- 11 Nisan 2013
- 1.660
- 2.364
- Konu Sahibi hayatdevamedecek
- #1
bu siteye yaklaşık bir yıldır düzenli olarak her gün giriyorum. tanışmamız daha eskilere dayanıyor ama hiç bu kadar ilgili olmamıştım.
çünkü sekiz dokuz aydır kalıcı şekilde kilo problemime son verme arayışındayım. burası tamda aradığım yermiş.Evimde internet olmadığı için hiç bir topiğe katılamadım. hepsi düzenli bildirim yapmayı gerektiriyordu. Bende kendim beslenme günlüğü tutmaya başladım. günlük tuytmayı çok severim zaten.birde beslenme günlüğüm olsun istedim. bunu bütün diyetisyenler öneriyor.
kendimi bildim bileli kiloluydum. Ergenlik yıllarından , ortaokuldan beri hep diyet yapma telaşında oldum. O yüzden diyet yapmak artık zor gelmiyor. Yani hep beslenmeme dikkat etmek durumundaydım.Kendimi azıcık salsam hemen simitlerim taşmaya başlıyor.
şu anda 32 yaşındayım.Boyum 1.60. Kilom 53.5.
hayatım boyunca hiç bu kiloya inemedim.( çocukluk yıllarını saymıyorum...)
Dikkat etme modundayken 57- 58 ' i görünce rehavete kapılır, tekrar homini gırtlak yemeye başlar 65 sınırına dayanınca tekrar aburcubur, hamurişini keser, akşam öğününü en aza indirir, fiziksel aktivitemi arttırır ve hep hayalim olan 55 kiloya inmeye çalışırdım. Dönem dönem 56- 57 görmüşlüğüm vardır ama bu durum 2- 3 ay bile sürmemiştir.
genç kızlık dönemimde gördüğüm en yüksek kilo 71 di. O zaman önlem almasaydım 100 ü bile görürdüm herhalde.genetiğim yatkın .
hamileykende 73 le doğum yaptım.Buda hayatımda gördüğüm en yüksek kilo oldu.Bunu saymıyorum tabii.Özel bir durum sonuçta.
Bu son kilo verme serüvenime başladığımda baskül 70.8 gösteriyordu. Hamilelik kiloma ne kalmıştı ki , hey hat.....
o gün bu gidişata dur deme zamanının geldiğini anladım.
her yıl olduğu gibi yaz tatili dönüşü, işe yeni başladığım dönemlerde iş arkadaşlarımı şıkşıkrdım görünce gaza gelip fazlalıklarımdan kurtulmaya karar verdim.( her yaz tatilinde memlekete gider ,1- 1,5 ay kalır, 2- 3 kilo almadan dönmezdim.geçen yaz daha fazla almışım.bebek emziriyordum, tatlı isteğimin önüne geçemiyordum.sütüm boldu tabiki.)
iki tane üstüste hamilelik ( çocuklarımın 2 yaş arası var.), bebek emzirme dönemleri derken diyet dünyasından iyice uzaklaşmıştım.(çocuklarımın çok yaş farkının olmasını istemiyordum.hemde ikisi peşpeşe olsun,daha sonra kendime çeki düzen veririm diye düşündüm.Eşimin aşırı çocuk sevgisi ve yardımları bu düşüncelerimi hayata geçirmemde baş rolü oynadı tabiki.)
Sonuç olarak, yaklaşık 8 ayda 17 kilo verdim. ilk başlarda ayda 2, 2buçuk sonlara doğru 2 2buçuk gitti.
hiç acele etmedim.
