- 24 Eylül 2013
- 9.830
- 32.145
-
- Konu Sahibi Sardunya21
- #161
Vah vah, kızınız boşanınca ziyan olacak öyle mi? Zaten şu an da ziyan oluyor. 7 aylık çocuğa bağırmak nedir ya? Şok içinde okudum konunuzu.bok gibi giden evliliğin içine çok isteyerek yaptığınız çocuğa tavrınız böyle ise ben aksini düşünemiyorum. Ölmüş babanız için hayata başlayan canlıyı harcıyorsunuz. Yazıklar olsun size. Ne diyelim peki?Merhaba hanimlar ;
9 senelik evli ve 7 aylik tüp bebekle sahip olduğum bir kızım var
Evliligim hiçbir zaman güllük gülistanlık olmadı. 3 gün dargın 4 gün iyi şeklinde iki ileri bir geri devam etti şuana kadar. Zaman zaman hatalar da yaptım.
Bunun dışında 2 defa gebeligim kötü sonuçlandı. 1 si kendisi vefat etti karnında 22 haftalikken
Diğeri anomali nedeniyle 23 haftada sonlandı( acısını hala atamadım icimden)
Sonra tüp bebekle kızıma hamile kaldim. 7 aylıkken babamı aniden kaybettim
Başım bile ağrıyor demezdi. O kadar sağlıklıydi babam
Anı olum oldu. Hamileyken toparlayamadım.
Üzerinden 9 ay gecti ama ben hala diplerdeyim. Toparlayamıyorum. Dipsiz kuyudayim adeta. Boğuluyorum. Hamileyken ilaç kullanamadım. Şimdi de emziriyorum diye kullanamıyorum. . Evliligim zaten vasat otesi. İş e gitmek bile bana ödül gbi geliyor. Bir nebze kafam dağılıyor. Annem bakiyor o süreçte kızıma .
Ama ben en ufak şeyde bile patlayan birine dönüştüm. Babami çok ozluyorum .hergun 3 kez konusan, sesini duymayinca uyuyamıyorum diyen babamı kaybettim
Zor zamanlarımda arardım onu akıl alırdım. Şimdi kimsesiz kaldım
Bu depresif halim her hareketine yansıyor. Kızım a ek gıda surecindeyiz . Üstüne yemek döksün bağırıyorum, yere bisey dökülsün bağırıyorum. Dün yine döküldü. Öyle sert bağırdım ki. Yüzüme acı acı bakıp iç geçirerek ağladı yavrum. Biliyorum, bu bagirislarim onun ozguvenini de etkileyecek.
Of bile demek istemediğim anneme bile bagiriyorum. Çok kırıyorum onu. 1 dk snra özür diliyorum ama nafile. )
Babamın emaneti halbuki o bana
İlaç kullanmak istyrm kullanamıyorum.terapi ücretleri maksimum derecede uçmuş. Evden çıkamıyorum kızım nedeniyle ( işten gelince mecalim de kalmiuor)
Ev zaten mezarlık gbi. Annemin yanında bile kavga ediyoruz. Bencil olup hatasını görmeyen, özür dilemeyen, kendi obsesif takıntılarıni bana da empoze edip beni de obsesif hale dönüştüren bir eşim var. Şimdi o normale döndü ama ben bu haldeyim.dusunun, bisey döküldü diye 7 aylık kizima tahammül edemiyorum.
Zaman zaman boşanmak çok geçiyor aklımdan.ama kızım ziyan olur, babasizligi nedeniyle ileride yanlış kararlar alir diye çok korkuyorum.
Böyle bir haldeyim.boguluyorum kızlar.ne yapacağımı bilemiyorum. Belki bana akıl verirsiniz
Rahatlatma derdim yoktu. Çözüm aramak için burdayım. Sagolsun 4 arkadas çok güzel yol gösterdiler. . Allah razı olsun onlardan.Vicdaninizi rahatlata bildiniz mi bari buradamillete abartma dediginde gore yeterince pohpohlanmissin
Ay iki kez iki kez deyip duruyorsunuz da 2 kez bağırmamışsınız işte. Kendi ağzınızla söylemiştiniz. Çocuk yere bir şey döktüğünde vs bağırıyormuşsunuz. Ayrıca 7 aylık bebekle 6 yaş çocuğunun duygusal gelişimi bir mi? Biz de kükrer gibi bağırmıyoruz heralde ses yükseltmekten bahsediyor Khomyuk. Ama siz kendi ağzınızla, bebeğinizin yüzüne bakıp içli içli ağladığını söylediniz.Sizle suan aramizd a ne fark var?! Bağırınca vi dan azabı çekiyorum diyorsunuz
Benim şuan yaptığım ne?
