kızım beni sevmiyor mu?

ozi kardeşim sana kendi küçüklüğümden bahsetmek istiyorum.. biz ben 6 yaşına kadar köyde yaşadık babam da iş hayatınını istanbulda düzene sokmaya çalışıyordu. benim bebekliğimden buyana annem emzirirmiş babaannem hemen yanına alırmış (gece bile), altım pislenirmiş annem temizlermiş hemen yanına alırmış, büyüdüm 5-6 yaşındayken annem bana en ufak sesini yükseltse ben direk babaanneme şikayet ederdim ikisi benim yüzümden kavga ederdi, düşsem biyerim acısa anne diye değil babaanne diye ağlardım. annemi sevmiyordum düşünebiliyormusunuz canım kadr sevdiğim annemi.. annemle olmak beni mutlu etmiyordu istemiyordum annemi.. derken babam memur oldu ve göçümüz istanbula geldik 7 yaşındaydım babaannem dedem de geldiler bizi yerleştirmeye 3 gün sonra bizi bırakıp giderkenn eteğine yapışım ağladığımı bilirim babaannemden ilkkez ayrılıyordum annem bir yabancı gibiydi aynı babam desen tanımazdım ki senede 15 gün görürdüm.. velhasıl kelam aradan uzunca geçen bir zamanla annemede babamada alıştım taaa lise 2 di yani çok uzun bir zaman sonra artık annemi çok sevmeye başladım kılını kimse ile paylaşmazdım. hep annemin yanında olma isteği başladı (özlemişim). vee üniversite 2 ye gidiyordum birgün annemle konuşuyoruz anneme dedim anne suç sende bebeğini nasıl veriyorsun al koynuna uyu benle vermeseydin iyi olurdu - annemin cevabı kızım o zaman istesende istemesende mecbursun o zaman bu zaman gibi değilki dedi. annem bana ben anneme içimi döktüm..

Annem dedi kızım babaannendede suç yok yanlış anlama zaman öyle bi zamandı ki dedi bide köy yeri oldumu böyle oldu dedi.. Babaannemide çok seviyorum ama ANNECİĞİMİN yerini kimse tutamazz..

Anlıyacağınız ozi kardeşim çocuğunla sen daha çok vakit geçirmeye bak senin sevgin herkesin sevgisinden üstün olsun oturun dertleşin, hayaller kurun geleceğe dair, oyun oynayın.. ne gerekirse yapın (her istediğini eline verme haricinde) sizin sevginize ihtiyacı olduğunu sizinle olmadığı zamanlarda anlasın. Rabbim eşinizlede, çocuğunuzlada imtihan etmesin inşallah.. Umarım hayırlı bir evlat olur...

canım sen işten çıkmayı göze alamıyosun. ama yanıldığın bir nokta var işten çıksamda çıkmasamda aynı olucak demişsin. burda çok yanılıyosun. hiç aynı olurmu. babaanne çocuğunun bütün temel ihtiyaçlarını karşılıyo gündüz en enerjik en oyuna ihtiyacı olduğu anlar babaanneyle. yanında sen olsan nasıl fark olmayacağını düşünüyosun inan anlamadım. sanırım çalışmaktan dolayı mutlusun ve bundan ödün vermek istemiyorsun. ama hangisi daha önemli dur ve düşün bakalım. tabiki işten ayrılsan ilk zamanlar kızın en ufak bişeyde babaanneye koşucak. ama sen çaba sarfedersen çözüm yolları arayıp kızınla başbaşa vakit geçirmenin yollarını arasan yüzde yüz düzelir eminim.