önümde en uygun özel gün küçük oğlumun doğum günü vardı (mart ayında ) Oğlumun doğum gününde 55- 56 falandım. Arkadaşlarımın beğenisi, ve kendimi çok iyi hissetmem biraz daha kilo verme isteğimi kamçıladı.Hayatım boyunca 38 beden giyemedim.hep 40 - 42 giydim. Bu sefer 40 beden pantolonlarım popomda kötü durmaya başalmıştı. ( popom dümdüz,basenimde yok.birazda bunun etkisiyle 40 bedenin beli tam gelsede popo, kalça kısmı kötü duruyordu.) Sonra bir kaç kilo daha verip 38 bedene rahat girmeye başladım.kalıbı azcık genişse,kumaşı esnekse , biraz sıksa bile 36 bedende olabiliyor. Ama 36 olmak istemem.iyice çocuk gibi olurum yoksa.
bu kadar kiloyu nasıl verdiğime gelince, Karatay Diyeti yapmaya çalıştım. Tüm kurallarına yüzde yüz uyamadım. Özgür tavuk ve yumurta bulmam zor biraz.Ekmek düşkünü değilim ama ailem sofrada fırından yeni çıkmış mis gibi ekmekleri yerken ucundan kıyısından tırtıklamasam olmazdı. kokusu baştan çıkarmaya yetiyor. Zaten öyle katı diyet yapamam. Hayatım boyuncada yapmadım.
sadece ilk 2- 3 ay nefsimi köreltmem zor olacağından fırınımı el altından kaldırdım.Sakladım resmen.(büyük oğlum yeni dillenmişti çok tatlı konuşoyordu.Anne keeeek. anne böleeeek deyince kıyamıyor hemen yapıyordum.Hamurişi çok sevdiğim için çok yiyordum tabii.Artık öyle değilim. Kilo almaktan korkuyorum.Vermek için uğraşmaktansa iradene sahip çıkıp hiç almamak daha kolay.
Yaptığım bir diger hata da mutfağımdan sebzeleri uzaklaştırmak olmuş. Kendim bütün sebzeleri çok severim. (sadece kerevizi kokusundan dolayı yiyemezdim. bu kış azda olsa yedim) eşim sebze yemez(sadece kara lahana yer),çocuklarda malum pek sevmezler.Ama ben ailemi sağlıklı besleyeceğim diye ne yaptım;bir hafta ıspanaklı börek, diğer hafta pırasalı börek. hepimiz bol bol afiyetle yedik.Eşim pek kilo almıyor ama ben aldım başımı gittim...
bu kış ise onların sebzeli böreğini eksik etmedim ama kendimede ayrıca sevdiğim gibi sebze yemekleri pişirip 2 gün öğlen akşam yedim.
Birde diyete ilk başladığım zaman dolapta kase kase yemeklerin arttığını fark ettim.Demekki önceden kalmasın diye tencerenin dibinde kalan yemekleri yiyormuşum.Artık bu hatayıda yapmıyorum.
bir şey daha eklemek istiyorum. hiç katı diyet yapmadım dedim ama bu seneki kilo verme serüvenimin başlarında hayatımda ilk kez hakl arasında bilinen anlamıyla diyet yaptım. ( çünkü diyet kökü yunanca bir sözcüktür ve anlamı yaşam biçimi demektir.)
7 günlük lahana diyeti yaptım veçok sıkı yaptım. Aslında son birkaç yıldır yediğim abur cubur ve hazır gıdalrın artıklarından vücudumu temizlemek adına detoks amacıyla yaptım. İyiki yapmışım. Bana ders oldu. O iğrenç lahana çorbasının tadını hatırladıkça karataya sıkı sıkı bağlandımBir kaç hafta sonar 2.tur döneyim dedim 2. gün bıraktım. bir sure sonra 3. tur yapayım dedim Sabah yedim ama devamı gelmedi. Bir dahada yapmadım. Bir ara yine detoks yapmak istiyorum ama daha lezzetli bir şeyler bulursam...
