- 28 Şubat 2013
- 469
- 254
- 41
- Konu Sahibi Hayat_buysa_35
- #1
Sene 1997 lise 1. Sinif...
Ergenlik donemi denen seyden bi haber okula gidip geliyordum. Su POPULER dedikleri kizladanmisim farkin da degildim. Yasitlarimdan daha uzun ve gosterisli ama farkinda olmayan. Erkekler pesimde ama ne oldugunu anlamiyorum, neden pesimdeler? Filmler de gordugum ASK miydi acaba?
Kizlar beni surekli poh pohluyor, adeta duruma adapte ediliyorum. Sonra bir cocuk gelip cikma teklif ediyor, ASK boyle mi baslar acaba? Cikmazsam kusurlu mu olurum? Iyi de ben gozlerine bakamam, elini tutamam, konusamam ki... UTANIRIM.
Ailem bana bunu ogretti cunku. Erkekler ocudur, konusursan adin cikar, tek basina kiz arkadasina bile gidemez, dar pantolon giyemez, modaya uyamazdim. Arkadaslarim cesit cesit giyerken ben ailemin maddi durumu iyi olmasina karsin giyemezdim. Simarir misim, ayarim kacarmis, goze batar misim. Imrenirdim onlara giydiklerine ve ailelerinin verdigi sinirli serbestlige. Ama ben esirdim. Ergen degildim, heves edemezdim hakkim yoktu onlara gore...
Ailem beni fark etmiyordu, ama ben yapabilirdim sanirim, oyle olmaliymis. Icimde ki bu ezikligi ancak biri ile cikarak arkadaslarima ben de sizin gibiyim diyebilirdim, demeliydim.
Evet... artik cikiyoruz! Guzel sozler duyuyorum, kendime artik guveniyorum sanki. Ve birgun okul cikisi kendimi o kadar kaptiriyorum ki erkek arkadasimla (! ) eve gec kaliyorum. Eyvaaaaaah..! Ne yaparim ben? Ne derim? En iyisi eve gitmemek, sinmek ne yapacagimi bilemeden.
Ev de kiyamet kopar, polise haber verilir. Arkadaslarimin evi basilir. Sonra bir agabeyim beni sokakta sinerken gorur ve eve gitmeye zorlar. Guc bela eve giderim, hava karanlik, kopekten korkuyorum cunku.
Eve girdim ev ana baba gunu. Herkes toplanmis, sanki ev de cenaze var. Babamla karsilasirim ve tonla sopa yerim. Nerdeydin sorularina verdigim cevaba inanan yok cunku okuldan cikarken o cocukla gorulmusum. Alip polise gotururler "Kizi bulduk" odan bir baskomiser bana "Benim kizim senin gibi yapsa, asarim" der. Hem de babamin yanin da.
Ne yaptigimi halen algilamiyorum, inanmiyorlar. Jet hizi ile okuldan alindim.
Ve bur sabah hadi doktora gidiyoruz dediler. Ne isim vardi? Hasta degildim. Hastaneye geldik. Kapida kadin dogum yaziyor. "Allah allah burda ne isimiz var ki? " O zamanlarda nasil bur sistem varsa annem kendi adi ile beni giris yaptirdi ve bana dedi ki "Bekaret kontrolun yapilacak" O ne ki? Iceri girdim hemsire soyunmami istedi. Sasirdim, ama neden? Dedim. "Bir erkegin vajinana dokunup dokunmadigina bakacaklar" Hayir olamaz, cok utaniyorum. Doktor iceri girer ve erkek... Nasil olur vajina ayip degil mi? Gosteremem diyerek bacaklarimi kapadikca zorla bakildi. Cok UTANDIM COK.
Cok yaralar almistim. Egitim hayatimi sonlandirmislardi evdeydim. Bir sene boyunca surekli programlandim. Iyi kiz olursam okula baslayacaktim... Iyi kiz?? (! ) bakireydim ya sans tanimislardi, son sans.
