- 2 Mart 2020
- 985
- 4.797
Öfke Dansı
Öfke DansıYa eşe öfkeyi gideren bir kitap varsa hemen alınır okunurnedir kitabın ismi bahsedilen anne mi
Ben o yazarı instagramdan görüyorum ama takip etmiyorum. Son dönemler gördüğüm kadarıyla çocuk doğuran kadınlar. Mesleklerinin yanına yazarlık koymuş. Beğendiklerim var. Duyu bütünleme kitabını o şekilde alıp okudum ama. Okumasamda olurdu. Dedim.Aslında ilk başlarını çok severek okudum hatta çok etkilendim diyebilirim ama ilerledikçe dili sivrileşti. Anne üzerine çok fazla kötücül düşüncesi var. Bazı tabuları yıkmaya çalışıyor ama ben çoğuna katılmıyorum. 1/3 i kaldı fikrimi değiştirir mi kestiremiyorum.
İyi eğitim almış biri canım. Boğaziçi ingiliz edebiyatı okumuş. Yurtdışında psikanaliz üzerine yüksek lisans yapmış vs. O tarz bir inflaunzer mı bilmiyorum. Duyu bütünleme aktiviteleri mi?Ben o yazarı instagramdan görüyorum ama takip etmiyorum. Son dönemler gördüğüm kadarıyla çocuk doğuran kadınlar. Mesleklerinin yanına yazarlık koymuş. Beğendiklerim var. Duyu bütünleme kitabını o şekilde alıp okudum ama. Okumasamda olurdu. Dedim.
Sadece otuz milyon kelimeyi okudum. Anlatmak istediği çok güzel ama anlatımı yorucu. Masal terapisi de ilgimi çektiHangisini okusamEki Görüntüle 2664938
Ben Mahkum prenses,sineklerin tanrısı ya da Devlet'i okurdum. Mahkum Prenses'in yazarına bayılıyorum. Tarihi kurguyu çok sevdiğim için herhalde. Sineklerin tanrısını da hayretle okumuştum. Devlet de felsefe,sorgulama,devlet biçimleri ile ilgili kafamı açan bir kitaptı. Çok uzattım sanırım :)Hangisini okusamEki Görüntüle 2664938
Sineklerin Tanrısı gerçekten çok güzel bir kitap ve okurken sizi düşünmeye, sorgulamaya yöneltiyor. Platon- Devlet i üniversitede ders kitabı olarak da okumuştuk. Ütopyaları severseniz tavsiye ederim. Schopenhauer Aforizmalar sizi fazla zorlamaz, tercih edebilirsiniz. Virginia Woolf hayatı ve edebi kişiliği bakımından benim hep ilgimi çeken bir yazar olmuştur.Hangisini okusamEki Görüntüle 2664938
Bugün sizden cesaret alarak ben de okumaya başladım.
Benim çok sevdiğim bir şeydir bu. Kendimi tam anlamıyla orada hissetmek isterim. Görebileceğim her şeyin kitapta yazması aşırı hoşuma gidiyor. Tabii sizi biraz yormuş olabilir ama kesinlikle devam edin. Ben destek için buradayım :)Bugün sizden cesaret alarak ben de okumaya başladım.İlk 45-50 sayfa çok sıkıcı geldi. Henüz 153. sayfadayım. Şu ana kadar okuduğum kısım için konuşacak olursam; betimlemelerin dozu bana fazla geldi. Evet karakter ve mekan tahlili açısından çok açık, net ve birebir sizi kitabın içine götürüyor ama bazen kendimi betimlemelerin arasında boğuluyormuş gibi hissediyorum. Yine de şimdilik kitap iyi gidiyor.
Dediğiniz gibi biraz kasvetli bir havası var kitabın, üstüne de yoğun betimlemeler olunca belki de bu yüzden öyle hissettim. Merak uyandırıyor, bu son bölüm diye diye kaç bölüm daha okudum gün içinde. Kitap üzerinde paylaşımda bulunabilmek adına arayı açmadan size yetişmeye çalışacağım.Benim çok sevdiğim bir şeydir bu. Kendimi tam anlamıyla orada hissetmek isterim. Görebileceğim her şeyin kitapta yazması aşırı hoşuma gidiyor. Tabii sizi biraz yormuş olabilir ama kesinlikle devam edin. Ben destek için buradayım :)
Ben de ona benzer biriyle uğraşıyorum. Neden böyleler en ufak bir fikrim yok. Benim kaçışım filmler,diziler, kitaplar,yürüyüş yapmak oluyor. Allah sabır versin,ne diyeyim?Ben hala kitabıma devam ediyorum. Bir günde iki tane ölüm haberi aldım. Bu gece ise annemi sokan bir böcek yüzünden aklım onda. O kadar çok şey yaşıyorumki okuduğum sayfalar sanki aklımda kayboluyor. Boş bir levha gibi beynim. İçim sıkkın, beynim bulanık ve çok pişmanım yanlış yola girdiğim için. Şuan ailemle evimde yaşamak varken keyfi alem anneannemle dedeme bakıyorum. Bilmiyorum kızlar sizce yaşlı insanlar bu kadar çok şımarık olur mu ya da vicdansız olur mu?