İşte o dönemlerde burdaki lahana diyeti yapanları takip ettim.Karatay mı, dukan mı diye araştırırkende kendimi Karataycıların arasında buldum. Kesinlikle Türk insanlarına en uygun diyet.( Bu arada Dukan testinide yapmaktan geri kalmadım. İdeal kilom 58.2 çıktı . Doğru aslında. 54 kiloda yüzüm çok çöktü.Tombiş yüzüm daha hoştu. Ama şu anda fiziğim çok güzel oldu. Belki ilerleyen zamanlarda uygun bir yer bulabilirsem profesyonel destekle spor yapıp yine 38 bedende kalıp, 4- 5 kilo alıp yüzümü dolgunlaştırabilirim. Bakalım zaman ne gösterecek.)
bundan sonraki amacım bu kilomu korumak.32 yaş, ve 2 çocuktan sonra istediğim kilonunda altındayım.Çok mutluyum.
kilo koruma planımda şöyle (yaklaşık 2 aydır uyguluyorum. Hiç kilo almadım.)
Karatayın ana kurallarına uymak. En temeli öğünler arasında 5 saat bırakmak ve öğünler arasında asla hiç birşey atıştırmamak. Beni bu ara öğünler, tatlı ve masum sandığım meyveler şişirmişte haberim yokmuş.
Kendime yemek saatleri belirledim.ve toplam 1 saatle sınırlandırdım.Yani her öğünüm 1 saat sürüyor. bu 1 saat içinde sofrada adam gibi karnımı doyuruyorum; böylece aralarda açlık hissetmiyorum.Canımın çektiği yasaklı şeylerden azar azar yiyorum.Karataydan çokda uzaklaşmamaya çalışıyorum.Genelde 3öğün, bazende 2 öğün yiyorum.
şu anda eksikliğini hissettiğim tek şey spor yapmamak. Sıcakta 2 çocukla hiç bir yere çıkamıyorum.En zevkli aktivite yürüyüş bence.Evdede 30 günlük jıılıan programına başlicam ama üşeniyorum.Bayramda memlekete gideceğim. Dönüşte işe başlayınca her şey düzene girecek. uygun bir yer bulabilirsem salona yazılacağım.
bu kış akşamları diziler başladığında yere uzanıp ısınma gevşemede dahil bildiğim pilates hareketleri, mekik, kız şınavı,şugıt vb. 1buçuk saat yaptım.Hemen hemen her gece yapıyordum.Belim ve boynumu zorlamadan dinlene dinlene rahat rahat yaptım ve çok faydasını gördüm.havalar ısınıp günler uzamaya başlayınca çocuklar sokağa çıkmak istedi.bende başlarında durmak için çıktım.Eve dönüncede yemek, bulaşık mutfak temizliği darken saat geç oldu, spora zamanım ve enerjim kalmadı( hepsi bahane aslında ) Akşam sporunu bir şekilde bıraktım işte. Bir ara parktaki spor aletlerine dadanmıştım.Yalnızsam en az yarım saat, çocuklar yanımdaysa 1, 1 buçuk saat kalıyordum. yürüme mesafeside gidiş dönüş toplam 20 dakika. havalar ısınınca parka güneşten duramaz olduk. Maalesef hiç ağaç yok. olanlar çok küçük gölgesi kendine bile yetmiyor. Ben akşam yemeğinden sonra gitmeyi çok istiyorum ama eşim uzak diye karanlıkta göndermiyor, kendiside yorgunum diye gelmiyor.Böylece park sporu maceramda bitmiş oluyor. Ama çok büyük eksikliğini duyuyorum .fiziksel aktivitem arada çocuklarla markete gitmek ve her hafta pazara gitmek.hepsi bu.
Tatil dönüşü eve eliptik bisiklet almayı düşünüyorum. Kışın hiç dışarı çıkılmıyor çünkü. İşimde çok hareketli değil.
HAREKET ŞART...
Hem eşimide zorla bisiklete alıştırmayı düşünüyorum.Son yıllarda çok hareketsiz kaldı.
Yaşasın ! Artık benimde bir topiğim oldu. Bundan sonra ara sıra gelip önemli gelişmeleri kaydedeceğim. Kendimi sürekli kontrol altında tutacağım. 1 kilo bile alsam iyice biriktirmeden bir an once vermeye çalışacağım.
inşallah bu son diyet maceram olur.Artık çocuk değilim.yetişkin bir insanım.Kendimi beslenme konusunda çok bilinçli hissediyorum.Karatay ve kadınlar kulubünün bundaki rolü çok büyük tabiki.
