hayatıma gireli 4 yıl bitti, evliliğimizinde 3. yılı bitmek üzere 1,5 ay sonra 4. yıla gireceğiz Allahın izni ile.
Bunca zamandır bırakın sevgimde azalmayı her geçen gün şiddetli artış gösterdi.
Çok şükür eşim beni hiç yanıltmadı , bir gün olsun pişman etmedi , utandırmadı
zaman zaman hayatı onun için çekilmez hale getirsemde asla sırtını dönmedi.
Her zaman , her durumda yanımda olduğunu hissettirdi
Tabiki bizimde tartışmalarımız, sorunalrımız oluyor ama aşıyoruz her şeyden önemlisi asla ama asla
ayrı yatmıyoruz.
Evliliklerde en kızdığım şeylerden biridir yatak ayırma, zorunlu haller dışında eşlerin asla ayrı yatmamaları gerektiğini düşünürüm.
Bır gün olurda tartışmadan dolayı yatak ayırılırsa araya soğukluk girer, eski freans tutmaz bence.
Bilirimki eşim bana her konuda güvenir, tıpkı benim ona güvendiğim gibi.
Erkeklere güvenme diyenlerden hiç haz etmem zira herkesi aynı kefeye koyamayız değil mi?
Sevgisini gizlemez , doya doya yaşarız. Asla bencillik yapmaz.
Dürüst , zeki , kıvrak zekalı , kültürlü , terbiyeli , saygılı etrafında takdir edilen ve sevilen biridir.
Onun tüm bu halleriyle ayrı ayrı gurur duyuyorum.
Öyle tutkunum ki, Allah kısmet ederde bir oğlum olursa mutlaka babasının adını taşıyacak.
Tabiki en önemlisi hayırlı ve sağlıklı bir evlat bu sadece gönlümden geçen bir şey illaki erkek olsun takıntım yok
kız yada erkek fark etmez sonuçta sevdiğimin bir parçası , onun bir armağanı olacak.
Ve inşallah Rabbimden öyle çok diliyorum ki çocuğumuz her haliyle babasına benzesin.
Belki bencillce ama ne yapayım Rabbim onun acısını göstermesin bana. Çok şükür biz aile olmayı başarabildik.
Allah herkese en az bizimkisi kadar mutlu evlilik nasip etsin.