Kocamı sevmiyorum ayrılmak istiyorum ama cesaretim yok acil yardım!!!

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bana konu fake gibi geldi bu kadar derdi olan insanda profil resmi ile uğraşır mı orası da bilemedim hele ki böyle bi fotoğraf koyar mı ikinci çocuğu isteyerek yaptım diyo hemde her gün tecavüze uğruyorum diyo sen tecavüzün anlamını bildiğinden emin misin ben bu konuda tamam size de üzüldüm ama eşinize çok daha fazla üzüldüm ve önceki mesajlarda daha önce 16 yaşında nişan attığınızı söylemişsiniz yanlış hatırlamıyorsam demek ki gerekeni yapabiliyormuşsunuz bunda neden yapmadınız ? Nerden baksan çelişkiler silsilesi hadi işiniz gücünüz yoktu katlandınız memur olduktan sonra neden katlandınız aile desteği yoksa giderdiniz kendine Bi ev tutarsınız şu an en düşük memur maaşı dört bin bilemedim bide ben bu yaşımda daha hiç evlenmememe rağmen aşkın gelip geçici olduğunun evlilikte en önemli şeyin saygı sevgi olduğunun farkındayım ama siz hovarda genç kızlar gibi aşk aşk diyorsunuz anlamadım
 
Yorumumu yazdıktan sonra önceki mesajları okudum. Ayy bu kk iyice Türkiye haritası gibi birşey oldu. Bu zihniyetle gerçek hayatta mücadele etmek yetmiyormuş gibi Vasfiye teyzelerin internet kullanan versiyonları da peydah oldu. Kadın evliliğin nasıl başladığını, yılların nasıl geçtiğini anlatmış. Bazıları sanıyor ki birşey başlamışsa sonsuza kadar devam etmeli. O zaman ses çıkarmaya gücü yokmuş, gücünü toplamış başka korkulara esir olmuş ve şimdi artık hiçbir korku hiçbir anane sevmediği adamın koynunda kalmaya devam etmesini sağlayamıyor. İnsanlar böyledir. Birşeye yıllarca katlanabilirler ama bir an gelir tek bir saniye bile dayanacak gücü kalmaz, yıllarca maruz kaldığı o alışıldık hal ona ölüm gibi gelir. Biraz empati çok mu zor?

Ayrıca herşeye erkek çerçevesinden bakanlara küçük bir bilgi. Kadınlar sadece bir erkeğin egemenliğinin ya da vücudunun altında olmak için kararlar vermezler. Bir kadın boşanmak istiyorsa bunu başka bir adama koşmak için yapmak zorunda değil. Sevmediğiniz birini günün her saati görmeniz yetmiyormuş gibi bir de gece onun nefesini üzerinizde hissederek uyumaya çalıştığınızı düşünün. Düzenli olarak bu kişiyle bedensel birleşme sağlamak zorunda olduğunu düşünün. Bu aşağılayıcı durumdan kurtulmak için başka birinin koynuna girmeniz gerekmez. Ben aylardır çocuklarımla yalnız yaşıyorum ve çook da huzurluyum. Geleceğe dair hiçbir hayalimde, planımda 3. bir kişi yok. Kadınların erkeksiz de var olabildiklerini, mutlu olabildiklerini kavrayabilirseniz bu sinir stres yok olup gidecek sevgili Vasfiyeler.
 
Ben birde eşinizi dinlemek isterdim...sizi anliyorum eşinizi sevememissiniz isinamamissiniz böyle bir evlilik sürmez ama o insanında duyguları var bir hayatı var...çok üzülüyorum böyle durumlarda hem kadınlara hem de erkeklere...işte gerçekten en başta herseyiyle tanıyıp evlenmek lazım...
 
