• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kızım ve kuzeni

" yanındaki arkadaşına seni sevmedim demiş ve öğretmen bunu bile bize şikayet etti. Yahu çocuk bu, bugün sevmedim der yarın sever oynar, ben özellikle öğretmenin davranışlarından şikayetçiyim, en ufak şeyi şikayet etmesinden sıkıldım "

Aynen böyle yorumlar yapmış diğer konusunda.İnsanların nevrotik tavırlarına ve bu kadar göze parmak çifte standartı bile fark etmeyip hala savunu içinde olmalarına hayret ediyorum doğrusu.Herkesin çocuğu da kendine kıymetli, konu sahibi kendi çocuğu olunca çok sinirlenmiş olanlara ama diğer çocuk "bedel ödemeli" filan gibi laflar ediyor. Konu sahibi cidden çok merak ettim.Neden çocuğunuzun dünyadaki tüm çocuklardan daha ayrıcalıklı olması gerektiğini düşünüyorsunuz? Gördüğüm kadarıyla da çocuğunuzla ilgili sürekli sorun yaşıyorsunuz, hayata ve insanlara karşı olan nevrotik hak taleplerinizi bir kenara bırakmadığınız sürece çocuğunuza kötülük yapan siz olacaksınız.
Maalesef bunu anlamamakta ısrar ediyor. Okulda arkadaş öğretmen haksız, burada dede babaanne ve kuzen haksız ama kız hep haklı hep mağdur. Diğer çocuklar oynamak istememekte pekte haksız değil bence.
 
Maalesef bunu anlamamakta ısrar ediyor. Okulda arkadaş öğretmen haksız, burada dede babaanne ve kuzen haksız ama kız hep haklı hep mağdur. Diğer çocuklar oynamak istememekte pekte haksız değil bence.
Kesinlikle aynı fikirdeyim, diğer konudaki yorumlarını okudukça iyice gerildim.Umarım bu kişilikte insanlarla karşılaşmak zorunda kalmam, açıkçası benim kimseyi nazlayacak gücüm yok.
 
Belki haklı olabilirsiniz ama akşam evde ağlayarak anlatması beni çok üzdü, bu ilkte değil geçende de benim yanımda kızımı tersledi, sürekli ters ters konuşuyor kızımla, kalbini de kırmak istemiyorum ama artık sinir olmaya başladım
O yaştaki çocuk sadece kızınızı değil anasını bile tersliyordur. Hiç mi 13 yaşında olmadınız. Ben evin dumanını attırıyordum mesela. Kızınıza bir anne olarak herkesin onu sevmeyebileceğini, biri onu sevmediğinde oturup ağlamak yerine kabullenip devam etmesi gerektiğini öğretmenizi tavsiye ederim. kızınız bir gün 25 yaşına gelecek. O gün geldiğinde kimsenin dedesine babaannesine gidip kızımla şöyle konuşsun diyemeyeceksiniz.
Gerçekler basit ve acıdır.
Kuzen de 13 yaşında hormonları tepinen bir ergen. Ergendir ne yapsa yeridi
r.
 
Daraldim sayfaları atlayarak okudum. 13 yaşındaki çocuktan beklentiniz ne? Babaanne dede sürekli başlarında bekleyip de şunu konuşun bunu demeyin mi desin napsinlar?

Bırakın çocuğunuz kendi sorunlarını kendi çözmeye çalışsın her cocugun sokakta okulda hergun yaşadığı şeyler bunlar. Çocuk adı üzerinde kuserler barışırlar.
 
