Konumu bilmeyenler için kısa bir özet geçiyorum,
4 yıllık evliliğimi bitiriyorum.
eşim maddi olarak cok rahat fakat psiklojik problemleri olan biri.Rahatsızlığını asla kabul etmediği için 4 yıldır verdiğim tüm çabalar sonuçsuz kaldı.
hiçbir şekilde tedavi olmayı kabul etmediği için rahatsızlığı dahada ilerledi ve can korkusuyla gecen hafta cuma günü yanıma giyebilecegim şeylerimi alıp kaçtım evden.
bir cok olay yasadık cevremizde kimse kalmadı,anne yeni tasındı ve adresini bilmiyordu.
bende evden cıktıgım dakika kapadım tlfonu ve en az hasarla nasıl boşanabilirim,boşanmak istemeyip benimle ugrasursa ne gibi tedbirler alabilirim bunları arastırıyordum.
maddi olarak hiçbir isteğim yoktu en basından beri bu yüzden anlasarak bosanmak ve bundan sonraki haytımda kendi yaralarımı sarıp,yeniden yaşama tutunmak istiyordum.
gecen gün bizimle uzun bi süre yasamak zorunda kalan arkadasını arayıp,artık benim için bittiğini,kendisine sonsuz güveni oldugu için bana yardım etmesini istedim.
bugün öğleden sonra annemn tlfonundan o arkadası aradı,eşimin günelrdir cok düşünceli oldugunu,sessizliğe gömüldüğünü,hiçbir soruya cevap vermediğini,benimle alakalı kesinlikle konusmadığını söyledi.
bize gelmiş ve bizde kalıyorlarmıs beraber.benim nerede oldugumu sordugunda sadece yüzüne bakıyormus.
bu sabah almıs karsısına,sen konusmasanda ben konusacagım sadece dinle oğlum demiş,
hayat cok kısa ve yarına sag salim cıkacagımızı sadece allah biliyor.
sana inanıyor ve güveniyorum.yasadıklarınız ve yasattıkların yenilir yutulur şeyler değil.sen çabalamadıkça o kızın daha ne kadar bu zulme katlanacagını düşünüyorsun?
kimseyle görüştürmüyorsun,ne arkadası ne eşi ne dostu ne komsusu var.
seni o kadar cok sevdiki,bu iki katlı eve kendini hapsedip,sadece senin çizdiğin cercevede bi dünya yasamaya calıstı.asla senin elini tutmaktan vazgecmedi.ne yaparsan yap,seni yarıyolda bırakmadı.
evine doktorlar getirdi,araya bizleri soktu,senin için maddi manevi,ruhen ne geliyosa sonuna kadar çabaladı.
ama sen hiçbirseyi kabul etmedin.
madem sadece sen ve senin isteklerin var bu hayatta,
madem kendinden baska hiçbirseye inanmıyor ve güvenmiyorsun,
o zaman tek kişilik bi hayat yasa.
çünkü bu yasadıgınız sey evlilik değil.
kendinide,o kızıda artık rahat bırak.
eger evden gittiyse ne yaparsan yap asla geri dönmeyecek.
benimde bir kızım var,kendi kızımın bu tür seyler yasamasını görmektense ölmeyi tercih ederim.
senin bu yaptıklarında bi kadını diri diri mezara gömmekten baska birsey değil.
sana da yazık.
bu kadar geniş bir cevrede,sana inanan,sana güvenen insanları hayal kırıklıgına ugratmaya hakkın yok.
hapishaneyemi,tımarhaneyemi girmek istiyorsun sen sec.
çünkü bugün geldiğin noktada sadece kendi secimlerini yasadın.
o kız gitti artık oğlum.
seni seve seve,evini seve seve,ardına bakmadan,hiçbir eşyasına dokunmadan ve hiçbirsey istemeden gitti artık.
baska bi kadın olsa sen bana bunları yaptın,bende sana neler yapıcam der,seni elaleme rezil eder,senden aldıgı tazminatlada bir ömür calısmadan keyfine bakar.
burası türkiye,polis var kanun var.seni bir kalemde yerle yeksan ederler.
artık kendin için değil ve su evde yediğin ekmek hatrına o kıza tek bir iyilik yap.
bırak onu.
biraz önce annemin ev kapısı calındı,bende uyukluyordum.delikten bakmıs,kim geldi dedim,sessizce o gelmiş napıcaz dedi.
kim o de dedim,sesinin tonundan anlarım ben,telefonu al eline polisi aramak için hazır ol dedim.
anne kim o dedi,
_benim annecim,,, dedi..
