Kadın avrupalı dediğinize göre yurtdışında yaşıyorlar sanırım.
Senede 15-20 gün görüşüyoruz demişsiniz,kadın niye gelip sizinle beraber zaman geçiriyor ?
Oğlunu göndersin ya da kendi kalacağı,zaman geçireceği başka bir yer bulsun.
Burada yapılması gereken eşinizin gerekli tavrı koyması.
Yani bana tuhaf geldi,eşiniz memlekete giderken eski eşini ve yeni eşini nasıl götürüyor beraber ? Ailesi ne diyor ?
Sanki onlar yine bir aile ve siz fazlalık gibi bir durum oluşmuş.
Hamilelik dönemindeymişsiniz,duygusal bir dönem ilgiye ihtiyacınız olduğu bir dönem.
Eşinizin abartıyorsun demesi ve davranışları garip biri olduğunu uyandırdı bende.
Madem katlanamayacak boyuta geldiniz çekin bir kenara adam akıllı konuşun eşinizle.
Hareketlerine ve davranışlarına dikkat etsin.
Restinizi çekin.
ya tatillerde çocuğu göndermek varken nie aile gibi berber oluyorsunuz anlamadim.sizdede hata var.baştan müsade etmişsiniz kadinda sirnaşiyor iyice tabe
Uzun zamandır yazılanları okudum bir türlü yazmaya cesaret edemedim.Ama birine anlatmaya çok ihtiyacım olduğundan şimdi yazıyorum.Bana yardım etmenizi umuyorum arkadaşlar...
Her zaman insan kendi kendinin psikoloğudur diye düşünüp tüm küçük sorunlarımı kendim hallettim şimdiye dek ama artık başedemiyorum.2 üniversite ve akabinde masterımı bitirdikten sonra tam iyi bir yerlere gelecekkken evlendim.Ev kadını oldum, şehirden ilçeye taşındım.Eşim 45 ben 31 yaşındayım.Eşimin ikinci evliliği ve bir çocuğu var.Evlenmeden önce bunları tabiki biliyordum, hiç sorun olmaz gibime geliyordu yani çocuk kesinlikle sorun değil ama kadına katlanmam gerektiğini bilemezdim.(Kadın diye hitap edeceğim için affedin, nefretle doluyum.)Eski eşi de 45 yaşında ve yabancı, aşk evliliği değil mecburiyet evliliğiymiş, teyze 150-160 kilo civarında) Biz 2,5 yıldır evliyiz.SORUN:
Biz senede 15-20 gün görüşüyoruz yüzyüze.Ya onlar geliyor ya biz gidiyoruz.Ama her gidiş geliş sorun oluyor ve benim psikolojim çöküyor sanki.İlk geldiklerinde uçakla eşimin memleketine gidecektik, ben uçaktaki 3lü koltuklara oğlu ile yanyana otursun ve hasret gidersin dedim(bu arada çocuğu 13 yaşında) ayrı koltuğa gecerim dedim ama kadın kocamın yanına oturup çocuğu cam kenarına itti bense 2 saatlik yolculukta tek başıma gittim, oraya vardığımızda sırnaşık hareketlerini acaba abartıyor muyum diye görmezden geldim, üstelik bana hediye de almıştı.Kimseye birsey söylemedim.Ağladım ağladım.
İkincisinde biz oraya gittik.Kadın bu kez arabası ile bizi gezdirecekti, ama ayağımı burktum diyerek ön koltuğa O geçti, araba kullanamıyorum dedi, eşim kullandı böylece ben oğlu ile arka koltukta yolculuk yaptık.Bu arada yanımda hepimizin bildiği ortak dil ingilizce yerine durmadan kendi dillerini konuşmaları sinirimi bozdu.Eşime bunu söylediğimde birşey demedi.Türlü türlü şeyler yaşadık, kadın Avrupalı olduğundan çok geniş, regli oldugunu bile eşime durup dururken söylüyor ya çıldıracağım.
