyle ☹

Genişletmek için tıkla...

leylanurkaranli .!.:

Henüz daha 3.sınıftaydım ablamın ilkokul öğretmeni ayrıca babamın yakın arkadaşıydı eşi de annemin benden bi yaş küçük kızları vardı o da benim en yakın arkadaşımdı,sürekli bize gelirlerdi biz de onlara giderdik hatta ailecek birbirimizde kalmışlığımız da oldu,annemin telefonu bendeydi bir gün o adamdan telefon geldi anneme koşup verdim odadan gittim peşime kapıyı kapatıp kitledi dikkatimi çekti kapıyı dinledim annem tatlı tatlı nazik ve değişik bi şekilde konuşuyordu ne dediği anlaşılmıyordu fakat sesinden nasıl bi konuşma olduğu anlaşılıyordu,o zamanlar annemle uyuyordum gece yine telefon geldi beni kontrol etti belliydi yine o olduğu konuşma stili yine aynı bu sürekli böyle olmaya başladıkça dikkatimi çekti anneme neden o adamla konuştuğunu sorduğumda hep ablamı ya da başka bir şeyi bahane ediyordu.bir gün babamın iş yerindeydik annemin telefonunu kurcalıyordum silinen mesajlarda o adama atılmış uzun bir aşk dolu doğum günü mesajıydı en sonunda da iyi ki doğdun aşkım yazıyordu beynimden vurulmuşa döndüm daha ufak olmama rağmen berbat hissetmiştim,hemen gidip anneme sordum bu ne diye o adamın eşinin mesaj hakkı olmadığı için onun telefonundan mesaj yolladığını söyledi o zaman sonuçta annem doğru söylüyordur diye üstelemedim,sonra bu akşam beni odaya çekti babana hiçbir şey söylemeyeceksin diye beni bi köşeye sıkıştırdı,bende korkudan tamam dedim ama babamı çok sevdiğim için kendimi kötü hissediyordum ayrılmalarını da istemediğim için bir şey söylemedim annem durumu anladığımı fark edince adamın numarasını sildi aradığı zaman yine götürüyordum ama isim numara kayıtlı olmuyordu ben yine konuşmalarından anladım o olduğunu,ablam bir gün il dışına gitti annemin telefonundan oyun oynuyordum o numara aradı meşgule attım sonra sürekli aramaya başladı meşgule attıkça,ağlaya ağlaya ablamı aradım öğretmenin annemi arayıp duruyor ben meşgule attıkça dedim,o da ağlamaya başladı sonra gidip anneme anlattı durumu,annem ona yok öyle bir şey falan tatlı dille konuştu ikna etti,sonra gelip beni azarladı tabi.rüyalarımda babamı öldürüp o adamla evlendiğini görmeye başladım hep öyle rüyalar görüyordum,öyle psikolojim bozulmuştu ki uykumdan kalkıp babama bir şey yaptı mı diye babamın nefes alıp almadığını kontrol ediyordum sürekli,çocukluk aklı işte babama bağırırdı bazı geceler Eve gelmesine izin vermezdi sandıklı bi koltuğumuz vardı babamı oraya koyduğunu düşünürdüm göremesemde oradaymış gibi gelirdi koltuğu hep aralardım nefessiz kalmasın diye(3.sınıftaydım ve öyle düşünmem saçma biliyorum)baktım ki sürekli arıyor o zamanlar telefonda engelleme tuşu yok tabi,oturdum kitapçığını baştan aşağı okudum,bi şekilde engellemenin bi yolunu buldum ne annem onu arayabiliyordu ne de o annemi,bu şekilde aralarını iyice açtım,annem bir zaman sonra gelip o numarayı arayamadığını bana söyledi ben de bir bilgim olmadığını söyledim,anlamıştı benim yaptığımı,telefon değiştirdiği zaman işler değişti,bi gün pikniğe gittik annem onların da gelmesini istediğini ve haber verip çağıracağını söyledi babama,O an telefonu çıkardı ve numarayı ezbere bir şekilde tuşladı ve aradı bunu ablam da gördü ve neden ezbere bildiğini sordu o an yine bi bahane uydurdu,yaşım ilerledikçe annemden nefret etmeye başladım o da benden ediyordu çünkü araları benim sayemde açılmıştı.Ben ondan sonra bu konuyu hiç açmadım ona babam annemi çok seviyor sürekli ona süprizler yapar,güzel sözler söyler ne derse yapardı,11 yaşındayken de kardeşim oldu hep onun için sustum ayrılırlarsa onun için kötü olacağını düşündüm.hep içime attım,şimdi aradan seneler geçti fakat hala evimize girip çıkıyor, çok nadir de olsa konuşuyorlar Ve iyice beni kardeşlerimden ayırır oldu bana senelerdir 5 kuruş para vermedi okulda bi etkinlik olurdu hiç beni yollamazdı test kitabı okuma kitabı hiçbirini almazdı bunlara rağmen girdiğim okula birincilikle girdim spor branşlarında derece yaptım resim yarışmalarında derece yaptım insan ailesinden bi ilgi ister dimi ben onu göremedim yarışmalarda herkesin ailesi gelir çocuğunun ödül töreninde onu izlerdi benim kimsem olmazdı,Veli toplantıma bi kere olsun annem gelmedi babam çalıştığı için elinden geldiğince geldi,lise 1deyken sabah hazırlandım aşırı ağrım vardı anneme okula gitmek istemediğimi aşırı ağrım olduğunu söyledim yalancı muamelesi yaptı hatta üstüme yürüdü dövecekti babamın yanına yolladı yalandan gitmemek için numara yapıyor diye babamla yolda giderken birden bayıldım babam da anneme inandığı için bana bağıra çağıra vura vura yerden kaldırdı,servis bekleme yerine bıraktı koşa koşa hastaneye gittim apandisit ameliyatı olacağımı söylediler velimi çağırmamı istediler hastaneden çıktım babamın yanına gittim beni dövecek gibi bakıyordu bir şey dicem dedim bana bir şey söyleme çabuk okuluna git dedi,hastaneye döndüm ağrım olduğundan durumu arayıp anlatmışlar o sırada hastane uzak olduğu için beni acilen ameliyata aldılar mecburen kimsem yoktu beni uğurlayacak ağlaya ağlaya girdim hayatımda ilk defa ameliyat olacaktım korkuyordum da,çıktığımda tabi hepsi hüngür hüngür ağlıyordu,Yanımda yarım saat durmadılar 10 dakika sonra ablamı Yanımda bırakıp Hastaneden gittiler çıkacağım zaman da gelip almadılar kuzenim geldi aldı işte annemden böyle bi sevgisizlik gördüm daha beteri de oldu şu aralar iyice düşman olduk babam annemle aramda ne olduğunu ısrarla soruyor sizce ne yapmalıyım şuanda bi ilişkileri yok ama artık bu yükten kurtulmak istiyorum çok uzun anlattım özür dilerim bunu hayatımda kimseye anlatamadım boşluğuma geldi yazdım öyle ☹

Genişletmek için tıkla...