KIRMADAN "YETMEZ Mİ ARTIK?" DEMEK

Merhaba KK
Konum cok basit ve net bir konu ama "isim anketi" konusuna bile 3 paragraf yazan biri olarak kisa kesemeyecegim...
Çok onemli ya da cay cekirdek ile okunacak KK konularindan degil , harcayacak bos vakti olmayanlari uyarayim onceden^^

Oncelikle birkaç küçük bir bilgi vereyim; Dunyanin en harika babalarindan birine sahibim. Küçukken kişin zaature oldum kar oynayamadim diye kaç kat kar tasiyip balkona kardan adam yapmisti. Annem ne zaman bağırıp kalbimi kirsa mutlaka babam odama gelir, guldurene kadar da gitmezdi.
"Ben ailem icin calisiyorum. Sizin tek goreviniz okumak. Yarin bir gün kimseye muhtac olmayin ayaklariniz ustunde durun" cümlesini bir milyon kez soylemistir belki de. Ergenken bizi gezmeye cikartip "bir insanla ne yasarsan yasa, eger emin degilsen - nikah masasinda bile olsan - icinden bir ses hayir diyorsa birak gitsin" ogutlerinde falan bulunurdu:) turkiye standartlarinda böyle bir baba tahayyül edin
Herneyse kendim hakkinda da birkac bilgi verecegim.
kendimi bildim bileli hep tutumlu bir cocuk oldum. Okuldan aidat parasi isterlerdi "ne sacma. Artik yasak ki" der ailemden istemezdim :) sonra öğretmen annemi arardi, annem "beni rezil ettin" der öderdi
"sunu isterim bunu isterim" cocuklarindan olmadim hic.
Tam tersiydi hatta. Misal ailem pahalli dersaneye yazdirmak isterdi ben tanidik ogretmeni olan anlasmali ve yarisindan da ucuz dersaneye gitmek icin diretirdim,unide annem pahalli bir ev icin israr etmisti, ben annemle kavga etme pahasina onu tutmayip yarisindan da ucuza daha guzelini bulup tutmustum:) Butcemi yapip Kredimle evden payıma dusen kirayi-faturalari oderdim. Kucuk bir bursum vardi,onunla gecinirdim, Palyaçoluk yapar o parayla şehir şehir gezer tozardim. Ailemden cok zorda kalmadikca gercekten para istememeye ozen gosterdim. Ne zaman "kizim paran var mi?" Deseler "tabii ki tabii ki var" dedim :) ellerine geçtikce harclik gönderdiler.

sonra mezun oldum bir ise girdim,kendi aldigimi kendim harcadım. Eve birkac alisveris disinda birsey almadim.
Zaten hep para verdikleri cocuk ise girince ailenin bir beklentisi de olmuyor
Bir sene calistiktan sonra işten canım sıkıldı (haftasonu bayram tatili vs olmayan cok yorucu bir isti) part time sistemine gectim. Haftanin yarisinda gidiyordum -kendimi gecindirecek kadar para kazaniyordum. Arada kendi paramla kalan vaktimde tatillere falan çıkıyordum. Aldigim zaten bana anca yettiği icin o donem de eve bir yardimda bulunmadim (buradan bakınca sorumsuzluk gibi gorunebilir ama iyi ki de yapmışım. Herkese de tavsiye ederim. Hayatımın en guzel zamanlariydi. Sirtimda cadir,cebimde kendi param,koy koy ülkemin güzelliklerini kesfettigim bir zaman dilimiydi).
Sonra ondan da istifa edip yaklasik bir aylik bir yurtdisina tatile ciktim bir turla . Ne tur icin, ne oradaki harcamalarım icin de ailemden bir kurus istemedim (toplu para lazim olur diye kredi cektim hatta). Döndüm, uzun bir sure issiz kalip bana yetecek kadar para kazandiran parttime islerde calistim ,bir sekilde-kimseden kurus istemeden yuvarladim kendimi .Hatta o arada masraflarimi karsilayan bir kurulustan davet alip yurtdisina bile ciktim yine kendi paramla:)
Yani kisa kesmem gerekirse evde kendi halimde, eve bir kurus katkisi olmayan ama bir zarari da olmayan,öyle yasadigim bir 5 senem oldu...
ve bir sene once nihayet bir is buldum ve karar aldim,artik eve de katkida bulunayim diye.
Yeni bir bilgi gireyim,bu seferki vallahi kisa :) ,
Benim ailemde birikim aliskanligi sifirdir. Varsa harcarlar, yoksa gelince harcamak uzere beklerler. Birseyin ucuzunu aramak- tutumlu olmak falan asla sahip olduklari bir aliskanlik degildir (anneme 'anne gram altin 5 lira düştü bak' demistim alsin diye, 'ben sana 5 lira vereyim sus lutfen' demisti) Gunde her biri birer paket de sigara icer ustelik.
Ben de düşündüm ki; eve verdiğim para kuş olup ucar gider. En iyisi her ay bin liralik işlemesiz ince bir bilezik alayim anneme (bilezik elbet zarar ama ceyrek alsam ilk dugunde ona buna takarlar. Kesinlikle tutumlu insan degiller. En azindan bunu ben kizarim diye saklarlar diye düşündüm) annem bilezik takacak insan degildir bu arada. Alyans bile takmaz. Iste kendimce dedim ki her ay bin liralik bilezik alsam hem beni zorlamaz ,hem eve yaptigim gozle gorulur bir katki olur (cunku eve verdigim para buhar olur ucar. Buhar dedim de annem ütüyü bile buharli - kazanli ucu bilmemneli en pahalli ütüden alir. Eline 5 lira ver 5 lirayla gun geçirir, 5 bin ver tamamini o gün harcar. Boyle bir insan),hem de en azindan bir birikimleri olur. Yarin bir gün hastalik olur-acil durum olur kenarda bozduracaklari birsey olur. En iyi ihtimalle de yarin bir gun ben evlenecegim zaman masraflarini oradan karsilarlar diye dusundum.

