• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kocamın bana uzaklığı beni ayrılığa götürecek

Ben 34 eşim 37 yaşlarında bundan 5 sene önce deli gibi aşık,tutkulu,kavgası barışması dolu dizgin aşıklardık.birbirimize dokunmadan duramazdık gün içinde sevişmelerimizi saymıyorum.neyse evlendik muhteşem bir düğünle 4 ay sınra kayınvalidem öldü☹️2 ay sonra da hamile kaldım doktor miyom olduğu için fazla ilişkiye girmeyin dedi ve eşim korktu bıçak gibi kesildi.ama ilgisi şevkati hep sürdü yine hep evdeydi yani bensiz iş seyahatine bile gitmez!derken eşim hastalık hastası oldu.ilk zamanlar dalga geçtik hamile kaldın filan diye.
 
Sonra ilerledi 1 ay kalp krizi geçiriyorum 2 ay çilt kanseri oldum ama sürekli sürekli tek konuştuğu kendi ve hastalıkları doğum yaptım kırkım çıktı.3-4defa birlikte olduk ve yine bıçak gibi kesildi baş ağrıları başladıne iç çamaşırları ne mumlar aklınıza ne gelirse sen de sorun yok bende dedi.öpüyorum okşuyorum oral sex yapıyorum herşey yolunda ama ilişki yok.çocuk hiç bir destek yok onun hastalıkları olmayan hastalıkları ben kafayı yedim.doktora git gitmez mektup yazdım ağladım yalvardım konuştum evi terkettim boşanmaya gittim falan derken hep ağladı yalvardı ve devam ettik.bşr şekilde
 
Hayali Amerika da yaşamak tı bana:orada çok mutlu olacağım ve herşey düzelecek diyerek beni dünyanın öbür ucuna getirdi.1 senedir bekliyorum ne düzeldi hiç birşey hemde hiç birşey!yani anlayacağınız kocası olup dul bir kadınım.3,5 senedir karı koca ilişkimiz yok.şimdi ise oğlum buraya alıştı babasına tapıyor Türkiye ye dönemiyorum arkadaş gibi sürdürüyoruz aradaki manyaklıklarını anlatmadım tabii daha! Benden tavsiye arkadaşlar çocuğunuz yokken bşr kere ayrılmayı düşündüyseniz hemen ayrılın hemen sonrası olmuyor!!!
 
Hayali Amerika da yaşamak tı bana:eek:rada çok mutlu olacağım ve herşey düzelecek diyerek beni dünyanın öbür ucuna getirdi.1 senedir bekliyorum ne düzeldi hiç birşey hemde hiç birşey!yani anlayacağınız kocası olup dul bir kadınım.3,5 senedir karı koca ilişkimiz yok.şimdi ise oğlum buraya alıştı babasına tapıyor Türkiye ye dönemiyorum arkadaş gibi sürdürüyoruz aradaki manyaklıklarını anlatmadım tabii daha! Benden tavsiye arkadaşlar çocuğunuz yokken bşr kere ayrılmayı düşündüyseniz hemen ayrılın hemen sonrası olmuyor!!!
Canım selam, yaşadıklarına çok üzüldüm.
Genelde yataktaki problemlere yatak dışındaki anlaşmazlıklar neden olur aslında.
Belki bu konuyu okuduysan görmüşsündür. Saygı kuralı, seksi iç çamaşırlarından veya yataktaki becerilerinden çok daha etkilidir.
Bavulların toplanmış bir şekilde, gitmek için bir fırsat kollamak, kapının önünde kararsızca beklemek, insanın hayatını tüketir.
Anladığım kadarıyla herşeye rağmen, belki çocuğun için belki de içten içe kocanı hala sevdiğin için, evliliğinin düzeleceğine hala inancın var.
Saygı kuralını deneyip, bunun yakınlığınıza nasıl bir etkisi olacağını görmeye ne dersin?
 
