İşte o çelik sinir vardı bende. O nasıl çözeceğini bilmiyor, iletişim kurmayı bilmiyor diye zorla sarılıp barışmaya çalışırdım ama bunun çözüm olmadığını anladım. Bir yerden sonra bunu sana karşı kullanıyorlar ve senin hiçbir sınırların olmamış oluyor.Çocuklar küser. Eşiniz çocuk. Bir çocuk küstüğünde nasıl davranırsanız öyle davranın. Rahmetli babam küserdi, o da çocuktu. Bunun çocuk haliyle alakalı olduğunu farkettikten sonra küsünce gider zorla sarılıp öperdim, küslük yok bana küsemezsin derdim. Barışırdık. Bunu yapmak çelik gibi bir sinir sistemi gerektiriyor. 3 yaşında ilgi, sevgi bekleyen, onaylanma bekleyen küçük bir çocuk düşünün ama yetişkin bedeninde.
Siz küstükce bu süreler uzayacak, eşiniz öfkelenecek. Allah kolaylık versin, başta çözmek daha kolay bir sorun.
Küssün otursun o zaman. Muhtemelen ebevenlylerinden biri de çok küsüyordu. Çocukken ondan öğrendi. Terapi şart. Ama kurtulmak istemeyeni de zorla kurtaramazsınız malesef. Reste rest yapın ama çözüm için terapi sartTerapi konusu geçen sene gündeme gelmişti kesinlikle götüremedim. Saçma geliyor ona. Kargo paketi için o evin bakıcısı var, ayrıca o insanların eşi uzakta diye sürekli kocamdan bir şey istiyor adam yani arkadaşı ve onların bir şeyini benim vermem gerekiyormuş gibi davranması hep hoşuma gitmiyordu yoksa daha önce verdiğim zamanlar oldu. Ama artık eşim kendisi halletsin istiyorum.
Aslında bize değil eşimin iş yerine gelmiş. O da eve getirdi. Eşimin iş yerinin sahibi o arkadaşı. Orası bir restoran.Nie aynı bölge deki ınsanın paketi size gelıyor ?
Tamam ama neden evlerıne değil de sizin adınıza ? Sebeb neAslında bize değil eşimin iş yerine gelmiş. O da eve getirdi. Eşimin iş yerinin sahibi o arkadaşı. Orası bir restoran.
Eşiniz çok kaba ve şımarık. Şu cümleye bakımca da sizi romantik bir ilişkinin tarafı değil de, eve hizmet için seçilmiş bir kadın olarak gördüğü anlaşılıyor maalesef. Lütfen siz barışmaya çalışmayın, bırakın gittiği yere kadar gitsin.Yerden almasını söylediğimde ben alırsam sen ne iş yapacaksın derdi?
Anlasam o arkadaşının amacını. Eşimi uğraştırıyor işte. Kendi karısı kadın uğraşmasın diye yapmadı heralde. Anlamadım ki.Tamam ama neden evlerıne değil de sizin adınıza ? Sebeb ne
Düzelmez bu adam ve yıllar gectikce iyice senin psikolojini bozar. Okurken bana fenalik basti mantikli olan bu adami birakman hayat boyle bi tiple harcamak icin cok kisa ama calismiyormussun muhtemelen devam edeceksin. Eger oyle yapacaksan da birak adim atmayi, kuserse kussun cocuk mudur nedir sinir adam.Herkese merhaba. Ben 2 buçuk yıldır evliyim. Çocuğumuz yok. En son çok küçük bir şeye küstü eşim. Başka sitede oturan bir komşu var o adam eşimin çok yakın arkadaşı kendisi burada olmadığı için çocuğunun paketini benim eşim adına yollamış. O adamın eşiyle de biz arada görüşüyoruz. İşte eşim bugün çıkıp o paketi vermemi söyledi ben de sen zaten işe gideceksin geçerken vermesini söyledim. Hem oruç oruç çıkmak istemedim çünkü dışarda işim de yoktu. Eşim bir şey demedi. Sonra eşimin hep kötü bir alışkanlığı vardı. Çıkardığı