Neyse su anda hamileyim.Tüp bebek.Bunlar gecen ay yine geldiler. Çocuğu tek bırakmıyor kadın bu yüzden sülük gibi peşimizde, ilk zamanlar çocuğu üzülmesin diye eşimin elini bile tutmadım onların yanında mesafeli davrandım.Ama sonra kimsenin bunu umursamadığını ve haketmediklerini düşündüm.Son gedldiklerinde (aynı konu yüzünden eşimle küs olmama rağmen) elini tuttum onların yanında. Çocuk çok olgun sorun olmadı amaaa anası bozuldu. hıh dedim salak kafam keske baştan bunu yapsaymısım.Kadın bir de durup durup eskiden biz şunu yapardık, yaprak sarardık, çok kıskanırdı beni falan diye anlatıyor.Ay acaba ben mi çok iyiyim çözemedim.Ve bomba: Kadın masaj yaptıracaktı otelde, dedi ki bana:' benim eşim demiş ki kadın mı erkek mi yapacak, kadınsa yapsın!, bunu duyunca artık tepem attı ,akşama kadar sabrettim, evde eşime sorum ama O böyle bişi demediğini ,asla da umrunda olmadığını söyledi.İmdaaat.
Daha o kadar çok sey yaşadık ki, hamile halimle durmadan gizlice ağladım, stresden sigaraya başladım yine.Etrafta konuşabileceğim kimsem yok, yalnızım, kendi kedime çözmeye çalıştım ama olmuyor. Boşanmayı bile düşünüyorum. eşimi seviyorum biliyorum o da beni seviyor ama aklıma bunlar geliyor ve soğuk davranıyorum.onunla konuşmayı denedim ama O benim abarttığımı düşünüyor.Allah'ım bana moraal verin, birseyler söyleyin lütfen.Siz olsanız ne yapardınız?Allah'ın izni ile bebek doğsun sağsalim sonra mı karar vereyim?senağlama
Önümüzdeki yıl aynı şeyleri yaşamak istemiyorum.
Böyle olaylar o kadar çokki doğaldır bence korkması. Umarım tek nedeni budur, bir süre sonra güvenir size ve eşinize.
Evet canım kadın avrupada önemli bir bankada müdür yardımcısı.Hep beraber memleketine gittik (doğu'da bir yer.)Çünkü eşimin kardeşi, çocuğun da amcası evleniyordu.Çocuk da pek ilgilenmedi zaten de, işte amcadır diye götürdük.Kadın tek başına çocuğu göndermiyor, tuvalete bile birlikte gidiyor.
Eşimin bana yardımcı olmasını beklerdim bu durumlarda, ama o da rahat.O na normalmiş gibi geliyor.Düşününce ve yazdıklarımı kendim okuyunca eşiminde yarı yarıya suçlu olduğunu hissettim şimdi.
Zaten bir daha aynı şeyleri yaşamak istemiyorum. Uygun bir zamanda tekrar konuşacağım rahatsızlığımı anlatacağım eğer yine aynı şeyler olursa (muhtemelen bebek doğduğunda gelirler gene) resti çekerim, ben acı çekmek üzülmek için evlenmedim, mesleğimde var çok şükür.
madem çocuğu kaçırırlar diye bir derdi var senin de aklını kaçırmak gibi bir derdin var eşine söyle ya çocuk yalnız gelir ya da ben bu kadınla görüşmeni istemiyorum de madem çocukları çok kıymetli ne diye boşanmışlarda senin hayatınıda rezil etmeye çalışıyorlar
sen sessiz kaldıkça daha çok sinir olacaksın sessiz kalma sonuçta sende o adamın bebeğini taşıyorsun
Birincisi şunu söyleyeyim bir anne olarak çocuğunu korumaya alması çok doğal , çünkü yaşanmış bir sürü olay var, çocuğunu bir daha göremeyen kadınlar var.
Zamanında ayrıldıktan sonra çocuğunu babannesinin ve babasının yanına tatile gönderen ve bir daha göremeyen bir kadının çocuğu, şuanda annesinden nefret ediyor . Kardeşimin arkadaşı. Üstelik annesinin hiç suçu yok, ama çocuğun beyni o kadar yıkanmış ki onu annesiz bırakan babasından ve babannesinden değil, annesinden nefret ediyor.