7 ayda 2 kez sesimi yukselttim kızıma. Hayır yapma diye.
Pişman olup doktora gitmişim. İlaç başlamayı uygun gormemiş.
Vicdan azabı çekip yazmışım buraya
Neyi duvarını kesiyorsunuz çok pardon? Ben de pişman olup ağladım diyorum..
En günahsız kızınız ama o da sözle şiddetle yedi aylık tanışmış. Burada hala insanlara cevap vereceğinize bunu çözün siz. Yoksa çocuk gerçekten yaramazlık yapınca neler olacağını düşünemiyorumRahatlatma derdim yoktu. Çözüm aramak için burdayım. Sagolsun 4 arkadas çok güzel yol gösterdiler. . Allah razı olsun onlardan.
Asıl sana sormalı. Lincleyince kinin geçti mi ? En gunahsiz sensin şu dünyada muhtemelen. Sen at tasi o zaman bana. En günahsız arkadaşım...
Anneden bu yaşta korkan çocuk da kendini çok net belli ediyor. Devam etsin bakalım sonucu ne olacak. Ben bağırdığımda çocuğum benden korkmuyor. Ama konu sahibinin kızı bu yaşa geldiğinde muhtemeldir ki annesinden korkan, Özgüven sorunu yaşayan bir çocuk olacak yada kendisi de okulda arkadaşlarına zorbalık yapacak. Annesini rol model alacak öfkesini kontrol edemeyen bağıran bir çocuk olacakAy iki kez iki kez deyip duruyorsunuz da 2 kez bağırmamışsınız işte. Kendi ağzınızla söylemiştiniz. Çocuk yere bir şey döktüğünde vs bağırıyormuşsunuz. Ayrıca 7 aylık bebekle 6 yaş çocuğunun duygusal gelişimi bir mi? Biz de kükrer gibi bağırmıyoruz heralde ses yükseltmekten bahsediyor Khomyuk. Ama siz kendi ağzınızla, bebeğinizin yüzüne bakıp içli içli ağladığını söylediniz.
5 seansBaşınız sağ olsun öncelikle. Neden çocuk kısmına girmeyeceğim olan olmuş zamanı geri almak mümkün değil.
Bir sağlık çalışanı olarak psikologtan ne beklediğinizi anlamadım. Ben terapiste gidip fayda görmeyenleri fayda görmek istemeyenler olarak görüyorum üzülerek. Sadece dinledi beni demişsiniz. Ne kadar gittiniz mesela? Tabii ki bir süre sadece dinleyecek, sonra beraber ilerleyeceksiniz, terapinin amacı ve ilerleyiş şekli bu zaten. Siz 34 senelik babanızın kaybının acısını 2 seansta falan yok edeceklerini sanarak, mucize bekleyerek gitmişsiniz herhalde ama yok öyle bi şeyGerekirse (ki bence gerekiyor) psikiyatrist desteğiyle emzirmeyi bırakarak ilaç ve aynı anda terapiyle ilerlemeniz lazım. İleride çocuğunuzun yaşadığı sıkıntılar sizi yine üzecek, o zaman ses yükseltecek kimse de bulamayacaksınız maalesef.
Onun gbi obsesif mi olsun? Beni bu hale getiren zaten oBoşanıp çocuğu babaya verin.
7 ayda ne yapmış olabilir ki ek gıdaya yeni baslamissiniz 9 10 aylık olunca ne yapacaksınız? bırakın döksün batirsin her yeri. verirsiniz halıyı yikamaciya yikatirsiniz.7 ayda 2 kez sesimi yukselttim kızıma. Hayır yapma diye.
Gucunuz 7aylik bebeye anca yettigi icin gecmediRahatlatma derdim yoktu. Çözüm aramak için burdayım. Sagolsun 4 arkadas çok güzel yol gösterdiler. . Allah razı olsun onlardan.
Asıl sana sormalı. Lincleyince kinin geçti mi ? En gunahsiz sensin şu dünyada muhtemelen. Sen at tasi o zaman bana. En günahsız arkadaşım...
Obsesif ,bencil,özür dilemek nedir bilmeyen adama çocuk çok lazım gibi .....Merhaba hanimlar ;
9 senelik evli ve 7 aylik tüp bebekle sahip olduğum bir kızım var
Evliligim hiçbir zaman güllük gülistanlık olmadı. 3 gün dargın 4 gün iyi şeklinde iki ileri bir geri devam etti şuana kadar. Zaman zaman hatalar da yaptım.
