Kızlar merhaba,
Bir çoğunuz beni yargılayacak ve yadırgayacaksınız belki ama içimi dökmem lazım.
Ben kendime göre kilolu, çirkin bir kızım. Belki dışardan gören herkes böyle düşünmüyordur ama benim hissettiğim bu. Hiç sevilmedim, 10 yıla yakın hayatıma kimse girmedi. Mutluluk duygusunu pek tatmadım. Bir gün iş yerinde arkadaşımdan görmemle kumara başladım. Başta çok küçük rakamlarla eğlencesine takıldım, kazandım. Sonra patır patır kaybetmeye başladım. O kumar sanki bana yalnızlığımı unutturan bir eş bir arkadaş olmuştu. Kayıplar büyümeye başladıkça ailemden uzaklaşmaya başladım, söylediğim arkadaşlarımdan uzaklaşmaya başladım. Psikolojim alt üst oldu ve bu böyle gitmez diyerek psikologa gitmeye başladım. Memnundum, aylarca oynamadım. Sonra internetten biriyle tanıştım. Saçma ve iletişim eksikliği olan bi ilişki içine girdim, hiç görmediğim biriydi ama yalnızlığımı unutturmaya başlamıştı. Çok karışık yazıyorum kusura bakmayın kafam allak bullak... Sonra iş yerimde mobing ve kötülük görmeye başladım, ilişki sandığım şeyde de iletişim yoktu. Bir gün gireyim dedim tekrar küçük girerim, borçları kapatır işten çıkarım diye düşündüm. Bağımlı olduğumu düşünmüyorum, inat, hırs, kaçış yolu ve yalnızlığımı unutmak için girdiğim bi bataklık oldu bu. Geçmişte ödediğim ve yediğim paraları saymadan şuan toplam 150 bin borcum var ve 100 bini kumar. Bu illet öncesi para harcamayı çok severdim ama benim olmayan parayı harcamazdım. Çok iyi bir ailem var, kesinlikle söyleyemem. Yakın arkadaşlarımla bu konuyu bir kere paylaştım tekrar paylaşamam. Psikologumla ve burda tanımadığım siz güzel kadınlarla paylaşabiliyorum sadece bunu. İntihar etmeyi düşünüyorum ama arkamda bırakacağım insanların çekeceği acılara vicdanım el vermiyor. Ödenir mi, ödenir. Ama gizli saklı kendi başıma mücadele ederek nasıl başaracağım hakkında hiçbir fikrim yok. Lütfen yargılamadan destek olun. Bazı cümleleri tam toparlayamadım ama çözüm bulacaksak tüm sorularınızı cevaplamaya hazırım.
Şimdiden teşekkür ederim.