ykyy .!.:

ozi kardeşim sana kendi küçüklüğümden bahsetmek istiyorum.. biz ben 6 yaşına kadar köyde yaşadık babam da iş hayatınını istanbulda düzene sokmaya çalışıyordu. benim bebekliğimden buyana annem emzirirmiş babaannem hemen yanına alırmış (gece bile), altım pislenirmiş annem temizlermiş hemen yanına alırmış, büyüdüm 5-6 yaşındayken annem bana en ufak sesini yükseltse ben direk babaanneme şikayet ederdim ikisi benim yüzümden kavga ederdi, düşsem biyerim acısa anne diye değil babaanne diye ağlardım. annemi sevmiyordum düşünebiliyormusunuz canım kadr sevdiğim annemi.. annemle olmak beni mutlu etmiyordu istemiyordum annemi.. derken babam memur oldu ve göçümüz istanbula geldik 7 yaşındaydım babaannem dedem de geldiler bizi yerleştirmeye 3 gün sonra bizi bırakıp giderkenn eteğine yapışım ağladığımı bilirim babaannemden ilkkez ayrılıyordum annem bir yabancı gibiydi aynı babam desen tanımazdım ki senede 15 gün görürdüm.. velhasıl kelam aradan uzunca geçen bir zamanla annemede babamada alıştım taaa lise 2 di yani çok uzun bir zaman sonra artık annemi çok sevmeye başladım kılını kimse ile paylaşmazdım. hep annemin yanında olma isteği başladı (özlemişim). vee üniversite 2 ye gidiyordum birgün annemle konuşuyoruz anneme dedim anne suç sende bebeğini nasıl veriyorsun al koynuna uyu benle vermeseydin iyi olurdu - annemin cevabı kızım o zaman istesende istemesende mecbursun o zaman bu zaman gibi değilki dedi. annem bana ben anneme içimi döktüm..

Annem dedi kızım babaannendede suç yok yanlış anlama zaman öyle bi zamandı ki dedi bide köy yeri oldumu böyle oldu dedi.. Babaannemide çok seviyorum ama ANNECİĞİMİN yerini kimse tutamazz..

Anlıyacağınız ozi kardeşim çocuğunla sen daha çok vakit geçirmeye bak senin sevgin herkesin sevgisinden üstün olsun oturun dertleşin, hayaller kurun geleceğe dair, oyun oynayın.. ne gerekirse yapın (her istediğini eline verme haricinde) sizin sevginize ihtiyacı olduğunu sizinle olmadığı zamanlarda anlasın. Rabbim eşinizlede, çocuğunuzlada imtihan etmesin inşallah.. Umarım hayırlı bir evlat olur...

Genişletmek için tıkla...

Yaşayan bilir işte... Arkadaş konuyu birinci ağızdan çok güzel özetlemiş. Maalesef, acı gerçek bu. Bir bebeğin annesi bebeğin gözünde onu doğuran değil, onun ihityaçlarını karşılayandır. Bu babaanne olur, anneanne olur, bakıcı olur. Öyle ki küçük çocuklar annelerinin ölmesi korkusunu yaşarken bile "Sen ölürsen bana kim bakacak?" diye ifade ederler. Arkadaş da ona kim bakıp, besleyip büyütüyorsa onu, yani babaannesini sevmiş, annesi yerine koymuş. Sizin kızınız da böyle yapıyor. Babaannesinin de sahiplenici tavırları, kızınıza onun annesinin siz olduğunun vurgusunu yapmaması bu durumu daha da körüklüyor. Bu durumu kontrol altına almak için, ya babaanenin tavrını değiştirmek zorundasınız - ki bunu yapamam - diyorsunuz, ya da işinizi bırakıp çocugunuzun başında duracaksınız. Çocuğunuza her istediğinizi alamazsınız belki ama çocuğunuzun sevgisini kazanır, gerçek annesini tanımasını sağlarsınız. Seçim sizin...

merakli_misafir .!.:

Yaşayan bilir işte... Arkadaş konuyu birinci ağızdan çok güzel özetlemiş. Maalesef, acı gerçek bu. Bir bebeğin annesi bebeğin gözünde onu doğuran değil, onun ihityaçlarını karşılayandır. Bu babaanne olur, anneanne olur, bakıcı olur. Öyle ki küçük çocuklar annelerinin ölmesi korkusunu yaşarken bile "Sen ölürsen bana kim bakacak?" diye ifade ederler. Arkadaş da ona kim bakıp, besleyip büyütüyorsa onu, yani babaannesini sevmiş, annesi yerine koymuş. Sizin kızınız da böyle yapıyor. Babaannesinin de sahiplenici tavırları, kızınıza onun annesinin siz olduğunun vurgusunu yapmaması bu durumu daha da körüklüyor. Bu durumu kontrol altına almak için, ya babaanenin tavrını değiştirmek zorundasınız - ki bunu yapamam - diyorsunuz, ya da işinizi bırakıp çocugunuzun başında duracaksınız. Çocuğunuza her istediğinizi alamazsınız belki ama çocuğunuzun sevgisini kazanır, gerçek annesini tanımasını sağlarsınız. Seçim sizin...

Genişletmek için tıkla...

canım ağzına sağlık ne kadar güzel ifade etmişsin.. özellikle son cümlen her şeyi ne kadar güzel vurgulamış.. bravo...

arkadaslar beni suçluyorsunuz ama çalışmadan da bu devran dönmüyorki ben çevremde nice çalışan anne biliyorum ama kızlarına sözü geçiyor imreniyorum onlara ve onlarada birileri bakıyo ama benimki ters işte asi hemde çok asi yapmadan anlamıyo inadına yapıyo karşısındaki anne veya babası hiç umrunda değil tek bana değilki babayada aynı bu çocuk
bişeyi yapma diyorsunuz ya inadına yapıyo hani çileden çıkma noktasına getiriyo inanın çok sabırlıydım ama sabrım felan kalmadı artık çocuk yetiştirmek büyük zanaat ama ben pek başaralı olamadım görüyorumki
bakın akşam ben kızıyorum ben kızdıkça babaanne kurtar beni diye feryat figan ortalığı yıkıyo ben kapıyı kilitledim gitmesin diye ama nasıl bağırıyo inanamazsınız babaanne babaanne diyo baktıki olacağı yok en son geldi kedi gibi sırnaştı annecim bırakma beni dedi kitap oku felan dedi akşamı öyle tamamaladık şimdi diyorum bu çocuk anneyi gözünde nekadar kötü biyere koyuıyo anne onu babaannesinden ayıran biri oluyo sonuçta
9 gün evdeydik bayram tatilinde hep beraberdik her sabah işe gidicem sanıyodu erkenden kalkıyodu hayır annecim evdeyim diyince çok mutluydu ama genede babaanne ön planda malesef
bilmiyorum arkadslar artık sağlıklı düşünemiyorum kızım çok sorunlu ve sıkıntılı büyüdü ki halada öyle devam ediyo babaanne onu çok sahiplenmiş tabi kızımda onu kreşe gönderiyorum diye bana düşman kesilcekler nerdeyse göndermemi hiç istemedi çünkü ama ben çocuk bişeyler öğrensin diye gönderdim ama babaanneden ayrılmıyorki kapıdan içeri girmek istemiyomuş

özi16 .!.:

arkadaslar işten çıkmayı elbette defalarca düşündüm ama zaten sadece kızım için çalışıyorum ona iyi bir gelecek hazırlayabilmek için çalışıyorum öncelikle bunun altını çizmek isterim. işim ve çalışma şartlarım iyi olduğu içinde burdan çıkmak istemiyorum ne yalan söylüyeyim
ama kızın bunlardan önemli değil mi diyeceğinizi biliyorum , bundan önceki mesajımda da yazmıştım biz kayınvalidemle altlı üstlü oturuyoruz ve beraber yiyip içiyoruz ben işten çıkıp evde utursam kızımı aşağıya göndermesem kendim evimde durmak istiyorum desem olay çıkar huzursuzluk diz boyu olur çünkü bunu daha önce çok yaşadım eşim kesinlikle karşı çıkıyor beraber yicez diyo ben yemiyelim demiyorumki ben yapayım gene bana çıksın gelsin elbette atamam eşimin annesi kızıma sağolsun bakıyor ama ben evimde olmak istiyorum
bunun olması imkansız bunu düşününce ee diyorum evde olsamda aynı olucak işte olsamda aynı olucaksa neden çalışmayayım işten çıkıp yarın yeni bir iş aramaya kalksam iş bulmam o kadarda kolay olmaz
hem hak vericeğinizi umuyorumki çalıştığım için kızıma istediklerini alabiliyorum çalışmazsam bunları zor yaparım
ben kızımla çok fazla vakit geçirmeye özen göstereiyorum mesela evimize çıktığımız gibi onunla oyun uynamaya hamur yapmaya yada çocuk şarkıları söylemeye başlıyoruz bunu çok seviyor özelikkle çocuk şarkılarına bayılıyo dedikleriniz çok doğru onunla sürekli vakit geçirsem elbette bunları yapmıcak
ama işte anlattığım gibi ben evde de olsam sürekli onunla olamıcam benden bişey isteyip alamıyınca gene babaanenm dicek eminim
ama hani çoğunuz babaanne dolduruyor bizce demişsiniz ya ben buna ihtimal vermek istemiyorum
yapmaz diye düşünüyorum ama çocuk bana bağlansın beni sevsin düşüncesini var buan eminim ama bu kadar kötü niyetli olduğunu sanmıyorum