Bunun dışında 2 defa gebeligim kötü sonuçlandı. 1 si kendisi vefat etti karnında 22 haftalikken
Diğeri anomali nedeniyle 23 haftada sonlandı( acısını hala atamadım icimden)
Sonra tüp bebekle kızıma hamile kaldim. 7 aylıkken babamı aniden kaybettim
Başım bile ağrıyor demezdi. O kadar sağlıklıydi babam
Anı olum oldu. Hamileyken toparlayamadım.
Üzerinden 9 ay gecti ama ben hala diplerdeyim. Toparlayamıyorum. Dipsiz kuyudayim adeta. Boğuluyorum. Hamileyken ilaç kullanamadım. Şimdi de emziriyorum diye kullanamıyorum. . Evliligim zaten vasat otesi. İş e gitmek bile bana ödül gbi geliyor. Bir nebze kafam dağılıyor. Annem bakiyor o süreçte kızıma .
Ama ben en ufak şeyde bile patlayan birine dönüştüm. Babami çok ozluyorum .hergun 3 kez konusan, sesini duymayinca uyuyamıyorum diyen babamı kaybettim
Zor zamanlarımda arardım onu akıl alırdım. Şimdi kimsesiz kaldım
Bu depresif halim her hareketine yansıyor. Kızım a ek gıda surecindeyiz . Üstüne yemek döksün bağırıyorum, yere bisey dökülsün bağırıyorum. Dün yine döküldü. Öyle sert bağırdım ki. Yüzüme acı acı bakıp iç geçirerek ağladı yavrum. Biliyorum, bu bagirislarim onun ozguvenini de etkileyecek.
Of bile demek istemediğim anneme bile bagiriyorum. Çok kırıyorum onu. 1 dk snra özür diliyorum ama nafile. )
Babamın emaneti halbuki o bana
İlaç kullanmak istyrm kullanamıyorum.terapi ücretleri maksimum derecede uçmuş. Evden çıkamıyorum kızım nedeniyle ( işten gelince mecalim de kalmiuor)
Ev zaten mezarlık gbi. Annemin yanında bile kavga ediyoruz. Bencil olup hatasını görmeyen, özür dilemeyen, kendi obsesif takıntılarıni bana da empoze edip beni de obsesif hale dönüştüren bir eşim var. Şimdi o normale döndü ama ben bu haldeyim.dusunun, bisey döküldü diye 7 aylık kizima tahammül edemiyorum.
Zaman zaman boşanmak çok geçiyor aklımdan.ama kızım ziyan olur, babasizligi nedeniyle ileride yanlış kararlar alir diye çok korkuyorum.
Böyle bir haldeyim.boguluyorum kızlar.ne yapacağımı bilemiyorum. Belki bana akıl verirsiniz
Boşanıp çocuğu babaya verin.
Onun gbi obsesif mi olsun? Beni bu hale getiren zaten o
Çok haklısın arkadasimm.eeeee? Öneriyle gel banaObsesif ,bencil,özür dilemek nedir bilmeyen adama çocuk çok lazım gibi .....
Çektiğiniz çileye yazık.Bosanmak bu kadar acıyı çekmekten daha kolaydı.Ama yetmez dimi bir madumuda bu toksit ilişkiye dahil etmek gerekiyordu .
Babanızın acısı size özel ,anneniz bile durumu normal hâle getirmek için uğraşırken en büyük acı benim acı tarzınız çok bencilce eeee yanında duranin ya huyundan ya hunerinden karı koca artık anneniz ve bebeğe cektirirsiniz artık......
Sizinle olursa daha fena olacak.Onun gbi obsesif mi olsun? Beni bu hale getiren zaten o
Ama illa ki olacak. Siz yetişkin bir insan olarak bile etkilenmişsiniz, o savunmasız yavrucak etkilenmez mi?Onun gbi obsesif mi olsun? Beni bu hale getiren zaten o
Öneri basit .....bencilliği bırakın , bebeğinizi sevin,annenize sahip çıkın farkında değilsiniz ama o da hayat arkadaşını kaybetti,kendine cemkiren bir evlatla baş başa kaldıÇok haklısın arkadasimm.eeeee? Öneriyle gel bana
Yapılan bir hareketi genele yayamazsınız.Öneri basit .....bencilliği bırakın , bebeğinizi sevin,annenize sahip çıkın farkında değilsiniz ama o da hayat arkadaşını kaybetti,kendine cemkiren bir evlatla baş başa kaldı
Kötü evliliğe bebek getirmek bencillik. Çocuğa bağıramazsınız. Böylelerinin elinden alacak aslında devlet cocuğu. Şimdi sizin çocuk ilerde ne travmalarla uğrasacak sizin yüzünüzden. Kendi cocuğuna iyi davranmayacak belkide. Ne hakkınız var.Merhaba hanimlar ;
9 senelik evli ve 7 aylik tüp bebekle sahip olduğum bir kızım var
Evliligim hiçbir zaman güllük gülistanlık olmadı. 3 gün dargın 4 gün iyi şeklinde iki ileri bir geri devam etti şuana kadar. Zaman zaman hatalar da yaptım.