Yaşasın KK ve KK.
çünkü sekiz dokuz aydır kalıcı şekilde kilo problemime son verme arayışındayım. burası tamda aradığım yermiş.Evimde internet olmadığı için hiç bir topiğe katılamadım. hepsi düzenli bildirim yapmayı gerektiriyordu. Bende kendim beslenme günlüğü tutmaya başladım. günlük tuytmayı çok severim zaten.birde beslenme günlüğüm olsun istedim. bunu bütün diyetisyenler öneriyor.
kendimi bildim bileli kiloluydum. Ergenlik yıllarından , ortaokuldan beri hep diyet yapma telaşında oldum. O yüzden diyet yapmak artık zor gelmiyor. Yani hep beslenmeme dikkat etmek durumundaydım.Kendimi azıcık salsam hemen simitlerim taşmaya başlıyor.
şu anda 32 yaşındayım.Boyum 1.60. Kilom 53.5.
hayatım boyunca hiç bu kiloya inemedim.( çocukluk yıllarını saymıyorum...)
Dikkat etme modundayken 57- 58 ' i görünce rehavete kapılır, tekrar homini gırtlak yemeye başlar 65 sınırına dayanınca tekrar aburcubur, hamurişini keser, akşam öğününü en aza indirir, fiziksel aktivitemi arttırır ve hep hayalim olan 55 kiloya inmeye çalışırdım. Dönem dönem 56- 57 görmüşlüğüm vardır ama bu durum 2- 3 ay bile sürmemiştir.
genç kızlık dönemimde gördüğüm en yüksek kilo 71 di. O zaman önlem almasaydım 100 ü bile görürdüm herhalde.genetiğim yatkın .
hamileykende 73 le doğum yaptım.Buda hayatımda gördüğüm en yüksek kilo oldu.Bunu saymıyorum tabii.Özel bir durum sonuçta.
Bu son kilo verme serüvenime başladığımda baskül 70.8 gösteriyordu. Hamilelik kiloma ne kalmıştı ki , hey hat.....
o gün bu gidişata dur deme zamanının geldiğini anladım.
her yıl olduğu gibi yaz tatili dönüşü, işe yeni başladığım dönemlerde iş arkadaşlarımı şıkşıkrdım görünce gaza gelip fazlalıklarımdan kurtulmaya karar verdim.( her yaz tatilinde memlekete gider ,1- 1,5 ay kalır, 2- 3 kilo almadan dönmezdim.geçen yaz daha fazla almışım.bebek emziriyordum, tatlı isteğimin önüne geçemiyordum.sütüm boldu tabiki.)
iki tane üstüste hamilelik ( çocuklarımın 2 yaş arası var.), bebek emzirme dönemleri derken diyet dünyasından iyice uzaklaşmıştım.(çocuklarımın çok yaş farkının olmasını istemiyordum.hemde ikisi peşpeşe olsun,daha sonra kendime çeki düzen veririm diye düşündüm.Eşimin aşırı çocuk sevgisi ve yardımları bu düşüncelerimi hayata geçirmemde baş rolü oynadı tabiki.)
Sonuç olarak, yaklaşık 8 ayda 17 kilo verdim. ilk başlarda ayda 2, 2buçuk sonlara doğru 2 2buçuk gitti.
hiç acele etmedim.
önümde en uygun özel gün küçük oğlumun doğum günü vardı (mart ayında ) Oğlumun doğum gününde 55- 56 falandım. Arkadaşlarımın beğenisi, ve kendimi çok iyi hissetmem biraz daha kilo verme isteğimi kamçıladı.Hayatım boyunca 38 beden giyemedim.hep 40 - 42 giydim. Bu sefer 40 beden pantolonlarım popomda kötü durmaya başalmıştı. ( popom dümdüz,basenimde yok.birazda bunun etkisiyle 40 bedenin beli tam gelsede popo, kalça kısmı kötü duruyordu.) Sonra bir kaç kilo daha verip 38 bedene rahat girmeye başladım.kalıbı azcık genişse,kumaşı esnekse , biraz sıksa bile 36 bedende olabiliyor. Ama 36 olmak istemem.iyice çocuk gibi olurum yoksa.