Genişletmek için tıkla...

kesinlikle ynlış anlaşılmak istemem fakat siz çalışsamda çalışmasamda aynı.altlı üstlü oturuyoruz yine oraya çıkcak diyorsunuz.ama devamlı yanında olcaksınız zamanla bu durum değişcek bir süre sonra kızınız sizinle vakit geçirmeye başlayınca babannenin yanıan gitmicek belkide.siz çalışmasanız kızınıza kıyafet oyuncak vs alamıycakmı eşiniz.ayırca eşiniz ve eşinizin ailesine karşı çok ezdirmişsiniz kendinizi.yani siz tabiki çoçugunuz merak edip arayacaksınız arkanızdan konuştugunu duymussunuz .eşiniz bu sebeble nasıl boşanır.siz düşünürken bu şekilde bu yuvayı o neden sizin duygularınız düşünmüyor.ayrıca bir babanne gelini arayıp evladını sordu diye laf ediyorsa ufacık bir kızın aklınıda doldurur.annaneye bile öfkeliymiş.hadi size kızmasını anladım diyleim ki cezalandırıyor annaneye neden öfkeeli deemkki bu çoçuk babanneesinin lafına geliyordur.durumunuza gerçekden çok üzüldüm,bir anne için çok zor eminim.umarım atlatır bu durumu kreşede başlamış,paylaşımı değişir.artık tek arkadaşı babnnesi olmaz.insanları tanıdıkca arkadaş edindikce size karşı tavırlarıda değişecektir.Allah sabır versin çok umarım en kısa zamanda düzelir

merhaba, öncelikle böyle bi konu açtığın için teşekkür ederim benim de geleceğimi görmeme vesile oldun eğer aynı şekilde devam edersem tabi, benim okuduklarıma göre söyleyeceğim şey: madem işten ayrılmak istemiyorsunuz iyi olduğu için o zamanacil ücretsiz izninizi kullanın, çoçuğunuzla ilgilenin,kzınızın sizi sevmediğini asla düşünmeyin zaten çok sevdiği için böyle oluyor kendince ifade ediyo bence, şurası da bir gerçek her ne kadar babaanne kötü niyetli olmasa da kzınızla hep o ilgilendiği için ilk istediği kişi o olacaktır tabi babaannenin lafı da gerçeği ortaya koyuyor biraz..imkan varsa babaanne yerine kreşe daha çok gönderin yaşıtlarıyla oynamasını, öğrenmesini istediğinizi belirtin ailenize. başka yolu yok..benim de üç aylık kızım var az çok yaşıyorum benzer bi sorun yaşadık ve ondan sonra haftada bir görüşüyoruz ama o görüşme de içim içimi yiyor sanki ben anne değilim yabancı biriyim gibi hissediyorum herkes kucağına alıyo seviyo kızımı sadece emzirmede ben alıyorum kızım ağlıyor kimse al annesi demiyor babanne susturmaya çalışıyor istediğimde vermiyor ama kendi istediğinde illa alıyor. hiç susmazsa da bana değil babasına veriyor bu ne şimdi.. haftada bir zaten alsınlar sevsinler diyorum ama bana anneliğimi hissettirmiyorlar sinir oluyorum hiç görüşmemek istiyorum ama mümkün değil.kend oğlunun kızı sonuçta asla kötü niyet yoktur buna eminim ama anneyi de düşünmesi lazım ben ki yeni anne olmuşum kucağıma vermiyorladı çok düşündüm bu konuyu, ama artık onlarlayken de kucağıma alıcam kızımı istediklerinde hemen vermiycem onlardayken kısa süre sonra istiycem..inşallah yapabilim bu içten pazarlıkları yapmaktan utanıyorum ama bu hale onlar getirdiler çok mu abartıyorum bilmiyorum ama başka yolu yok. ben çok yumuşak kalpliyim hayır zor derim karşılığı da bu. artık soğuk rüzgarlar esiyor aramızda, bebek olana kadar bişey yoktu tabi. Allah herşeyin hayırlısını versin hayırlısı olsun kolaylıklar versin kötü niyetli insanlardan uzak tutsun inşallah. uzun oldu ama ben de anlatmak istedim