Sene 1997 lise 1. Sinif tekrari...
Okula basladim, ama dedikodular almis basini yurumus. Ben artik Kotu kizdim (!) Onur kolu secmelerine her sene baskan olurken artik aday bile yapmiyorlardi. Asagilandim... ben ne yapmistim ki?
Okul cikislarimizi polis beklerdi... sonra bir polis bana cikma teklif etmis kabul etmemistim. Koskoca adamla ne isim olur? Gecen sene basima gelenler? Sonr erkek arkadaslarimla iletisime gecip ben onunla ciddi dusunuyorum, evlenmek istiyorum demis.
Kiz arkadaslarim "Zaten adin cikti, evlenemezsin bundan sonra. Hen ailen de kotu davraniyor, evlen de KURTUL"
KURTULMAK...sanirim istedigim buydu. Cevremde ki evli insanlarin soz haklari vardi. Evet beim de soz hakkim olacakti. Bombos bir sekil de o kisiye ""OLUR" Dedim.
O kisi bana " Beni sevdigini soyle yoksa seni bana vermeyebilirler" dedi. Ben de dedim... KURTULACAKTIM (!)
Istemeye geldiler, anneme seviyorum dedim. Damgaliyim, belki kacarim. Namus ya bu, beni verdiler.
Hic bir sey bilmeden, gelinlik bile secmeden evleniyorum. Bana gore evlilik, yemek pisirmek, ev temizlemek, doktora gidip cocuk olmasi (!) Cunku bana annem CINSELLIK denen seyi anlatmadi. Arkadaslar arasin da duynus olabilecrgimi dusunerek, anlatmadi. Arkadaslar 15-16 yasin da COCUK.
Evleniyorum... gelinlik denen o KIYAFETI giydim. Dugun oldu...
Ve o gece... Yanima yaklasip uzerimi soymak istedi ben korkunca odaya bir bayan girdi ve beni PROGLAMLADI olmaliymis. Evlilik buymus...
Titreyerek soyundum ve eylem gerceklesmeye basladi. Canim felaket acidi ve cok fena agliyordum. Yapma diye bagirdikca, eylem tamamlandi. Bir yerim kesilince kanardi... canim da yanmisti ve kan vardi. Kesilmisti bir yerim (!) O korktugum leke meger NAMUSMUS (!)
Artik susmaya, deneni yapmaya calisiyordum. Evlilik kurali boyleymis. 2. Iliski de icimde ki dolun ne oldugunu soracak kadar da COCUKTUM..
Evet bu bir oyundu.. KURTULACAKTIM (!) 2. Perde vardi sira da... o dol meger bebek yapiyormus..
Cok hastayim, kusuyorum. Tesler yapildi HAMILEYIM... Fakat nasil olurdu? Cocuk boyle mi oluyor?
Ve oglum dogdu... Surekli ona bakiyorum, bu kim? Bana mi ait? Uyudugun da oynamak icin uyandiriyorum, cunku o da COCUK benim gibi.
COCUKLA beraber BUYUYORUZ. digerleri gibi degil, takla atan kopege beraber gulebiliyoruz mesela... o beni anliyor biliyorum...
Zaman geciyor... Verilen rollere bir bir uyuyorum. Ne yap derlerse yapiyorum. Cocuk dogurmam, KOCA adama kadinlik etmem gerekiyor. Yoksa yine DAMGA yiyecegim.
Seneler gecti, buyumusum ben. Ezerek sindirmisler beni. KURTULMAK ISTIYORUM. baska bir sehre kafa dinlemeye gidiyorum. Ilk defa kendim icin zorlada olsa bir sey yapiyorum. Cunku bana " Git kafani dinle ve ebediyete kadar sus" dedi adam. "Tamam"
Sehir de sanki nefes aliyorum. Havasi, mutluluk carpti galiba basim agriyor. Bilmedigim bir sehirin bir ucun da, resmi gorevliye "Eczane var mi? " diyorum. Yardim edebilecegini soyluyor, bekliyorum.