bu kadar kiloyu nasıl verdiğime gelince, Karatay Diyeti yapmaya çalıştım. Tüm kurallarına yüzde yüz uyamadım. Özgür tavuk ve yumurta bulmam zor biraz.Ekmek düşkünü değilim ama ailem sofrada fırından yeni çıkmış mis gibi ekmekleri yerken ucundan kıyısından tırtıklamasam olmazdı. kokusu baştan çıkarmaya yetiyor. Zaten öyle katı diyet yapamam. Hayatım boyuncada yapmadım.
sadece ilk 2- 3 ay nefsimi köreltmem zor olacağından fırınımı el altından kaldırdım.Sakladım resmen.(büyük oğlum yeni dillenmişti çok tatlı konuşoyordu.Anne keeeek. anne böleeeek deyince kıyamıyor hemen yapıyordum.Hamurişi çok sevdiğim için çok yiyordum tabii.Artık öyle değilim. Kilo almaktan korkuyorum.Vermek için uğraşmaktansa iradene sahip çıkıp hiç almamak daha kolay.
Yaptığım bir diger hata da mutfağımdan sebzeleri uzaklaştırmak olmuş. Kendim bütün sebzeleri çok severim. (sadece kerevizi kokusundan dolayı yiyemezdim. bu kış azda olsa yedim) eşim sebze yemez(sadece kara lahana yer),çocuklarda malum pek sevmezler.Ama ben ailemi sağlıklı besleyeceğim diye ne yaptım;bir hafta ıspanaklı börek, diğer hafta pırasalı börek. hepimiz bol bol afiyetle yedik.Eşim pek kilo almıyor ama ben aldım başımı gittim...
bu kış ise onların sebzeli böreğini eksik etmedim ama kendimede ayrıca sevdiğim gibi sebze yemekleri pişirip 2 gün öğlen akşam yedim.
Birde diyete ilk başladığım zaman dolapta kase kase yemeklerin arttığını fark ettim.Demekki önceden kalmasın diye tencerenin dibinde kalan yemekleri yiyormuşum.Artık bu hatayıda yapmıyorum.
bir şey daha eklemek istiyorum. hiç katı diyet yapmadım dedim ama bu seneki kilo verme serüvenimin başlarında hayatımda ilk kez hakl arasında bilinen anlamıyla diyet yaptım. ( çünkü diyet kökü yunanca bir sözcüktür ve anlamı yaşam biçimi demektir.)
7 günlük lahana diyeti yaptım veçok sıkı yaptım. Aslında son birkaç yıldır yediğim abur cubur ve hazır gıdalrın artıklarından vücudumu temizlemek adına detoks amacıyla yaptım. İyiki yapmışım. Bana ders oldu. O iğrenç lahana çorbasının tadını hatırladıkça karataya sıkı sıkı bağlandımBir kaç hafta sonar 2.tur döneyim dedim 2. gün bıraktım. bir sure sonra 3. tur yapayım dedim Sabah yedim ama devamı gelmedi. Bir dahada yapmadım. Bir ara yine detoks yapmak istiyorum ama daha lezzetli bir şeyler bulursam...
İşte o dönemlerde burdaki lahana diyeti yapanları takip ettim.Karatay mı, dukan mı diye araştırırkende kendimi Karataycıların arasında buldum. Kesinlikle Türk insanlarına en uygun diyet.( Bu arada Dukan testinide yapmaktan geri kalmadım. İdeal kilom 58.2 çıktı . Doğru aslında. 54 kiloda yüzüm çok çöktü.Tombiş yüzüm daha hoştu. Ama şu anda fiziğim çok güzel oldu. Belki ilerleyen zamanlarda uygun bir yer bulabilirsem profesyonel destekle spor yapıp yine 38 bedende kalıp, 4- 5 kilo alıp yüzümü dolgunlaştırabilirim. Bakalım zaman ne gösterecek.)
bundan sonraki amacım bu kilomu korumak.32 yaş, ve 2 çocuktan sonra istediğim kilonunda altındayım.Çok mutluyum.
kilo koruma planımda şöyle (yaklaşık 2 aydır uyguluyorum. Hiç kilo almadım.)
