Kızım için 2.üniversite ve 33 yaşındaki ablanızdan gençlere ..

4justice .!.:

Bdvdeki bi yorumunuzdan gördüm konunuzu
Hem tebrik etmek hem de konuyu güncellemek daha çok kişinin görmesini sağlamak için yazıyorum.

Gönülden tebrik ederim.
Gıpta edilesi bi kadınsınız. Allah ailenizle beraber sağlıklı huzurlu uzun ömürler versin inşallah..
Enerjinizin gücünüzün hiç bitmemesi dileğiyle..

Genişletmek için tıkla...

askts .!.:

Merhaba arkadaşlar,
33 yaşındayım ve İstanbul'da yaşıyorum. 6.5 yaşında otizm ve cerablal palsy tanısı ile %87 oranında engelli bir kızım var. Yaklaşık 5 yıldır gece gündüz maddi manevi herşeyimi ona göre ayarlamaya çalıştım. Yaş büyüdükçe problemleri büyüyor ve rehabilasyonda geçirdiği zamanlar yetmemeye başlıyor. Bu düşünceler ile engelli bir çocuğa sahip olup kızıma nasıl faydalı olurum diye 15 yıl sonra 2.üniversitemi okumaya karar verdim ve sınava girdim. LYS de Türkiye 360. oldum ve Medipol Üniversitesi Özel Eğitim Öğretmenliğine Tam Burslu olarak yerleştim. Kızım için bu üniversiteyi seçtim çünkü ayda 3000 tl de burs verecek bana bu üniversite. Umarım kızım ve diğer melekler için iyi bir eğitimci olurum.
Neden bu konuyu açtın diyecek olanlar için cevabımı vereyim özellikle derdim var topiğinde 20 yaşlarında genç kızlarımız üniversite kazanamadım hayatım bitti ya da liseden sonra evlendim ayrılıyorum mesleğim yok diyorlar. Örnek olmak istedim ben 15 yıl sonra malesef çok yoğun bir iş hayatı ve kızımın koşturmaları arasında sınava çalışamadan girdim(hatta sınavdan bir hafta önce canım babamı kaybettim).
Allah ömür veriyorsa yorulmayın yılmayın kızlar. Atatürkümüz bize okuma hakkı vermiş babam da sen yeterki oku ben taş taşır seni okuturum diyerek beni okuttu ilk üniversitemde (boğaziçi matematik öğretmenliği mezunuyum bu arada). Bu sene eşim malesef çalışamadı ben hem gece 11lere kadar ders verdim hem sabah erkenden kalktım evimin işini yaptım. günlerce babamın başında hastanede bekledim, kızımı eşimle terapilere yetiştirdim hem de eşime moral olmaya çalıştım.
Yılmayın hayata dört elle sarılın lütfen..
Not:Eşim de sınava girdi o da çok güzel bir üni.ye yerleşti

Genişletmek için tıkla...

NeuroCathy .!.:

gözlerim doldu.... Allah başarılarınızı daim etsin, evinizden huzur eksik olmasın...

Genişletmek için tıkla...

askts .!.:

Merhaba arkadaşlar,
33 yaşındayım ve İstanbul'da yaşıyorum. 6.5 yaşında otizm ve cerablal palsy tanısı ile %87 oranında engelli bir kızım var. Yaklaşık 5 yıldır gece gündüz maddi manevi herşeyimi ona göre ayarlamaya çalıştım. Yaş büyüdükçe problemleri büyüyor ve rehabilasyonda geçirdiği zamanlar yetmemeye başlıyor. Bu düşünceler ile engelli bir çocuğa sahip olup kızıma nasıl faydalı olurum diye 15 yıl sonra 2.üniversitemi okumaya karar verdim ve sınava girdim. LYS de Türkiye 360. oldum ve Medipol Üniversitesi Özel Eğitim Öğretmenliğine Tam Burslu olarak yerleştim. Kızım için bu üniversiteyi seçtim çünkü ayda 3000 tl de burs verecek bana bu üniversite. Umarım kızım ve diğer melekler için iyi bir eğitimci olurum.
Neden bu konuyu açtın diyecek olanlar için cevabımı vereyim özellikle derdim var topiğinde 20 yaşlarında genç kızlarımız üniversite kazanamadım hayatım bitti ya da liseden sonra evlendim ayrılıyorum mesleğim yok diyorlar. Örnek olmak istedim ben 15 yıl sonra malesef çok yoğun bir iş hayatı ve kızımın koşturmaları arasında sınava çalışamadan girdim(hatta sınavdan bir hafta önce canım babamı kaybettim).
Allah ömür veriyorsa yorulmayın yılmayın kızlar. Atatürkümüz bize okuma hakkı vermiş babam da sen yeterki oku ben taş taşır seni okuturum diyerek beni okuttu ilk üniversitemde (boğaziçi matematik öğretmenliği mezunuyum bu arada). Bu sene eşim malesef çalışamadı ben hem gece 11lere kadar ders verdim hem sabah erkenden kalktım evimin işini yaptım. günlerce babamın başında hastanede bekledim, kızımı eşimle terapilere yetiştirdim hem de eşime moral olmaya çalıştım.
Yılmayın hayata dört elle sarılın lütfen..
Not:Eşim de sınava girdi o da çok güzel bir üni.ye yerleşti