kıyafetlerini çamaşır sepetine atmak yerine yere atardı, koyardı. O gün kafama takıldı bu durum, hepsini ortalığa bırakmıştı oysaki hemen yanda çamaşır sepeti vardı. Oraya koymasını söyledim. Hayır dedi yerden alıp yıkarsın dedi. Ciddi ciddi baktım o ise gülüyordu. Beni dinlemeyecek misin, dikkate almayacak mısın dedim, o da durdu hayır dedi. Sen beni dinliyor musun dedi. Ben de ikisi aynı konu değil, bu çamaşır konusu bir sorumluluklar dedim. O da öyle mi diyip sinirle çıktı. Ben kapıyı kapatırken büyütüyorsun konuyu dedim. Çamaşır sepetimiz geçen seneye kadar yoktu. Ben de benimkileri yere koymak zorunda kalıyordum sonra çirkin görüntü oluşuyor diye aldım eşim de sevinmişti ama son bir senedir bir türlü koymadı sadece ben koydum. Eşimin bu davranışı ne kadar doğru? Yerden almasını söylediğimde ben alırsam sen ne iş yapacaksın derdi? İçtiği bardakları dahi masasında bırakır kaldırmaz. Hayır yani benim bir işim olmayabilir ama bu demek değil ki onun bilerek bıraktığı dağınığıklığını toplayayım. Evdeki sorumluluklarımı biliyorum zaten.
O gün eve geldiğinde ben normal konuşmayı düşündüm ama eşim yüzüme dahi bakmadı. Selam verdim anca aldı. Sadece konuşsam konuşuyordu. Bir de ramazan ayındayız. Sahura kaldırdım zorla da olsa kalktı. Baktım ki eşim aynı küs ben de kendimi yavaş yavaş geri çekmeye başladım. Ben de konuşmuyorum yemeklerimizi ayrı yiyoruz. O ise hala çamaşırlarını yerde biriktiriyor bu sefer bilerek yerden almadım kendisi alıp yıkıyor.
Aslında evliliğimiz boyunca eşim çok kez küstü hep alttan alan ben olmuştum, barışmaya çalışan peşinden koşan. Bunu farkettiğim gün bir kere 14 gün boyunca ben de konuşmadım o gün bariz ben haklıydım içimden konuşmak gelmedi nihayetinde eşim çiçek alıp barışmıştı. Sonraki sene yine bir küstükte sınırlarımı koyayım diye, her istediğini küstükle elde edemesin diye o konuşmayınca ben de konuşmadım ve 20 gün sürdü. Nihayet eşim konuştu. Sonrasında o kadar uzun sürmedi küstükler, benim sayemde ben adım atmıştım. Duruşumu hep koruyamamıştım eşimin küslüğünü beslemiştim. Şimdi ise canıma tak etti. Çünkü daha bu olaydan bir gün önce bir şeyden küsmüştü zorla barıştırmıştım biliyor musunuz? Kendi değerimi de düşürüp. Hemen ertesi günü de bu çamaşır olayı yaşandı. Yine küsmüş oldu ve barışalım diye yalvarmam boşunaymış diye anladım ve hiç adım atmadım. Nereye kadar sürecek bilmiyorum. Bu mübarek ayda böyle yapması eşimin, bir de bayram da geliyor hala böyle mi olacak?
Siz hiç yaşadınız mı küslükler, eşi benim gibi olan var mı? Eşinizin küslüğünü bitirmek için kesin çözüm ne olabilir? Alışmasın istiyorum küslüğe. Ha bir de 2 tartışma öncesinde eşimle ben açıkça konuşmuştum küslük hakkında. Hep ben adım atan taraf olmaktan yoruldum, ilişkinin yükünü tek başına yüklenmek istemiyorum sen de adım atmalısın, her küstükte aramızdaki bağın gittikte koptuğunu hissediyorum bir gün tamamen kopabilir. Eğer gerçekten geçinmeye gönlün varsa sen de adım at demiştim ve tamam demişti. Yani ciddi konuşma dahi yaptım. Şu an küslük 10 gündür devam ediyor, siz olsanız nasıl yapardınız?
