Kızlar fikirleşelim mi :(

Bi de aklıma bi olay geldi. Tanıdığımız bi kızın annesi kızın sevgilisini hiç bi sebep göstermeden istemiyodu kız baya ağladı büyük kavgalar ettiler. Sonra kız ayrıldı ve ayrılınca ortaya çıktı ki kızın annesinin bi yakını kıza talipmiş anneside kızın onla evlenmesini istiyomuş. Ve kızın sevgilisinin işi gücü vardı annesinin istediği çocuk vasıfsız biri... Mantık aramamakta lazım belki de.
Belki de :KK43:
 
:KK70: valla herhalde şu aşamadan sonra o da işe yaramaz. Kadın takmış kafasına onlara öylesin bize böylesin diye.
İşin çok zor gerçekten. Peki sevgilin korkutsa biraz gözlerini beni kaybedersiniz gibisinden iyce mi ters teper o_O
 
Konuda kendi hikayemi gordum sanirim. Aile istemeyince hicbir sey olmuyor. Ama mutlu oluruz felan dersen oda ayri bi sey. Bilemiycem ayni durumdayiz
 
"rest ceken adam şu noktada agızlarından cıkacak iki kelimeyi bekliyor olmazdı" derken ne demek istediğinizi anlamadım. Ciddi anlamda anlamadım :) Ağızlarından çıkacak iki kelime beklemiyoruz çünkü... Bir yuva kurmak istiyoruz ve dediğiniz gibi değişik bi durumla karşılaştık. Kararlı olduğumuz içinde tatlılıkla halletmeye çalışıyoruz. Akıl akıldan üstündür diye fikir almaya çalışıyoruz. Kalp kırarak yapmak istesek zaten kimseye danışmamıza gerek kalmazdı...

kararlılık ve restin pratikteki karsılıgı anlattıklarınız degil...

rest cekiyorsa kararını vermiş ve caymayacagını da belirterek evlenmenizi istemeyen ailesini karşısına almıstır zaten.
dolayısıyla kırılan kırıldı çoktan.
kararınızı uygulayacaksınız, onlar da blöf yapmayı bırakıp ya onun restini gorecek ve işlerin iyice kopmasına kendileri sebep olacaklar, ya da ogullarından uzaklasmamak icin kabul etmek zorunda kalacaklar.

ailesi istememek, kabul etmemekte kararlı ise zaten şu kosullarda "tatlılıkla" halledebileceginiz bir durum yok, anlamadıgınız nokta da burası.
kararlarınız tamamen zıt yönde ise uzlasmanın saglanabilecegi bir ortam da olmuyor.

tabii aileye uyup siz de kırılabilirsiniz... o da bir karardır.
hatta hakaretlerden falan bahsettiginizi göz önünde bulundurursak cok daha dogru bir karar olur.


zaten ogluna "git ic güveysi ol" diyen kişiye uyum saglamaya calısmanız hata.
ailem bana böyle birsey dese artık kırdım kırmadım diye düşünmezdim bile, kendi isteklerini öncelikli kılıyorlarsa benim mutlulugumu da onemsemiyorlar anlamına gelir, ciddi anlamda aileci biri olmama ragmen o noktada onların kırılıp kırılmamalarını hesap ediyor da olmazdım.

ya da ne olursa olsun onlar ailem ve anneler haklıdır diyip isteklerimi degistirir gönül ilişkimi de noktalardım. bunun birey olmaktan uzak ve dogru olmayan bir tavır oldugunu düsünsem dahi olumsuz bir karar almak da tutarlı ve kararlı bir davranıs biçimi sonucta.

şu durumda yetiskin olmayan birinin büyümesini bekliyorsunuz maalesef.
şaşırtıcı olan ise kendinizi ve onu bu konuda eleştirmekten kaçınarak çözümsüzlüge kendi kendinizi itiyorsunuz...
 
askerden dönünce düğüne kadar nerde kalmayı planlıyor?

Askerliği öne sürdü ya bunlar askerden döner dönmez işe girip çalışacak konuşturtmayacağım diyor. Yani ellerine konuşabilecekleri bişey bırakmayacağım diyor... Yanlarında kalacak tabii ki ama artık 26-27 yaşına gelecek. Laf edemezler herhalde diye düşünüyor. Zaten çok uzatmamayı düşündük. Askerden geldikten sonra 1 yıl içerisinde ihtiyaçlarımızı tamamlayıp evleneceğiz diye düşündük önceden 3 yıla yayarız demiştik ama huzur vermeyecekler öyle
 