Genişletmek için tıkla...

askts .!.:

Merhaba arkadaşlar,
33 yaşındayım ve İstanbul'da yaşıyorum. 6.5 yaşında otizm ve cerablal palsy tanısı ile %87 oranında engelli bir kızım var. Yaklaşık 5 yıldır gece gündüz maddi manevi herşeyimi ona göre ayarlamaya çalıştım. Yaş büyüdükçe problemleri büyüyor ve rehabilasyonda geçirdiği zamanlar yetmemeye başlıyor. Bu düşünceler ile engelli bir çocuğa sahip olup kızıma nasıl faydalı olurum diye 15 yıl sonra 2.üniversitemi okumaya karar verdim ve sınava girdim. LYS de Türkiye 360. oldum ve Medipol Üniversitesi Özel Eğitim Öğretmenliğine Tam Burslu olarak yerleştim. Kızım için bu üniversiteyi seçtim çünkü ayda 3000 tl de burs verecek bana bu üniversite. Umarım kızım ve diğer melekler için iyi bir eğitimci olurum.
Neden bu konuyu açtın diyecek olanlar için cevabımı vereyim özellikle derdim var topiğinde 20 yaşlarında genç kızlarımız üniversite kazanamadım hayatım bitti ya da liseden sonra evlendim ayrılıyorum mesleğim yok diyorlar. Örnek olmak istedim ben 15 yıl sonra malesef çok yoğun bir iş hayatı ve kızımın koşturmaları arasında sınava çalışamadan girdim(hatta sınavdan bir hafta önce canım babamı kaybettim).
Allah ömür veriyorsa yorulmayın yılmayın kızlar. Atatürkümüz bize okuma hakkı vermiş babam da sen yeterki oku ben taş taşır seni okuturum diyerek beni okuttu ilk üniversitemde (boğaziçi matematik öğretmenliği mezunuyum bu arada). Bu sene eşim malesef çalışamadı ben hem gece 11lere kadar ders verdim hem sabah erkenden kalktım evimin işini yaptım. günlerce babamın başında hastanede bekledim, kızımı eşimle terapilere yetiştirdim hem de eşime moral olmaya çalıştım.
Yılmayın hayata dört elle sarılın lütfen..
Not:Eşim de sınava girdi o da çok güzel bir üni.ye yerleşti

Genişletmek için tıkla...

baby0101 .!.:

Bu msjı cok geç gördüm ve şuan şoktayım gerçekten demekki zeki bir ınsansınız ben çalışıyorum olmuyor nedense matematik hiç yapamıyorum şuan evliyim 23 yaşındaym hayran kaldım azminize rabbim inşallah banada hayalimdeki sınıf öğretmenliğini nasip eder ama ben üniversite kazansm bile eşim göndermez açıktan bende ilahiyat okuyorum

Genişletmek için tıkla...

blankenese .!.:

Hayatıma sil baştan başlamayı kafaya takmışken ama hayalperest olduğumu düşünürken gördüm konunuzu. Beni gerçekten motive ettiniz, teşekkürler ve tebrikler :)

Genişletmek için tıkla...

askts .!.:

Merhaba arkadaşlar,
33 yaşındayım ve İstanbul'da yaşıyorum. 6.5 yaşında otizm ve cerablal palsy tanısı ile %87 oranında engelli bir kızım var. Yaklaşık 5 yıldır gece gündüz maddi manevi herşeyimi ona göre ayarlamaya çalıştım. Yaş büyüdükçe problemleri büyüyor ve rehabilasyonda geçirdiği zamanlar yetmemeye başlıyor. Bu düşünceler ile engelli bir çocuğa sahip olup kızıma nasıl faydalı olurum diye 15 yıl sonra 2.üniversitemi okumaya karar verdim ve sınava girdim. LYS de Türkiye 360. oldum ve Medipol Üniversitesi Özel Eğitim Öğretmenliğine Tam Burslu olarak yerleştim. Kızım için bu üniversiteyi seçtim çünkü ayda 3000 tl de burs verecek bana bu üniversite. Umarım kızım ve diğer melekler için iyi bir eğitimci olurum.
Neden bu konuyu açtın diyecek olanlar için cevabımı vereyim özellikle derdim var topiğinde 20 yaşlarında genç kızlarımız üniversite kazanamadım hayatım bitti ya da liseden sonra evlendim ayrılıyorum mesleğim yok diyorlar. Örnek olmak istedim ben 15 yıl sonra malesef çok yoğun bir iş hayatı ve kızımın koşturmaları arasında sınava çalışamadan girdim(hatta sınavdan bir hafta önce canım babamı kaybettim).
Allah ömür veriyorsa yorulmayın yılmayın kızlar. Atatürkümüz bize okuma hakkı vermiş babam da sen yeterki oku ben taş taşır seni okuturum diyerek beni okuttu ilk üniversitemde (boğaziçi matematik öğretmenliği mezunuyum bu arada). Bu sene eşim malesef çalışamadı ben hem gece 11lere kadar ders verdim hem sabah erkenden kalktım evimin işini yaptım. günlerce babamın başında hastanede bekledim, kızımı eşimle terapilere yetiştirdim hem de eşime moral olmaya çalıştım.
Yılmayın hayata dört elle sarılın lütfen..
Not:Eşim de sınava girdi o da çok güzel bir üni.ye yerleşti
Güncelleme: 4 senede yüksek onur derecesi ile bitirdim okulu. Erken bitirmek istemedim nasıl olsa burs alıyorum diye. Kızım için çok iyi hocalarla tanışmış oldum. Bir de çevremde bir sürü özel gereksinimli çocuğu olan anne ile tanıştım. Çok güzel bir deneyim oldu. Biri özel biri yeni doğan çocukla zor da olsa bitti. Yeni maceralara devam..

Genişletmek için tıkla...

Hayranlıkla okudum yazınızı böyle güçlü, cesur, azimli kadınlara bayılıyorum. Allah hayatınızın her anında yardımcınız olsun güzel meleginizide kocaman öpüyorum
Mezun olmuşsunuz çok tebrik ederim. Şuan ne yapıyorsunuz? Matematik mi özel eğitim mi
Bende sizin yasınızdayım,tam kpss çalışmalıyım, kazanmalıyım neden olmasın ? Ama ben sozelciyim, matematik yapamiyorum ama yapmalıyım diye düşünürken yazinizi gördüm. Iyi ki gördüm. Insan isteyince hayatta herşeyi başarıyor. Sevgili Hocam, değerleri fikirlerinizi önerilerinizi paylaşırsaniz çok sevinirim kucak dolusu sevgiler

askts .!.:

Merhaba arkadaşlar,
33 yaşındayım ve İstanbul'da yaşıyorum. 6.5 yaşında otizm ve cerablal palsy tanısı ile %87 oranında engelli bir kızım var. Yaklaşık 5 yıldır gece gündüz maddi manevi herşeyimi ona göre ayarlamaya çalıştım. Yaş büyüdükçe problemleri büyüyor ve rehabilasyonda geçirdiği zamanlar yetmemeye başlıyor. Bu düşünceler ile engelli bir çocuğa sahip olup kızıma nasıl faydalı olurum diye 15 yıl sonra 2.üniversitemi okumaya karar verdim ve sınava girdim. LYS de Türkiye 360. oldum ve Medipol Üniversitesi Özel Eğitim Öğretmenliğine Tam Burslu olarak yerleştim. Kızım için bu üniversiteyi seçtim çünkü ayda 3000 tl de burs verecek bana bu üniversite. Umarım kızım ve diğer melekler için iyi bir eğitimci olurum.
Neden bu konuyu açtın diyecek olanlar için cevabımı vereyim özellikle derdim var topiğinde 20 yaşlarında genç kızlarımız üniversite kazanamadım hayatım bitti ya da liseden sonra evlendim ayrılıyorum mesleğim yok diyorlar. Örnek olmak istedim ben 15 yıl sonra malesef çok yoğun bir iş hayatı ve kızımın koşturmaları arasında sınava çalışamadan girdim(hatta sınavdan bir hafta önce canım babamı kaybettim).
Allah ömür veriyorsa yorulmayın yılmayın kızlar. Atatürkümüz bize okuma hakkı vermiş babam da sen yeterki oku ben taş taşır seni okuturum diyerek beni okuttu ilk üniversitemde (boğaziçi matematik öğretmenliği mezunuyum bu arada). Bu sene eşim malesef çalışamadı ben hem gece 11lere kadar ders verdim hem sabah erkenden kalktım evimin işini yaptım. günlerce babamın başında hastanede bekledim, kızımı eşimle terapilere yetiştirdim hem de eşime moral olmaya çalıştım.
Yılmayın hayata dört elle sarılın lütfen..
Not:Eşim de sınava girdi o da çok güzel bir üni.ye yerleşti
Güncelleme: 4 senede yüksek onur derecesi ile bitirdim okulu. Erken bitirmek istemedim nasıl olsa burs alıyorum diye. Kızım için çok iyi hocalarla tanışmış oldum. Bir de çevremde bir sürü özel gereksinimli çocuğu olan anne ile tanıştım. Çok güzel bir deneyim oldu. Biri özel biri yeni doğan çocukla zor da olsa bitti. Yeni maceralara devam..