Merhaba sevgili Zeynepinanaın çok samimi yazıyorum kendimi eleştirecek kadar da açık sözlüyümdür.o kadar anlayışlı o kadar sabırlı ve saygılı davrandım ki hastalığına yardımcı olmaya çalıştım kucağımda küçücük bebekle hep araştırdım onun için hep konuştum.hep mutlu olsun diye uğraştım(ilk evliliğinden kızına kendi çocuğum gibi baktım)küçücük bebeğim varken sabahlara kadar uyumazken annesi istanbulda tatilde eşim izmirdeyken yazlığa 10 gün benim yanıma bıraktılar 9 yaşındaki çocucuğu aklı kalmasın mutlu olsun eşim diye aklınıza gelebilecek herşeyi yaptım.o benim annemi ve yiğenlerimi evden kovdu.ben köyde doğdum o şehir de diye her kavgamızda aşağıladı.sonra yalvar yakar hastaydım ben diye özürler diledi.bu hep böyle sürdü malesef hata bende sevgimden hep sildim yaptığı saygısızlıkları.dediğim gibi Amerika ya taşındık bugün 1 yıl oldu,oğlum 3 yaşında konuşamıyor daha bağırıyor diye rahatsız olur saçını başını yolar sinirlenir,bağırıyormuş diye bizimle bir yere gelmek istemez, biyere gideriz ya başı döner ya biyeri ağırır zehir eder gittiğimiz yeri.çocuğumla parklarda gittiğimiz yerlerde (burada yalnızız)aileleri görürüm ağlarım.bir gün parka yanımıza geldi görünce sevinçten ağladım sonradan bana söylediği şey;evde ensem çok ağrıdı beğin kanaması geçirirsem yalnız evde olmamak için yanına geldim dedikızı geldi buraya onuda üstüme attı,çocuk bi gece uyumadı diye bağırıyordu eşim kızına uyandım salona bir gittim porno açmış masturbasyon yapıyorhep evde hep evde sürekli spor izler tel.oyun oynar.evin herşeyine ben koştururum çekmece tamiri çocuğu okula günde 2 defa alıp bırakma,alışveriş ev işi ders çalışma çim biçme herşey bende,o sadece para verir!saygı artık bende bitti malesef içimden malesef onu hala seviyorum ama asla istemiyorum.en son 1 hafta önce anlaşma yaptım güleceksiniz belki ama kadın işte hep içinde umut taşıyor böyle durumda:))bana sürekli beni sevdiğini söyler gelir öper sarılır elimi tutar bende umutlanırım ama artık umutlanmak beni çok yordu 3 senedir beni sevdiğini söyleyip karısıyla öpüşmeyen sevişmeyen porno izleyip kendini tatmin eden adamı artık bende istemiyorum bu yüzden dedim ki:ben seni evlenmeden önce o imzayı atmadan önce kocam oldun gönlümde,ama şimdi hakimin boşandınız demesine de ihtiyacım yok gönlümde ben seni boşadım evladımız için arkadaş gibi olalım zaten 3 senedir ev arkaşıyız 1 yıldır da ayrı odalarda kalıyoruz bana dokunma öpme karıcım deme!o da kabul etti ama ben seni seviyorum dedi daha neler var yazacağım ama şimdi bana ayrılın demeyin lütfen herkez kendi yaşadığını bilir iyi ki var evladım sağlıkla büyüsün ama olmasaydı 1 saniye bile durmazdım!
 
Merhaba sevgili Zeynepinanaın çok samimi yazıyorum kendimi eleştirecek kadar da açık sözlüyümdür.o kadar anlayışlı o kadar sabırlı ve saygılı davrandım ki hastalığına yardımcı olmaya çalıştım kucağımda küçücük bebekle hep araştırdım onun için hep konuştum.hep mutlu olsun diye uğraştım(ilk evliliğinden kızına kendi çocuğum gibi baktım)küçücük bebeğim varken sabahlara kadar uyumazken annesi istanbulda tatilde eşim izmirdeyken yazlığa 10 gün benim yanıma bıraktılar 9 yaşındaki çocucuğu aklı kalmasın mutlu olsun eşim diye aklınıza gelebilecek herşeyi yaptım.o benim annemi ve yiğenlerimi evden kovdu.ben köyde doğdum o şehir de diye her kavgamızda aşağıladı.sonra yalvar yakar hastaydım ben diye özürler diledi.bu hep böyle sürdü malesef hata bende sevgimden hep sildim yaptığı saygısızlıkları.dediğim gibi Amerika ya taşındık bugün 1 yıl oldu,oğlum 3 yaşında konuşamıyor daha bağırıyor diye rahatsız olur saçını başını yolar sinirlenir,bağırıyormuş diye bizimle bir yere gelmek istemez, biyere gideriz ya başı döner ya biyeri ağırır zehir eder gittiğimiz yeri.çocuğumla parklarda gittiğimiz yerlerde (burada yalnızız)aileleri görürüm ağlarım.bir gün parka yanımıza geldi görünce sevinçten ağladım sonradan bana söylediği şey;evde ensem çok ağrıdı beğin kanaması geçirirsem yalnız evde olmamak için yanına geldim dedikızı geldi buraya onuda üstüme attı,çocuk bi gece uyumadı diye bağırıyordu eşim kızına uyandım salona bir gittim porno açmış masturbasyon yapıyorhep evde hep evde sürekli spor izler tel.oyun oynar.evin herşeyine ben koştururum çekmece tamiri çocuğu okula günde 2 defa alıp bırakma,alışveriş ev işi ders çalışma çim biçme herşey bende,o sadece para verir!saygı artık bende bitti malesef içimden malesef onu hala seviyorum ama asla istemiyorum.en son 1 hafta önce anlaşma yaptım güleceksiniz belki ama kadın işte hep içinde umut taşıyor böyle durumda:))bana sürekli beni sevdiğini söyler gelir öper sarılır elimi tutar bende umutlanırım ama artık umutlanmak beni çok yordu 3 senedir beni sevdiğini söyleyip karısıyla öpüşmeyen sevişmeyen porno izleyip kendini tatmin eden adamı artık bende istemiyorum bu yüzden dedim ki:ben seni evlenmeden önce o imzayı atmadan önce kocam oldun gönlümde,ama şimdi hakimin boşandınız demesine de ihtiyacım yok gönlümde ben seni boşadım evladımız için arkadaş gibi olalım zaten 3 senedir ev arkaşıyız 1 yıldır da ayrı odalarda kalıyoruz bana dokunma öpme karıcım deme!o da kabul etti ama ben seni seviyorum dedi daha neler var yazacağım ama şimdi bana ayrılın demeyin lütfen herkez kendi yaşadığını bilir iyi ki var evladım sağlıkla büyüsün ama olmasaydı 1 saniye bile durmazdım!
Madem bosanmiyosun baska biriyle sevgili falan ol yani.
 