Nihayet konuya giriyorum, okudugunuz icin tesekkurler. Vallahi dunya kadar da kirpmis halim bu
Neyse, Ise basladigim ay onca issizlik zamanindan kalma kredi karti borcumu vs vs kapattim,eve hediye vs aldim.
Ikinci ay anneme bilezik aldim.
Ucuncu aya girerken babam telefonla benden maasimin yarisina tekabul eden bir rakam istedi. Alacaklarini alamiyor bazen ,calistirdigi da isciler var. Tabii ki verdim zorda kalmasin diye. Alacağı geldiginde odeyecek gibiydi isterken ama odemedi.
Dorduncu ay maas doneminde yine calan bir telefon,bu sefer maasimin 3te birini istedi,yine boyle bir durum oldu diye.
besinci ay daha dusuk bir rakam istedi,
Yedinci ay sonra maasimin yarisindan da fazlasi...
Böyle böyle is yerinde bir yilim doldu ve 3 bucuk tam maaşim kadar bir parayi havaya saçmış oldum.
Tabii ki ona boyle odemeler yapinca anneme altin da alamadim. Tamamen uçtu gitti yani o para.
Benim verdigim para onun bize verdiği emeklerden elbet cok degil ama nereye kadar havaya ucacak ki paralarim?
Bir de ben kendime de birikim yapiyorum. Her ay maasimi alir almaz birkac gram altin -doviz aliyorum mutlaka,kumbarama atiyorum. Sacma sapan Alisverisler yapmıyorum,birsey almadan once on kere düşünüp indirim kovaliyorum,hatta bazen ikinci el tercih ediyorum... gecen aylarda ogle yemeklerine yaptigim harcamayi hesapladim ve ogle yemegi almayi biraktim mesela. Ya evden getiriyorum ya da o günü corba ile gecistiriyorum. Yani ben böyle sinekten yağ cikarip üçün beşin hesabini yaparken, sık kullanilanlarimda "gram altin bugun kac para" sayfasi acikken birden telefon calip pat diye bir asgari ucret parasi verince mesela tasarruftan da soğuyorum.
Birikim yapmayı seviyorum çünkü;
1)yarin bir gün yeniden issiz kalirsam uzun sure beni kimseye muhtac etmeyecek bir guvencem olsun istiyorum
2)hem annem hem babam yuzyillardir sigara kullaniyor. Saglikli yasamiyorlar, kapsamli saglik sigortalari yok... yarin bir gün eve bir hastalık gelirse şaşkin şaşkin para bulmaya calismak,kredi icin bankaya kosmak istemiyorum. Birikim beni guvende hissettiriyor.
3)gezmeyi görmeyi cok seviyorum. Siradan bir beyaz yakalinin antalyada 7 gunde harcadigi para ile ben ucak biletleri dahil 3 ulkede tatil yapiyorum. Parami sevmedigim insanlarla sirf laf olsun diye kafelerde san sebastiyan yiyerek harcanacagina yedim sayip dolar aliyorum. Tatilde harcarim diye kumbarama atiyorum.
4)yakin gelecekte gerceklestirmek istedigim bir hayalim var, bir gun başarır da boyle bir yola cikarsam zorda darda kaldigimda guvenecegim bir param olsun istiyorum.
5)ogrenciyken çektiğim KYK kredi borcum var. Yapilandirma geldigi gibi odemek, kurtulmak istiyorum (babama verdigim paralari kredime verseydim hic yoktan anaparam bitmisti)
6) kendi evime cikmak istiyorum :) hatta ilk firsatta yapmak istiyorum.
7) şimdi degil tabii ama yasim cok ilerlemeden kucuk de olsa bir yatırım yapmak istiyorum...
Ama bunlari yapabilmek icin bu ani gelen telefon ve bir anda giden yuklu miktar para olayina bir son vermem lazim
Aslinda konu acmadan once kendimce cozumler urettim. Mesela gecen ay paramı ceker cekmez birazini ayirip kalanin tamamini doviz ve altin yaptim -yok diyebilmek icin.
Gecen ay yine bir anda maasimin yarısına gelen bir rakam istediginde "o kadar nakitim yok ama altin euro var kumbaramda. Biriktirmek icin cevirmistim. Lazimsa kumbarayi kirariz" falan dedim ve kendimi coooooooook kötü hissettim. Normalde 'tabii ki' der aradigi aksam hemen parayi ceker, evde caktirmadan kitapliga koyar öyle bir olay hic yasanmamis gibi davranirdim.
Ben oyle deyince "neyse,dur o zaman halletmeye calisayim" dedi ama sonra tüm dovizlerimi aldi nasil da deger kazanmislardi, cok uzuldum gercekten.
Ve bugün... bugün direkt altin istedi benden! Ben de "hic altin bozdurulur mu? Birikim o bozdurulmaz ki. Ne kadar lazim?nakit vereyim" dedim