Kreşden çok bencde bir evlada babanesi yada annesi bakmalı bu benim kendi düşüncemdir.
Kızınızın hırçınlığıda size olan sevgiside olabilir
bende çalışıyorum ve kızma babanesi bakıyor durumun sizinle hemen hemen aynı
yanlız benim kızım hırçın değil tam tersi çok çok nazlı.
ben size işden çıkın demiyeciğim çünkü sizin çalışmanızın nedeni kimse bilemez
bence o evde yaşananların da önemi var çalışmanızda hiç bir gelin kaynana dört dörtlük değil olsada çok nadirdir.
bence her bayan çalışmalı siz çalımasaydınızda o bebek o evde ve o kadınla beraber büyüyecekti.Bu yanlış ise lütfen düzeltin.
Yeme içme bir sonuçda sizin bile bir aile olmadınızki hep oda sizinle beraber olacak
ha diyelim bu duumda bu arkadaş işden çıktı acaba daha mı huzurlu olacak yada dahamı huzursuz bu seferde çocuk evde huzursuzluk görecekler.
zamanla düzelecektir bence biraz zaman sabır anlayış arkadaşım
allah yardımcın olsun

bende aynı şeyleri yaşıyorum. 18 aylık bir kızım var. kızıma babannesi bakıyor. ama kızımı öyle bir sahiplenmiş durumda ki. herşeyini o yapmak istiyor. ben evde olsam bile bana yaptırmıyor. benden önce koşuyor. akşam geliyorum kızımı almaya. bana vermek istemiyor. kızımı öpsem konuşmaya çalışsam hemen gelip o da dahil olacak duruma. kızımda ona çok alışmış durumda zaten. bana gelmek bile istemiyor. babannesine atlıyor hemen. her akşam ağlayarak ayrılıyor babannesinden. biraz daha büyüyünce daha kötü olmasından korkuyorum. şimdi bir şekilde alıp eve getiriyoruz, oyun falan derken unutup ağlamayı bırakıyor. ama büyüyünce nasıl olacak bilmiyorum. benim günlerim ağlamakla geçiyor.çok üzülüyorum. babannesi hiç yardımcı olmuyor. onun hoşuna bile gidiyor bu durum. bakıcı tutsam diyorum. sonra acaba kendimi düşünüp kızım için kötü birşey mi yaparım diyorum. herkes birşey söylüyor. nede olsa babannesi onun gibi kimse bakamaz diyorlar. haklılar belki ama artık benim de dayanacak gücüm kalmadı. işten çıkıp eve gidiyorum kızımı ağlayarak babanneden alıyoruz. evde insan üstü bir çaba harcıyorum. sadece kızım mutlu olsun diye. benimle olmaktan keyif alsın diye. ama bu da çok yorucu ve yıpratıcı oluyor. artık ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. işime konsantre olamıyorum aklımda sürekli kızım. evliliğimizde bu yüzden kötü durumda. sürekli kavga ediyoruz ister istemez. 2 yaşına gelince kreşe versem diyorum. oraya da alışabilirmi bilmiyorum ki. ne zormuş çalışan anne olmak.