Belki burdan cevap alabilirim diye bir de buraya yazayim dedim ...
Benim konumda malesef artik klasik bir konu haline gelmis bir konu : bosaniyorum
6 yillik bir birlikteligin sonuna geldigim icin hem cok uzgun, ofkeli, hem de cok kirginim. Aslinda 3 yil evliydik bunun tanismasi, nisani, dugunu derken 6 yil olmus. Elbet’de ilk yillarim toz pembe bir masal gibiydi. Esim tr den yurt disina gelmis fakat oturumu yoktu tanistigimizda.

Buyuk bir askla sevdim inandim kendisine, ilk askimdi o zmnlar 22 yasinda ogrenciydim. Evlendikten sonra her sey tepetaklak oldu aslinda gercek kisililsizligi ortaya cikti. Kufur, hakaret, hatta siddet ve baski gordum, sebebi ise ayni fikirde olmamizdi. Ne bir dis etken sebep oldu bunlarla ne de parasizlik vs tamamen kendi ofkesîni kontrol edemeyen kiskanc hatta ruh hastasi bir es oldugu icin.

Benim hic gunahim yok demiyorum ama bana kendi hayat tarzini empoze etmeye calistigi icin hep karsi ciktim, bazen uyguladim bazen cok ters geldi.
Ztn kendisi de dogulu lise terk di. hakli olsamda inadindan hep beni haksiz gordu. buyuk bir masumiyetle ve saflikla sevdim sadece sevdigim adamla yaslanmak istedim.

Yazmakla bitmeyecek sorunlar yasadim kendisi ne saygi bilen biri de utanan, ve asla haksiz. Ona sorsaniz ben edepsiz ahlaksiz hatta sanki ben porno izleyen birydim... Hayat ne zormus ya, hep bir yalan, bir sinsilik, entrika

Size sorum su davayi actim su an ikimizde yurt disindayiz, ayriyiz bir kac aydir, bosandiktan sonra tkr mutlu olup gecmisi unutabilecek miyim ? Yoksa bu travmatik ama bir o kdr da benim icin kutsal gordugum icin yaptigim fedakarliklar hafizamdan silinecek mi ?

Geceleri kabuslar goruyor, uyandigimda aklimda iyi kotu yasanmisliklar var. cok zor atlatiyorum ondan nefret etmeme ragmen, sanki onun pisman olup aci cektigini gormedikce icim sogmayacakmis gibi.
Kendimi kullanilmis beni bir merdiven gibi kullanip sonrada kendinden sogmam icin her seyi yaptigi icin ondan nefret ediyorum.

Sizce ilerde bunlari tamamen unutabilirmiyim ? Insan tutku ile sevdigi ve cok buyuk bir haksizliga ugradigi birini unutabilir mi ? Acisi gecer mi ?
 