Okurken çok duygulandım, bu kadar güçlü olduğunuz için sizi tebrik ederim
Ve bana bu kadar uzun bir şekilde kendi hayatınızdan da örnek vererek açıklama yaptığınız için de teşekkür ederim
Ne diyeceğimi bilemedim size, keşke sizin gibi güçlü olabilsem
Ben en ufak bir durumda kızımın üzülmesine dayanamadığım için korumaya çalışıyorum bu bazen eşim bile oluyor, eşim kızıma haksız yere kızdığında eşime bile kızıyorum ama sanırım çok korumacıyım ve bu huyumdan vazgeçmem gerekiyor, ki ileride kızım sıkıntı çekmesin
Teşekkür ederim. Evet güçlüyüm, artık bunu söylemeyi öğrendim ama zaaflarımın olmadığını söyleyemem veya çocuklarımın üzüldükleri şeylere üzülmediğimi de. Sadece o an verdiğim tepkiler farklı. Mesela geçen sene arkadaşının protezine tekme attığını söylediği zaman ne kadar öfkelenirsem öfkeleneyim, ne kadar kızarsam kızayım, kızımın içten içe ne kadar incindiğini bilip incinirsem incineyim tepkilerime ve söyleyeceklerime onun iyiliği için dikkat etmeliyim. Kendini savunmayı, sebepleri sorgulamayı öğrenmeli. Onun yerine okula gidip öğretmenleri ile görüşmemeliyim hemen. Çözümsüz kaldığı noktalarda müdahale etmeliyim.

Bizim de pek farkımız yok. Eşim kızınca, daha sonra ben eşime; ben kızınca, kızım uyuduktan sonra da eşim bana kızıyor ama o an ikisinin arasına girmem. Dozajı aşmayacağını bilirim çünkü.

Onun yerine siz çözüm üretmeyin. Aşamayacağı yerlerde müdahil olun ama bir şeyi nasıl çözüme kavuşturacağını anlatın. Maalesef hep yanlarında olmayacağız. Kalpleri de kırılacak, canları da yanacak ama üstesinden gelmeyi öğrenecekler.
 
Sizi tebrik etmemin sebebi buydu.
Tabii kriz anları olacak, daha küçücük bir çocuk. Ama en azından ona anlatan, konuşan, yok saymayan bir annesi var ve bu açıdan çok şanslı. Hayat gerçekten çok zor. Zorluklara hazırlamak zorundayız çocuklarımızı. Annem de beni o şekilde yetiştirdi, iyi ki de öyle yetiştirdi diyorum. Kızınızı benim yerime öpün yanaklarından 😘
Mükemmel değilim maalesef. Mükemmel anne var mıdır onu da bilmiyorum. Kızdığım zamanlar oluyor ama muhakkak alıp karşıma konuşuyorum. Kızma sebebimi, yanlışını anlatıyorum. Kızmak, kırmak istemediğimi ama bazen çok yorulduğumu anlatmaya çabalıyorum. Mesela aşırı derecede inat davranıyor bazen ve hiç durmadan tekrar tekrar yaptırana kadar insanı yoruyor. Konuşmayı reddettiği olduğunda sabrın son demlerine doğru kaşlarımı çatıp, kızıyorum. İçeri gidip tek başına isyan bayraklarını çekip ağlayıp, sızlayıp, sakinleştikten sonra konuşuyoruz. Bu genelde o an olması mümkün olmayan bir şey istediğinde olur. Eh çocuk, işine geldiğini anlıyor, gelmeyen ise bir kulaktan girip diğerinden çıkıyor. Beraber büyüyüp, beraber öğreniyoruz.
 
Mükemmel değilim maalesef. Mükemmel anne var mıdır onu da bilmiyorum. Kızdığım zamanlar oluyor ama muhakkak alıp karşıma konuşuyorum. Kızma sebebimi, yanlışını anlatıyorum. Kızmak, kırmak istemediğimi ama bazen çok yorulduğumu anlatmaya çabalıyorum. Mesela aşırı derecede inat davranıyor bazen ve hiç durmadan tekrar tekrar yaptırana kadar insanı yoruyor. Konuşmayı reddettiği olduğunda sabrın son demlerine doğru kaşlarımı çatıp, kızıyorum. İçeri gidip tek başına isyan bayraklarını çekip ağlayıp, sızlayıp, sakinleştikten sonra konuşuyoruz. Bu genelde o an olması mümkün olmayan bir şey istediğinde olur. Eh çocuk, işine geldiğini anlıyor, gelmeyen ise bir kulaktan girip diğerinden çıkıyor. Beraber büyüyüp, beraber öğreniyoruz.

