- 25 Aralık 2021
- 2.901
- 4.041
- Konu Sahibi kirmizi8416
- #21
hayatındaki insan omzundan yükünü almalı. Yük olmamalı. Yeni doğum yapan bir kadınken bunları yaşamana gerçekten üzüldüm. Benim de 4 aylık bebeğim var. Bana da yardım eden yoktu ama şöyle söyleyeyim. Çalışmıyorum ben. Eşim işe gider. Gelir. Birimiz yemeği yaparız birimiz bulaşığı. Birimiz evi toplarız birimiz evi süpürürüz. Birimiz toz alır birimiz vileda yaparız. Birimiz bebeği uyutur birimiz ikimize de birer kahve yapar… ikimizin de ailesi 0 yardım. Biz de kendi kendimize bir şeyler yapmaya çalışıyoruz… bazen yeri geliyor bir yemek yapıp başka hiçbir şey uapmayıp, o bulasığı ertesi günün aksam yemeğinin bulaşığıyla yıkadığımız zamanlar dahi oluyor yorgunluktan. Yapacak bir şey yok. Çünkü ben biliyorum ki iyi olsa eşim yapardı. Eşim bilir ki iyi olsam ben yapardım… bence bu şekilde olmalı. Şahsen eşim anneme güvenip ona salsın istemezdim. Annem kaç yaşında kadın. Bizleri büyütmüş yeter. Bu yaştan sonra artık bizlerde hastalık durumu vs olursa baksın isterim. Eşim de sadece mecburi hallerde anneme/annesine sırt dayasın isterim… ben senin yerinde olsam anneme de yaptırmazdım. Eşimi işlerle boğardım. Yapmıyor mu, yapması gereken onun sorumluluklarını üstlenmezdim. Marketi sen ödüyorsan, faturaları ondan bekle. Kirayı ondan bekle… sen bütün yükü kendi üstüne almışsın. Yetmemiş, adamın yükünü de taşıyorsun. Boşan diyemem ama iş bölümünü çözmen şart. İşlerde ortaklık durumu olmadıkça da düzelmesi çok zor