Offf küsen erkek çok zor ve sıkıcı yaHerkese merhaba. Ben 2 buçuk yıldır evliyim. Çocuğumuz yok. En son çok küçük bir şeye küstü eşim. Başka sitede oturan bir komşu var o adam eşimin çok yakın arkadaşı kendisi burada olmadığı için çocuğunun paketini benim eşim adına yollamış. O adamın eşiyle de biz arada görüşüyoruz. İşte eşim bugün çıkıp o paketi vermemi söyledi ben de sen zaten işe gideceksin geçerken vermesini söyledim. Hem oruç oruç çıkmak istemedim çünkü dışarda işim de yoktu. Eşim bir şey demedi. Sonra eşimin hep kötü bir alışkanlığı vardı. Çıkardığı kıyafetlerini çamaşır sepetine atmak yerine yere atardı, koyardı. O gün kafama takıldı bu durum, hepsini ortalığa bırakmıştı oysaki hemen yanda çamaşır sepeti vardı. Oraya koymasını söyledim. Hayır dedi yerden alıp yıkarsın dedi. Ciddi ciddi baktım o ise gülüyordu. Beni dinlemeyecek misin, dikkate almayacak mısın dedim, o da durdu hayır dedi. Sen beni dinliyor musun dedi. Ben de ikisi aynı konu değil, bu çamaşır konusu bir sorumluluklar dedim. O da öyle mi diyip sinirle çıktı. Ben kapıyı kapatırken büyütüyorsun konuyu dedim. Çamaşır sepetimiz geçen seneye kadar yoktu. Ben de benimkileri yere koymak zorunda kalıyordum sonra çirkin görüntü oluşuyor diye aldım eşim de sevinmişti ama son bir senedir bir türlü koymadı sadece ben koydum. Eşimin bu davranışı ne kadar doğru? Yerden almasını söylediğimde ben alırsam sen ne iş yapacaksın derdi? İçtiği bardakları dahi masasında bırakır kaldırmaz. Hayır yani benim bir işim olmayabilir ama bu demek değil ki onun bilerek bıraktığı dağınığıklığını toplayayım. Evdeki sorumluluklarımı biliyorum zaten.
O gün eve geldiğinde ben normal konuşmayı düşündüm ama eşim yüzüme dahi bakmadı. Selam verdim anca aldı. Sadece konuşsam konuşuyordu. Bir de ramazan ayındayız. Sahura kaldırdım zorla da olsa kalktı. Baktım ki eşim aynı küs ben de kendimi yavaş yavaş geri çekmeye başladım. Ben de konuşmuyorum yemeklerimizi ayrı yiyoruz. O ise hala çamaşırlarını yerde biriktiriyor bu sefer bilerek yerden almadım kendisi alıp yıkıyor.
Aslında evliliğimiz boyunca eşim çok kez küstü hep alttan alan ben olmuştum, barışmaya çalışan peşinden koşan. Bunu farkettiğim gün bir kere 14 gün boyunca ben de konuşmadım o gün bariz ben haklıydım içimden konuşmak gelmedi nihayetinde eşim çiçek alıp barışmıştı. Sonraki sene yine bir küstükte sınırlarımı koyayım diye, her istediğini küstükle elde edemesin diye o konuşmayınca ben de konuşmadım ve 20 gün sürdü. Nihayet eşim konuştu. Sonrasında o kadar uzun sürmedi küstükler, benim sayemde ben adım atmıştım. Duruşumu hep koruyamamıştım eşimin küslüğünü beslemiştim. Şimdi ise canıma tak etti. Çünkü daha bu olaydan bir gün önce bir şeyden küsmüştü zorla barıştırmıştım biliyor musunuz? Kendi değerimi de düşürüp. Hemen ertesi günü de bu çamaşır olayı yaşandı. Yine küsmüş oldu ve barışalım diye yalvarmam boşunaymış diye anladım ve hiç adım atmadım. Nereye kadar sürecek bilmiyorum. Bu mübarek ayda böyle yapması eşimin, bir de bayram da geliyor hala böyle mi olacak?