Merhaba sevgili Zeynepinanaın çok samimi yazıyorum kendimi eleştirecek kadar da açık sözlüyümdür.o kadar anlayışlı o kadar sabırlı ve saygılı davrandım ki hastalığına yardımcı olmaya çalıştım kucağımda küçücük bebekle hep araştırdım onun için hep konuştum.hep mutlu olsun diye uğraştım(ilk evliliğinden kızına kendi çocuğum gibi baktım)küçücük bebeğim varken sabahlara kadar uyumazken annesi istanbulda tatilde eşim izmirdeyken yazlığa 10 gün benim yanıma bıraktılar 9 yaşındaki çocucuğu aklı kalmasın mutlu olsun eşim diye aklınıza gelebilecek herşeyi yaptım.o benim annemi ve yiğenlerimi evden kovdu.ben köyde doğdum o şehir de diye her kavgamızda aşağıladı.sonra yalvar yakar hastaydım ben diye özürler diledi.bu hep böyle sürdü malesef hata bende sevgimden hep sildim yaptığı saygısızlıkları.dediğim gibi Amerika ya taşındık bugün 1 yıl oldu,oğlum 3 yaşında konuşamıyor daha bağırıyor diye rahatsız olur saçını başını yolar sinirlenir,bağırıyormuş diye bizimle bir yere gelmek istemez, biyere gideriz ya başı döner ya biyeri ağırır zehir eder gittiğimiz yeri.çocuğumla parklarda gittiğimiz yerlerde (burada yalnızız)aileleri görürüm ağlarım.bir gün parka yanımıza geldi görünce sevinçten ağladım sonradan bana söylediği şey;evde ensem çok ağrıdı beğin kanaması geçirirsem yalnız evde olmamak için yanına geldim dedikızı geldi buraya onuda üstüme attı,çocuk bi gece uyumadı diye bağırıyordu eşim kızına uyandım salona bir gittim porno açmış masturbasyon yapıyorhep evde hep evde sürekli spor izler tel.oyun oynar.evin herşeyine ben koştururum çekmece tamiri çocuğu okula günde 2 defa alıp bırakma,alışveriş ev işi ders çalışma çim biçme herşey bende,o sadece para verir!saygı artık bende bitti malesef içimden malesef onu hala seviyorum ama asla istemiyorum.en son 1 hafta önce anlaşma yaptım güleceksiniz belki ama kadın işte hep içinde umut taşıyor böyle durumda:))bana sürekli beni sevdiğini söyler gelir öper sarılır elimi tutar bende umutlanırım ama artık umutlanmak beni çok yordu 3 senedir beni sevdiğini söyleyip karısıyla öpüşmeyen sevişmeyen porno izleyip kendini tatmin eden adamı artık bende istemiyorum bu yüzden dedim ki:ben seni evlenmeden önce o imzayı atmadan önce kocam oldun gönlümde,ama şimdi hakimin boşandınız demesine de ihtiyacım yok gönlümde ben seni boşadım evladımız için arkadaş gibi olalım zaten 3 senedir ev arkaşıyız 1 yıldır da ayrı odalarda kalıyoruz bana dokunma öpme karıcım deme!o da kabul etti ama ben seni seviyorum dedi daha neler var yazacağım ama şimdi bana ayrılın demeyin lütfen herkez kendi yaşadığını bilir iyi ki var evladım sağlıkla büyüsün ama olmasaydı 1 saniye bile durmazdım!

Piskolojik sorunlari var tedavi olmaya ikna et, 1 senedir ayriysaniz muhtemelen aldatiyordur da, en azindan sanal alemde. Porno da izledigine gore...
 
Dün akşam bende sinirlendim eşime karşı. Sürekli telefon saklamak sessize almak vs rahatsız etti beni birde kolunda morluk gördm kızdım göster telefonu dedim. Inat etti. Bende gidiyorum açıklaman yoksa dedim. Kapıyı vs kitledi. Açıklama hala yok.
Onun mal verdiği bir yer var. Kadın işletiyor. O kadını takip etmeye başlamış. Kadında orta yaşlı.
Pazr günüde dş almıştı . Cumsrtesi oraya mal biraktin mi dedim. Evet dedi
Sonra kendi kafanda kuruyorsun derdine gece birden 3 buçuğa kadar aynı odada birbirimize eziyet ettik.
Saygı ve eşlik kalmadı sende bu gece haksiz yere yaptıklarından hakkimi helal etmicem dedi. dedi. Bende sende de yok para kazanmakla koca olunmuyor. Babamizda kazaniyor para dedim.

Eğer öyle bişey yaptıysam benim anne babamdan ama uapmadiysam senin anne babandan çıksın dedi. Her turlu ucu bana dokunuyor herkes yaptığının sorumluluğunu alsın dedim.