Sihirlii .!.:
Teşekkürler 🙏🏻 yaa ne anlayışsız insanlar var şaşırıyorum , resmen beni
Kötülüyor ben eşimi kötülemedim sadece sevemedim eşim için 14 yıl dayandım artık hasta olmaya başladım bunun için aklımı kaçırmamak adına ayrılmayı düşünüyorum dedim benim göbeğim eşimle kesilmedi ayrılan tek ben olmayacağım sevgi aşk yoksa evlilik yürütmenin anlamı yok ki böyle insanlardan nefret ediyorkm hepsi aynı zihniyet
Genişletmek için tıkla...
sadece buradaki insanlara ne olursa olsun beddua etmeyin o zaman haklı iken haksız duruma düşüyorsunuz
yıllarca eşinize de zor olmuştur sevmediğinizi hep hissetmiştir.
Boşanın.. O da siz de mutlu yuvalar kurun inşallah
 
Sihirlii .!.:
Merhaba, ben 14 yılllık evliyim. 23 yaşımda babam tarafından zorla istemediğim biriyle evlendirildim. İlk başta ben tanıştım ilk yemekte eşime karşı ısındım evlenmeyi kabul ettim 2 hafta sonra sözlendik. ( birbirimizi iyi tanıyamadan) sonra her şey aceleye geldi nişan yapıldı ve 6 ay nişanlı kaldım. Nişanlılıkta elimi sevmediğimi etkilenmediğimi uyumlu olamadığımızı farkettim.Ancak bu sefer babam faktörü devreye girdi bana baskı yaptı ve evlenmeye zorladı bu şahsı kendimin istediğini nişanı aramayacağımı söyledi neyse nişanlılıkta sürekli ağlama ile geçti bir türlü nişanlıma diyemedim ayrılmak istediğimi bir yandan düğün telaşları başladı. Hatta kaçmak intihar etmek bile gelfi
İçimden ): neyse düğün güncelmişim değil kefenimle evden çıktım.
ilk gece kabus gibi tecavüz gibi hissettim. Sonra nikahta keramet var dediler alışmaya çalıştım nasıl olsa kızlık bozulmuş beni kim ne yapsın diyordum. Ve bir kızımız oldu. Kızım olunca onu babasız büyütmek istemedim işim yoktu babam gil köye taşındığı için onlara da temelli gidemezdim. Evliliğe sabretmeye çalıştım . Sonra hırs yaptım memurluğu kazandım sırf eşimden ayrılabilen için. Bı sefer dr 2. Çocuk geldi isteyerek. Bir nebze eşime alıştım ama aşk anlamında değil yuvamı yıkmamak adına kendimi feda ettim. ):
Gelin görün ki 14 yıl geçmiş... ilk günden beri ayrılmayı düşündüm yıllarca cesaret edemedim. Cinsellikte hep acı çektim sırf Allah rızası için eşime karşılık verdim. Düşünsenize insan Her gün tecavüz Yaşar öı ben yaşıyorum. Bana dokununca tüğlerim düşen diken oluyor. Kafamı çeviriyorum,öpüşemiyorım, yüzüne aşkla bakamıyorum , bana dokunmasın istiyorum, benimde cinsel duygularım var ama sevmiyormuşum gibi yapıyorum napiiim diyorum ben cinsel isteksizliği olan kadınım diyorum . ): bir kez olsun isteyerek olmadı. Eşim iyi biri namazlı abdestli, içki kumar yok ama ailece açık
Görüşlü insanlar. Eşim dayak atmaz aldatmaz bana bağımlı beni seven ailesine düşkün biri...
ama sırf eşim iyi biri diye kendimi feda etmem yanlış mı? Sırf bensiz kalmasın diye kendimi feda ettim. Hata mı yapıyorum? Ben kara kaşlı kara gözlü erkek isterdim hayallerimden uzak beni etkilemiyor erkeksi değil. Tüm erkekler yakışıklı bir tek o çirkin sanki. El ele asla tutuşamam, yan yana resim çekinemem. Kimse yanıma yakıştırmıyor. Kızlarım 12 ve 8 yaşında .
sonuç olarak son günlerde titreme geliyor bana donunca kasılma geliyor. Akşam birlikte olmak istiyor öteliyorum . Aniden zıplama geliyor aklıma geldikçe. Evlilikte 4 sefer cinnet geçirdim eşim çıldırttı sonra düzeldim. Ben neden sevmeden dayanmaya çalışıyorum. Ayrılsam mutlu olur muyum evdeki alışkanlıklarımı mı özlerim acaba eşim bende alışkanlık mı oldu kendime eziyet ediyorum hayata bir kez geliyoruz ve yaşadıklarım hoş değil. Ben yanlıs yaşamak Özgür ol ak çocuklarımla yaşamak istiyorum sanki daha mutlu olacakmışım gibi... neolur fikir verin siz ne yapardınız tecrübelilerden yorum bekliyorum
Genişletmek için tıkla...
Acil yardım yazıyorsunuz gerçekten acil bi fikre ihtiyacınız varmış kanısı uyandırıyor, ama içeriğe bi bakıyoruz bambaşka.