Askerliği öne sürdü ya bunlar askerden döner dönmez işe girip çalışacak konuşturtmayacağım diyor. Yani ellerine konuşabilecekleri bişey bırakmayacağım diyor... Yanlarında kalacak tabii ki ama artık 26-27 yaşına gelecek. Laf edemezler herhalde diye düşünüyor. Zaten çok uzatmamayı düşündük. Askerden geldikten sonra 1 yıl içerisinde ihtiyaçlarımızı tamamlayıp evleneceğiz diye düşündük önceden 3 yıla yayarız demiştik ama huzur vermeyecekler öyle

bilgin olsun diye söylüyorum, durumlar benzeştiği için.

eylülde askerden geldi, kasımda sözlendik, aralıkta işe girdi.
ocakta boktan bi sebepten "biz o kızı istemiyoruz" dediler. marta kadar görüşmedik. martta bi gece ben kafayı sıyırdım, "allah belanızı versin ne istediniz benden" demeye evlerini bastım, "kızım biz seni çok seviyoruz niye böyle oldu" dediler, bi şekilde düzelttik.

24 mayısta nişan, 17 ekimde düğün vardı, 18 mayısta ayrıldık. 7 ay sözlü kaldık.
 
kararlılık ve restin pratikteki karsılıgı anlattıklarınız degil...

rest cekiyorsa kararını vermiş ve caymayacagını da belirterek evlenmenizi istemeyen ailesini karşısına almıstır zaten.
dolayısıyla kırılan kırıldı çoktan.
kararınızı uygulayacaksınız, onlar da blöf yapmayı bırakıp ya onun restini gorecek ve işlerin iyice kopmasına kendileri sebep olacaklar, ya da ogullarından uzaklasmamak icin kabul etmek zorunda kalacaklar.

ailesi istememek, kabul etmemekte kararlı ise zaten şu kosullarda "tatlılıkla" halledebileceginiz bir durum yok, anlamadıgınız nokta da burası.
kararlarınız tamamen zıt yönde ise uzlasmanın saglanabilecegi bir ortam da olmuyor.

tabii aileye uyup siz de kırılabilirsiniz... o da bir karardır.
hatta hakaretlerden falan bahsettiginizi göz önünde bulundurursak cok daha dogru bir karar olur.


zaten ogluna "git ic güveysi ol" diyen kişiye uyum saglamaya calısmanız hata.
ailem bana böyle birsey dese artık kırdım kırmadım diye düşünmezdim bile, kendi isteklerini öncelikli kılıyorlarsa benim mutlulugumu da onemsemiyorlar anlamına gelir, ciddi anlamda aileci biri olmama ragmen o noktada onların kırılıp kırılmamalarını hesap ediyor da olmazdım.

ya da ne olursa olsun onlar ailem ve anneler haklıdır diyip isteklerimi degistirir gönül ilişkimi de noktalardım. bunun birey olmaktan uzak ve dogru olmayan bir tavır oldugunu düsünsem dahi olumsuz bir karar almak da tutarlı ve kararlı bir davranıs biçimi sonucta.

şu durumda yetiskin olmayan birinin büyümesini bekliyorsunuz maalesef.
şaşırtıcı olan ise kendinizi ve onu bu konuda eleştirmekten kaçınarak çözümsüzlüge kendi kendinizi itiyorsunuz...

Haklısın tabii ki ama ortada şu var yaşlı ve hasta insanlar. Biri 65- biri 67 yaşında. "Hala" tatlılıkla halletmek istememin sebebi bu... Bir şey olsa onun yükünü taşıyamam... Tek sebeb bu.. Zaten ablasına karşı olan tavrımız belli... Bizim kararımız kesin nasıl sonuçlanır bilinmez...
 
Ama sevgilin mantıklı bi insansa sorun olmaz bence annesini babasını naparlarsa yapsınlar hatasız melek gibi görmüyo anladığım kadarıyla :KK66:
Yok canım biliyor ailesinin huyunu. Ama yaşlılar ve hastalar diye çekiniyoruz biraz. Ondan bunca sabır yani
 
bilgin olsun diye söylüyorum, durumlar benzeştiği için.

eylülde askerden geldi, kasımda sözlendik, aralıkta işe girdi.
ocakta boktan bi sebepten "biz o kızı istemiyoruz" dediler. marta kadar görüşmedik. martta bi gece ben kafayı sıyırdım, "allah belanızı versin ne istediniz benden" demeye evlerini bastım, "kızım biz seni çok seviyoruz niye böyle oldu" dediler, bi şekilde düzelttik.

24 mayısta nişan, 17 ekimde düğün vardı, 18 mayısta ayrıldık. 7 ay sözlü kaldık.