Bir de mahcup hissedip istiyor, alacağını alamadigi icin vs diye. Eminim is icin kullandığına. Ve o asla aileden biri para isteyince "ne kadar?" Diye bile sormadi bunca sene. Birsey isteyene daha lafini bitirmeden "karttan alirsin" derdi hep.
O yüzden bende ona herhangi bir olumsuz sey söylemek- onu mahcup etmek istemiyorum. Tam tersi beni biraz biraksa ben onlar icin duzenli bilezik birikimi yapmak istiyorum.

Ayrica öte yandan da az para degil yani istedigi. Ama az , ama cok her ay bir sekilde veriyorum. Ve zamansiz, boyle birden telefonla istiyor. Her telefon calisinda bir stres oluyorum.
Ne kadar isteyeceği de belli degil. Oysa ben parami yonetmeyi seviyorum. Hatta unideyken cocuklara para yonetimiyle ilgili gonullu ders bile vermis birisiyim :) maasi alinca kendimce bir plan olusturuyorum: "4te biri kumbaraya- 4te 1i kart borcu (tiyatro-kiyafet-hediye-yemek icmek vs herseyim karttan harcanıyor ). Seklinde. Kalan 4te ikisi icin bir plan yapamiyorum çünkü gidici oldugunu biliyorum :)
Babami hiiic rencide etmeden bu para olayini nasil kesebilirim?
Ilk basladigim yol cok guzeldi. Ona duzensiz para vermeye baslamasaydim simdi evde onlara ait, yillar icinde degeri artacak 12 tane bilezik olacakti...
Yine bu sekle dönmek istiyorum. Sizce ne yapmam lazim? Çünkü birsey yapmaya baslamazsam bir senedir devam ettigi gibi ilerleyen senelerde de devam edecek.
Okuduğunuz icin tesekkur ederim
Akilli mantikli yorumlari bekliyorum:)

kisa kesmek istiyordum ama şunu da yazmak istiyorum. Belki okuyanlar vardir...
1984 kitabi kötü bir distopyada geciyor. Insanlar baski icinde-mutsuz falan. Ve onlari tamamen kendi istedigi gibi yoneten bir otorite var.
"Cesur yeni dunya" kitabi da yine kötü bir distopyada geciyor. Yine orada da onlari tamamen kendi istedigi gibi yoneten bir otorite var. Ama insanlar huzur icinde yasadigini-cok mutlu oldugunu vs zannediyor. Hukumet propagandasi olarak "cok mutluyuz-hersey harika" fikri lanse ediliyor her yerde.
Bakinca ikisinde de otorite kendi istedigi gibi-halkin dusuncesini onemsemeden yonetiyor. Ama düşününce Cesur Yeni Dunya kitabindaki distopya daha kötü. Çünkü digerinde insanlar baskiyi hissediyorlar-mutsuzlar ve elbet bir gun birinin isyan edip- devri degistirmesi cok mumkun. Ama Cesur Yeni Dunya'da bu imkansiz cunku insanlar herseyin harika oldugunu zannediyor.
Herseyin harika oldugunu zanneden insan duzene isyan etmez cunku bunun icin bir sebebi yoktur...

