bir dahaki sefere öyle yaparım
bir dahaki sefere öyle yaparımE baban öyle diyince askolsun baba kızın da güçlü olmasın mı diyip gülsen bir açıklama yapardı bence.
Bir ara abilerinin ağzını yokla istersen. " Babam benden hiç bahsediyor mu? Sizden çok bahsediyor da" dersin.İnsan anlaşılmak da çok istiyor. Çok teşekkür ederim anladığın için. Konu mal değil başka bir şey olsaydı babamdan yine bir oğullarım şöyle olsun böyle olsun duysam yine konu açardım, bir içerlerdim. Burda ayrım yapılan konu maddiyat olunca paragöz gibi göründüm birilerine karşı muhtemelen. Ama babamın son zamanlardaki bu durumlarına çok içerledim bugün. Abim de aynı şekilde diğer abime karşı çok düşünceli. Benim konum geçmiyor, babam bana kızım sen de iyi ol hep arkandayım demiyor. Belki böyle düşünüyor ama demiyor. Dilden sürekli başka şeyler duyunca da insan kırılıyor ister istemez
Ben de memlekette yaşamıyorum ve yaşadığım durumdaki en büyük etkenin bu olduğunu düşünüyorum. İnsan ister istemez bir taraf kayırılınca üzülüyor ya üzülmez mi. Maddi manevi her şekilde üzülür. Babam oğullarımı şöyle severim böyle severim diyip benim adımı geçirmese mesela üzülmez miyim? Burdaki konuda da bu var. Yoksa babamın verdiklerini azımsamıyorum ben.Bir ara abilerinin ağzını yokla istersen. " Babam benden hiç bahsediyor mu? Sizden çok bahsediyor da" dersin.
Senin konuna benzemez ama benzer duyguyu farklı şekilde ben de yaşamıştım. Hatta ara sıra aklıma gelir ve üzülürüm.
Ben doğu görevi için hiç bilmediğim bir yere gelmiştim. Gurbetin zorluğunu yaşayan bilir. Ben tek başıma gurbette ayakta durmaya çalışırken, dedemgilin başka toruna oturması için ev vermesi ( tapu dedemin) zoruma gitmişti. Senelerdir kira vermeden evde oturuyorlar. Ve bu torunu dedemin her işine koşup ortak iş falan da yapmıyor. Başka bir yerde çalışıyor.
Neymiş? Memlekette olsam bana da oturmam için ev verirlermiş. Mesele memleket mi? Ne kadar saçma!
O torun erkek bu arada. Ev kirası bile veremeyecek adam nasıl evlenir aklım almıyor, orası da ayrı mevzu.
Gerisini okumadım bile miras hakkı diye bir şey var, zorunda. Doğruca iyi bir avukata gidip danış.Babam bana mal mülk vermek zorunda deği
Babam mülklerin kirasını kendisi alıyor diye biliyorum. Hep de söyler ölünceye kadar ben alacağım diye. Asla isteme gibi bir durumum aöz konusu olamaz.Bence kendi üzerinize olan mülklerin kirasını istemelisiniz. Babanız o parayı sizin için biriktiriyor mu yoksa onu da abilerin hesaba mı aktarıyor? Ayrıca imkan varken neden tabiri caizse varlık içinde yokluk olsun ki? Sizin kira gelirinizi versin ister arabayı yükseltirsiniz ister harcarsınız
Aslında genelde memleketteki çocuklar ailenin her işini görür, yaranamaz ama gurbetteki çok daha kıymetli olur. Ama bazen istisnalar oluyormuş böyle. :)Ben de memlekette yaşamıyorum ve yaşadığım durumdaki en büyük etkenin bu olduğunu düşünüyorum. İnsan ister istemez bir taraf kayırılınca üzülüyor ya üzülmez mi. Maddi manevi her şekilde üzülür. Babam oğullarımı şöyle severim böyle severim diyip benim adımı geçirmese mesela üzülmez miyim? Burdaki konuda da bu var. Yoksa babamın verdiklerini azımsamıyorum ben.
Yaşarken kastettim. Babam yaşarken ev tapuları verdi. Kirasını o alıyor o kısmı ayrıGerisini okumadım bile miras hakkı diye bir şey var, zorunda. Doğruca iyi bir avukata gidip danış.