2.çocuğu istemeden önce düşünmeliydiniz bunları. Sevmiyorsanız da boşanmaktan başka çözüm yok nasıl bit çözüm sunulsun istiyorsunuz? Her gün yüzlerce kişi boşanıyordur siz de boşanın, sevmiyorum dediğiniz bi evlilik için fazla drama yapmıyor musunuz? Böyle evliliklerde, yani annenin drama queen olduğu, çocuklara o kadar çok acıyorum ki. Onların psikolojileri ne hale geliyor siz böyle mutsuzluktan beslendikçe kim bilir.. neyse özet olarak:boşanın
 
Ben bu konuda sizden ziyade eşinize üzüldüm. Hadi aile zoru diye evlendiniz neden bir değil iki çocuk yaptınız? Küçük bir yaşta da evlenememişsiniz. Kocanızın günahı neydi de onu böyle bir hayata mahkum ettiniz? Dahası ılımlı biri, boşanmak isteseniz hayır demezdi. Kendinizce bulmuşsunuz bahaneler, bu evliliğe devam etmişsiniz. Ben bencilim alıştığım düzen bozuldun istemiyorum demiyorsunuz da cesaretim yok diyorsunuz. Kendi hayatınızı kendi ellerinizle mahvetmişsiniz. Çok geç bile kalmışsınız boşanın artık. Boşanın ki eşinizin onu gerçekten seven birisiyle mutlu bir evlilik yaşama ihtimali olsun
 
Bence boşanacağım diye evlendiginiz için hep bugün bosancam gözüyle baktığınız için tam ısınamamışsınız olabilir yani daha çok kendinizle sorunuz var gibi bu devirde iyi insan bulmak zor tabiki bi insan sadece iyi diyede evlenilmez ama 14 yıllık evliliği de bozmaz onun için yani bence karşındaki insan iyise o sevgiyi biraz siz tohumlar ekip yeşerteceksiniz çok yakışıklı aşık olarak evlenip sonra aldatilip şiddet görseydiniz ona karşı sevginiz surermiydi bu sizin vereceğiniz bi karar yani sizinki biraz dediginiz için hırs yada hefes boşanınca daha iyi anliycaksiniz ama konu ne olursa olsun insan yaşamadan anlayamaz bende sevmeyi sevilmeyi çok severim benim içinde çok önemli hakinizda hayırlısı olsun
 