Gece çok üzüldüm açıkçası. Saygı konusunda hak verdim. Çünkü canını acıtacak hareketler yapıyorum bir erkek için onur kırıcı. Ona rağmen canımı acıtacak bişey yapmadı.

Bu konuda kendimi kontrol etmem lazım. Bazen mutluluğu haketmediğimi düşünüyorum. Hem bakarken hem evliyken yüzüm gülmediyse sorun bende mi diyorum.


Esimi sürekli ihtiyaç kredisi çekmek için başvuru yaparken görüyorum bu durumdan da rhaatsizim. Gece basvuru yapıyor diye gördüm. Öyle uyandım telefonunun ışığına. Ihtiyacı yok ama çıkarsa diye kredi çekme mantığı bana saçma geliyor.
 
bu arada sevgili yasmine çocuğun var mı? Yoksa hayatında bir daha görmeyeceğin için elbet unutursun yapılan haksızlıkları yeni bir yaşama başla hiç düşünmeden inan çok daha mutlu olursun
 
Pembegömlek sana tavsiyem bir günde çözersin bu işi hani şu küçük gazetecilerin falan kullandığı ses kaydedici makineler var al aç bir gün arabasına sakla ertesi gün ne var ne yok öğrenirsin kafan rahat eder arkadaşım
 