Saat 17:30 eczane bulamiyoruz ya da bulmuyor. Sikintilarimi soruyor her nedense anlatiyorum, dinliyor (!) Saatler gecti Basim halen agriyor, bana Alkol al gecer deniyor. Biliyorum Alkol kotu ve hic denemedim. "Hem sikintini da bir nebze unutursun" cazip geliyor.
Deniyorum icmeyi, icebildigim az miktar ama nedense aptallasmaya ve uyuklamaya basliyorum. SARHOSLUKMUS...
Sabah oldugun da, aslin da benim icin karanliga uyaniyorum. Bilmedigim bir yer de bir baskasi ile...
Pismandim, yapilanlari zaten animsamiyordum. Ama ya uyandiktan sonrasi? Pismandim Insan sandigim birine siginmis, ilk kez biri beni dinlemisti. Iyi biri olabilecegi olgusu ile, iyi olmayani icmistim.
O adam ben seni birakmam artik diyordu... Kactim ordan. Bir an da dunyam tersine dondu ve gidip esime dustugum hatayi soyledim. Ve gidip dilekce verdim. Artik evli kalamazdim. Hic bir hak talep etmeden, evden uzerimdekilerle ciktim.
Simdi ne yapacaktim? Aileme gittim, anlattim. Cekmedigim iskence kalmadi. BEN HEP NAMUSSUZDUM ZATEN.
Komisyon yine kuruldu ve bana GIT NAMUSUNU temizle dendi. Git o adamla evlen.
Gittim adama caresizce, NAMUSUMU TEMIZLEMEYE. Bir zaman sonra evlendi benimle.
Simdi hayatim bilemeyeceginiz kadar kotu. Cekmedigim sikinti yok, kisacasi BEN DIYE BIR SEY YOK.
BUNLARI YAZDIM, UZUN OLDU AMA BELKI DE BIR YERLER DE BENIM GIBI OLAN COCUKLAR, EBEVEYNLER VARDIR.
NE OLUR COCUKLARINIZI DUYUN, ANLAYIN, INANIN.
Ergenlik donemi denen seyden bi haber okula gidip geliyordum. Su POPULER dedikleri kizladanmisim farkin da degildim. Yasitlarimdan daha uzun ve gosterisli ama farkinda olmayan. Erkekler pesimde ama ne oldugunu anlamiyorum, neden pesimdeler? Filmler de gordugum ASK miydi acaba?
Kizlar beni surekli poh pohluyor, adeta duruma adapte ediliyorum. Sonra bir cocuk gelip cikma teklif ediyor, ASK boyle mi baslar acaba? Cikmazsam kusurlu mu olurum? Iyi de ben gozlerine bakamam, elini tutamam, konusamam ki... UTANIRIM.
Ailem bana bunu ogretti cunku. Erkekler ocudur, konusursan adin cikar, tek basina kiz arkadasina bile gidemez, dar pantolon giyemez, modaya uyamazdim. Arkadaslarim cesit cesit giyerken ben ailemin maddi durumu iyi olmasina karsin giyemezdim. Simarir misim, ayarim kacarmis, goze batar misim. Imrenirdim onlara giydiklerine ve ailelerinin verdigi sinirli serbestlige. Ama ben esirdim. Ergen degildim, heves edemezdim hakkim yoktu onlara gore...
Ailem beni fark etmiyordu, ama ben yapabilirdim sanirim, oyle olmaliymis. Icimde ki bu ezikligi ancak biri ile cikarak arkadaslarima ben de sizin gibiyim diyebilirdim, demeliydim.
Evet... artik cikiyoruz! Guzel sozler duyuyorum, kendime artik guveniyorum sanki. Ve birgun okul cikisi kendimi o kadar kaptiriyorum ki erkek arkadasimla (! ) eve gec kaliyorum. Eyvaaaaaah..! Ne yaparim ben? Ne derim? En iyisi eve gitmemek, sinmek ne yapacagimi bilemeden.