Sizin gücünüz burada başlıyor. Mesela kızınızın protezine bir arkadaşı tekme atmış, inanın kalbim nasıl sinirle atmaya başladı onu okuduğum an anlatamam, ne kızınızı ne sizi tanımıyorum oysa. Böyle birşey karşısında nasıl davranabileceğimi bilmiyorum bile. Oysa karşıdaki de çocuk.
Sizin gücünüz o an o öfkeyi kontrol edebilmek, kızınıza doğru örnek olabilmek.
Çünkü çocuklar söylediklerimizi değil davranışlarımızı kodluyorlar beyinlerinde. Siz o an sakin kalmayıp farklı davransaydınız kızınıza yüce gönüllü olmayı öğretemezdiniz.
Kimse mükemmel değil elbette, annelik çok zor, çok karmaşık denklemler var içinde, daha 1 senelik anneyim ben şimdiden bunları yaşıyorum. Siz çok iyi bir annesiniz bundan eminim. İnşallah kızınız da siz de çok mutlu olursunuz her zaman.
 
Sizin gücünüz burada başlıyor. Mesela kızınızın protezine bir arkadaşı tekme atmış, inanın kalbim nasıl sinirle atmaya başladı onu okuduğum an anlatamam, ne kızınızı ne sizi tanımıyorum oysa. Böyle birşey karşısında nasıl davranabileceğimi bilmiyorum bile. Oysa karşıdaki de çocuk.
Sizin gücünüz o an o öfkeyi kontrol edebilmek, kızınıza doğru örnek olabilmek.
Çünkü çocuklar söylediklerimizi değil davranışlarımızı kodluyorlar beyinlerinde. Siz o an sakin kalmayıp farklı davransaydınız kızınıza yüce gönüllü olmayı öğretemezdiniz.
Kimse mükemmel değil elbette, annelik çok zor, çok karmaşık denklemler var içinde, daha 1 senelik anneyim ben şimdiden bunları yaşıyorum. Siz çok iyi bir annesiniz bundan eminim. İnşallah kızınız da siz de çok mutlu olursunuz her zaman.
İşte annelik kendi çocuğunu mükemmel görüp diğerlerini tü kaka görmekle olmuyor. Objektif olmak gerçekten çok önemli.
 
E oynamak istemeyince kızınız ağlamış siz de buna bozulmuşsunuz? Niye öyle konuşuyor diyorsunuz. Karşınızdaki de çocuk bu arada sanki 30 yaşında insan varmış gibi beklentiye girmişsiniz. Çoçuğunuzun niye ödevini yapsın, niye sorumluluk alsın? Biri kardeş diğeri kuzen. Aynı şey mi? Kaldı ki sevmeye de bilir. Ben de her kuzenimi aynı derecede sevmiyorum neticede. Birçok kişi de öyledir. Benim çocuğum bana benzer şikayetle gelse herkesin seçim hakkı olduğunu söylerim ve eltim benim çocuğuma kendi çocuğu ile oynamadığı için laf söylese cevabını alır. Net.
Hanımefendi yazdıklarımı okuyor musunuz
Birincisi ben kızımla oynamadı diye kızmadım, zaten konumda da belirttim oynamak zorunda değil diye, ben kızımın duyacağı şekilde kardeşine kızım gittikten sonra oynayacağını söylemesine kızdım
İkincisi kızımın ödevlerini örnek olarak verdim, ödevlerini yapmak zorunda değil tabi ki, kardeşi gibi sevmesini de beklemiyorum zaten, kuzenine güvenmiyorum ben sadece kızımın üzülmesini istemiyorum
 
İşte annelik kendi çocuğunu mükemmel görüp diğerlerini tü kaka görmekle olmuyor. Objektif olmak gerçekten çok önemli.

Bunu yapabilmek lazım evet. Herşeyden önce yine kendi çocuğunun iyiliği için. Çünkü etraf annelerinin babalarının sürekli gereksiz yere savunduğu ama gerçek hayatı görünce afallayıp kalan, hayat boyu güçlü bir şekilde yere sağlam basamayan yetişkinlerle dolu. Çocuğunu çok düşünen önce ona sağlam durmayı öğretmeli bana göre.
 