özi16 .!.:

nerden nasıl anlatsam bilemiyorum ama burdaki annelerin bana yardım edeceğine inanıyorum ?
3 yaşında bir kız annesiyim ama çok asi bir kızım var ben seni sevmiyorum seni istemiyorum babaanneme gidicem seninle kalmak istemiyorum diyo bir anne olarak duyabileceğim en ağır sözleri duydum sabredeyim diyorum ama edemedim bi yerde dayanamıyıp bende ona bağırıyor git nereye gidersen git diyordum.
bu dönemi çok inanılmaz kötü geçirdim ruh sağlığım tamamen bozulmuştu herkes aldırma diyordu ama çalışa bir anneyim akşam eve gideyim kızımla vakit geçireyim diye can atarken kızım benimle birlikte olmak istemiyor bundan acı ne olabilr
bu durum sürüyormu eskisi kadar değil belki ama halka aynı şekilde
korkusu hiç yok yapmak istediğini muhakak yapıcak babası yada ben kızayım bie bizden daha çok bağırıyor karı koca kavgası halt etmiş yanında inanın çok aşırı derecede bağırıyor ama genede dediğini yapıyor
paylaşmayı bilmiyor güzel oynamayı bilmiyor birinin elinde ne varsa onu istiyor aynısından kendi elinde de olsa ille onun elindeki olucak bu huyu değişsin diye okula yazdırayım dedim iyimi etim kötümü bilemiyorum haftanın 3 günü vereyim belki bişeyler öğrenir paylaşmayı bilr dedim bu hafta gitti ama içeri girmek istemiyor babaannesi götürüyor babaannesini asla bırakmak istemiyormuş beni de götür diyormuş içeri girdikten sonra sorun yok ama
çok üzülüyorum arkadslar bildiğiniz gibi değil ruh halim bozuk kızımla çok iyi geçinmek isterken o beni istemiyor seni sevmiyorum diyor olsun annecim ben seni çok seviyorum diyorum ben senin kızın değilim olmak istemiyorum diyo
nasıl canım yanıyor şu yüreğim nasıl acıyor bi bilseniz anlatamam yazan elim değil yüreği olsa kan damlacıkları ile dolardı su sayfalar heralde
büyütüyorsun demeyin ne olur sadece anneyim kızımla olmak istiyorum

Genişletmek için tıkla...

3 yaşındaki bi çocuk öğretilmediği sürece senin söylediklerini söyleyemez sanmıyorum bence babanneye dikkat et sana melek gibi görünür ama neyse anla işte..... ben babannemi çok seviyodum mesela ama annem babama bağırsa babannem annemi suçlardı bende annemi suçlardım basit bi örnek burdan yola çık.... dediğim gibi babanneye dikkat. Bence çocuğunu bi uzmana götür dinlesin bakalım altında yatan sebep ne babannemi dolduruyo yoksa senin işen gitmen mi veya başka bişey mi bence doktora götür. Sonuçta kız çocuğu... onu en iyi anne anlar..

canım 2,5 yaşında oğluma babaannesi bakıyor 15 aylıkken çalışmaya başladım aynı sorunları yaşıyorum seninle babaanne her dediğini yapıyor onun içinde oğlum ona çok düşkün 1 hafta önce memeyi bıraktı hiç bir bağı kalmadı benle ve 2-3 akşamdr babaannede kalacam ben eve gelmicem artık diyor ve dün gece denemek için orada bıraktık hiç bizi aramamış sormamış ağlamamış ama ben geceyi ağlayarak geçirdimne yapıcam bilemiyorum gitgide ona daha da bağlanıyor akşamları resmen deli gibi peşindeyim oyun oynatmak için onu mutlu etmek için ama olmuyor babayıda beni istemiyor artık umarım geçici bir durumdur çünkü bu durum beni çok yıpratıyor ruh sağlığım bozuldu resmen

merhaba
senin ne kadar acı çektiğini anlayabili,yorum çünkü ben de bir anneyim, azıcık ilgisini eksik etse kızım yüreğim yanıyor.