çekil anne dedim,kapının zincirini kaldırmadan (yüzüme kezzap atıcaktı ya,birazda onun korkusundan geri durdum.)
__3 dakikan fazlaca sadece bana baktı,elleri yanında duruyordu ve bişe yoktu,bi adım daha attım.
ne oldu dedim.
_korkuyormusun dedi,
__neden korkacagım,senden korksam bi ömür için nikah defterine imza atmazdım.
4 yıl iyi kötü yasadık,korkarak değil,kendim istediğim için kaldım yanında.şimdi de kendim istediğim için ayrıldım evden,korkarak birsey yapmadım,dedim.
_ben haftaya evi taşıycam,almak istediğin birsey varmı?dedi
__ananemden kalma bir iki parca çeyiz var,baska birsey almak istemiyorum.
_ben bilememki ne olduklarını.hafta içi anahtarı güvenliğe veririm,ne zaman istersen,ne istersen gelip alabilsin. dedi.
__tesekkür ederim,almak istersem sana haber bırakır öyle girerim,senden habersiz senin evine giremem artık..dedim
_çalışıyormusun,bi işe girdinmi? dedi.
__henüz böyle bi durumum yok.hersey sona erdiğinde çalısabilirim,fakat suan hiçbir yerde calısmıyorum. dedim.
3 dakkadan fazlaca yine baktı baktı,tamam. dedi gitti.
kafamda deli sorularla kaldım.
elim ayagım buz kesti.
esref saatine mi denk geldim?
bu evi nereden buldu?
yüreğim çıkacak kızlar.
yarın sabah anneyle avukata vekalet vermeye gidecektim.acaba amcayla tekrar konussammı?
anlasmalı bosanmaya razı olurmu diye?
pencerenin önünde nöbette anne
napcam ben ya
4 yıllık evliliğimi bitiriyorum.
eşim maddi olarak cok rahat fakat psiklojik problemleri olan biri.Rahatsızlığını asla kabul etmediği için 4 yıldır verdiğim tüm çabalar sonuçsuz kaldı.
hiçbir şekilde tedavi olmayı kabul etmediği için rahatsızlığı dahada ilerledi ve can korkusuyla gecen hafta cuma günü yanıma giyebilecegim şeylerimi alıp kaçtım evden.
bir cok olay yasadık cevremizde kimse kalmadı,anne yeni tasındı ve adresini bilmiyordu.
bende evden cıktıgım dakika kapadım tlfonu ve en az hasarla nasıl boşanabilirim,boşanmak istemeyip benimle ugrasursa ne gibi tedbirler alabilirim bunları arastırıyordum.
maddi olarak hiçbir isteğim yoktu en basından beri bu yüzden anlasarak bosanmak ve bundan sonraki haytımda kendi yaralarımı sarıp,yeniden yaşama tutunmak istiyordum.
gecen gün bizimle uzun bi süre yasamak zorunda kalan arkadasını arayıp,artık benim için bittiğini,kendisine sonsuz güveni oldugu için bana yardım etmesini istedim.
bugün öğleden sonra annemn tlfonundan o arkadası aradı,eşimin günelrdir cok düşünceli oldugunu,sessizliğe gömüldüğünü,hiçbir soruya cevap vermediğini,benimle alakalı kesinlikle konusmadığını söyledi.
bize gelmiş ve bizde kalıyorlarmıs beraber.benim nerede oldugumu sordugunda sadece yüzüne bakıyormus.
bu sabah almıs karsısına,sen konusmasanda ben konusacagım sadece dinle oğlum demiş,
hayat cok kısa ve yarına sag salim cıkacagımızı sadece allah biliyor.
sana inanıyor ve güveniyorum.yasadıklarınız ve yasattıkların yenilir yutulur şeyler değil.sen çabalamadıkça o kızın daha ne kadar bu zulme katlanacagını düşünüyorsun?