Şoktayım cidden konuyu okuyayım, bu cümleler konu sahibine mi ait?
Sanki 13 yaşındaki biri çocuk değil, sanki bugün sevdiğini yarın sevemez.
Offf böyle yetiştirilen çocuklarla bizim çocuklarımız aynı okullarda okuyacak, aynı işlerde çalışacak, evlenecekler belki.
İçim sıkıldı vallahi. Konudaki ufak kıza da üzülüyorum çünkü gerçek hayatı görünce sudan çıkmış balığa dönecek.
Pardon da nasıl yetiştirilen
Sizin çocuğunuz nasıl yetişmişmiş, kendinizi ne sanıyorsunuz,
 
Pardon da nasıl yetiştirilen
Sizin çocuğunuz nasıl yetişmişmiş, kendinizi ne sanıyorsunuz,

Benim çocuğum daha yetişmedi, 1 yaşında
Ama dilerim sizin gibi sürekli kendi çocuğunu dünyadaki en önemli varlık görüp, başkalarının çocuklarına hiçmiş gibi davranan bir anne olmam. İnşallah olmam yani.
Çocuğunuza lafım yok, lafım size. Ama polemiğe girmeyeceğim çünkü mutlaka ben haksız olurum :))
 
Hanımefendi yazdıklarımı okuyor musunuz
Birincisi ben kızımla oynamadı diye kızmadım, zaten konumda da belirttim oynamak zorunda değil diye, ben kızımın duyacağı şekilde kardeşine kızım gittikten sonra oynayacağını söylemesine kızdım
İkincisi kızımın ödevlerini örnek olarak verdim, ödevlerini yapmak zorunda değil tabi ki, kardeşi gibi sevmesini de beklemiyorum zaten, kuzenine güvenmiyorum ben sadece kızımın üzülmesini istemiyorum
Hanımefendi kızınız sürekli sorun çıkarıyor farkında mısınız? 13 yaşında çocuk o. Söyler söyler. Sizin kızınızda herkesi her şeyi söylüyormuş. Yanlış nerede? Sizin kızınız açık sözlü oluyor ama kuzeni yapınca ama kızım üzülüyor oluyor!! Kandırmayın kendinizi rica ederim.
 
Benim çocuğum daha yetişmedi, 1 yaşında
Ama dilerim sizin gibi sürekli kendi çocuğunu dünyadaki en önemli varlık görüp, başkalarının çocuklarına hiçmiş gibi davranan bir anne olmam. İnşallah olmam yani.
Çocuğunuza lafım yok, lafım size. Ama polemiğe girmeyeceğim çünkü mutlaka ben haksız olurum :))
Aynı fikirdeyim. Tartışmak gereksiz. Zaten en mükemmel kendisi ve kendi kızı. Onun kızı üzülmez ama söz konusu başka çocuk olursa o çocuk kızının üzülmesi için üzülebilir. Orada sorun yok yani.
 
Benim çocuğum daha yetişmedi, 1 yaşında
Ama dilerim sizin gibi sürekli kendi çocuğunu dünyadaki en önemli varlık görüp, başkalarının çocuklarına hiçmiş gibi davranan bir anne olmam. İnşallah olmam yani.
Çocuğunuza lafım yok, lafım size. Ama polemiğe girmeyeceğim çünkü mutlaka ben haksız olurum :))
O kadar güzel çevirdiniz ki lafı hayret ettim
Çocuklarımız böyle kişilerle belki evlenicek diyen kim ben miyim
Kızıma laf edemezsiniz, kendiniz gibi mükemmel bir çevre bulun o zaman konuyu nerden nereye getirdiniz
Yazık
 
Hanımefendi kızınız sürekli sorun çıkarıyor farkında mısınız? 13 yaşında çocuk o. Söyler söyler. Sizin kızınızda herkesi her şeyi söylüyormuş. Yanlış nerede? Sizin kızınız açık sözlü oluyor ama kuzeni yapınca ama kızım üzülüyor oluyor!! Kandırmayın kendinizi rica ederim.
Tamam ya gerçekten tatışıcak yanım yok ç, ne istiyorsanız düşünün. Size mükemmel hayatınızda mutluluklar
 
O kadar güzel çevirdiniz ki lafı hayret ettim
Çocuklarımız böyle kişilerle belki evlenicek diyen kim ben miyim
Kızıma laf edemezsiniz, kendiniz gibi mükemmel bir çevre bulun o zaman konuyu nerden nereye getirdiniz
Yazık

Ben küçücük bir çocuğa laf söyleyecek, eleştirecek karakterde biri değilim :)
Siz kendiniz gibi zannetmeyin herkesi. 8 yaşında bir çocuğun yaptıklarından kendisi değil ebeveyni sorumludur. Zaten kötü bir davranışı yok çocuğun. Lafı evirip çevirip üste çıkmaya çalışmayın yok yere.
 
