Merhaba hanımlar, öncelikle moralim çok bozuk olduğu için telefondan hızlıca yazıyorum yazım ve imla hataları için kusura bakmayın. Belkide hatırlayanlar olur beni. Eşimle problemlerimiz vardı temmuz ayında yeni bir eve taşındık ve o zamandan beri bi takim şeyler daha iyi gibiydi. En azından ben fazlaca susmaya başladım diyebilirim. Öğretim üyesiyim ama hala bir arabam yok. Çocuk da olunca artık ihtiyaç hissetmeye başladım. Sürekli esime bizi şuraya getir götür demekten bıktım. Kredi cekerek ikinci el bi otamatik araba alarak başlamak istedim. Eşimde 2 tane Manuel vites araba var. Birini al kullan dedi ama ben otamatik vites olsun deyince olur dedi. Sonra dükkan alalım bide dedi. Eşim esnaf bu arada ve 2500 kira ödüyor. Dedi ki sen kredi çekme araba için bendekinin biriyle takas yaparak sana araba alalım. Kredi limitin düşmesin böylelikle. Sen dükkan almak için kredi çek dedi. kendisine bu kadar kredi vermiyor bankalar. Sen cek krediyi dukkani da senin üstüne yapalım ben her ay öderim dedi. Ödenecek kredi limiti benim maaşımın tamamı olacak nerdeyse. TaBi banka verirse. Dediği meblağ en az 200 ya da 300 bin TL. Ben de bunu kabul etmedim. Ona güzel bir dille ben bu kadar riske ve borca girmek istemiyorum dedim. Bişeyler alalım ama başka bir yol bulalım bu kadar kredi çekmemi isteme dedim.
Bu arada evlenirken, arabanın tekini alırken, onun bedelli askerliğini öderken hep ben kredi çektim. Tamam ortak ödedik ama o esnaf olduğu için aksattigi oldu, kredi puanım çok yuksekken yerlere düştü. Aramızda kavgalar çıktı. Neler neler. . Geçtiğimiz yaz boşanma noktasına geldik ve maddi olarak nelerin hesabını yaptı bilseniz. Onun o yüzünü gördüm yani. Oğlum için bsna elden nafaka vermeyeceğini söyledi. Verirsem sen harcarsın dedi. Çocuğun kreşine öderim o da 500 lirayi geçmez dedi. Vs..... Çok üzüldüm çok yıprandım.
Ona dün gece söyledim kredi çekmek istemediğimi. Söyledigim anda çık dedi bana salondan. Çıktım orda yattı gece. Sabah tripler surat beş karış.
Az önce bi araba ilanı attım ona whatsappdan. Çünkü bu aralar bulduklarimi ona gonderiyodum o da inceleyip duruma gore arabayi görmeye gidiyoduk. Ilgiliydi yani. Hatta bi kac kere araba konusunda dayima fikir sormuştum bozuldu. Ben varken başkasına sorma diye. Az önceki konuşmaları aynen yazıyorum.
O: Bi süre alışveriş konuşmak istemiyorum.
Ben: Ama ben araba bakıyorum nasıl olacak.
O: Kardeşinle dayınla halledersin beni karıştırma.
Bunu okuyunca nutkum tutuldu resmen. Elim ayağım buz kesti kalbim öyle bi acıdı ki anlatamam.
Napmaliyim ben?