Sihirlii .!.:
Merhaba, ben 14 yılllık evliyim. 23 yaşımda babam tarafından zorla istemediğim biriyle evlendirildim. İlk başta ben tanıştım ilk yemekte eşime karşı ısındım evlenmeyi kabul ettim 2 hafta sonra sözlendik. ( birbirimizi iyi tanıyamadan) sonra her şey aceleye geldi nişan yapıldı ve 6 ay nişanlı kaldım. Nişanlılıkta elimi sevmediğimi etkilenmediğimi uyumlu olamadığımızı farkettim.Ancak bu sefer babam faktörü devreye girdi bana baskı yaptı ve evlenmeye zorladı bu şahsı kendimin istediğini nişanı aramayacağımı söyledi neyse nişanlılıkta sürekli ağlama ile geçti bir türlü nişanlıma diyemedim ayrılmak istediğimi bir yandan düğün telaşları başladı. Hatta kaçmak intihar etmek bile gelfi
İçimden ): neyse düğün güncelmişim değil kefenimle evden çıktım.
ilk gece kabus gibi tecavüz gibi hissettim. Sonra nikahta keramet var dediler alışmaya çalıştım nasıl olsa kızlık bozulmuş beni kim ne yapsın diyordum. Ve bir kızımız oldu. Kızım olunca onu babasız büyütmek istemedim işim yoktu babam gil köye taşındığı için onlara da temelli gidemezdim. Evliliğe sabretmeye çalıştım . Sonra hırs yaptım memurluğu kazandım sırf eşimden ayrılabilen için. Bı sefer dr 2. Çocuk geldi isteyerek. Bir nebze eşime alıştım ama aşk anlamında değil yuvamı yıkmamak adına kendimi feda ettim. ):
Gelin görün ki 14 yıl geçmiş... ilk günden beri ayrılmayı düşündüm yıllarca cesaret edemedim. Cinsellikte hep acı çektim sırf Allah rızası için eşime karşılık verdim. Düşünsenize insan Her gün tecavüz Yaşar öı ben yaşıyorum. Bana dokununca tüğlerim düşen diken oluyor. Kafamı çeviriyorum,öpüşemiyorım, yüzüne aşkla bakamıyorum , bana dokunmasın istiyorum, benimde cinsel duygularım var ama sevmiyormuşum gibi yapıyorum napiiim diyorum ben cinsel isteksizliği olan kadınım diyorum . ): bir kez olsun isteyerek olmadı. Eşim iyi biri namazlı abdestli, içki kumar yok ama ailece açık
Görüşlü insanlar. Eşim dayak atmaz aldatmaz bana bağımlı beni seven ailesine düşkün biri...
ama sırf eşim iyi biri diye kendimi feda etmem yanlış mı? Sırf bensiz kalmasın diye kendimi feda ettim. Hata mı yapıyorum? Ben kara kaşlı kara gözlü erkek isterdim hayallerimden uzak beni etkilemiyor erkeksi değil. Tüm erkekler yakışıklı bir tek o çirkin sanki. El ele asla tutuşamam, yan yana resim çekinemem. Kimse yanıma yakıştırmıyor. Kızlarım 12 ve 8 yaşında .
sonuç olarak son günlerde titreme geliyor bana donunca kasılma geliyor. Akşam birlikte olmak istiyor öteliyorum . Aniden zıplama geliyor aklıma geldikçe. Evlilikte 4 sefer cinnet geçirdim eşim çıldırttı sonra düzeldim. Ben neden sevmeden dayanmaya çalışıyorum. Ayrılsam mutlu olur muyum evdeki alışkanlıklarımı mı özlerim acaba eşim bende alışkanlık mı oldu kendime eziyet ediyorum hayata bir kez geliyoruz ve yaşadıklarım hoş değil. Ben yanlıs yaşamak Özgür ol ak çocuklarımla yaşamak istiyorum sanki daha mutlu olacakmışım gibi... neolur fikir verin siz ne yapardınız tecrübelilerden yorum bekliyorum
Genişletmek için tıkla...
Öf kendi basiretsizliginizi adama yıkmayin. O kadar memnun degilseniz niye atandiktan sonra isteyerek ikinci cocugu yaptiniz? Bosanin adam da kurtulsun sizden.
 