Bunun dışında 2 defa gebeligim kötü sonuçlandı. 1 si kendisi vefat etti karnında 22 haftalikken
Diğeri anomali nedeniyle 23 haftada sonlandı( acısını hala atamadım icimden)
Sonra tüp bebekle kızıma hamile kaldim. 7 aylıkken babamı aniden kaybettim
Başım bile ağrıyor demezdi. O kadar sağlıklıydi babam
Anı olum oldu. Hamileyken toparlayamadım.
Üzerinden 9 ay gecti ama ben hala diplerdeyim. Toparlayamıyorum. Dipsiz kuyudayim adeta. Boğuluyorum. Hamileyken ilaç kullanamadım. Şimdi de emziriyorum diye kullanamıyorum. . Evliligim zaten vasat otesi. İş e gitmek bile bana ödül gbi geliyor. Bir nebze kafam dağılıyor. Annem bakiyor o süreçte kızıma .
Ama ben en ufak şeyde bile patlayan birine dönüştüm. Babami çok ozluyorum .hergun 3 kez konusan, sesini duymayinca uyuyamıyorum diyen babamı kaybettim
Zor zamanlarımda arardım onu akıl alırdım. Şimdi kimsesiz kaldım
Bu depresif halim her hareketine yansıyor. Kızım a ek gıda surecindeyiz . Üstüne yemek döksün bağırıyorum, yere bisey dökülsün bağırıyorum. Dün yine döküldü. Öyle sert bağırdım ki. Yüzüme acı acı bakıp iç geçirerek ağladı yavrum. Biliyorum, bu bagirislarim onun ozguvenini de etkileyecek.
Of bile demek istemediğim anneme bile bagiriyorum. Çok kırıyorum onu. 1 dk snra özür diliyorum ama nafile. )
Babamın emaneti halbuki o bana
İlaç kullanmak istyrm kullanamıyorum.terapi ücretleri maksimum derecede uçmuş. Evden çıkamıyorum kızım nedeniyle ( işten gelince mecalim de kalmiuor)
Ev zaten mezarlık gbi. Annemin yanında bile kavga ediyoruz. Bencil olup hatasını görmeyen, özür dilemeyen, kendi obsesif takıntılarıni bana da empoze edip beni de obsesif hale dönüştüren bir eşim var. Şimdi o normale döndü ama ben bu haldeyim.dusunun, bisey döküldü diye 7 aylık kizima tahammül edemiyorum.
Zaman zaman boşanmak çok geçiyor aklımdan.ama kızım ziyan olur, babasizligi nedeniyle ileride yanlış kararlar alir diye çok korkuyorum.
Böyle bir haldeyim.boguluyorum kızlar.ne yapacağımı bilemiyorum. Belki bana akıl verirsiniz
Doktora gidin.
Uygun ilaç verecek belki.
Belki başka bir yol gösterecek.
İlac kullanacaksın emzirirken ilaç olmaz derse de emin olun emzirmemenin telafisi daha kolay olur.
