- 9 Temmuz 2015
- 10.397
- 21.023
- 398
- 34
Maalesef bunu anlamamakta ısrar ediyor. Okulda arkadaş öğretmen haksız, burada dede babaanne ve kuzen haksız ama kız hep haklı hep mağdur. Diğer çocuklar oynamak istememekte pekte haksız değil bence.
Maalesef bunu anlamamakta ısrar ediyor. Okulda arkadaş öğretmen haksız, burada dede babaanne ve kuzen haksız ama kız hep haklı hep mağdur. Diğer çocuklar oynamak istememekte pekte haksız değil bence." yanındaki arkadaşına seni sevmedim demiş ve öğretmen bunu bile bize şikayet etti. Yahu çocuk bu, bugün sevmedim der yarın sever oynar, ben özellikle öğretmenin davranışlarından şikayetçiyim, en ufak şeyi şikayet etmesinden sıkıldım "
Aynen böyle yorumlar yapmış diğer konusunda.İnsanların nevrotik tavırlarına ve bu kadar göze parmak çifte standartı bile fark etmeyip hala savunu içinde olmalarına hayret ediyorum doğrusu.Herkesin çocuğu da kendine kıymetli, konu sahibi kendi çocuğu olunca çok sinirlenmiş olanlara ama diğer çocuk "bedel ödemeli" filan gibi laflar ediyor. Konu sahibi cidden çok merak ettim.Neden çocuğunuzun dünyadaki tüm çocuklardan daha ayrıcalıklı olması gerektiğini düşünüyorsunuz? Gördüğüm kadarıyla da çocuğunuzla ilgili sürekli sorun yaşıyorsunuz, hayata ve insanlara karşı olan nevrotik hak taleplerinizi bir kenara bırakmadığınız sürece çocuğunuza kötülük yapan siz olacaksınız.
Kesinlikle aynı fikirdeyim, diğer konudaki yorumlarını okudukça iyice gerildim.Umarım bu kişilikte insanlarla karşılaşmak zorunda kalmam, açıkçası benim kimseyi nazlayacak gücüm yok.Maalesef bunu anlamamakta ısrar ediyor. Okulda arkadaş öğretmen haksız, burada dede babaanne ve kuzen haksız ama kız hep haklı hep mağdur. Diğer çocuklar oynamak istememekte pekte haksız değil bence.
O yaştaki çocuk sadece kızınızı değil anasını bile tersliyordur. Hiç mi 13 yaşında olmadınız. Ben evin dumanını attırıyordum mesela. Kızınıza bir anne olarak herkesin onu sevmeyebileceğini, biri onu sevmediğinde oturup ağlamak yerine kabullenip devam etmesi gerektiğini öğretmenizi tavsiye ederim. kızınız bir gün 25 yaşına gelecek. O gün geldiğinde kimsenin dedesine babaannesine gidip kızımla şöyle konuşsun diyemeyeceksiniz.Belki haklı olabilirsiniz ama akşam evde ağlayarak anlatması beni çok üzdü, bu ilkte değil geçende de benim yanımda kızımı tersledi, sürekli ters ters konuşuyor kızımla, kalbini de kırmak istemiyorum ama artık sinir olmaya başladım
Teşekkür ederim. Evet güçlüyüm, artık bunu söylemeyi öğrendim ama zaaflarımın olmadığını söyleyemem veya çocuklarımın üzüldükleri şeylere üzülmediğimi de. Sadece o an verdiğim tepkiler farklı. Mesela geçen sene arkadaşının protezine tekme attığını söylediği zaman ne kadar öfkelenirsem öfkeleneyim, ne kadar kızarsam kızayım, kızımın içten içe ne kadar incindiğini bilip incinirsem incineyim tepkilerime ve söyleyeceklerime onun iyiliği için dikkat etmeliyim. Kendini savunmayı, sebepleri sorgulamayı öğrenmeli. Onun yerine okula gidip öğretmenleri ile görüşmemeliyim hemen. Çözümsüz kaldığı noktalarda müdahale etmeliyim.Okurken çok duygulandım, bu kadar güçlü olduğunuz için sizi tebrik ederim
Ve bana bu kadar uzun bir şekilde kendi hayatınızdan da örnek vererek açıklama yaptığınız için de teşekkür ederim
Ne diyeceğimi bilemedim size, keşke sizin gibi güçlü olabilsem
Ben en ufak bir durumda kızımın üzülmesine dayanamadığım için korumaya çalışıyorum bu bazen eşim bile oluyor, eşim kızıma haksız yere kızdığında eşime bile kızıyorum ama sanırım çok korumacıyım ve bu huyumdan vazgeçmem gerekiyor, ki ileride kızım sıkıntı çekmesin
Mükemmel değilim maalesef. Mükemmel anne var mıdır onu da bilmiyorum. Kızdığım zamanlar oluyor ama muhakkak alıp karşıma konuşuyorum. Kızma sebebimi, yanlışını anlatıyorum. Kızmak, kırmak istemediğimi ama bazen çok yorulduğumu anlatmaya çabalıyorum. Mesela aşırı derecede inat davranıyor bazen ve hiç durmadan tekrar tekrar yaptırana kadar insanı yoruyor. Konuşmayı reddettiği olduğunda sabrın son demlerine doğru kaşlarımı çatıp, kızıyorum. İçeri gidip tek başına isyan bayraklarını çekip ağlayıp, sızlayıp, sakinleştikten sonra konuşuyoruz. Bu genelde o an olması mümkün olmayan bir şey istediğinde olur. Eh çocuk, işine geldiğini anlıyor, gelmeyen ise bir kulaktan girip diğerinden çıkıyor. Beraber büyüyüp, beraber öğreniyoruz.Sizi tebrik etmemin sebebi buydu.