Siz hiç yaşadınız mı küslükler, eşi benim gibi olan var mı? Eşinizin küslüğünü bitirmek için kesin çözüm ne olabilir? Alışmasın istiyorum küslüğe. Ha bir de 2 tartışma öncesinde eşimle ben açıkça konuşmuştum küslük hakkında. Hep ben adım atan taraf olmaktan yoruldum, ilişkinin yükünü tek başına yüklenmek istemiyorum sen de adım atmalısın, her küstükte aramızdaki bağın gittikte koptuğunu hissediyorum bir gün tamamen kopabilir. Eğer gerçekten geçinmeye gönlün varsa sen de adım at demiştim ve tamam demişti. Yani ciddi konuşma dahi yaptım. Şu an küslük 10 gündür devam ediyor, siz olsanız nasıl yapardınız?
Evet haklısınız. Eşim iyiyken çok iyidir, beni düşünür ama kötüyken böyle birisi oluyor. Ve ev işleri konusunda onun kalıplaşmış düşünceleri var muhtemelen annesi de babasına böyle hizmet ediyordu ama ben o şekilde yetişmedim bu konuda tartışıyoruz. Aynen gittiği yere kadar gidicem yoksa başka türlü sınırlarımı koyamayacağım.Eşiniz çok kaba ve şımarık. Şu cümleye bakımca da sizi romantik bir ilişkinin tarafı değil de, eve hizmet için seçilmiş bir kadın olarak gördüğü anlaşılıyor maalesef. Lütfen siz barışmaya çalışmayın, bırakın gittiği yere kadar gitsin.
Çamaşırları günlük yıkardım genelde, yığılmazdı ama çıkartıp yere koyardı ben alıp yıkardım. Evin içinde öylece bırakmazdım tabi ki. Bekarlığında da böyleydi eşim muhtemelen. Hiç de rahatsız olmuyor benim gibi.Ben sunu anlayamadim 2.5 yillik evlilikte nasil son 1 yildir camasir sepetiniz var
Onceleri sizde yerdr biriktiriyormussunuz şok oldum o goruntuyu dusunemedim yani adam da o duzene alismis inatla devam ettiriyor
Zor muydu bir tane camasir sepeti almak? Merakimdan soruyorum
Barışınca onun dediğini yapma ama, sadece küslük olmasın. O zaman çocuk gibi bunu kullanir işte istediğini yaptırmak için. Çocuğa da bazen tükürürüm senin bacağına diye cırlamıyor muyuz? O da lazımİşte o çelik sinir vardı bende. O nasıl çözeceğini bilmiyor, iletişim kurmayı bilmiyor diye zorla sarılıp barışmaya çalışırdım ama bunun çözüm olmadığını anladım. Bir yerden sonra bunu sana karşı kullanıyorlar ve senin hiçbir sınırların olmamış oluyor.
Valla el karısına kıyamıyor die sizinki size tavır alıyorsa ne yapacağınızı iyi bilmeniz gerekir .Anlasam o arkadaşının amacını. Eşimi uğraştırıyor işte. Kendi karısı kadın uğraşmasın diye yapmadı heralde. Anlamadım ki.
Ay benimki de alıp sepete atmaz, evde 3 ayrı odada dağınık halde kirli çamaşırları. Ben yıkamıyorum sepete atmadığını. Oda oda gezip çamaşır toplayamam diyorum. Öyle deyince toparlayıp geliyor. Nedir bu erkeklerin çamaşır sepetiyle imtihanı...Çamaşırları günlük yıkardım genelde, yığılmazdı ama çıkartıp yere koyardı ben alıp yıkardım. Evin içinde öylece bırakmazdım tabi ki. Bekarlığında da böyleydi eşim muhtemelen. Hiç de rahatsız olmuyor benim gibi