Yani kusura bakma adam vermiş verecgini ben çocuğumun böyle peşine düşeceğini bilsem "okadar mal bıraktığım halde" hiç birine vermem satar yerim kim naparsa yapsın,sakın mal peşindeyim deme konu açacak kadar dert olmuş içine abimlere fazla verdi bana az diye çünkü belli dahasjnida istiyorsun,Öncelikle şunu belirteyim ki yanlış anlaşılmalar olmasın. Babam bana mal mülk vermek zorunda değil, ya da abimler. Vermesi tamamen kendisinin ikramı, bunun farkındayım. Ben burda bir ayrımcılıkla ilgili konuşacağım ve fikrinizi almak isteyeceğim.
Annem yaklaşık 8 sene önce vefat etti ve babam aile apartmanının tapularını iki abim ve benim aramda böldü. Hepimize üçer daire verdi. (Duyanlar o kız, neden ona da eşit verdin diyince o benim evladım değil mi demiş.)
Onun dışında o dönem üç adet işyeri vardı ve vasiyet yazıp bu iş yerlerini de bölüştürdü. Bir tanesi çok çok iyi getirisi olan, birisi daha orta, birisiyse ondan biraz daha aşağı kalır bir yer. Bana normalde en aşağı olanını vereceğini söylemişti. Sonrasında fikir değiştirmiş ve tüm iş yerlerini abilerime verdi. Üstelik bunu yaparken de kendisine gönül koymayayım diye abilerimi harcamaya çalıştı(güya abilerim söylemiş iş yerlerini kendi üzerlerine istemişler sonuçta ben evlendim mi damada kalmasın etmesin diye. Ben bunu yarım ağız abime sorduğumda şok oldu ve babamın esas bunları söyleyerek bana başka mal vermekten vazgeçtiğini öğrendim)
Abilerim arasında da şöyle bir şey yaşadık. Biz araba değiştirecektik ve borç verebilir mi diye sorduğumda şu anda veremem müsait değilim dedi, sonrasındaysa diğer abim araba değiştirdi ve ona verdiğini öğrendim. Bana olmayan borç diğer abim için vardı yani.
Şimdi de babam iki abime bi işyeri ve daireler aldırttı. Büyük abim zaten benim gelirim daha çok, diğer kardeşim kiraları alsın etsin falan demiş. Babam da bu yeri onlara aldırırken zaten malları mülkleri olsun, özellikle devlet memuru olan abimin diğerine göre daha az şeyi var, onun da artsın diyerekten aldırmış.
Şimdi ben bu konuların hiçbirinde yokum. Ciddi bir görmezden geliş var bana karşı. Üstelik abilerim babamın onlara verdiği dairelerde oturuyorlar bense başka bir şehirde kiradayım. Ona rağmen onların üstüne bu kadar düşülmesi ama benim üç kuruş borç isteme durumum olsa yerin dibine geçerek çekinerek isteyecek olma durumum beni haliyle çok üzüyor. Maddiyat değil; düşünülmemek, görmezden gelinmek kalbimi kırıyor.
Güzel düşünmeye çalışıyorum. Atandığımda babam bana araba aldı ve normalde borç olarak ödeyecekken hibe etti evlendiğimde. Eşimin de arabası vardı. Birini sattık altınları da bozdurup 1+1 ev aldık onun kirasını alıyoruz. Acaba böyle bir jest yapıldığı için mi şimdi ben böyle yoksayılıyorum sizce?
Tekrar altını çizeyim konu babam mal mülk versin değil. Evlatlar arasındaki ayrım.
Yok valla abilerimin de o kadar yaranamama durumu oluyor ki memlekette yaşamayı aklımın ucundan geçirmiyorumAslında genelde memleketteki çocuklar ailenin her işini görür, yaranamaz ama gurbetteki çok daha kıymetli olur. Ama bazen istisnalar oluyormuş böyle. :)
Konuyu tekrar okumanızı tavsiye ederim. Vaktiniz varsa diğer yorumlarımda da açıkladım bir şeyleri onlara da bakabilirsinizYani kusura bakma adam vermiş verecgini ben çocuğumun böyle peşine düşeceğini bilsem "okadar mal bıraktığım halde" hiç birine vermem satar yerim kim naparsa yapsın,sakın mal peşindeyim deme konu açacak kadar dert olmuş içine abimlere fazla verdi bana az diye çünkü belli dahasjnida istiyorsun,
İşte avukata danışın ben uzman değilim ama öyle kafasına göre paylaştıracak evlatlar arasında. Miras haktır. Davadan döner illa ki. Çok üzgünüm ama ölüm hepimiz için varYaşarken kastettim. Babam yaşarken ev tapuları verdi. Kirasını o alıyor o kısmı ayrı
Miras konusunda kanun ne derse o olur , söyledikleriniz tamamen ataerkil bir zihniyet , herkes hakkını eşit şekilde almalı...Size öyle geliyor, benim görümcemlere de sorsan babasının hepsini babası yapıyor
Kiracılar da kendi kendine giriyor ödüyor zaten te allaam.