Bu düşünceler yüzünden okuduğum kitap ilerlemiyor.
İkiside 91 yasında ve kendi gençliklerinde yaptıkları her işi ve daha fazlasını bekliyorlar. Ben köyde doğup büyümedim ve beni gören herkes şok oluyor. İnsanlar şaşırıyor, garipsiyor. Fakat anneannemle dedem biz napıyoruz niye bu kadar evlatlarımıza yükleniyoruz demiyorlar.Ben de ona benzer biriyle uğraşıyorum. Neden böyleler en ufak bir fikrim yok. Benim kaçışım filmler,diziler, kitaplar,yürüyüş yapmak oluyor. Allah sabır versin,ne diyeyim?
Yaptırdıkları bu işlerin üzerine bir de bunları isteme tavırları insanın çok sinirini bozuyor. Sinirden elim ayağımın titrediğini,aceleyle dışarı çıkmak için uğraşırken telefonumu bile tutamadığım için kaç kez düşürdüğümü sayamam bile. Ne yapabiliriz bilmiyorum cidden.İkiside 91 yasında ve kendi gençliklerinde yaptıkları her işi ve daha fazlasını bekliyorlar. Ben köyde doğup büyümedim ve beni gören herkes şok oluyor. İnsanlar şaşırıyor, garipsiyor. Fakat anneannemle dedem biz napıyoruz niye bu kadar evlatlarımıza yükleniyoruz demiyorlar.
Bu gece annem biraz rahatsız içim huzursuz fakat anneannem basit bir şey gibi görüyor bu daha çok sinirimi bozuyor. Sanırım artık sabrım kalmadı ve eski sabrımı nasıl geri kazanacağımı bilmiyorum.
pasif direniş, bu kavramla taşlar yerine oturdu teşekkür ederim :)Ben okudum pasif direnis konulu romanlarin nadide örneğidir.
Yaşlı insanlar hep mi böyle. Benim kv kp yaşlılar. Tüm çocuklar İstanbul’da. Onlar köy diye tutturuyorlar. Ve mecbur götürdüler. Hastane uzak doktor yok. Biri yürümüyor biri eli yağı tuttuğu halde hiç bir şey yapmıyor. Görümcem mecbur gitti kalıyor. Üç haftada ben kalacağım. Düşüncesi bile kafayı şişiriyor. Kitap konusu dışı bir konu ama. Zorlayıcı Allah güç versin.Ben hala kitabıma devam ediyorum. Bir günde iki tane ölüm haberi aldım. Bu gece ise annemi sokan bir böcek yüzünden aklım onda. O kadar çok şey yaşıyorumki okuduğum sayfalar sanki aklımda kayboluyor. Boş bir levha gibi beynim. İçim sıkkın, beynim bulanık ve çok pişmanım yanlış yola girdiğim için. Şuan ailemle evimde yaşamak varken keyfi alem anneannemle dedeme bakıyorum. Bilmiyorum kızlar sizce yaşlı insanlar bu kadar çok şımarık olur mu ya da vicdansız olur mu?
Bu düşünceler yüzünden okuduğum kitap ilerlemiyor.
Ben de sakinliğimi korumak için arada bahçeye kaçıyorum sonra eve bir dönüyorum lanet olsun diyorum. Kendimi parayla satın alınmış bir köle gibi hissettirdikleri zaman ben sizin torununuzum hey hop napıyonuz diyesim geliyor.Yaptırdıkları bu işlerin üzerine bir de bunları isteme tavırları insanın çok sinirini bozuyor. Sinirden elim ayağımın titrediğini,aceleyle dışarı çıkmak için uğraşırken telefonumu bile tutamadığım için kaç kez düşürdüğümü sayamam bile. Ne yapabiliriz bilmiyorum cidden.
Bizimkilerde aynen böyle dedem hiç kalkmıyor. Fakat sürüne sürüne ben çarşıya bile giderim diyor. Anneannem dört ay oldu kalçasını kıralı 36 tane çentikli dikişle yaşadı. Ben hayatta kalamazdım bu durumda. Doktor tek bırakmayın diyor. Bilmiyorum garip bir duygu ve durum. Eskiden roman okurken kendimi üçüncü bir şahıs gibi dışardan izleyen olarak kitabı beynimde kurgulardım fakat şimdi bunu yapamıyor olmak canımı çok sıkıyor. Şuan okuduğum kitabı bir bilemedin iki günlük bir kitap ama ben üçüncü haftaya girdim kitap bitmedi sinir oluyorum kendimeYaşlı insanlar hep mi böyle. Benim kv kp yaşlılar. Tüm çocuklar İstanbul’da. Onlar köy diye tutturuyorlar. Ve mecbur götürdüler. Hastane uzak doktor yok. Biri yürümüyor biri eli yağı tuttuğu halde hiç bir şey yapmıyor. Görümcem mecbur gitti kalıyor. Üç haftada ben kalacağım. Düşüncesi bile kafayı şişiriyor. Kitap konusu dışı bir konu ama. Zorlayıcı Allah güç versin.