Genişletmek için tıkla...

yenGEnC .!.:

Blymanor'un konusunda yorumunuzu görüp geldim. Konuyu hortlatmak istedim, hatta keşke hep üstte kalsa,herkes okusa. Tek kelimeyle harikasınız . Düşünme biçiminiz, uygulamanız, hayatın size sunduklarina bakış açınız,azminiz...
Hayran kaldim

Genişletmek için tıkla...

askts .!.:

Merhaba arkadaşlar,
33 yaşındayım ve İstanbul'da yaşıyorum. 6.5 yaşında otizm ve cerablal palsy tanısı ile %87 oranında engelli bir kızım var. Yaklaşık 5 yıldır gece gündüz maddi manevi herşeyimi ona göre ayarlamaya çalıştım. Yaş büyüdükçe problemleri büyüyor ve rehabilasyonda geçirdiği zamanlar yetmemeye başlıyor. Bu düşünceler ile engelli bir çocuğa sahip olup kızıma nasıl faydalı olurum diye 15 yıl sonra 2.üniversitemi okumaya karar verdim ve sınava girdim. LYS de Türkiye 360. oldum ve Medipol Üniversitesi Özel Eğitim Öğretmenliğine Tam Burslu olarak yerleştim. Kızım için bu üniversiteyi seçtim çünkü ayda 3000 tl de burs verecek bana bu üniversite. Umarım kızım ve diğer melekler için iyi bir eğitimci olurum.
Neden bu konuyu açtın diyecek olanlar için cevabımı vereyim özellikle derdim var topiğinde 20 yaşlarında genç kızlarımız üniversite kazanamadım hayatım bitti ya da liseden sonra evlendim ayrılıyorum mesleğim yok diyorlar. Örnek olmak istedim ben 15 yıl sonra malesef çok yoğun bir iş hayatı ve kızımın koşturmaları arasında sınava çalışamadan girdim(hatta sınavdan bir hafta önce canım babamı kaybettim).
Allah ömür veriyorsa yorulmayın yılmayın kızlar. Atatürkümüz bize okuma hakkı vermiş babam da sen yeterki oku ben taş taşır seni okuturum diyerek beni okuttu ilk üniversitemde (boğaziçi matematik öğretmenliği mezunuyum bu arada). Bu sene eşim malesef çalışamadı ben hem gece 11lere kadar ders verdim hem sabah erkenden kalktım evimin işini yaptım. günlerce babamın başında hastanede bekledim, kızımı eşimle terapilere yetiştirdim hem de eşime moral olmaya çalıştım.
Yılmayın hayata dört elle sarılın lütfen..
Not:Eşim de sınava girdi o da çok güzel bir üni.ye yerleşti
Güncelleme: 4 senede yüksek onur derecesi ile bitirdim okulu. Erken bitirmek istemedim nasıl olsa burs alıyorum diye. Kızım için çok iyi hocalarla tanışmış oldum. Bir de çevremde bir sürü özel gereksinimli çocuğu olan anne ile tanıştım. Çok güzel bir deneyim oldu. Biri özel biri yeni doğan çocukla zor da olsa bitti. Yeni maceralara devam..

Genişletmek için tıkla...

Papatya016 .!.:

Azminiz, yaptıklarınız, başarılarınız takdire şsyan Allah gücünüzü kuvvetinizi arttırsın inşallah.yazınızı yeni gördüm okurmusunuz bilmem ana tebrik etmek istedim sadece

Genişletmek için tıkla...

askts .!.:

Çok teşekkür ederim. O kadar gencecik kızlar geç mi kaldım diye soruyor ki umut olmak istedim.

Genişletmek için tıkla...