Kocamı sevmiyorum ayrılmak istiyorum ama cesaretim yok acil yardım!!!

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Aileler elbette bizler icin en iyisini bilirler
Aileler en iyisini falan bilmiyor şu klişelerden kurtulun artık. Hep bu düşünceler yüzünden bu kadar mutsuz insan var. Kişi kendi için en iyisini yine kendi bilir. Aileler bi halttan anlıyor olsaydı istemediği şeylere zorlamazlardı.
 
Aileler en iyisini falan bilmiyor şu klişelerden kurtulun artık. Hep bu düşünceler yüzünden bu kadar mutsuz insan var. Kişi kendi için en iyisini yine kendi bilir. Aileler bi halttan anlıyor olsaydı istemediği şeylere zorlamazlardı.
Aynen katılıyorum +1
 
Tabi birde şu var, kızıda annesine hak veriyor, eee bu kız bu adamın çocuğu değil mi o büyütmedi mi bu kızı, babasına bu kadar merhametsiz olan bir kız yarın bir adamla nasıl mutlu olur buda enteresan yani.
Şöyle düşünün, hangi evlat anne babasının ayrılmasını ister, ortada bir sorun var ki çocuk annesini desekliyor
 
Aileler en iyisini falan bilmiyor şu klişelerden kurtulun artık. Hep bu düşünceler yüzünden bu kadar mutsuz insan var. Kişi kendi için en iyisini yine kendi bilir. Aileler bi halttan anlıyor olsaydı istemediği şeylere zorlamazlardı.
Çok haklısın aile zoruyla evlendim şimdi dr hep kayınvalide araya girdi ailesi ve eşim iyi hep ben de alttan aldım neyse sevmeden de yürütmeye çalışırım dedim ama insan en iyi
Kendi biliyor içini başkası anlayamıyor
 
Size de eşinize de yazık olmuş.

O da bunca istenmediğinin farkında olarak devam etmese bu evlilige keşke.

Kızınızın size ayrıl diyecek kadar bazı şeylerin farkında olması da üzücü. Ne yasandi da bu kadar farkında herşeyin, eşim kötü davranamaz, kötü bir değil diyorsunuz.

Ayrılmak tabi ki en doğrusu, çocuklarım için diyecek bir evlilikte yok ortada zaten.
 
Şöyle düşünün, hangi evlat anne babasının ayrılmasını ister, ortada bir sorun var ki çocuk annesini desekliyor
Benim eşim iyi insan evlatlarına düşkün çocukları ile problem yok ama kızım büyüdü artık ve bizim için evliliği
Yürütmek zorunda değilsin diyor anlayışlı olgun karakterli kızım
 
Size de eşinize de yazık olmuş.

O da bunca istenmediğinin farkında olarak devam etmese bu evlilige keşke.

Kızınızın size ayrıl diyecek kadar bazı şeylerin farkında olması da üzücü.

Ayrılmak tabi ki en doğrusu, çocuklarım için diyecek bir evlilikte yok ortada zaten.
Eşim de diyor çocuklar için katlanmaya gerçek yok herkes yoluna bakar tek ayrılan biz olmayacağız demişti daha önce
 
Eşim de diyor çocuklar için katlanmaya gerçek yok herkes yoluna bakar tek ayrılan biz olmayacağız demişti daha önce
O zaman sizi düşündüren şey ne?

Çocuklarınızin bu durumun farkında olması da kötü.

Bir bahaneniz de yok haliyle ayrılmamak için.
 
Sizin gerçek ve tarafsız yorum istediğinizi düşünmüyorum ben. Siz size hak verilmesini ve "boşanmalısın" desteğini istiyorsunuz. Sadece şunu söylemek istiyorum mağdur musunuz aileniz nedeniyle mağdursunuz evet. Eşiniz mağdur mu hem aileniz ve hem de eşi yüzünden mağdur. Tarafsız ve gerçekçi yorumdan rahatsız olduğunuz için daha fazla yorum yapmayacağım.
 
Bana göre evliliklerde zaten sevgi denilen şey bı sure sonra zaten bitiyor..aşk sanıyoruz evleniyoruz o bitiyor..önemli olan saygı olması size değer vermiş olması ..tecavüz örneği vermişsiniz fakat ikinci çocuğunuzu isteyerek yapmışsınız...aslında eşiniz iyi biri siz zaman içerisinde anlamissiniz ..siz kendiniz sevmek istiyorsunuz aşık olmak istiyorsunuz ...ama severek yapılan evliliklerde de o sevgi aşk fazla uzun sürmüyor..dediğim gibi önemli olan saygı...oturmuş bir düzeniniz varken karşınızda da size değer veren iyi bir eş varken iki de çocuğunuz varken bu düzeni bozmaya değerli bilemedim..
 