6 yıllık evliyim asla 10 gün küs kalmadım oda kalmadı. Gerekirse sabaha kadar da tartıştım konuyu kapattım.Herkese merhaba. Ben 2 buçuk yıldır evliyim. Çocuğumuz yok. En son çok küçük bir şeye küstü eşim. Başka sitede oturan bir komşu var o adam eşimin çok yakın arkadaşı kendisi burada olmadığı için çocuğunun paketini benim eşim adına yollamış. O adamın eşiyle de biz arada görüşüyoruz. İşte eşim bugün çıkıp o paketi vermemi söyledi ben de sen zaten işe gideceksin geçerken vermesini söyledim. Hem oruç oruç çıkmak istemedim çünkü dışarda işim de yoktu. Eşim bir şey demedi. Sonra eşimin hep kötü bir alışkanlığı vardı. Çıkardığı kıyafetlerini çamaşır sepetine atmak yerine yere atardı, koyardı. O gün kafama takıldı bu durum, hepsini ortalığa bırakmıştı oysaki hemen yanda çamaşır sepeti vardı. Oraya koymasını söyledim. Hayır dedi yerden alıp yıkarsın dedi. Ciddi ciddi baktım o ise gülüyordu. Beni dinlemeyecek misin, dikkate almayacak mısın dedim, o da durdu hayır dedi. Sen beni dinliyor musun dedi. Ben de ikisi aynı konu değil, bu çamaşır konusu bir sorumluluklar dedim. O da öyle mi diyip sinirle çıktı. Ben kapıyı kapatırken büyütüyorsun konuyu dedim. Çamaşır sepetimiz geçen seneye kadar yoktu. Ben de benimkileri yere koymak zorunda kalıyordum sonra çirkin görüntü oluşuyor diye aldım eşim de sevinmişti ama son bir senedir bir türlü koymadı sadece ben koydum. Eşimin bu davranışı ne kadar doğru? Yerden almasını söylediğimde ben alırsam sen ne iş yapacaksın derdi? İçtiği bardakları dahi masasında bırakır kaldırmaz. Hayır yani benim bir işim olmayabilir ama bu demek değil ki onun bilerek bıraktığı dağınığıklığını toplayayım. Evdeki sorumluluklarımı biliyorum zaten.
O gün eve geldiğinde ben normal konuşmayı düşündüm ama eşim yüzüme dahi bakmadı. Selam verdim anca aldı. Sadece konuşsam konuşuyordu. Bir de ramazan ayındayız. Sahura kaldırdım zorla da olsa kalktı. Baktım ki eşim aynı küs ben de kendimi yavaş yavaş geri çekmeye başladım. Ben de konuşmuyorum yemeklerimizi ayrı yiyoruz. O ise hala çamaşırlarını yerde biriktiriyor bu sefer bilerek yerden almadım kendisi alıp yıkıyor.
Aslında evliliğimiz boyunca eşim çok kez küstü hep alttan alan ben olmuştum, barışmaya çalışan peşinden koşan. Bunu farkettiğim gün bir kere 14 gün boyunca ben de konuşmadım o gün bariz ben haklıydım içimden konuşmak gelmedi nihayetinde eşim çiçek alıp barışmıştı. Sonraki sene yine bir küstükte sınırlarımı koyayım diye, her istediğini küstükle elde edemesin diye o konuşmayınca ben de konuşmadım ve 20 gün sürdü. Nihayet eşim konuştu. Sonrasında o kadar uzun sürmedi küstükler, benim sayemde ben adım atmıştım. Duruşumu hep koruyamamıştım eşimin küslüğünü beslemiştim. Şimdi ise canıma tak etti. Çünkü daha bu olaydan bir gün önce bir şeyden küsmüştü zorla barıştırmıştım biliyor musunuz? Kendi değerimi de düşürüp. Hemen ertesi günü de bu çamaşır olayı yaşandı. Yine küsmüş oldu ve barışalım diye yalvarmam boşunaymış diye anladım ve hiç adım atmadım. Nereye kadar sürecek bilmiyorum. Bu mübarek ayda böyle yapması eşimin, bir de bayram da geliyor hala böyle mi olacak?
Siz hiç yaşadınız mı küslükler, eşi benim gibi olan var mı? Eşinizin küslüğünü bitirmek için kesin çözüm ne olabilir? Alışmasın istiyorum küslüğe. Ha bir de 2 tartışma öncesinde eşimle ben açıkça konuşmuştum küslük hakkında. Hep ben adım atan taraf olmaktan yoruldum, ilişkinin yükünü tek başına yüklenmek istemiyorum sen de adım atmalısın, her küstükte aramızdaki bağın gittikte koptuğunu hissediyorum bir gün tamamen kopabilir. Eğer gerçekten geçinmeye gönlün varsa sen de adım at demiştim ve tamam demişti. Yani ciddi konuşma dahi yaptım. Şu an küslük 10 gündür devam ediyor, siz olsanız nasıl yapardınız?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?