ama
kızını daha iyi anlıyorum. çünkü ben çocukken çok sıkıntı çektim.
kim bilir neler yaşıyor o küçük dünyasında ne dertleri var bize basit gelen
muhtemel size kızmış ya da kızıyor. iletişimi düzeltmek sizin elinizde. tabi önce sorunun ne olduğunu bulmanız lazım. bizim hiç görmediğimiz çocuk hakkında yorum yapmamaız uygun olmaz diye düşünüyorum.

Allah yardımcınız olsun

bana ve kardeşime ananem baktı biizmle oturuyordu.kardeşimde bende ananeme çok düşkündük halada öyleyiz.mesela ben küçükken ananeme anne annemede ismiyle beraber anne dermişim.allah razı olsun annemde ananemde biizm iyiliğimiz için çabaladılar ama bir çocuğa ne olursa olsun annenin bakması düşüncesindeyim.ilkokuldayken o kadar çok ağlardımki annem fabrikada çalışırdı beni okuluma götüremezdi okuma bayramı olurdu iizn vermezlerdi hep ağlardım annemde hep ağlardı çok iyi hatırlıyorum ama hayat şartları işte çalışmaya mecburdu.hep kafamda evlenince çocuğuma kendim bakıcam demiştim.4 yıllık evliyim 21 aylık bir oğlum var sırf bu yüzden çalışmayı çok istememe rağmen çalışmadım.ailelerimizden farklı bir şehirde oturuyoruz burda yakın kimsemiz yok.dolayısıyla çocuğa bakacak kimsede yok.olsada bırakmak istemezdim özellikle kayınvalideme büyük konuşmak istemem ama durum malesef bu.biizm çok sorunlarımız oldu kayınvalidemle bana bir gün oğlun biraz büyüsün ona bir bir anlatıcam senin nasıl bir insan olduğunu dedi ve eminimki çocuğuma baksa kimbilir çocuğumu nasıl işler çocuğun ne suçu varki bizm aramızda geçenlerden dolayı sen benim çocuğumu benden nasıl soğutmayı düşünürsün.her babanne aynı değildir tabiiki ama ne yazıkki bunu yapanlarda var.ne diyeyim allah ıslah etsin..

aynı sorun bendede var kızım 6 yaşında ve babanne faktörü bendede var biz nedersek tersini yapıyor abur cubur alıyor sabahın 07:30'da cips kola alıp televizyonun başına otutturuyor sonrada biz onun dedesiyiz ninesiyiz alıcaz elbette diyorlar eşimse tam bi ana kuzusu annesi ne derse o oluyor yatak odamıza bile karışıyor 2.çocuk istemiyor diye yapılmadı şimdide ben istemiyorum beni hiç insan yerine koyan yok fikrimi soran yok ne yapacağım bilmiyorum kendimi yırtıp parçalasamda benim istediklerim olmuyor kızımda artık babannesinde kalıyor o bile beni sevip istemiyor ben çalışan anne değilim ama birazda durumumuz kötü ona oyuncak cips falan almadığımız içinde bizde durmak istemiyor bana karşılık veriyor elinde ne varsa fırlatıyor babasını dövmeye kalkıyor bize bağırıyor yardım edin ben onu çok seviyorum insanın gücüne gidiyor ben tek çocuğum görümcemin kızı oldu onlar şimdi kaynanama kalmaya geldiler benimde kızım bize gelmiyor onsuz hayat çok tatsız