kimseyle görüştürmüyorsun,ne arkadası ne eşi ne dostu ne komsusu var.
seni o kadar cok sevdiki,bu iki katlı eve kendini hapsedip,sadece senin çizdiğin cercevede bi dünya yasamaya calıstı.asla senin elini tutmaktan vazgecmedi.ne yaparsan yap,seni yarıyolda bırakmadı.
evine doktorlar getirdi,araya bizleri soktu,senin için maddi manevi,ruhen ne geliyosa sonuna kadar çabaladı.
ama sen hiçbirseyi kabul etmedin.
madem sadece sen ve senin isteklerin var bu hayatta,
madem kendinden baska hiçbirseye inanmıyor ve güvenmiyorsun,
o zaman tek kişilik bi hayat yasa.
çünkü bu yasadıgınız sey evlilik değil.
kendinide,o kızıda artık rahat bırak.
eger evden gittiyse ne yaparsan yap asla geri dönmeyecek.
benimde bir kızım var,kendi kızımın bu tür seyler yasamasını görmektense ölmeyi tercih ederim.
senin bu yaptıklarında bi kadını diri diri mezara gömmekten baska birsey değil.
sana da yazık.
bu kadar geniş bir cevrede,sana inanan,sana güvenen insanları hayal kırıklıgına ugratmaya hakkın yok.
hapishaneyemi,tımarhaneyemi girmek istiyorsun sen sec.
çünkü bugün geldiğin noktada sadece kendi secimlerini yasadın.
o kız gitti artık oğlum.
seni seve seve,evini seve seve,ardına bakmadan,hiçbir eşyasına dokunmadan ve hiçbirsey istemeden gitti artık.
baska bi kadın olsa sen bana bunları yaptın,bende sana neler yapıcam der,seni elaleme rezil eder,senden aldıgı tazminatlada bir ömür calısmadan keyfine bakar.
burası türkiye,polis var kanun var.seni bir kalemde yerle yeksan ederler.
artık kendin için değil ve su evde yediğin ekmek hatrına o kıza tek bir iyilik yap.
bırak onu.
biraz önce annemin ev kapısı calındı,bende uyukluyordum.delikten bakmıs,kim geldi dedim,sessizce o gelmiş napıcaz dedi.
kim o de dedim,sesinin tonundan anlarım ben,telefonu al eline polisi aramak için hazır ol dedim.
anne kim o dedi,
_benim annecim,,, dedi..
çekil anne dedim,kapının zincirini kaldırmadan (yüzüme kezzap atıcaktı ya,birazda onun korkusundan geri durdum.)
__3 dakikan fazlaca sadece bana baktı,elleri yanında duruyordu ve bişe yoktu,bi adım daha attım.
ne oldu dedim.
_korkuyormusun dedi,
__neden korkacagım,senden korksam bi ömür için nikah defterine imza atmazdım.
4 yıl iyi kötü yasadık,korkarak değil,kendim istediğim için kaldım yanında.şimdi de kendim istediğim için ayrıldım evden,korkarak birsey yapmadım,dedim.
_ben haftaya evi taşıycam,almak istediğin birsey varmı?dedi
__ananemden kalma bir iki parca çeyiz var,baska birsey almak istemiyorum.
_ben bilememki ne olduklarını.hafta içi anahtarı güvenliğe veririm,ne zaman istersen,ne istersen gelip alabilsin. dedi.
__tesekkür ederim,almak istersem sana haber bırakır öyle girerim,senden habersiz senin evine giremem artık..dedim
_çalışıyormusun,bi işe girdinmi? dedi.
__henüz böyle bi durumum yok.hersey sona erdiğinde çalısabilirim,fakat suan hiçbir yerde calısmıyorum. dedim.
3 dakkadan fazlaca yine baktı baktı,tamam. dedi gitti.
kafamda deli sorularla kaldım.
elim ayagım buz kesti.
esref saatine mi denk geldim?
bu evi nereden buldu?
yüreğim çıkacak kızlar.
yarın sabah anneyle avukata vekalet vermeye gidecektim.acaba amcayla tekrar konussammı?
anlasmalı bosanmaya razı olurmu diye?
pencerenin önünde nöbette anne
napcam ben ya
