Çok geçmiş olsun. Sağlıcakla gelsin bebeğiniz inşallah.
Annenizle toksik bir ilişkiniz var sanırım.
Davranışlarınızı, hayatınızı ve çevrenizdeki insanların düşüncelerini kontrol etmeye çalışıyor yazınızdan anladığım kadarıyla.
Annenizin konuşmalarında aşağılama, rekabetçilik, mahremiyet ihlali, hayatınızı ve bedeninizi aşırı kontrol etme eğilimi var var.
Hatta "ben sana ve kardeşlerine hamileyken... ben sizi yetiştirirken... "vb gibi alttan alta sizi suçlayan söylemler ve dayınızı(baba figürü) arayıp bire bin katarak şikayet etmesi sebebiyle size karşı duygusal şantaj bile var.
Annenizle aranıza, kısa vadede, bebeğiniz doğana ve büyüyene kadar mesafe koymanızı tavsiye ederim. Sonrasında, kendi bedeninizin ve bebeğinizin sağlığının düzeldiğini hissettikten sonra aranızdaki bu toksik ilişkiyi annenizle açık açık konuşmanızı, kendisi de anlayışlı ve kararlıysa zamana yayarak düzeltmeye çalışmanızı tavsiye ederim. Bunun için kişisel gelişim kitapları, terapi, vb alarak da ilerleyebilirsiniz. Eğer kendisi kendinde bir hata görmüyor, sizin söylediklerinize kulak tıkıyor ve sizi suçlamaya devam ediyorsa, annenizle ilişkinizi sonlandırmayı- maalesef- düşünün.
Bazı küçük adımlar atarak bu mayınlı ilişki tarlasından kurtulmaya başlayabilirsiniz:
Öncelikle duygu ve düşüncelerinizi yazın, bu içinizdeki enerjiyi boşaltır, sizi sakinleştirir. Üstelik birkaç hafta veya ay sonra geri dönüp okuduğunuzda, belki kendi hatalarınızı, belki size yardımcı olacak çok başka bir düşünceyi daha berrak göreceksiniz.
Ayrıcalıklarınızı tanımlayın: Şu an kendi sağlığınız, kendi bebeğiniz, kendi aileniz, kendi huzurunuz her şeyden daha önemli.
Kendinize ailenizle, arkadaşlarınızla pozitif bir ortam oluşturun. Size mental ve bedenen zarar veren her şeyle ilişkinizi minimal tutun.
Siz de annenizle, çevrenizle, ailenizle sağlıklı ilişkiler kurmayı hak ediyorsunuz. Kendinize bunu sık sık hatırlatın.
Kendinize ve çekirdek ailenizi hak ettiği huzuru sağlayın, hak ettiği değeri verin.