Merhaba sevgili Zeynepinanaın çok samimi yazıyorum kendimi eleştirecek kadar da açık sözlüyümdür.o kadar anlayışlı o kadar sabırlı ve saygılı davrandım ki hastalığına yardımcı olmaya çalıştım kucağımda küçücük bebekle hep araştırdım onun için hep konuştum.hep mutlu olsun diye uğraştım(ilk evliliğinden kızına kendi çocuğum gibi baktım)küçücük bebeğim varken sabahlara kadar uyumazken annesi istanbulda tatilde eşim izmirdeyken yazlığa 10 gün benim yanıma bıraktılar 9 yaşındaki çocucuğu aklı kalmasın mutlu olsun eşim diye aklınıza gelebilecek herşeyi yaptım.o benim annemi ve yiğenlerimi evden kovdu.ben köyde doğdum o şehir de diye her kavgamızda aşağıladı.sonra yalvar yakar hastaydım ben diye özürler diledi.bu hep böyle sürdü malesef hata bende sevgimden hep sildim yaptığı saygısızlıkları.dediğim gibi Amerika ya taşındık bugün 1 yıl oldu,oğlum 3 yaşında konuşamıyor daha bağırıyor diye rahatsız olur saçını başını yolar sinirlenir,bağırıyormuş diye bizimle bir yere gelmek istemez, biyere gideriz ya başı döner ya biyeri ağırır zehir eder gittiğimiz yeri.çocuğumla parklarda gittiğimiz yerlerde (burada yalnızız)aileleri görürüm ağlarım.bir gün parka yanımıza geldi görünce sevinçten ağladım sonradan bana söylediği şey;evde ensem çok ağrıdı beğin kanaması geçirirsem yalnız evde olmamak için yanına geldim dedikızı geldi buraya onuda üstüme attı,çocuk bi gece uyumadı diye bağırıyordu eşim kızına uyandım salona bir gittim porno açmış masturbasyon yapıyorhep evde hep evde sürekli spor izler tel.oyun oynar.evin herşeyine ben koştururum çekmece tamiri çocuğu okula günde 2 defa alıp bırakma,alışveriş ev işi ders çalışma çim biçme herşey bende,o sadece para verir!saygı artık bende bitti malesef içimden malesef onu hala seviyorum ama asla istemiyorum.en son 1 hafta önce anlaşma yaptım güleceksiniz belki ama kadın işte hep içinde umut taşıyor böyle durumda:))bana sürekli beni sevdiğini söyler gelir öper sarılır elimi tutar bende umutlanırım ama artık umutlanmak beni çok yordu 3 senedir beni sevdiğini söyleyip karısıyla öpüşmeyen sevişmeyen porno izleyip kendini tatmin eden adamı artık bende istemiyorum bu yüzden dedim ki:ben seni evlenmeden önce o imzayı atmadan önce kocam oldun gönlümde,ama şimdi hakimin boşandınız demesine de ihtiyacım yok gönlümde ben seni boşadım evladımız için arkadaş gibi olalım zaten 3 senedir ev arkaşıyız 1 yıldır da ayrı odalarda kalıyoruz bana dokunma öpme karıcım deme!o da kabul etti ama ben seni seviyorum dedi daha neler var yazacağım ama şimdi bana ayrılın demeyin lütfen herkez kendi yaşadığını bilir iyi ki var evladım sağlıkla büyüsün ama olmasaydı 1 saniye bile durmazdım!
Canım selamlar tekrar.
Eevinde kendini arzu edilen bir kadın gibi hissedememen, sürekli saygısızlık görmüş olman, yıllardır güzel bir cinsel hayattan uzak kalmış olman, bunlar insanı çok üzer ve yıpratır. Böyle düşünmene, eşine karşı artık duvar örme ihtiyacı hissetmene çok saygı duyuyorum.
Bir yandan, onu hala seviyor olmana da saygı duyuyorum.
Biliyor musun? Bana eşinin tamamen olduğu gibi kabul görmeye ihtiyacı varmış gibi geldi.
Yani onda hiçbir kusur görmeyen, dolayısıyla da ona yardım etmeye çalışmayan bir kadına.
Önceki yazılarımda yazmıştım, belki görmüşsündür. Onları okumanı çok isterim.
Hani "saygı" dediğimiz şeyi ses yükseltmemek, karşımızdakini aşağılamamak vs olarak görüyoruz ya.. Erkeklerin konuştuğu dilde saygı çok farklı bir anlama geliyor.
Eşin hastalık hastası olabilir. Narsist olabilir. Depresyonda olabilir. Paranoyak olabilir.
Böyle durumlarda hemen kadın içgüdülerimiz der ki: "Ona yardım et! Doktor ayarla! Ona tedaviler öner!"
Çünkü biz etrafımızdakilere yardım etmek, onları beslemek, büyütmek üzerine güdülenmişiz.
Şöyle birşey var ki: Erkekler onlara yardım eden kadınlara bir süre sonra ilgi duymamaya başlıyor.
Bu yardım hoşuna gidiyor gibi görünse bile...
Çünkü bir erkek, bir kadının karşısında ne kadar maskülen hissedebilirse, o kadına karşı o kadar çok cinsel ilgi duyuyor.
Yani senin ona birşeyler veriyor olman ve yardım ediyor olman, aranızdaki cinsel çekimi ufak ufak azaltmış, sonunda da bitirmiş olabilir.
Ona ettiğin her yardım ve verdiğin her tavsiye, onun diline "eleştiri ve saygısızlık" olarak çevriliyor.
Tabii ki eşinle artık arkadaş gibi yaşamak ve belki başka biriyle sevgili olmak istersen buna da saygı duyarım.
Esas isteğin bu değilse, seni eşini tamamen olduğu gibi kabul etmeye, sana fazla gelen günlük işler için "yapamam" demeye ve tamamen kendi mutluluğuna odaklanmaya davet ediyorum.
Yani onun hiçbir problemi yokmuş gibi davranmak, ona tam bir otonomi vermek ve kendi problemlerini kendisinin çözebileceğine inanmaktan bahsediyorum.
Eğer bunu yapmayı seçersen, belirtmem gerekir ki bu süreç tahmininden uzun sürebilir. Yani bir defa "sana güveniyorum" demekle eşinin sana bakışı hemen değişmeyebilir.
Bu süreçte kendini her gün ama her gün mutlu etmeye odaklanırsan, etinle kemiğinle iki boyutlu videolardan daha çekici görünmeye başlayacağından eminim :)
 