Ev de kiyamet kopar, polise haber verilir. Arkadaslarimin evi basilir. Sonra bir agabeyim beni sokakta sinerken gorur ve eve gitmeye zorlar. Guc bela eve giderim, hava karanlik, kopekten korkuyorum cunku.
Eve girdim ev ana baba gunu. Herkes toplanmis, sanki ev de cenaze var. Babamla karsilasirim ve tonla sopa yerim. Nerdeydin sorularina verdigim cevaba inanan yok cunku okuldan cikarken o cocukla gorulmusum. Alip polise gotururler "Kizi bulduk" odan bir baskomiser bana "Benim kizim senin gibi yapsa, asarim" der. Hem de babamin yanin da.
Ne yaptigimi halen algilamiyorum, inanmiyorlar. Jet hizi ile okuldan alindim.
Ve bur sabah hadi doktora gidiyoruz dediler. Ne isim vardi? Hasta degildim. Hastaneye geldik. Kapida kadin dogum yaziyor. "Allah allah burda ne isimiz var ki? " O zamanlarda nasil bur sistem varsa annem kendi adi ile beni giris yaptirdi ve bana dedi ki "Bekaret kontrolun yapilacak" O ne ki? Iceri girdim hemsire soyunmami istedi. Sasirdim, ama neden? Dedim. "Bir erkegin vajinana dokunup dokunmadigina bakacaklar" Hayir olamaz, cok utaniyorum. Doktor iceri girer ve erkek... Nasil olur vajina ayip degil mi? Gosteremem diyerek bacaklarimi kapadikca zorla bakildi. Cok UTANDIM COK.
Cok yaralar almistim. Egitim hayatimi sonlandirmislardi evdeydim. Bir sene boyunca surekli programlandim. Iyi kiz olursam okula baslayacaktim... Iyi kiz?? (! ) bakireydim ya sans tanimislardi, son sans.
Sene 1997 lise 1. Sinif tekrari...
Okula basladim, ama dedikodular almis basini yurumus. Ben artik Kotu kizdim (!) Onur kolu secmelerine her sene baskan olurken artik aday bile yapmiyorlardi. Asagilandim... ben ne yapmistim ki?
Okul cikislarimizi polis beklerdi... sonra bir polis bana cikma teklif etmis kabul etmemistim. Koskoca adamla ne isim olur? Gecen sene basima gelenler? Sonr erkek arkadaslarimla iletisime gecip ben onunla ciddi dusunuyorum, evlenmek istiyorum demis.
Kiz arkadaslarim "Zaten adin cikti, evlenemezsin bundan sonra. Hen ailen de kotu davraniyor, evlen de KURTUL"
KURTULMAK...sanirim istedigim buydu. Cevremde ki evli insanlarin soz haklari vardi. Evet beim de soz hakkim olacakti. Bombos bir sekil de o kisiye ""OLUR" Dedim.
O kisi bana " Beni sevdigini soyle yoksa seni bana vermeyebilirler" dedi. Ben de dedim... KURTULACAKTIM (!)
Istemeye geldiler, anneme seviyorum dedim. Damgaliyim, belki kacarim. Namus ya bu, beni verdiler.
Hic bir sey bilmeden, gelinlik bile secmeden evleniyorum. Bana gore evlilik, yemek pisirmek, ev temizlemek, doktora gidip cocuk olmasi (!) Cunku bana annem CINSELLIK denen seyi anlatmadi. Arkadaslar arasin da duynus olabilecrgimi dusunerek, anlatmadi. Arkadaslar 15-16 yasin da COCUK.
Evleniyorum... gelinlik denen o KIYAFETI giydim. Dugun oldu...
Ve o gece... Yanima yaklasip uzerimi soymak istedi ben korkunca odaya bir bayan girdi ve beni PROGLAMLADI olmaliymis. Evlilik buymus...