Tabii kriz anları olacak, daha küçücük bir çocuk. Ama en azından ona anlatan, konuşan, yok saymayan bir annesi var ve bu açıdan çok şanslı. Hayat gerçekten çok zor. Zorluklara hazırlamak zorundayız çocuklarımızı. Annem de beni o şekilde yetiştirdi, iyi ki de öyle yetiştirdi diyorum. Kızınızı benim yerime öpün yanaklarından
Mükemmel değilim maalesef. Mükemmel anne var mıdır onu da bilmiyorum. Kızdığım zamanlar oluyor ama muhakkak alıp karşıma konuşuyorum. Kızma sebebimi, yanlışını anlatıyorum. Kızmak, kırmak istemediğimi ama bazen çok yorulduğumu anlatmaya çabalıyorum. Mesela aşırı derecede inat davranıyor bazen ve hiç durmadan tekrar tekrar yaptırana kadar insanı yoruyor. Konuşmayı reddettiği olduğunda sabrın son demlerine doğru kaşlarımı çatıp, kızıyorum. İçeri gidip tek başına isyan bayraklarını çekip ağlayıp, sızlayıp, sakinleştikten sonra konuşuyoruz. Bu genelde o an olması mümkün olmayan bir şey istediğinde olur. Eh çocuk, işine geldiğini anlıyor, gelmeyen ise bir kulaktan girip diğerinden çıkıyor. Beraber büyüyüp, beraber öğreniyoruz.
İşte annelik kendi çocuğunu mükemmel görüp diğerlerini tü kaka görmekle olmuyor. Objektif olmak gerçekten çok önemli.Sizin gücünüz burada başlıyor. Mesela kızınızın protezine bir arkadaşı tekme atmış, inanın kalbim nasıl sinirle atmaya başladı onu okuduğum an anlatamam, ne kızınızı ne sizi tanımıyorum oysa. Böyle birşey karşısında nasıl davranabileceğimi bilmiyorum bile. Oysa karşıdaki de çocuk.
Sizin gücünüz o an o öfkeyi kontrol edebilmek, kızınıza doğru örnek olabilmek.
Çünkü çocuklar söylediklerimizi değil davranışlarımızı kodluyorlar beyinlerinde. Siz o an sakin kalmayıp farklı davransaydınız kızınıza yüce gönüllü olmayı öğretemezdiniz.
Kimse mükemmel değil elbette, annelik çok zor, çok karmaşık denklemler var içinde, daha 1 senelik anneyim ben şimdiden bunları yaşıyorum. Siz çok iyi bir annesiniz bundan eminim. İnşallah kızınız da siz de çok mutlu olursunuz her zaman.
Hanımefendi yazdıklarımı okuyor musunuzE oynamak istemeyince kızınız ağlamış siz de buna bozulmuşsunuz? Niye öyle konuşuyor diyorsunuz. Karşınızdaki de çocuk bu arada sanki 30 yaşında insan varmış gibi beklentiye girmişsiniz. Çoçuğunuzun niye ödevini yapsın, niye sorumluluk alsın? Biri kardeş diğeri kuzen. Aynı şey mi? Kaldı ki sevmeye de bilir. Ben de her kuzenimi aynı derecede sevmiyorum neticede. Birçok kişi de öyledir. Benim çocuğum bana benzer şikayetle gelse herkesin seçim hakkı olduğunu söylerim ve eltim benim çocuğuma kendi çocuğu ile oynamadığı için laf söylese cevabını alır. Net.
İşte annelik kendi çocuğunu mükemmel görüp diğerlerini tü kaka görmekle olmuyor. Objektif olmak gerçekten çok önemli.
Pardon da nasıl yetiştirilenŞoktayım cidden konuyu okuyayım, bu cümleler konu sahibine mi ait?
Sanki 13 yaşındaki biri çocuk değil, sanki bugün sevdiğini yarın sevemez.
Offf böyle yetiştirilen çocuklarla bizim çocuklarımız aynı okullarda okuyacak, aynı işlerde çalışacak, evlenecekler belki.
İçim sıkıldı vallahi. Konudaki ufak kıza da üzülüyorum çünkü gerçek hayatı görünce sudan çıkmış balığa dönecek.
