Hepsini tek tek okudum sert konusanlarda haklılar diyorum ya ben kendime en ağrını zaten söylüyorum. Gitmek istediğim zaman gitmedim diye.. 2. Çocuğu gittiğimde öğrendim ve gelmek zorunda kaldım. Bunların hiçbiri elbette bahane değil. Ve benim boşanma fikrimin altındada herzaman eskisi gibi olabileceği düşünceside yatıyor tabiki. Evet çalışacağım bunu kendiside biliyor sözde destekliyor. Seneye kızım 3 yaşına girecek ve onu kreşe verip işe başlıcam. Oğlum zaten anaokuluna gidiyor. Eve kapandım dediysem arkadaş çevrem yok anlamında dedim. Yoksa sürekli oğlumun okulundayım etkinliklerdeyiz onda sıkıntı yok ama elbette benim çalışma ortamımdan sonra herşey farklılaşacak eskisi gibi ithamlar başlar büyük ihtimalle. Zaten ona güvenmiyorum. Aklımdaki boşanma senaryosu kızım tuvalet alışkanlığını güvenli bir ortamda benim tarafımdan kazansın. Bu hayatını etkikeyen bir dönemmiş okuduklarım doğrultusunda öyle bir fikre sahip oldum. Sonra eski işim zaten kız kardeşimin iş yeri senelerdir çağrılıyorum ve yerim hazır çok şükür. Oraya başlayıp kızımı kreşe verip annemlere yerleşmek. Evet eşime güvenmiyorum, evet ailemiz şuan sakin huzurlu ama çocuklarım birbirine aşık anne baba görmüyor. Genelde ayrı yatıyorum bu aramızda soruna gidecek gibi olduğunda ben eskileri açar oluyorum kendisi konuşmuyor uzaklaşıyor. Hiçbir şekilde eskiye girmeme kendimi dökmeme fırsat ve müsaade etmiyor oğlumu alıp yatırmaya gidiyor. Genelde bu şekilde kapanmış oluyor ve evet ben ondan hala korktuğum için derin tartışmaya girmeye çekiniyorum. Hatta eğerki alkol alıp eve gelmiş ise erkenden çocuklarla yatıyorum. Bu hayat böyle gitmez ama kadınlıktan önce anneyim ben. Çocuklarımın geleceğini o adamın merhameti ve nafakasına bırakmadan plan yapmalıyım . Arada gidip geliyorum ve burada söylenenler evet boşanmalıyım dedirtti banada. Hı bunu bende iyi biliyorum ama insan cidden yüzsüz bir mahluk. Hala oturup acaba iyi olurnuyuda düşündüğüm oluyor. Ve evet ben eskisi gibi aktif bir yaşama ve doğal olarak arkadaş edinmeye başladığımda olayların rengi kesinlikle farklılaşacak.. Bu haberlerde duyduğum şeylerdende korkuyorum. Ciddi anlamda gideceğim zaman yaşanılacaklarda korkutuyor beni.. Hasta bir babam var kalbi kaldırmaz diye çok çaresiz kaldım. Babam ondan çok daha kıymetli.. Ben destek almaya karar verdim önce zihnimdeki savaşları susturup önüme bakmayı öğrenmem lazım. Hepinizin düşünceleri için teşekkür ederim