legendary1 .!.:
Bana konu fake gibi geldi bu kadar derdi olan insanda profil resmi ile uğraşır mı orası da bilemedim hele ki böyle bi fotoğraf koyar mı ikinci çocuğu isteyerek yaptım diyo hemde her gün tecavüze uğruyorum diyo sen tecavüzün anlamını bildiğinden emin misin ben bu konuda tamam size de üzüldüm ama eşinize çok daha fazla üzüldüm ve önceki mesajlarda daha önce 16 yaşında nişan attığınızı söylemişsiniz yanlış hatırlamıyorsam demek ki gerekeni yapabiliyormuşsunuz bunda neden yapmadınız ? Nerden baksan çelişkiler silsilesi hadi işiniz gücünüz yoktu katlandınız memur olduktan sonra neden katlandınız aile desteği yoksa giderdiniz kendine Bi ev tutarsınız şu an en düşük memur maaşı dört bin bilemedim bide ben bu yaşımda daha hiç evlenmememe rağmen aşkın gelip geçici olduğunun evlilikte en önemli şeyin saygı sevgi olduğunun farkındayım ama siz hovarda genç kızlar gibi aşk aşk diyorsunuz anlamadım
Genişletmek için tıkla...
Valla benimde dikkatimi çekti yani yanlış anlaşılmasın aklıma ilk gelen hani kocasının dokunmasından tıkınıyormuş ya acaba duyguları mi değişmiş ilgi duyduğu şeyler mi değişti gibi
 
Aşksız evlilik tuzsuz yemek gibi bence. Yersin, seni hayatta tutar ama tat yoktur, zevk vermez. O yüzden çok zor. Ama 2 çocuk var ve eşinizde iyi biri yazik adama. En başta cesaret etmeliydiniz nişanlıyken
 
Sevgisiz bu kadar sene nasıl katlandınız hem de gençliğinizin en güzel çağında şimdi 2 çocuk var onları da düşünmeniz lazım
 
Bunu düşünmek için çok geç kalmışınız maalesef iş işten geçmiş şuan ayrılsanızda düzen zor kurarsınız düzenden kastım yeni bir erkek yeni aşklar çünkü boşansanız muhtemelen eşinizden daha yakışıklı ama eşiniz kadar iyi olmayan biri çıkacaktır o zmaan ah vah dersiniz on dört yıl az değil eşiniz sıkıntısızsa başka erkeğin kötü tarafı size batacaktır cicim zamanları geçince. ama nişanlıyken ya da evlliğin ilk zamanlarında bitirseydiniz hem eşinize çok alışmamış olcaktınız hem de karşınıza sevdiğniz çıkarsa iyi olsun kötü olsun ona alışmanız kolay olcaktı . Yani adam sıkıntısızsa macera için ayırlmayı düşünmeyin derim çünkü dışarda iyi bir hayat yok iyi erkekte yok . Ama sebmiyosunuz bu zulüm boşanıp başka erkek hayatınıza almak istemiyorsanız yalnız olmak belii bir müddet boşanın ama belki birini severim aşık olurum kafasındaysanız hiç boşanmayın
 