Pardon da nasıl yetiştirilen
Sizin çocuğunuz nasıl yetişmişmiş, kendinizi ne sanıyorsunuz,
Hanımefendi kızınız sürekli sorun çıkarıyor farkında mısınız? 13 yaşında çocuk o. Söyler söyler. Sizin kızınızda herkesi her şeyi söylüyormuş. Yanlış nerede? Sizin kızınız açık sözlü oluyor ama kuzeni yapınca ama kızım üzülüyor oluyor!! Kandırmayın kendinizi rica ederim.Hanımefendi yazdıklarımı okuyor musunuz
Birincisi ben kızımla oynamadı diye kızmadım, zaten konumda da belirttim oynamak zorunda değil diye, ben kızımın duyacağı şekilde kardeşine kızım gittikten sonra oynayacağını söylemesine kızdım
İkincisi kızımın ödevlerini örnek olarak verdim, ödevlerini yapmak zorunda değil tabi ki, kardeşi gibi sevmesini de beklemiyorum zaten, kuzenine güvenmiyorum ben sadece kızımın üzülmesini istemiyorum
Aynı fikirdeyim. Tartışmak gereksiz. Zaten en mükemmel kendisi ve kendi kızı. Onun kızı üzülmez ama söz konusu başka çocuk olursa o çocuk kızının üzülmesi için üzülebilir. Orada sorun yok yani.Benim çocuğum daha yetişmedi, 1 yaşında
Ama dilerim sizin gibi sürekli kendi çocuğunu dünyadaki en önemli varlık görüp, başkalarının çocuklarına hiçmiş gibi davranan bir anne olmam. İnşallah olmam yani.
Çocuğunuza lafım yok, lafım size. Ama polemiğe girmeyeceğim çünkü mutlaka ben haksız olurum :))
O kadar güzel çevirdiniz ki lafı hayret ettimBenim çocuğum daha yetişmedi, 1 yaşında
Ama dilerim sizin gibi sürekli kendi çocuğunu dünyadaki en önemli varlık görüp, başkalarının çocuklarına hiçmiş gibi davranan bir anne olmam. İnşallah olmam yani.
Çocuğunuza lafım yok, lafım size. Ama polemiğe girmeyeceğim çünkü mutlaka ben haksız olurum :))
Tamam ya gerçekten tatışıcak yanım yok ç, ne istiyorsanız düşünün. Size mükemmel hayatınızda mutluluklarHanımefendi kızınız sürekli sorun çıkarıyor farkında mısınız? 13 yaşında çocuk o. Söyler söyler. Sizin kızınızda herkesi her şeyi söylüyormuş. Yanlış nerede? Sizin kızınız açık sözlü oluyor ama kuzeni yapınca ama kızım üzülüyor oluyor!! Kandırmayın kendinizi rica ederim.
O kadar güzel çevirdiniz ki lafı hayret ettim
Çocuklarımız böyle kişilerle belki evlenicek diyen kim ben miyim
Kızıma laf edemezsiniz, kendiniz gibi mükemmel bir çevre bulun o zaman konuyu nerden nereye getirdiniz
Yazık
Madem kızınız dışlanıyor tersleniyor ve üzülüyor anneanne de hasta madem paraya kıyacaksınız tutacaksiniz bir bayan birkac saat evde basında duracak en güzel yer kendi evi ..13yas 8.sinif galiba amaan Allah korusun zaten uzak tutun neler okuyoruz duyuyoruz.Belki haklı olabilirsiniz ama akşam evde ağlayarak anlatması beni çok üzdü, bu ilkte değil geçende de benim yanımda kızımı tersledi, sürekli ters ters konuşuyor kızımla, kalbini de kırmak istemiyorum ama artık sinir olmaya başladım
Çok teşekkür ederim o kadar kibar ve kırmadan yorum yazıyorsunuz ki içimi rahatlattınızTeşekkür ederim. Evet güçlüyüm, artık bunu söylemeyi öğrendim ama zaaflarımın olmadığını söyleyemem veya çocuklarımın üzüldükleri şeylere üzülmediğimi de. Sadece o an verdiğim tepkiler farklı. Mesela geçen sene arkadaşının protezine tekme attığını söylediği zaman ne kadar öfkelenirsem öfkeleneyim, ne kadar kızarsam kızayım, kızımın içten içe ne kadar incindiğini bilip incinirsem incineyim tepkilerime ve söyleyeceklerime onun iyiliği için dikkat etmeliyim. Kendini savunmayı, sebepleri sorgulamayı öğrenmeli. Onun yerine okula gidip öğretmenleri ile görüşmemeliyim hemen. Çözümsüz kaldığı noktalarda müdahale etmeliyim.
Bizim de pek farkımız yok. Eşim kızınca, daha sonra ben eşime; ben kızınca, kızım uyuduktan sonra da eşim bana kızıyor ama o an ikisinin arasına girmem. Dozajı aşmayacağını bilirim çünkü.
Onun yerine siz çözüm üretmeyin. Aşamayacağı yerlerde müdahil olun ama bir şeyi nasıl çözüme kavuşturacağını anlatın. Maalesef hep yanlarında olmayacağız. Kalpleri de kırılacak, canları da yanacak ama üstesinden gelmeyi öğrenecekler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?