Canım düşününce bile içim daralıyor :KK43: Allah yardımcın olsun gerçekten... Kendi derdimiz kalmamış gibi bunlarla uğraşıyoruz.. Hiç evliliği düşünen kendimi evliliğe hazır hisseden bir insan bile değilken beni de böyle yaptılar ya ne diyim. Kendi kendilerine yapıyorlar aslında
 
İşin çok zor gerçekten. Peki sevgilin korkutsa biraz gözlerini beni kaybedersiniz gibisinden iyce mi ters teper o_O

Benim sevdiğim insanı sevmek zorunda değilsiniz ama saygı duymak zorundasınız dedi. Saygı duymadığınız yerde karşınıza beni alırsınız dedi.. Evet biraz geri adım attılar ama en fazla iki hafta sürüyor geri adımları
 
Canım düşününce bile içim daralıyor :KK43: Allah yardımcın olsun gerçekten... Kendi derdimiz kalmamış gibi bunlarla uğraşıyoruz.. Hiç evliliği düşünen kendimi evliliğe hazır hisseden bir insan bile değilken beni de böyle yaptılar ya ne diyim. Kendi kendilerine yapıyorlar aslında

demek istediğim, 3 yılı 1 yıla düşürmüşsün ya, o yetiyor aileye.
 
Konuda kendi hikayemi gordum sanirim. Aile istemeyince hicbir sey olmuyor. Ama mutlu oluruz felan dersen oda ayri bi sey. Bilemiycem ayni durumdayiz

Benim mutlu olma kriterlerimde bu durum yoktu... Ama evlenirmiyiz evlenirsek nasıl oluruz bilemiyorum... 5 yıldır hiç tartışma bile yaşamadık. Hep saygı duyduk birbirimize. İlk defa böyle şeyler yaşıyoruz. Bu olaylarda bile hiç tartışmadık. Belki ailesi bıraksa kendi problemimiz varsa kendimiz görcez ama onşar yüzünden kendi problemimizide göremiyoruz
 
diger konunuzu okudum, kısa vadede evlenme düsünceniz yoksa mezun olurolmaz söz kesilmesini istemenizdeki amac nedir?
ayrılmayacagınızı garantilemek mi? öyle ise rasyonel birsey olmadıgının farkındasınızdır umarım.

daha kendi hayatınızı kurabilmiş degilsiniz anladıgım kadarıyla, ekonomik anlamda da aileye bagımlısınız şimdilik.
bu durumda aile istemediginde onları karşınıza almanız zor tabii.
ayrıca yaş faktorune baglı olarak hemen nikah olmayacaksa gerilimin yersiz oldugunu düsünürken söz kesilmesine ilişkin ısrarınız zaten anlamsız.

kusura bakmayın ama erkek arkadasınızın ailesini kırmak istemedigine dair pek bi emare de yok,
yaparım, ederim, mecbursunuz benzeri sekilde yaklasmıs, bunlar aileyi etkilemeyince yaşlılar diyip sıkışıp kalmış.
ergenlikte izin koparmaya calısan gençler gibi...

askerligini yapsın,
ilişkiniz devam ederse söz düşünürsünüz.
istenmedigimi bilerek belirsiz bir ilişki yürütemem diyorsanız da yol yakınken ayrılırsınız.
 
Benim ailem daha ben konuyu açmadan askere gitmeden kendi aramızda söz yapalım size artık zamanı geldi dedi.. Erkek arkadaşımla bende aynı fikirdeyiz fakat erkek arkadaşoöın ailesi askerliğini yap gel öyle gidip isteyelim diyor.. Arada kaldık ikimizde:KK43: sizde doğru olan hangisi. Hangi aileyi dinlemeliyiz

Biz ailelerimiz tanıştıktan sonra anlaşamayıp bize de yansıtacaklar diye korkuyoruz o yüzden de fazla aileleri samimileştirmeden durumu ciddiyete bağlamak istiyoruz. Bakalım hayırlısı olur umarım

ailesinin sizin onu yonettiginizi düşünmesi aldıgınız kararın siz ve kendi ailenizin düsüncesiyle aynı olmasıyla alakalı olabilir mi?
demek ki neden söz kesmek istediginizi ailesine aktaramamış veya ikna edici mantıklı bir acıklama sunamamıs.
"istiyorum" diye direttiyse aile de razı gelmez tabii. cocuk oyuncagı mı bu?

sizin ailenizin askerligini bile yapmamıs biriyle hemen soz kesilmesini istemesi de bir tuhaf...
bunun cevabı da diger cümlenizde sanırım.

tekrarlıyorum, ilişkinizde söz, nişan vb seyler birliktelige dair bir garanti sunmaz.
hatta nikah bile ilişkinin sonsuza kadar süreceginin garantisi degildir. o sadece bir temennidir, tutar veya tutmaz.
 