Sihirlii .!.:
Merhaba, ben 14 yılllık evliyim. 23 yaşımda babam tarafından zorla istemediğim biriyle evlendirildim. İlk başta ben tanıştım ilk yemekte eşime karşı ısındım evlenmeyi kabul ettim 2 hafta sonra sözlendik. ( birbirimizi iyi tanıyamadan) sonra her şey aceleye geldi nişan yapıldı ve 6 ay nişanlı kaldım. Nişanlılıkta elimi sevmediğimi etkilenmediğimi uyumlu olamadığımızı farkettim.Ancak bu sefer babam faktörü devreye girdi bana baskı yaptı ve evlenmeye zorladı bu şahsı kendimin istediğini nişanı aramayacağımı söyledi neyse nişanlılıkta sürekli ağlama ile geçti bir türlü nişanlıma diyemedim ayrılmak istediğimi bir yandan düğün telaşları başladı. Hatta kaçmak intihar etmek bile gelfi
İçimden ): neyse düğün güncelmişim değil kefenimle evden çıktım.
ilk gece kabus gibi tecavüz gibi hissettim. Sonra nikahta keramet var dediler alışmaya çalıştım nasıl olsa kızlık bozulmuş beni kim ne yapsın diyordum. Ve bir kızımız oldu. Kızım olunca onu babasız büyütmek istemedim işim yoktu babam gil köye taşındığı için onlara da temelli gidemezdim. Evliliğe sabretmeye çalıştım . Sonra hırs yaptım memurluğu kazandım sırf eşimden ayrılabilen için. Bı sefer dr 2. Çocuk geldi isteyerek. Bir nebze eşime alıştım ama aşk anlamında değil yuvamı yıkmamak adına kendimi feda ettim. ):
Gelin görün ki 14 yıl geçmiş... ilk günden beri ayrılmayı düşündüm yıllarca cesaret edemedim. Cinsellikte hep acı çektim sırf Allah rızası için eşime karşılık verdim. Düşünsenize insan Her gün tecavüz Yaşar öı ben yaşıyorum. Bana dokununca tüğlerim düşen diken oluyor. Kafamı çeviriyorum,öpüşemiyorım, yüzüne aşkla bakamıyorum , bana dokunmasın istiyorum, benimde cinsel duygularım var ama sevmiyormuşum gibi yapıyorum napiiim diyorum ben cinsel isteksizliği olan kadınım diyorum . ): bir kez olsun isteyerek olmadı. Eşim iyi biri namazlı abdestli, içki kumar yok ama ailece açık
Görüşlü insanlar. Eşim dayak atmaz aldatmaz bana bağımlı beni seven ailesine düşkün biri...
ama sırf eşim iyi biri diye kendimi feda etmem yanlış mı? Sırf bensiz kalmasın diye kendimi feda ettim. Hata mı yapıyorum? Ben kara kaşlı kara gözlü erkek isterdim hayallerimden uzak beni etkilemiyor erkeksi değil. Tüm erkekler yakışıklı bir tek o çirkin sanki. El ele asla tutuşamam, yan yana resim çekinemem. Kimse yanıma yakıştırmıyor. Kızlarım 12 ve 8 yaşında .
sonuç olarak son günlerde titreme geliyor bana donunca kasılma geliyor. Akşam birlikte olmak istiyor öteliyorum . Aniden zıplama geliyor aklıma geldikçe. Evlilikte 4 sefer cinnet geçirdim eşim çıldırttı sonra düzeldim. Ben neden sevmeden dayanmaya çalışıyorum. Ayrılsam mutlu olur muyum evdeki alışkanlıklarımı mı özlerim acaba eşim bende alışkanlık mı oldu kendime eziyet ediyorum hayata bir kez geliyoruz ve yaşadıklarım hoş değil. Ben yanlıs yaşamak Özgür ol ak çocuklarımla yaşamak istiyorum sanki daha mutlu olacakmışım gibi... neolur fikir verin siz ne yapardınız tecrübelilerden yorum bekliyorum
Genişletmek için tıkla...
Cok üzücü bi durum. Rabbım en doğru şekilde hareket etmeyi nasip etsin ama böyle giderse hic iyi şeyler olmayabilir gibi geldi bana okuduklarimdan dolayi. Bence daha gençsiniz. Kendinize bu azabı daha fazla yaşatmayın derim ama yinede vebal almak istemem. Siz en iyisini bilirsiniz. Rabbım yar ve yardımcınız olsun.
 