Titreyerek soyundum ve eylem gerceklesmeye basladi. Canim felaket acidi ve cok fena agliyordum. Yapma diye bagirdikca, eylem tamamlandi. Bir yerim kesilince kanardi... canim da yanmisti ve kan vardi. Kesilmisti bir yerim (!) O korktugum leke meger NAMUSMUS (!)
Artik susmaya, deneni yapmaya calisiyordum. Evlilik kurali boyleymis. 2. Iliski de icimde ki dolun ne oldugunu soracak kadar da COCUKTUM..
Evet bu bir oyundu.. KURTULACAKTIM (!) 2. Perde vardi sira da... o dol meger bebek yapiyormus..
Cok hastayim, kusuyorum. Tesler yapildi HAMILEYIM... Fakat nasil olurdu? Cocuk boyle mi oluyor?
Ve oglum dogdu... Surekli ona bakiyorum, bu kim? Bana mi ait? Uyudugun da oynamak icin uyandiriyorum, cunku o da COCUK benim gibi.
COCUKLA beraber BUYUYORUZ. digerleri gibi degil, takla atan kopege beraber gulebiliyoruz mesela... o beni anliyor biliyorum...
Zaman geciyor... Verilen rollere bir bir uyuyorum. Ne yap derlerse yapiyorum. Cocuk dogurmam, KOCA adama kadinlik etmem gerekiyor. Yoksa yine DAMGA yiyecegim.
Seneler gecti, buyumusum ben. Ezerek sindirmisler beni. KURTULMAK ISTIYORUM. baska bir sehre kafa dinlemeye gidiyorum. Ilk defa kendim icin zorlada olsa bir sey yapiyorum. Cunku bana " Git kafani dinle ve ebediyete kadar sus" dedi adam. "Tamam"
Sehir de sanki nefes aliyorum. Havasi, mutluluk carpti galiba basim agriyor. Bilmedigim bir sehirin bir ucun da, resmi gorevliye "Eczane var mi? " diyorum. Yardim edebilecegini soyluyor, bekliyorum.
Saat 17:30 eczane bulamiyoruz ya da bulmuyor. Sikintilarimi soruyor her nedense anlatiyorum, dinliyor (!) Saatler gecti Basim halen agriyor, bana Alkol al gecer deniyor. Biliyorum Alkol kotu ve hic denemedim. "Hem sikintini da bir nebze unutursun" cazip geliyor.
Deniyorum icmeyi, icebildigim az miktar ama nedense aptallasmaya ve uyuklamaya basliyorum. SARHOSLUKMUS...
Sabah oldugun da, aslin da benim icin karanliga uyaniyorum. Bilmedigim bir yer de bir baskasi ile...
Pismandim, yapilanlari zaten animsamiyordum. Ama ya uyandiktan sonrasi? Pismandim Insan sandigim birine siginmis, ilk kez biri beni dinlemisti. Iyi biri olabilecegi olgusu ile, iyi olmayani icmistim.
O adam ben seni birakmam artik diyordu... Kactim ordan. Bir an da dunyam tersine dondu ve gidip esime dustugum hatayi soyledim. Ve gidip dilekce verdim. Artik evli kalamazdim. Hic bir hak talep etmeden, evden uzerimdekilerle ciktim.
Simdi ne yapacaktim? Aileme gittim, anlattim. Cekmedigim iskence kalmadi. BEN HEP NAMUSSUZDUM ZATEN.
Komisyon yine kuruldu ve bana GIT NAMUSUNU temizle dendi. Git o adamla evlen.
Gittim adama caresizce, NAMUSUMU TEMIZLEMEYE. Bir zaman sonra evlendi benimle.
Simdi hayatim bilemeyeceginiz kadar kotu. Cekmedigim sikinti yok, kisacasi BEN DIYE BIR SEY YOK.
BUNLARI YAZDIM, UZUN OLDU AMA BELKI DE BIR YERLER DE BENIM GIBI OLAN COCUKLAR, EBEVEYNLER VARDIR.
NE OLUR COCUKLARINIZI DUYUN, ANLAYIN, INANIN.