Sizi sanırım en iyi ben anlarım. Bende canımın içi annemi kucağımda bebegim varken kaybettim. Aynı ay içinde kocamla evleri ayırdık, annemin vefatından 8 ay sonra resmi olarak bosandim. Kızıma bakacak kimsem olmadığı için bakıcı tuttum. Hem bakıcı hem kira ödeyerek tek başıma bir ev gecindirmenin stresini bir düşünün... 8 ay sonra işten cikarildim. İş bulana kadar ya bulamazsam kaygılarımi da acıları yarıştırmak için yazmıyorum. Herkesin bünyesi, gücü, deneyimi bambaska. Ama ben mesela sgk hastanesine gidip antidepresan yazdırmistim kendime.. emzirmek tabii ki önemli ama bir önem sıralaması yapacaksak kesilmesi gerekiyorsa kesersiniz. Ek gıdaya da başlamış. Babam öldü herseye hakkım var diye düşünüp kendinizi salmışsiniz gibi geliyor bana. Silkinip bir kendinize geleceksiniz. Eşim özür dilemiyor demissiniz. Demek ki kendini özür dileyecek bir pozisyonda bulmuyor. Böyle bir durumda da beklentiyi keseceksiniz. Ya bu deveyi gudeceksiniz ya bu diyardan gideceksiniz. Çare başkalarında değil. Çare sizde. Benim derdime kızım deva gibi gelirdi. Anneler günü annemin ölümünden 1 hafta sonraydi. Kızıma sarıldım. Annemi kaybettim ama anne oldum dedim. Bu duygu beni ayakta tuttu.. sizde evladınıza daha çok sarılsanız keşke. Döküldü diye kızmak ne demek ya 7 aylık bebek dökecek tabii ki. Dökerek yiyecek. Kendisi yiyecek eline vereceksiniz. Onun bu deneyimine tanıklık ediyorum diye şükredin. Bu dökerek yediği kaseyi kafasına geçirdiği o tatlı anların videosunu çekin. Şu an dert edeceğiniz son şey evin kirlenmesi olsun Allah aşkına. Yargılamak için yazmıyorum bu arada. Bakış acınızı değiştirmeniz gerekiyor. Sorunlara başka yerden bakın istiyorum.Merhaba hanimlar ;
9 senelik evli ve 7 aylik tüp bebekle sahip olduğum bir kızım var
Evliligim hiçbir zaman güllük gülistanlık olmadı. 3 gün dargın 4 gün iyi şeklinde iki ileri bir geri devam etti şuana kadar. Zaman zaman hatalar da yaptım.
Bunun dışında 2 defa gebeligim kötü sonuçlandı. 1 si kendisi vefat etti karnında 22 haftalikken
Diğeri anomali nedeniyle 23 haftada sonlandı( acısını hala atamadım icimden)
Sonra tüp bebekle kızıma hamile kaldim. 7 aylıkken babamı aniden kaybettim
Başım bile ağrıyor demezdi. O kadar sağlıklıydi babam
Anı olum oldu. Hamileyken toparlayamadım.
Üzerinden 9 ay gecti ama ben hala diplerdeyim. Toparlayamıyorum. Dipsiz kuyudayim adeta. Boğuluyorum. Hamileyken ilaç kullanamadım. Şimdi de emziriyorum diye kullanamıyorum. . Evliligim zaten vasat otesi. İş e gitmek bile bana ödül gbi geliyor. Bir nebze kafam dağılıyor. Annem bakiyor o süreçte kızıma .
Ama ben en ufak şeyde bile patlayan birine dönüştüm. Babami çok ozluyorum .hergun 3 kez konusan, sesini duymayinca uyuyamıyorum diyen babamı kaybettim
Zor zamanlarımda arardım onu akıl alırdım. Şimdi kimsesiz kaldım
Bu depresif halim her hareketine yansıyor. Kızım a ek gıda surecindeyiz . Üstüne yemek döksün bağırıyorum, yere bisey dökülsün bağırıyorum. Dün yine döküldü. Öyle sert bağırdım ki. Yüzüme acı acı bakıp iç geçirerek ağladı yavrum. Biliyorum, bu bagirislarim onun ozguvenini de etkileyecek.
Of bile demek istemediğim anneme bile bagiriyorum. Çok kırıyorum onu. 1 dk snra özür diliyorum ama nafile. )
Babamın emaneti halbuki o bana
İlaç kullanmak istyrm kullanamıyorum.terapi ücretleri maksimum derecede uçmuş. Evden çıkamıyorum kızım nedeniyle ( işten gelince mecalim de kalmiuor)
Ev zaten mezarlık gbi. Annemin yanında bile kavga ediyoruz. Bencil olup hatasını görmeyen, özür dilemeyen, kendi obsesif takıntılarıni bana da empoze edip beni de obsesif hale dönüştüren bir eşim var. Şimdi o normale döndü ama ben bu haldeyim.dusunun, bisey döküldü diye 7 aylık kizima tahammül edemiyorum.
Zaman zaman boşanmak çok geçiyor aklımdan.ama kızım ziyan olur, babasizligi nedeniyle ileride yanlış kararlar alir diye çok korkuyorum.
Böyle bir haldeyim.boguluyorum kızlar.ne yapacağımı bilemiyorum. Belki bana akıl verirsiniz