Canım selamlar tekrar.
Eevinde kendini arzu edilen bir kadın gibi hissedememen, sürekli saygısızlık görmüş olman, yıllardır güzel bir cinsel hayattan uzak kalmış olman, bunlar insanı çok üzer ve yıpratır. Böyle düşünmene, eşine karşı artık duvar örme ihtiyacı hissetmene çok saygı duyuyorum.
Bir yandan, onu hala seviyor olmana da saygı duyuyorum.
Biliyor musun? Bana eşinin tamamen olduğu gibi kabul görmeye ihtiyacı varmış gibi geldi.
Yani onda hiçbir kusur görmeyen, dolayısıyla da ona yardım etmeye çalışmayan bir kadına.
Önceki yazılarımda yazmıştım, belki görmüşsündür. Onları okumanı çok isterim.
Hani "saygı" dediğimiz şeyi ses yükseltmemek, karşımızdakini aşağılamamak vs olarak görüyoruz ya.. Erkeklerin konuştuğu dilde saygı çok farklı bir anlama geliyor.
Eşin hastalık hastası olabilir. Narsist olabilir. Depresyonda olabilir. Paranoyak olabilir.
Böyle durumlarda hemen kadın içgüdülerimiz der ki: "Ona yardım et! Doktor ayarla! Ona tedaviler öner!"
Çünkü biz etrafımızdakilere yardım etmek, onları beslemek, büyütmek üzerine güdülenmişiz.
Şöyle birşey var ki: Erkekler onlara yardım eden kadınlara bir süre sonra ilgi duymamaya başlıyor.
Bu yardım hoşuna gidiyor gibi görünse bile...
Çünkü bir erkek, bir kadının karşısında ne kadar maskülen hissedebilirse, o kadına karşı o kadar çok cinsel ilgi duyuyor.
Yani senin ona birşeyler veriyor olman ve yardım ediyor olman, aranızdaki cinsel çekimi ufak ufak azaltmış, sonunda da bitirmiş olabilir.
Ona ettiğin her yardım ve verdiğin her tavsiye, onun diline "eleştiri ve saygısızlık" olarak çevriliyor.
Tabii ki eşinle artık arkadaş gibi yaşamak ve belki başka biriyle sevgili olmak istersen buna da saygı duyarım.
Esas isteğin bu değilse, seni eşini tamamen olduğu gibi kabul etmeye, sana fazla gelen günlük işler için "yapamam" demeye ve tamamen kendi mutluluğuna odaklanmaya davet ediyorum.
Yani onun hiçbir problemi yokmuş gibi davranmak, ona tam bir otonomi vermek ve kendi problemlerini kendisinin çözebileceğine inanmaktan bahsediyorum.
Eğer bunu yapmayı seçersen, belirtmem gerekir ki bu süreç tahmininden uzun sürebilir. Yani bir defa "sana güveniyorum" demekle eşinin sana bakışı hemen değişmeyebilir.
Bu süreçte kendini her gün ama her gün mutlu etmeye odaklanırsan, etinle kemiğinle iki boyutlu videolardan daha çekici görünmeye başlayacağından eminim :)


Sanırım bizde eşimle eş
Yerine sevgili yerine arkadaş olmayı tercih ettik.
Hicbir şekilde konuşmuyoruz sadece zorunlu şeyler için konuşuyoruz.
Aynı yerde yatsakta asla temas yok.
Bende ilgi görmek kadın olduğumu eş olduğumu hamile olduğumu hissetmek istiyorum.
 
Belki burdan cevap alabilirim diye bir de buraya yazayim dedim ...
Benim konumda malesef artik klasik bir konu haline gelmis bir konu : bosaniyorum
6 yillik bir birlikteligin sonuna geldigim icin hem cok uzgun, ofkeli, hem de cok kirginim. Aslinda 3 yil evliydik bunun tanismasi, nisani, dugunu derken 6 yil olmus. Elbet’de ilk yillarim toz pembe bir masal gibiydi. Esim tr den yurt disina gelmis fakat oturumu yoktu tanistigimizda.

Buyuk bir askla sevdim inandim kendisine, ilk askimdi o zmnlar 22 yasinda ogrenciydim. Evlendikten sonra her sey tepetaklak oldu aslinda gercek kisililsizligi ortaya cikti. Kufur, hakaret, hatta siddet ve baski gordum, sebebi ise ayni fikirde olmamizdi. Ne bir dis etken sebep oldu bunlarla ne de parasizlik vs tamamen kendi ofkesîni kontrol edemeyen kiskanc hatta ruh hastasi bir es oldugu icin.

Benim hic gunahim yok demiyorum ama bana kendi hayat tarzini empoze etmeye calistigi icin hep karsi ciktim, bazen uyguladim bazen cok ters geldi.
Ztn kendisi de dogulu lise terk di. hakli olsamda inadindan hep beni haksiz gordu. buyuk bir masumiyetle ve saflikla sevdim sadece sevdigim adamla yaslanmak istedim.

Yazmakla bitmeyecek sorunlar yasadim kendisi ne saygi bilen biri de utanan, ve asla haksiz. Ona sorsaniz ben edepsiz ahlaksiz hatta sanki ben porno izleyen birydim... Hayat ne zormus ya, hep bir yalan, bir sinsilik, entrika

Size sorum su davayi actim su an ikimizde yurt disindayiz, ayriyiz bir kac aydir, bosandiktan sonra tkr mutlu olup gecmisi unutabilecek miyim ? Yoksa bu travmatik ama bir o kdr da benim icin kutsal gordugum icin yaptigim fedakarliklar hafizamdan silinecek mi ?