Karatayın ana kurallarına uymak. En temeli öğünler arasında 5 saat bırakmak ve öğünler arasında asla hiç birşey atıştırmamak. Beni bu ara öğünler, tatlı ve masum sandığım meyveler şişirmişte haberim yokmuş.
Kendime yemek saatleri belirledim.ve toplam 1 saatle sınırlandırdım.Yani her öğünüm 1 saat sürüyor. bu 1 saat içinde sofrada adam gibi karnımı doyuruyorum; böylece aralarda açlık hissetmiyorum.Canımın çektiği yasaklı şeylerden azar azar yiyorum.Karataydan çokda uzaklaşmamaya çalışıyorum.Genelde 3öğün, bazende 2 öğün yiyorum.
şu anda eksikliğini hissettiğim tek şey spor yapmamak. Sıcakta 2 çocukla hiç bir yere çıkamıyorum.En zevkli aktivite yürüyüş bence.Evdede 30 günlük jıılıan programına başlicam ama üşeniyorum.Bayramda memlekete gideceğim. Dönüşte işe başlayınca her şey düzene girecek. uygun bir yer bulabilirsem salona yazılacağım.
bu kış akşamları diziler başladığında yere uzanıp ısınma gevşemede dahil bildiğim pilates hareketleri, mekik, kız şınavı,şugıt vb. 1buçuk saat yaptım.Hemen hemen her gece yapıyordum.Belim ve boynumu zorlamadan dinlene dinlene rahat rahat yaptım ve çok faydasını gördüm.havalar ısınıp günler uzamaya başlayınca çocuklar sokağa çıkmak istedi.bende başlarında durmak için çıktım.Eve dönüncede yemek, bulaşık mutfak temizliği darken saat geç oldu, spora zamanım ve enerjim kalmadı( hepsi bahane aslında ) Akşam sporunu bir şekilde bıraktım işte. Bir ara parktaki spor aletlerine dadanmıştım.Yalnızsam en az yarım saat, çocuklar yanımdaysa 1, 1 buçuk saat kalıyordum. yürüme mesafeside gidiş dönüş toplam 20 dakika. havalar ısınınca parka güneşten duramaz olduk. Maalesef hiç ağaç yok. olanlar çok küçük gölgesi kendine bile yetmiyor. Ben akşam yemeğinden sonra gitmeyi çok istiyorum ama eşim uzak diye karanlıkta göndermiyor, kendiside yorgunum diye gelmiyor.Böylece park sporu maceramda bitmiş oluyor. Ama çok büyük eksikliğini duyuyorum .fiziksel aktivitem arada çocuklarla markete gitmek ve her hafta pazara gitmek.hepsi bu.
Tatil dönüşü eve eliptik bisiklet almayı düşünüyorum. Kışın hiç dışarı çıkılmıyor çünkü. İşimde çok hareketli değil.
HAREKET ŞART...
Hem eşimide zorla bisiklete alıştırmayı düşünüyorum.Son yıllarda çok hareketsiz kaldı.
Yaşasın ! Artık benimde bir topiğim oldu. Bundan sonra ara sıra gelip önemli gelişmeleri kaydedeceğim. Kendimi sürekli kontrol altında tutacağım. 1 kilo bile alsam iyice biriktirmeden bir an once vermeye çalışacağım.
inşallah bu son diyet maceram olur.Artık çocuk değilim.yetişkin bir insanım.Kendimi beslenme konusunda çok bilinçli hissediyorum.Karatay ve kadınlar kulubünün bundaki rolü çok büyük tabiki.
Yaşasın KK ve KK.
