asil komedi olan kahveleri yaptim tepsiye dizdim tam iceri götürcem dayim beni cagirdi dayicim sunlari dagitayim hemen gelcem dedim tutturdu gel illa dedi, iyi neyse dedim gittim bu bi basladi muhabbete 10 dakika gecmis farkinda bile degilim istemeyi tamamen unuttum ben sırnaşık şey sonra icerde bi hayirli olsun fasli basladi sesler gelmeye basladi megerse kahveler dagitilmis isteme olmus benim haberim yok a.s sonra el öpmeye gittim ama ertesi gün nisandan önce tüm detaylari aldim askimdan tabi aslinda üzülmedim degil istemeyi duymadigim icin ama dayicigimla muhabbette cok hostu ya :roflol:
offf ya benim kalbim dayanmaz bu heyecana..
2 sene önce ablamı istemeye geldiklerinde bile okadar heyecanlıydım ki snaki beni istemeye geliyorlardı..
bazen düşünüyorum onun ve ailesinin bizim evin kapısından içeri girdiklerini,
ellerinle çiçeklerle filan..
of ya keşke isteme olayı olmasa :))
ben heyecandan kesin saçmalarım ve bütün gece kıpkırmızı dolaşırım ortalıkta
canım benim ya çok sağol güzel dileklerin için..Şeniz
Rabbim o günleri görmemi nasip eder inşallah..
okadar istiyorum ki ama sanki önümüzde henüz çok engeller var gibime geliyor.
bende o günü gelip burada bir bir saniyesi saniyesine sizlere yazıcam :1rolleyes:
aşkıma kavuşmak için maalesef böyle bir günü atlatmak zorundayım..
ama yeterki o gün gelsin :)
ama biraz daha zamanı var sanırım..
yaşım gelmiş olsa bile