Şaka gibi ya. Biraz da adamla empati kuralım. Düşünsenize, birisiyle tanışıyorsunuz, evlenme kararı alıyorsunuz. Sonra bir anda karşı taraf sizi istememeye başlıyor, bu süreçte nişanlısınız ve size tek kelime edilmiyor bu konuda. Haberiniz yok. Evleniyorsunuz, ilk geceniz, eşiniz bunu tecavüz olarak nitelendiriyor yine sizin dünyadan haberiniz yok. Sürekli sinirli davranıyor, sizi eleştiriyor/bir kalıba sokmaya çalışıyor. Çocuğunuz oluyor, sonra ikinciye de ORTAK karar veriyorsunuz. Sonra bir noktada sevilmediginizi kabullenip, gayet medeni bir şekilde "boşanalım" diyorsunuz, karşı taraf bunu da kabul etmiyor. Sizin arkanızdan "sevmiyorum, herkes çekici o değil, birlikte olunca tecavüze uğramış gibi hissediyorum" diyor. Evladınız bile durumlardan haberdar. Tüm bunlardan size kalan 14 senelik emek, maddi manevi fedakârlık, sevgisizlik ve çocuğunuzun gözünde düştüğünüz durum... Burada yazdığım hicbir seyi ben kafamdan uydurmadım, konu sahibinin mesajlarında yazdıkları. Bu durumda konu sahibine asla hak veremem, çok üzgünüm. Yapılacak şey belli, imkanlarınız var, boşanın bitsin gitsin neyini allayıp pullayıp duruyorsunuz ki ? Ben, ben, ben... Karşıdaki insana ne yaşatıyorsunuz farkında mısınız ?

Güvenilir, sizi seven bir adam arkanızdan çekilince devrilirsiniz diye korkuyorsunuz, değil mi ? Siz boşanmazsınız, ömür boyu şikayet ederek ama güvenli sularda yüzerek yaşar gidersiniz.
 
Dikkat çekmek için açılmış bir konu gibi geldi. Çünkü hem cinsel manada birşey hissedemeyip hatta eşiyle yaşadığı bu durumu tecavüz gibi hissedecek kadar soğuk hemde profiline tam zıttı ateşli bir kadın fotosu koymak... o fotoyu profiline koyabilecek bir kadın kocasını sevmese bile içinde ki ateşi söndürmek için bile gayet güzel sevişebilir...
Adama üzüldüm ben, daha evlendiğiniz gün boşanıcam fikri varmış ve adam bilmeden sizin kurbanınız olmuş, üzerine birde sizin soğuk, isteksiz tavırlarınızı çekmiş yuvamdır karımdır deyip idare etmiş. Neyse belki boşanmanız belki adamın kurtuluşudur. Evet evet siz boşanın 14 yıl önce aklınızda olanı artık uygulayın...
 