Annem babam bilmiyor zaten.. Bilseler ne tepki vereceklerini düşünmek bile istemiyorum... İşleri böyle ilerlettikten sonra çocuk oyuncağı gibi fikir değiştirmeleri çok zoruma gitti.. Ayrılayım diyor kabul etmiyorlar sözlenelim diyor kabul etmiyorlar. En son annesi bu gün git sen onlara iç güveyi ol demiş. Bizden çok onları arıyorsun demiş...

Konu sahibi sen yine de kendi psikolojin icin duygularini ayrılığa hazırla. Bu hikayeler hep ayni sonla biter, yarin bir gün sevgiliniz "yapamıyorum dayanamiyorum" diye gelebilir, gelmezse ne ala, ama gelebilir ve caniniz daha cok yanabilir. 5 yıllık bi ilişki ikiniz için de kolay değil ama sevgilinizin ailesine karşı koyabilmesi (hele ki böyle bir aile !!! :KK43: ) cok zor. Felaket tellallığı gibi dusunme biz sana gerçeklerden bahsediyoruz, istisna olabilir bak sevgilin, belli olmaz onlari ikna edebilir ama sen kendini en kötüsüne hazirla.

Ve şunu hic unutma her sey sevgilinin elinde. O yaşta bi adam istediği kişiyi ailesine gelin olarak kabul ettirebilir. Ozellikle de sizin gibi bariz bir eksisi olmayan biri. Siz ister kabul edin ister etmeyin evleneceğim dese kac aile oglunu gozden çıkarabilir?
Bir de şunu düşünmeniz gerek, evlilik hayatiniz boyunca istenmeyen gelin olabilir misiniz? Bir yerden sonra cok koyuyor çünkü ve ciftler arasindaki en büyük kavga sebeplerinden. Kendinize bunu da sorun ona göre kararinizi verin siz de :KK43:
 
bilgin olsun diye söylüyorum, durumlar benzeştiği için.

eylülde askerden geldi, kasımda sözlendik, aralıkta işe girdi.
ocakta boktan bi sebepten "biz o kızı istemiyoruz" dediler. marta kadar görüşmedik. martta bi gece ben kafayı sıyırdım, "allah belanızı versin ne istediniz benden" demeye evlerini bastım, "kızım biz seni çok seviyoruz niye böyle oldu" dediler, bi şekilde düzelttik.

24 mayısta nişan, 17 ekimde düğün vardı, 18 mayısta ayrıldık. 7 ay sözlü kaldık.

Ev basan gelinnEn Büyük KK:KK31:
Saygı duydum valla
 
Allah kolaylık versin.. InsAllah duzelir.. Benim eşimle birlikteliğimde çok zorlu ilerledi. Ilk başlarda istemediler, yaşından, evlenip ayrılmış bu sebepten çocuklu olmasından dolayi. Sonra ikna oldular, nişanlıyken de nişanı attirmak istediler ama başaramadılar. Şimdi çok mutluyuz Allaha şükürler olsun. Ailem de yaptıklarından ötürü üzülüyorlar.

Demem o ki birbirinize guveniyorsaniz asla vazgeçmeyin.. Ileride erkek arkadaşınız bunlari yüzünüze vurup, ailesini hakli bulmayacaksa; dönen bi karakteri yoksa aşkınızdan vazgeçmeyin.

Size nacizane önerilerim var.. Bu durumda en çok iş erkek arkadaşınıza düşüyor.. Ailesiyle biraz daha cok ilgilenip, sizinle ilgili konularda hemen savunmaya geçip onlarla tartismasin.. Bu hatayi bende yapmıştım.
Sizinle iken, onları da çok sevdiğini görsünler. Çünkü erkek annesi sanırım oğlunun sevgisini kaybetmekten korkuyor..

Umarım hersey düzelir..
 
alla alla çok garip hiç bir bahane yokken böyle yapmaları, benim kuzenimin başınada bu tarz bir şey gelmişti, ama kuzenimin erkek arkadaşının kardeşi abisiyle sevgilisinin mesajlarını okumuş sanırım, mesajlar pek iç açıcı değilmiş yani biraz aşmışlar olayı sanırım karı koca gibilermiş ama tabi okuduklarını söylemişler mesajları ailesi, ama sizinkinde şöyle bir şeyde olabilir ailesi eğer ilk oğluysa size olan ilgisini kıskanıyor da olabilirler canım kuvvetler muhtemel
 
X