iyiakşamlar.sizlerle paylaşmak istiyorum derdimi ne yaptıysam olmadı bu derdim yüzünden psikoloğa bile gittim olmadı.sizden bir fikir bekliyorum.
28 yaşındayım boşandım ve bir çocuğum var.çalışıyorum güzel bir mesleğim var eğitim sektöründeyim .geçen sene biriyle tanıştım.oda 26 yaşında lise terk şoför ve birazda aymaz biri.alkol sigara içer(esrar vb.maddelerde kullanmışlığı vardır)
onu çok sevdim hala seviyorum nesini sevdin beğendin derseniz ne zengin ne yakışıklı ne kültürlü başıboş öyle bir adamın teki iç güzelliğimi var oda pek yok bende bilmiyorum bukadar neden sevdiğimi.onu bu zamana kadar çok şımarttım sanki bu ilişkidr o bayan ben ise erkektik.hediyeler şiirler yazdığım günlüğü bile ayrılırken ona verdim.para verdim.hatta buluştuğumuz çoğu zman yemek parasını ben öderdim.
ben evlenip boşandığımı ona hemen söyledim ne o benden vazgeçti ne ben ondan ama ailesi istemezmiş beni.uymazmışız onun için problem yokmuş ama ailesine karşı gelemezmiş.şimdi düşünüyorum maddi manevi her anlamda beni sadece kullanmıış.bunu biliyorum bildiğim halde yine ondan vazgeçemiyorum.hep karşıma çıkıyor bugün yine gördüm baktı bana ben ona bktım eve geldim mesaj attım ona cevap bile vermedi :-( maddi olrak para bile verdim onda kaldı birazı ama istemiyorum.hep beni sevsin istiyorum ama o benden soğumuş artık.söz veriyorum aramıcam diyorum yine arıyorum.
bikaç defa ayrıldık tam ondan soğudum vazgeçtim o beni aradı tekrar devam etti herşey şimdi ise hiç aramıyor.bu sefer ben hep onu arıyorum.aramak istemiyorum artık seni sevmiyor diyorum kendime ama kalbime söz geçmiyor yine arıyorm.ve ben artık onu aramak sormak mesaj attmak istemiyorum bunu nasıl başarabilirim.olgun olmam gerekirken küçük bir çocuk gibi davranıyorum.bana da bir fikir verin neolur çıkmazdayım onu aramamam gerekiyor nasıl kendime hakim olabilirim.