Ben şu halimle (şu derken gelin olarak) kaç gece kiracı gezdim kontrat için eşimle ya da ödeme alabilmek için görümce ve eşlerinin totosunda pire uçuşurken, öyle ödeniyor ya tabii
Akıl danışanı soranı araştıranu bla bla, ortak diyorsunuz bir kere nasıl babanız yapıyor her şeyi?
Görünürde var fiilen yok bu insanlar, olamazlar da piyasa koşuluyla.
Babanız en az 55 yaştır gerçekleri konuşalım yani.
Aman neyse bana ne.
Ben ve ataerkil …okeyMiras konusunda kanun ne derse o olur , söyledikleriniz tamamen ataerkil bir zihniyet , herkes hakkını eşit şekilde almalı...
Kızlara miras verilmemesi asla doğru değil, aslında buna vurgu yapmak istedim, genel olarak ataerkil insanları sevmiyorum, tüm akrabalarımdan bu yüzden uzaklaştım, mesela babadan kalma evimiz var ve 3 kardeşiz kesinlikle kendi hakkımı vermem , gerekirse mahkemeye düşer davalık olurum yine de vermem konu sadece ev değil benim savaşım bu zihniyetle...Ben ve ataerkil …okey
Eşitlikle adilliğin karıştığı dönemde doğrudur.
İşte bu sebeple miras hukuka mesele kalmadan ‘bağış’ yoluyla hallediliyor ya zaten…
Vasiyet yazdı, biz de imza atmıştık noterde onaylattı birkaç yıl önce.İşte avukata danışın ben uzman değilim ama öyle kafasına göre paylaştıracak evlatlar arasında. Miras haktır. Davadan döner illa ki. Çok üzgünüm ama ölüm hepimiz için var
Eksik hatırlıyorsunuz, eşimin ailesinin beklen vardı ama eşim vermiyordu. 2 yıldır evliyiz yaklaşık, verme durumu olmadı. Ailemin de bunu bilme durumları yok hiç anlatmadımVe kedinin onceki konularindan biliyoruz ki esi ailesine para yediriyordu (baska biriyle karistirmiyorsam) ailen bu durumu bilip seni korumaya calisiyor olabilir mi?
babamın hibe ettiği arabayı ve altınları satıp 1+1 ev aldık, eşimin arabasını kullandık. Babamın da rızası vardı mantıklı buldu yatırım olarak. Yakında da nasipse yeni bir araba alacağız ve eşimle ortak olmuş olacak.Kimsede dememis ki babanin hibe ettigi araba "evlilik" sonrasi yenilenecegi icin evlilik icinde alinacak ve ortak mala donusecek es kisisiyle.
Haklısınız, elbette babam böyle düşünüyor da olabilir. Damadını çok sever bu arada. Ama insanoğlu çiğ süt emmiş kimseye güven olmazSurada elinizi sallasaniz, kizin malini mulkunu ailesine yediren kotu damada rastlariz herhalde.
Ben de diyorum ki emek ile mirası karıştırıp benim karakterim hakkında genel bir yargıya vardınız, yanlış kanıdasınız:)Kızlara miras verilmemesi asla doğru değil, aslında buna vurgu yapmak istedim, genel olarak ataerkil insanları sevmiyorum, tüm akrabalarımdan bu yüzden uzaklaştım, mesela babadan kalma evimiz var ve 3 kardeşiz kesinlikle kendi hakkımı vermem , gerekirse mahkemeye düşer davalık olurum yine de vermem konu sadece ev değil benim savaşım bu zihniyetle...
Eksik hatırlıyorsunuz, eşimin ailesinin beklen vardı ama eşim vermiyordu. 2 yıldır evliyiz yaklaşık, verme durumu olmadı. Ailemin de bunu bilme durumları yok hiç anlatmadım
babamın hibe ettiği arabayı ve altınları satıp 1+1 ev aldık, eşimin arabasını kullandık. Babamın da rızası vardı mantıklı buldu yatırım olarak. Yakında da nasipse yeni bir araba alacağız ve eşimle ortak olmuş olacak.
Haklısınız, elbette babam böyle düşünüyor da olabilir. Damadını çok sever bu arada. Ama insanoğlu çiğ süt emmiş kimseye güven olmaz