Yani kusura bakmayın, çocuğunu yalnız göndermek istememesi doğal geliyor bana. Asıl sorun çocuğunun babasıyla olan ilişkileinde bir ölçü koyamaması. Bunu da eşin anlatmalı ve senin üzülmeni istemediği için hareketlerine dikkat etmesi gerektiğini söylemeli. Eğer bu uyarıdan sonra kadının tavırlarında bir değişiklik göremezsen o zaman sen konuş , çocuğunun huzuru için davranışlarına dikkat etmesi gerektiğini söyle. Geleneklerinize göre tuhaf bir durum olduğunu söyle. Bence kötü bir niyeti yok, bir savaş açmak isteseydi sanırım burada sana verilen taktiklerin hepsini o sana yapmaya çalışırdı. :1rolleyes:
Soğukkanlı ol ve eşinle aranızı bozmadan, haklıyken haksız duruma düşmeden konuş. Kadını kötüleme bu ters tepebilir, ama bunun uygun olmadığını söyle. Kırmadan da uyarabilir.
Bu arada sanırım annesinin 18 yaşına kadar çocuğun yanında olmasına katlanmak zorunda kalacaksınız, eğer yeterince güven vermezseniz. Savaşarak hele de niyetini tam olarak anlayamadığınız bir kadınla savaşarak bence hem eşini , hem kendini hem bebeğini hem çocuğu üzersin.
Soğukkanlı ol. Kadının niyeti kötü değilse, basitleşmiş olursun ve bu da senin için pek iyi olmaz. Mahcup olacağın bir duruma düşürme kendini. Unutma eşin seni seviyor , onların evliliği geçmişte kalmış. Kadın senin eşini sevseydi bu zamana kadar bekler miydi , geri almak için yerimseniben Sahi ayrılma nedenleri neymiş?
Son bir söz "tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır".
Ama bizim çocuğu kaçırma gibi bir derdimiz hiç olmadı ve asla da olamaz.Zaten çocuk bildiğime göre annenin üstüneymiş.
Evlenme nedenleri aşk değilmiş, eşim öyle dedi.Bilmiyorum.Herne kadar evde 90 lı yıllara ait aralarındaki aşk mektuplarını ve resimlerini bulup daha da sinirlensem ve akşam eşim geline gecen hafta bunlar nedir diye sorsam da , eşim bana onların geçmişte kaldığını ve hata yapabileeğini söyledi. Ama bu mektupları saklaması da saçma geldi.Atmısım kenarda kalmış dedi.Neyse.Boşanma nedenmleri de kadın zaten kilolumuş eskiden, şimdi daha da kilo almış ve doğumdan sonra cinsel sorunları olmuş, eşimde zaten çapkın olduğundan sürekli aldatmış.
Bu arada evlilikleri de sürekli beraber geçmemiş, ortak evleri hiç olmamış.Senede 3-4 ay benimki oaray gidiyor geri kalan zamanda kadın tek yaşıyormuş.
Ben de anlamadım böyle saçma sapan bir ilişki işte.
Zaten geldiklerinde otelde kalıyorlar biz de sabahtan akşama oteldeyiz, evime gelseler cinnet geçirirdim herhalde.Biz de oraya gittiğimizde otelde kalıyoruz. Baştan eşime bu durumun rahatsızlık verdiğini söyledim. Yani ben çocuğu ile görusmesini ama kadını görmeye gerek olmadığını söylüyorum.İlk görüşmede bunu ifade ettim.Ama erkek milleti ne diyeyim, hepsi böyle mi bilmiyorum ama bana' ben bazen yaptığımın seni üzeceğini düşünemiyorum 'dedi.Ben uyarmalıymışım. Ama her seferinde uyarmaktan sıkıldım.Yemek yerken benim yanıma ya da karşıma oturmalı, onun değil dimi mesela? Ben mi çok ayrıntıya giriyorum bilmiyorum yaa.Ama kadın hilelerle kocamla karşılıklı oturuyor.Benim hödükte bunu anlayamıyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?