kızım ilk babannesinde kaldığında çok zoruma gitti biz gurbetteydik iki tarafta aynı şehirde ve bizde 2009'un kasım ayında yanlarına geldik temelli babannesi her istediğini yapıyor zararlı şeyleri bile istese inadına alıyor eee kızım kızın istiyor bende alıyorum diyor birde küçükken ne alırsa onu unutmazmış bende sinir oluyorum ananeside yapıyor alıyor giydiriyor ama illede babanne bir başka görümcemde kan çekiyor diyor ağlıyorum heran çıkıp gelecek gibi ama armıyormuş gidicem anneme demiyormuş istemiyorum sizi ben burda mutluyum unutun beni diyormuş eşime gelmicem getiremeyeceksiniz demiş eşimle sarılıp ağladık onunda gücüne gitmiş benim kaynana tam bi kıskanç oğlunu benden kıskanıyor kızımı bizden kıskanıyor nasıl başa çıkıcam bilmiyorum ben konuşsam eşim saygısızlık yapma diyor bazen dalga geçiyor insanı küçük görüyor bizi ayırmak içinde çok uğraştı uğraşıyorda komşularına dedikodumu yapıyormuş benim kaynana çokta iki yüzlü yaptığını yapmadım dediğini demedim deyip zeytinyağı gibi üste çıkar kimin hakkında konuşsa ben demedim o anlattı der çıkar işin içinden

kızım ilk babannesinde kaldığında çok zoruma gitti biz gurbetteydik iki tarafta aynı şehirde ve bizde 2009'un kasım ayında yanlarına geldik temelli babannesi her istediğini yapıyor zararlı şeyleri bile istese inadına alıyor eee kızım kızın istiyor bende alıyorum diyor birde küçükken ne alırsa onu unutmazmış bende sinir oluyorum ananeside yapıyor alıyor giydiriyor ama illede babanne bir başka görümcemde kan çekiyor diyor ağlıyorum heran çıkıp gelecek gibi ama armıyormuş gidicem anneme demiyormuş istemiyorum sizi ben burda mutluyum unutun beni diyormuş eşime gelmicem getiremeyeceksiniz demiş eşimle sarılıp ağladık onunda gücüne gitmiş benim kaynana tam bi kıskanç oğlunu benden kıskanıyor kızımı bizden kıskanıyor nasıl başa çıkıcam bilmiyorum ben konuşsam eşim saygısızlık yapma diyor bazen dalga geçiyor insanı küçük görüyor bizi ayırmak içinde çok uğraştı uğraşıyorda komşularına dedikodumu yapıyormuş benim kaynana çokta iki yüzlü yaptığını yapmadım dediğini demedim deyip zeytinyağı gibi üste çıkar kimin hakkında konuşsa ben demedim o anlattı der çıkar işin içinden

banada acil yardım edin ben çalışan anne değilim 5.yaş gününü yeni kutladı kızm ve babannesinde kalıyor bize gelmiyoronlar geldiğinde bende gidicem diye ağlıyor gurbetteyken bize gelirlerdi kaynanamlar arkalarından deli gibi ağlardı öğle böğle değil sanki boğazlanıyormuş gibi onun her istediğini alır yaparlar bizim de durumumuz pek iyi değil hazır yoğurt cips kola dondurma jelibon nerde boyalı şeyler var alır yedirir alerjisi var fazla yememesi lazım ama dinlemez dedesi ninesiyiz alıcaz tabii çocuk o derler yedirmemek senin elinde nerde gördü mü ondan istiyor birde kulaktan kulağa anlaşıyorlar kızım iyiyce soğumuş durumda doktorlar çizgi filmlerin zararlı olduğunu söylüyorlar birgün onlarda kaldığımızda erkenden kaldırmış çocuğu sabahın 07:30 da televizyonun karşısında cips kola var önünde besliyormuş kızımı biz nedersek tersine ben orda durduğum zaman işten alamam kendimi bulaşık masa toplama yerleştirme bana ait şimdi görümcemin kızıda var görümcem alır kızını uyutucam diyerek ben onu yapamadım hiç doğduğunda bile emzireceğim zaman yada altı değiştirileceği zamn gelirdi birdaha hep kucaktan kucağa gezdi gurbetteydim birde 20 günlükken götürdüm burdan rahatmışım ozamanlar buraya geldik huzurum kalmadı devamlı alaylı bir gülümseme var yüzünde kızım ağladığında arkalarından mutlu oluyor okadar seviniyorki anlatamam devamlı bir yapmacık söz konusu