Hak verenler neye, nasıl hak vermiş anlamadım ben.
1-2-3-4-5 yıl değil 14 sene, adama da yazık.

Bu şekilde düşünen bir insan karşı tarafa da sevgi dolu yaklaşmamıştır, işten geldiğinde bir güler yüz göstermemiştir, bir sarılayım, öpeyim, canım diyeyim yapmamıştır. Adamın suçu neydi de normal bir evlilikten mahrum bırakıldı?

Sizin tavrınızın bir adı var aslında ama yazamayacağım ben.

Eve baksın, bana baksın, çocuklara baksın, ihtiyaçları gidersin, sonra ben de "tecavüz" adını verdiğim şeyi yaşayayım?
Siz adama seninle birlikte olmak istemiyorum, bana dokunmanı istemiyorum dediniz de adam sizi zorladı mı? Ne kadar kolay yazıyorsunuz yani...

Niyeti olsan insan 40 kere boşanırdı, örneklerini görüyoruz. Sevmiyorum dediğinden de çocuk yapmaya devam etmezdi.
Evlerden ırak bir insansınız.
Dilerim adam kurtulur ve normal bir evlilik yapar sizden uzak.
 
Sevmediğin biriyle yaşamak gerçekten çok zor. Bunu bence eşinizde biliyor. Sadece insan hayata birkez geliyor bundan sonra istediğiniz hayatı yaşayın.
 
Eşim de diyor çocuklar için katlanmaya gerçek yok herkes yoluna bakar tek ayrılan biz olmayacağız demişti daha önce
Eşiyle birlikteligi tecavüz olarak görüp, eşinin ayrılalım demesine, ekonomik olarak özgür olmasına rağmen bir kadın neden ayrılmaz, anlamadım.

Aileniz başta suçlu evet ama onlar mı size ikinci çocuğu yapin diye baskı yaptı? Kendinizi istemişsiniz. Memur olup çalışmaya başlamışsınız, eşiniz ayrılalım deyince bela olacak bir tip değil belli ki. Bir yerden sonrası sizin tercihiniz ve onu yaşamıssınız.

Kızınızın yaşadıklarınızı farketmesi onun akıllı olmasının değil sizin yanlış hareket etmenizin ürünü ayrıca. Çünkü ortada şiddet, babasi tarafından yapılan aşağılama, kötü davranış yok. Madem evliliğe devam edecektiniz çocuklarınızın gözüne bazı şeyleri sokmamaliydiniz.
 
Son düzenleme:
Bu konunun erkeğin sevmeyen versiyonu var bölümde, ona ne yazdıysam buna da aynısını yazacağım, hadi sevmediğiniz insanlarla evleniyorsunuz peki neden ayrılmaya cesaret etmiyorsunuz? Adam isterseniz ayrılabileceğinizi söylemiş, ayrılırsan öldürürüm dememiş, çocukları alırım dememiş, baskı yapmamış, özür dilerim belki biraz soğuk bir yaklaşım olacak ama bu durumda sizin ki kendinizi feda etmek değil, alışkanlıklarınızdan ve eşinizin sağladığı imkanlardan kopmamak için kendimi feda ettim bahanesine sığınmak.
 
Hikayen bana çok benziyor. Ben de aile baskısıyla evlendim. Üstelik 23 değil 18imi bile doldurmamıştım. 10 yıl oldu. Ben 8 ay önce cesaretimi toplayıp yapmam gerekeni yaptım ve ayrıldım. Dava devam ediyor. Çok zorluk çektim, altınlarım hiç oldu gitti, yalnızken daha da yalnız kaldım ama tek bir saniyesinden pişman değilim. İyi ki o gün o evden çıktım ve tüm bunları tek başıma yaptım. Kendi hayatını kendi ellerinle inşa etmenin hazzı hiç bir şeyde yok. Sen benden çok daha şanslısın. Memursun kimseye muhtaç değilsin, çocukların büyük ve eşin sorun çıkaracak bir tip değil. Bir dakika daha durma.
 
Düşün evlendiğim gün ayrılacağım diye evlendim.
Bu çok zalimce bir düşünce,adamın suçu neydi peki? Ayrılma düşüncesi ile evlendiğiniz adamdan bile isteye iki çocuk sahibi olmak da bencilce,hem çocuklarınız için hem kocanız için.Baştan ayrılsaydınız adam 14 yılını heba etmezdi.
Sırf alıştığınız düzen ve maddi konforunuz bozulmasın diye ayrılmamışsınız.
Evet ayrılın,adamda dokunduğu zaman ondan tiksinmeyen biriyle hayatına devam etsin,bu kadarını hakediyor!
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X