Iste bazen kendimi bu kitaptaki gibi hissediyorum. Yani ustumde emegi olan birisi tutup benden maasimin yarisini istese asla vermem. Ya da bir veririm,iki veririm, ucuncude isyan ederim.
Ama arada sevgi bagi olan biri benden bu sekilde omur boyu para alabilir,ya da her anlamda beni sömürebilir...

Bu sekilde dusunmeyi ve hissetmeyi de sevmiyorum. Ama malesef bazen boyle dusunuyorum...

Hassas bir konu. Bir yanda hiçbir şeyini esirgememiş, sizi hiç zora sokmamış bir baba var. Bir yanda da artık sizin bir hayatınız, kendinize göre hesabınız kitabınız var. İnsan ne babasını üzmek, reddetmek ister, ne kendini zora sokmak. İkileminizi anlıyorum.

Babanız bundan sonra istediğinde birikiminizi zaten vermiş olduğunuzu, maaşınızla da ödemeleriniz olduğunu ancak X tl bir para verebileceğinizi söyleseniz olmaz mı? Önceden o rakamın hesabını yapar, babanıza verecekmiş gibi ayırırsınız. Böylece hem yine babanızı tamamen reddetmemiş olur, hem kendi dengenizi şaşmazsınız. Mesela bilezik parasını babanıza veriyormuş gibi düşünürsünüz.

Bir de tabii babanız gerçekten çok zor durumda kalacak mı siz istediği miktarın tamamını karşılayamazsanız, o var.

Sen hem eglenceli hem akilli bir kizsin, genclik zamanima denk geleydin arkadas olmak isterdim.
Ben olsam ne yapardim kyk ya da herhangi bir borcumun faizlenerek arttigindan ve derhal bir odeme plani olusturdugum icin maasimin ancak 4te 1i kadar her ay ayirabilecegimden ama fazlasina gucumun yetmeyeceginden bahseder ve boylece verilecek miktarin en azindan sabit kalmasini saglayip kafami rahat ettirir ve beklentiyi kisitlardim.
Öptüm

Bence benden başka kimse tamamını okumaz bu saatte
Ben de tutumlu, indirim kovalayan biriyim. Seni çok iyi anlıyorum. Ben olsam alıp karşıma aynen böyle anlatırdım. Birikim yapmak istediğimi söylerdim. Başka türlü çözüm değil kaçmak olur ki o daha kırıcı olur emin ol.

kendi babam olsa 1-2 seferden sonra başımdan savardım ancak szin durumunuzda, bilemedim. siz işe girene kadar ne yapıyordu ki siz para kazanmaya başlar başlamaz maaşınıza ihtiyaç duymaya başladı?

bence de bir dahaki seferde konuşmayı ve paranızı farklı şekillerde değerlendirmeyi düşündüğünüzü söyleyin. bir hedefiniz varsa belki onu belirtin, ancak o birikimi yaptıktan sonra kendisine de maddi destekte bulunabileceğinizi söyleyin.

Yengec burcu tutumlu derlerdi de inanmazdım. Ben aslan burcuyum sana benden yorum cikmaz cunku biriktirmeyi sevmem:)

Cok tatlısın ve hepsini okudum. Baban senj bu kadar rahatsiz ettiğinin farkinda degil bence. Onu al ve yemege cik. Durumunu ve planlarini anlat. Aldığım maaşın bir geleceği var ve sana ancak su kadar yardımda bulunabilirim dersin. Bu miktarı düşünerek belirle ve asla degistirme.