Geceleri kabuslar goruyor, uyandigimda aklimda iyi kotu yasanmisliklar var. cok zor atlatiyorum ondan nefret etmeme ragmen, sanki onun pisman olup aci cektigini gormedikce icim sogmayacakmis gibi.
Kendimi kullanilmis beni bir merdiven gibi kullanip sonrada kendinden sogmam icin her seyi yaptigi icin ondan nefret ediyorum.

Sizce ilerde bunlari tamamen unutabilirmiyim ? Insan tutku ile sevdigi ve cok buyuk bir haksizliga ugradigi birini unutabilir mi ? Acisi gecer mi ?
Canım, şiddet eğilimli bir insandan kurtulduğun ve o evlilikten çıkma cesareti gösterdiğin için seni alkışlıyorum.
Önce "onu giyme" ile başlar, sonra telefon ve para el koymak, hakaret, küfür, ve şiddet şeklinde devam eder.
Böyle olacağını asla tahmin edemezdin, çünkü bu tip insanlarda ilk tanıştığında şeytan tüyü olur.
Sana güzel bir haberim var. Erkeklerin çoğu "iyi adamlar"dır. Bundan sonra karşına çıkacak insanların "iyi" olma ihtimali çok çok yüksek.
Sen kötüsüne denk gelmişsin, ne kadar acı.
Ama kurtulmuşsun :)
Geçmişi geçmişte bırakıp, bugününün tadını çıkarmaya ne dersin? Zaman herşeyin ilacıdır derler ya, zamanını ne kadar seni oyalayacak ve keyfini yerine getirecek şeylerle harcarsan, ne kadar çok yeni deneyim elde edersen, beynin eski deneyimlerini o kadar çabuk geri plana atar. Yani daha çabuk unutursun.
 
Sanırım bizde eşimle eş
Yerine sevgili yerine arkadaş olmayı tercih ettik.
Hicbir şekilde konuşmuyoruz sadece zorunlu şeyler için konuşuyoruz.
Aynı yerde yatsakta asla temas yok.
Bende ilgi görmek kadın olduğumu eş olduğumu hamile olduğumu hissetmek istiyorum.
Canım, eşinle konuşacak birşeylerin var mı?
Kendini mutlu ediyor musun? Bu senin parana mal olsa bile?
En son kendini mutlu etmek için ne yaptın? Şu an yüzünde hafif bir gülümseme mi var yoksa ekşilik mi?
 
Canım, eşinle konuşacak birşeylerin var mı?
Kendini mutlu ediyor musun? Bu senin parana mal olsa bile?
En son kendini mutlu etmek için ne yaptın? Şu an yüzünde hafif bir gülümseme mi var yoksa ekşilik mi?


Evet canım ediyorum
Dün saksı bugün çiçek aldım
Ara ara canimin çektiği şeyleri alıyorum

Kitap okuyorum


Eşimle iki gündür hiçbir şekilde konuşmuyoruz.
Makineyi calistircaktim sadece kırlisi var mı diye konuştuk.
Onu atti.
Sepeti taşıdı.
Sonra uyudum ben
Sanata aynı şekilde.
Konuşmaya istekli gibi ama konuşmuyor.
Bende adım atmaktan sıkıldım.

Bugün de annesine gittim.
Telefonu kapalı olmasına rağmen kapıyı çaldım. Açan olmadi bababnrme geldim.
Ona da söyledim ulaşamadım. Ulaşırsın dedi dalga geçer gibi.
Ulaşamam aksama da yemek yok evde değilim gidiyorum diye haber verdim sadece.

Pazara gittim onu da haber vermedim önceden haber verirdim
 
Evet canım ediyorum
Dün saksı bugün çiçek aldım
Ara ara canimin çektiği şeyleri alıyorum

Kitap okuyorum


Eşimle iki gündür hiçbir şekilde konuşmuyoruz.
Makineyi calistircaktim sadece kırlisi var mı diye konuştuk.
Onu atti.
Sepeti taşıdı.
Sonra uyudum ben
Sanata aynı şekilde.
Konuşmaya istekli gibi ama konuşmuyor.
Bende adım atmaktan sıkıldım.

Bugün de annesine gittim.
Telefonu kapalı olmasına rağmen kapıyı çaldım. Açan olmadi bababnrme geldim.
Ona da söyledim ulaşamadım. Ulaşırsın dedi dalga geçer gibi.
Ulaşamam aksama da yemek yok evde değilim gidiyorum diye haber verdim sadece.

Pazara gittim onu da haber vermedim önceden haber verirdim
Boyle olmasina ne sebep oluyor olabilir? Senin aklına gelen birşey var mı? Yani bu duruma katkı sağlayan birşey aklına geliyor mu?
 
Back