Bilgim yok pek ama konunuz öne çıksın diye yorum yaptım kimse yorum yapmamışMerhaba öncelikle, benim gibi kaygıları olan annelerin olduğunu biliyorum. Bu yüzden sizden ve deneyim kazanmış tüm annelerden destek bekliyorum konu ile ilgili.
Kızım 4 yaşında tam 48 aylık, istanbulda yaşıyoruz ancak şuam farklı bir şehirdeyiz. Derken vakit kaybetmiyim burda kreşe verim 1,2 ay deneyelim dedim. Artık yetemiyorum gün boyu etkinlikler yapıyoruz vs. Vs. Bitmiyor. 4 sene boyunca kendim baktım kreşe vs. Vermedim malum apartman çocuğu pandemi çocuğu etrafında 1 tane dahi çocuk yok. Atölyelere falan gittim ancak devamlı çocuklar olmadı hiç.
Kreş yönetimi ile detaylıca görüştüm bilişsel zekası ileri seviyede yaşıtlarından daha çok meraklı ve karıştırmayı keşfetmeyi sever, sınır tanımaz dediğim dediktir. İstemediği birşey olursa duymazdan gelir gib gibi. Sosyal iletişimini aktaramadık bu sebeple arkadaş olmauı öğrenmesi için gçnderiypruz dşye altını çizerek söyledim. Yeni açılan biryer ve oldukça ilgililerdi.
Bu kadar korku ve kaygılarıma karşılık sadece 2 gün gitti ve vukuatla döndü. İlk gün eve geldiğimizde poposunda tırnak izi, ikinci gün sırtında düşme izi vardı ve sesi kısılmıştı. Böyle olunca tekrar göndermedim. Şimdi yemek yedirirken yemek istemedi ‘sen balkonda aç kal ‘ falan dedi, öğretmeni kolunu sıkmış tırnakçizikleri vardı kolunda, öğretmen mutfakta maymun yaptı kızgın vs. Diye bahsedince, zaten tam anlamıyla kendini ifade edemiyorken iyicene içine kapanacak diye korktum ve göndermedim. Hala müdürü arar göndermemi istiyor. Neyse velhasıl aynı şey olur diye korkularım.
Bildiğiniz İstanbul’da iyi bir kreş var mı? Çünkü şuam piyasa yelpazesi okadar genişki neyapacağımı bilmiyorum. Psikiyatristimiz asperger olabilir dedi bıcır bıcır konuşuyor herşeyi iyi bi sosyallik yok bi başka psikiyatristimiz de üstün zekalı dedi. Aynı hissiyatı yaşayan anneler ses verin lütfen
Merhaba öncelikle, benim gibi kaygıları olan annelerin olduğunu biliyorum. Bu yüzden sizden ve deneyim kazanmış tüm annelerden destek bekliyorum konu ile ilgili.
Kızım 4 yaşında tam 48 aylık, istanbulda yaşıyoruz ancak şuam farklı bir şehirdeyiz. Derken vakit kaybetmiyim burda kreşe verim 1,2 ay deneyelim dedim. Artık yetemiyorum gün boyu etkinlikler yapıyoruz vs. Vs. Bitmiyor. 4 sene boyunca kendim baktım kreşe vs. Vermedim malum apartman çocuğu pandemi çocuğu etrafında 1 tane dahi çocuk yok. Atölyelere falan gittim ancak devamlı çocuklar olmadı hiç.
Kreş yönetimi ile detaylıca görüştüm bilişsel zekası ileri seviyede yaşıtlarından daha çok meraklı ve karıştırmayı keşfetmeyi sever, sınır tanımaz dediğim dediktir. İstemediği birşey olursa duymazdan gelir gib gibi. Sosyal iletişimini aktaramadık bu sebeple arkadaş olmauı öğrenmesi için gçnderiypruz dşye altını çizerek söyledim. Yeni açılan biryer ve oldukça ilgililerdi.
Bu kadar korku ve kaygılarıma karşılık sadece 2 gün gitti ve vukuatla döndü. İlk gün eve geldiğimizde poposunda tırnak izi, ikinci gün sırtında düşme izi vardı ve sesi kısılmıştı. Böyle olunca tekrar göndermedim. Şimdi yemek yedirirken yemek istemedi ‘sen balkonda aç kal ‘ falan dedi, öğretmeni kolunu sıkmış tırnakçizikleri vardı kolunda, öğretmen mutfakta maymun yaptı kızgın vs. Diye bahsedince, zaten tam anlamıyla kendini ifade edemiyorken iyicene içine kapanacak diye korktum ve göndermedim. Hala müdürü arar göndermemi istiyor. Neyse velhasıl aynı şey olur diye korkularım.
Bildiğiniz İstanbul’da iyi bir kreş var mı? Çünkü şuam piyasa yelpazesi okadar genişki neyapacağımı bilmiyorum. Psikiyatristimiz asperger olabilir dedi bıcır bıcır konuşuyor herşeyi iyi bi sosyallik yok bi başka psikiyatristimiz de üstün zekalı dedi. Aynı hissiyatı yaşayan anneler ses verin lütfen