yenGEnC .!.:

kisa kesmek istiyordum ama şunu da yazmak istiyorum. Belki okuyanlar vardir...
1984 kitabi kötü bir distopyada geciyor. Insanlar baski icinde-mutsuz falan. Ve onlari tamamen kendi istedigi gibi yoneten bir otorite var.
"Cesur yeni dunya" kitabi da yine kötü bir distopyada geciyor. Yine orada da onlari tamamen kendi istedigi gibi yoneten bir otorite var. Ama insanlar huzur icinde yasadigini-cok mutlu oldugunu vs zannediyor. Hukumet propagandasi olarak "cok mutluyuz-hersey harika" fikri lanse ediliyor her yerde.
Bakinca ikisinde de otorite kendi istedigi gibi-halkin dusuncesini onemsemeden yonetiyor. Ama düşününce Cesur Yeni Dunya kitabindaki distopya daha kötü. Çünkü digerinde insanlar baskiyi hissediyorlar-mutsuzlar ve elbet bir gun birinin isyan edip- devri degistirmesi cok mumkun. Ama Cesur Yeni Dunya'da bu imkansiz cunku insanlar herseyin harika oldugunu zannediyor.
Herseyin harika oldugunu zanneden insan duzene isyan etmez cunku bunun icin bir sebebi yoktur...

Iste bazen kendimi bu kitaptaki gibi hissediyorum. Yani ustumde emegi olan birisi tutup benden maasimin yarisini istese asla vermem. Ya da bir veririm,iki veririm, ucuncude isyan ederim.
Ama arada sevgi bagi olan biri benden bu sekilde omur boyu para alabilir,ya da her anlamda beni sömürebilir...

Bu sekilde dusunmeyi ve hissetmeyi de sevmiyorum. Ama malesef bazen boyle dusunuyorum...

Genişletmek için tıkla...

Ev alın, araba alın. (Kısa kesmek böyle olur)
Edit: tamamını okudum.

Bizim ailemizde paranin lafi olmaz. 3 isteyene varsa 3 verilir yoksa ne varsa o verilir. O yuzden aile arasinda para muhabbeti yapmak bana yanlis geliyor.

Babanız bu güne kadar sizden bir kuruş almamış insan iyi hoş alsın da bu durum haddinden fazla geldi bana bu güne kadar işi için para geliyordu da 1 yıldır mi kesildi? Yani hiç mi alamıyor para da sizden istiyor? Bence bir borca girin (ya da kredi borcum var diyip gecistirin) derim ben en azından bu şekilde dur diyebilirsiniz

Belli bir yerden sonra okuyamadım.
Ailene para vermek istiyorsan nereye harcayacaklarına karışmamalısın. Sen birikim insanı olabilirsin ama onlar öyle değil. Herkesin hayatı aynı zevklerle dönmüyor. Yok ben paramın kendi istediğim şekilde harcanması, birikmesini istiyorum diyorsan da "kusura bakmayın birikim yapıyorum" diyeceksin.

Borca girin. Kredi ödüyorum diye vermeyin. Onlar kendi parasını idare etmeyi öğrenmeli

Ben çalıştıkça yarısını eve veriyorum,ailem dardayken rahat edemem.
Arkadaşım kardeşiyle yıllardır evinin geçimini sağlıyor,o vermese batarlar çünkü.
O yüzden geri çevirme.
Ama belli bir miktar belirle her ay ve o kadarını ver.

Konunuzu keyifle okudum..karşımda çok akıllı ve kimseye muhtaç olmayan bıcır bıcır bir kız var.yalniz anne babanız bukadar savurganken siz tutumlu olmayı kimden öğrendiniz bunu gerçekten çok merak ettim?? Çünkü insan yaşadığı duzendeki tarza alisir,acaba hala babanne,teyze ne bileyim genetik bir cekimmi olduki bu kadar tutumlusunuz.konunuz konusunda yardımcı olamayacagim sanki.ben olsam babamı kiramaz verirdim.nezamana kadar isteyecekki birgün durulur heralde:) bide siz zaten araba falan alirsiniz borca girersiniz yada evlenirsiniz anlarki ayrı bir düzeni var daha da istemez.yada borcunuz var istemez.sabrı tavsiye ediyorum.