Sihirlii .!.:
Merhaba, ben 14 yılllık evliyim. 23 yaşımda babam tarafından zorla istemediğim biriyle evlendirildim. İlk başta ben tanıştım ilk yemekte eşime karşı ısındım evlenmeyi kabul ettim 2 hafta sonra sözlendik. ( birbirimizi iyi tanıyamadan) sonra her şey aceleye geldi nişan yapıldı ve 6 ay nişanlı kaldım. Nişanlılıkta elimi sevmediğimi etkilenmediğimi uyumlu olamadığımızı farkettim.Ancak bu sefer babam faktörü devreye girdi bana baskı yaptı ve evlenmeye zorladı bu şahsı kendimin istediğini nişanı aramayacağımı söyledi neyse nişanlılıkta sürekli ağlama ile geçti bir türlü nişanlıma diyemedim ayrılmak istediğimi bir yandan düğün telaşları başladı. Hatta kaçmak intihar etmek bile gelfi
İçimden ): neyse düğün güncelmişim değil kefenimle evden çıktım.
ilk gece kabus gibi tecavüz gibi hissettim. Sonra nikahta keramet var dediler alışmaya çalıştım nasıl olsa kızlık bozulmuş beni kim ne yapsın diyordum. Ve bir kızımız oldu. Kızım olunca onu babasız büyütmek istemedim işim yoktu babam gil köye taşındığı için onlara da temelli gidemezdim. Evliliğe sabretmeye çalıştım . Sonra hırs yaptım memurluğu kazandım sırf eşimden ayrılabilen için. Bı sefer dr 2. Çocuk geldi isteyerek. Bir nebze eşime alıştım ama aşk anlamında değil yuvamı yıkmamak adına kendimi feda ettim. ):
Gelin görün ki 14 yıl geçmiş... ilk günden beri ayrılmayı düşündüm yıllarca cesaret edemedim. Cinsellikte hep acı çektim sırf Allah rızası için eşime karşılık verdim. Düşünsenize insan Her gün tecavüz Yaşar öı ben yaşıyorum. Bana dokununca tüğlerim düşen diken oluyor. Kafamı çeviriyorum,öpüşemiyorım, yüzüne aşkla bakamıyorum , bana dokunmasın istiyorum, benimde cinsel duygularım var ama sevmiyormuşum gibi yapıyorum napiiim diyorum ben cinsel isteksizliği olan kadınım diyorum . ): bir kez olsun isteyerek olmadı. Eşim iyi biri namazlı abdestli, içki kumar yok ama ailece açık
Görüşlü insanlar. Eşim dayak atmaz aldatmaz bana bağımlı beni seven ailesine düşkün biri...
ama sırf eşim iyi biri diye kendimi feda etmem yanlış mı? Sırf bensiz kalmasın diye kendimi feda ettim. Hata mı yapıyorum? Ben kara kaşlı kara gözlü erkek isterdim hayallerimden uzak beni etkilemiyor erkeksi değil. Tüm erkekler yakışıklı bir tek o çirkin sanki. El ele asla tutuşamam, yan yana resim çekinemem. Kimse yanıma yakıştırmıyor. Kızlarım 12 ve 8 yaşında .
sonuç olarak son günlerde titreme geliyor bana donunca kasılma geliyor. Akşam birlikte olmak istiyor öteliyorum . Aniden zıplama geliyor aklıma geldikçe. Evlilikte 4 sefer cinnet geçirdim eşim çıldırttı sonra düzeldim. Ben neden sevmeden dayanmaya çalışıyorum. Ayrılsam mutlu olur muyum evdeki alışkanlıklarımı mı özlerim acaba eşim bende alışkanlık mı oldu kendime eziyet ediyorum hayata bir kez geliyoruz ve yaşadıklarım hoş değil. Ben yanlıs yaşamak Özgür ol ak çocuklarımla yaşamak istiyorum sanki daha mutlu olacakmışım gibi... neolur fikir verin siz ne yapardınız tecrübelilerden yorum bekliyorum
Genişletmek için tıkla...
Canım yanlıs anlama ama ılk günden itibaren boşanmayı düşünüp sürekli çocuk yapmak nasıl bir mantık? Neden siz mutlu degılken bır de böyle bır evlılıge çocuk getiriyorsunuz..Hem isteyerek hem istemeyerek 2 cocugunuz olmuş çünkü.Bu kadar yanında bile duramıyorum,gözlerine bile bakamıyorum dediğiniz adamla nasıl çocuk yapıyorsunuz o zaman...Ben çocuklarınıza çok üzüldüm siz bence kendinize farklı bır hayat kurmak ıstıyorsunuz ama cesaret edemiyorsunuz pişman olmaktan korkuyorsunuz..Bence 14 yıl olmus esınızı sevmeye calısın..Bakın burda ne sorunlar okuyoruz ne ınsanlar var ya kötü birine denk gelır de bu hayatınızı ararsanız..Allah size eşinizi sevdirsin kalbınıze sıcaklık versın ınsallah
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

Rachel96
Boşanıyorum
11 12 13
Yorumlar
253
Görüntüleme
11K
Claire Fraser
Claire Fraser
S
Tabumu yıktım
Yorumlar
12
Görüntüleme
981
Sadecebenbb
S
E
Fikir ve destek istiyorum sanırım lütfen herkes fikir belirtsin
2 3
Yorumlar
58
Görüntüleme
2K
guldeniz15
G
B
2 cocukla sizce boşanmalı mıyım nolur yardım edin
2 3 4
Yorumlar
72
Görüntüleme
8K
Gocmenturna
G
C
Sanal seks bağımlısı koca
Yorumlar
15
Görüntüleme
5K
IstanbulluhatunCeyo
IstanbulluhatunCeyo
X