Benim erkek kardeşim de 13 yaşında ve kızlara kötü davranıyor.Eve gelen olursa kapısını çarpıyor girmesinler diye vs.Ve normal bir durum.Hoşuna gitmeyen bir erkek çocuk(kavgacı vs bir çocuksa) olursa da yine yüzüne bile bakmıyor.ters davrandığı da oluyor.13 yaşındaki bir çocuğa benim kızımın yanında davranışlarına dikkat et denilmez ki çocuğun dediği alınıp ağlanılacak bir şey değil.
 
Belki haklı olabilirsiniz ama akşam evde ağlayarak anlatması beni çok üzdü, bu ilkte değil geçende de benim yanımda kızımı tersledi, sürekli ters ters konuşuyor kızımla, kalbini de kırmak istemiyorum ama artık sinir olmaya başladım
Madem kızınız dışlanıyor tersleniyor ve üzülüyor anneanne de hasta madem paraya kıyacaksınız tutacaksiniz bir bayan birkac saat evde basında duracak en güzel yer kendi evi ..13yas 8.sinif galiba amaan Allah korusun zaten uzak tutun neler okuyoruz duyuyoruz.
 
Teşekkür ederim. Evet güçlüyüm, artık bunu söylemeyi öğrendim ama zaaflarımın olmadığını söyleyemem veya çocuklarımın üzüldükleri şeylere üzülmediğimi de. Sadece o an verdiğim tepkiler farklı. Mesela geçen sene arkadaşının protezine tekme attığını söylediği zaman ne kadar öfkelenirsem öfkeleneyim, ne kadar kızarsam kızayım, kızımın içten içe ne kadar incindiğini bilip incinirsem incineyim tepkilerime ve söyleyeceklerime onun iyiliği için dikkat etmeliyim. Kendini savunmayı, sebepleri sorgulamayı öğrenmeli. Onun yerine okula gidip öğretmenleri ile görüşmemeliyim hemen. Çözümsüz kaldığı noktalarda müdahale etmeliyim.

Bizim de pek farkımız yok. Eşim kızınca, daha sonra ben eşime; ben kızınca, kızım uyuduktan sonra da eşim bana kızıyor ama o an ikisinin arasına girmem. Dozajı aşmayacağını bilirim çünkü.

Onun yerine siz çözüm üretmeyin. Aşamayacağı yerlerde müdahil olun ama bir şeyi nasıl çözüme kavuşturacağını anlatın. Maalesef hep yanlarında olmayacağız. Kalpleri de kırılacak, canları da yanacak ama üstesinden gelmeyi öğrenecekler.
Çok teşekkür ederim o kadar kibar ve kırmadan yorum yazıyorsunuz ki içimi rahatlattınız
Evet kızım davranış olarak iyi değil ki zaten kasım ayının başına randevu aldık çocuk psikoloğuna götürücez artık çözümsüz kalıyoruz, nerde ne yapıcağımızı bilemiyoruz
İyi bir anne de olmayabilirim ki konunun başında haklı mıyım haksız mıyım sizden yorum istiyorum demiştim, yazdıklarınız sayesinde farklı bir açıdan düşünmeye başladım, yazdıklarınız beni aydınlattı
Gerçekten takdir ettim ve nasıl bu şekilde sabırla davranıyorsunuz merakta ettim
Umarım sizin gibi bir anne olurum, olmayı çok istiyorum
Büyünce daha kolay diyorlar ancak benim için daha zor oldu, küçükken özellikle kreş döneminde daha iyiydi, çocuk büyütmek zormuş, yada bana öyle geliyor bilemiyorum
 
Back