Çok tatlı yazmışsın ben de yaşım daha genç olsa kafadengim der kanka yapardım seni.
Baban da annen de güzel insanlar bunda bi sorun yok zaten sen de haklarını teslim ediyorsun. Yalnız herşeyin de farkında bir kızsın tutumlu olmadıklarını birikim yapamadıklarını biliyorsun. Bak bazı insanların kişilik özelliği oluyor bu değiştiremiyorlar. Bir yerden akan bi gelir olunca onu da harcıyorlar. Onları oldukları gibi kabul et ve önlemini al. Sen ne versen uçacak. Bilezikleri de alsan onlar da uçar. Sen onlara rağmen onlar için bir birikim yapacaksın. Sen işine girene kadar nasıl idare edebildiyse yine öyle idare edebilir baban. Senin maaşından ümdini kesmesi hesaba katmaması lazım. Gizlice biriktir sağlık gibi bir durum sözkonusu olmadıkça biriktiriyorum vs deme artık. Kumbaraya da atma. Gizli bir hesap aç orada altın döviz vs bi şekilde biriktir ve unut. Ailene de çok borç yaptığını babana verirken kredi kartından yemek vs yediğini kyk borcunu ödemeye başladığını sadece kendine kadar kaldığını vs vs sızlanarak anlat. Yapacak birşey yok. Zemini hazırla bunu uygula bir senen uçmuş gerisi de uçar gider. Ben de bu sebeplerden biriktiremedim pişmanım. Ablama verdim sakla diye harcamıştı. Öyle döviz var altın var da deme. Bir söz var gittiğin yolu paranı kimseye söyleme diye. Ben geç öğrendim. Sana kolay gelsin.

Ben sizi anladım. Galiba ben biraz vicdan azabıyla da olsa evde önümüzdeki ay öğrenim kredimin geri ödemesi başlıyor çok da içeriye girdim bu ara nasıl ödeyeceğim diye dertli dertli konuşurdum. Sanırım bu durumda babanız sizden para istemez. Ama babanızın maddi anlamda bi sıkıntısı var mı onu da çaktırmadan bi kontrol edin derim. Çok da normal değil böyle tatlı bir adamın bi anda sizden yatırımlık dövize kadar para alması.

Bir de yetişkin bir kadın olarak eve hiç katkıda bulunmamanızı da çok doğru bulmuyorum. O evde yaşıyorsunuz elektrik su kira yemek. Bunlara destek olmalıydınız, olmalısınız. Bilezik yerine de hayat sigortası yaptırırdım ben. Eli açıksalar bilezik de bozdurulur çünkü.

Allahim tum ulkenin hatta tum dunyanin bu kız gibi oldugunu gorebilsem keske olmeden , amin

Bayiliyorum sana demeye geldim , verecek aklim yok cok yorgunum belki yarin kafam calisirsa yorum yaparim ama nolur benim kizim da senin gibi olsun , tekrardan amin der yatarım

Çok ilginç bir konu.kafamda üç beş ihtimal var ama bilemedim.

Kazancını eve vermek istiyorsun, altın bilezik vs. Sonra birden elinde avucunda bir sey bırakmamaya and içmiş bir baba figürü ... Acaba senin bu davranışın evdeki dengeyi mi bozdu.babanin otoritesini sarsmış olabilir misin.ya da baban öyle hissetmiş , sana bilinçli ya da bilinçsiz mesaj veriyor olabilir mi? Anneye alıyorsun bilezik, bana sanki babanın alanına girmişsiniz gibi geldi. Hatta ben babanın paraya ihtiyacı olmadığını düşünüyorum. Yine de tabii siz daha iyi bilirsiniz.

İkinci olasilik - babayla olan anilardan yola cikarak söylüyorum cok zayif bir ihtimal - babanın sizi maddi açıdan kullanmaya başladığı, boyleyse şayet bence bunu engellemelisin. Yani aklıma kumar bağımlılığı falan geldi ne yalan söyleyeyim.

Üçüncü olasılık işleri gerçekten çok kotu gidiyor , burda ben de yardım ederdim.ama konuya bakınca bu da zayıf ihtimal. Annenin sen sus ben sana beş lira vereyim demesi :) anneyle babanın ortak kararıyla size ders veriyor olmaları da bir ihtimal.

Gerçekten çok tuhaf bir konu:)

Gülüm ben de hep birikim yapmak istiyorum bende de hep uçup gidiyor yani çok şükür yapıyorum bir şeyler ama istediğim gibi değil .

Ama sen, kendini borçlandırabilirsin , tamamen atıyorum şu anda misal bir araba al, onun borcunu öde . Borç bitince bir ev gibi birşey için bir ön ödeme olmuş olur .
Gözüne batacak değil de , babana da daha ufak miktarlarda yardımcı olursun gerektiğinde .
Ayrıca annene bilezik yapma olayını filan boşver bence , allah korusun bahsettiğin hastalık mastalık olayı olursa, sen kendi birikiminden verirsin tabi bu süreçte bir şeyler biriktirebilirsen .
Ailen için yapacağın en güzel şeylerden biri bence özel sağlık sigortası gibi şeyler.
Kendin için de bireysel emeklilikte düşünebilirsin