annem ve ablamdan kimseden fayda yok diye laf işitiyorum. 5 yaşında sorunlu bir yiğenim var, anne babası ayrı, yiğenim aşırı küfrediyor ve yerinde durmuyor, bağırarak konuşuyor, annesine vuruyor vs. vs. yiğenime annem babam ve ablam bakıyor. babasına da haftada 2 gün gidiyor.
ben 8 aylık evliyim, aynı zamanda okuyorum, ev işleri vs. evde hiç yapmadığımdan dolayı zorlanıyorum. kendi halimde olmayı, sessizliği seviyorum. bir de kronik baş ağrısı var. arkadaşım vs. hiç yok. belki normal değil ama bu durumdan rahatsız değilim, seviyorum yani. ama kendi kendime de dertlerim çok, dersleri çok kafaya takıyorum, işe girmediğim için kafaya takıyorum. eşimle bazen sorunlar oluyor. neden söyledim beni dertsiz sanıyorlar, çok mutlu, rahat bir hayatım var olarak görüyorlar. bende kendi çapımda mutsuz oluyorum, depresif oluyorum.
neyse konum şu ki evlerimiz birbirine yakın. bazen yiğenim durmadığında aldığım zamanlarda oldu. ama bu 3-4 haftadır almadım. baya zaman geçti ve ailem benim almamı da istiyor bazen. onlarda haklıdır diye düşünüyorum. bugün ablam ve yiğenim geldiler dedim ki evlendim, kaçtım hala kurtulamadım diye. ablam da babamı aradı ve gittiler. ablam her gün arıyor dert anlatıyor bir saat. bazen açmıyorum gerçekten bunalıyorum. açmasam bile ısrarcı kaç kere arar. 3 gün açmasam yine arar. ablama karşı ısınamıyorum, eski yaşananlar da var bu yüzden tavırlarım böyle
o ise çok unutkan umursamaz biri ama ben umursuyorum benim ablamla aram hiç iyi olmadı.
annemle babama üzülüyorum, bugün babamı arayınca geldi. babamı da bitkin halde görünce gittikten sonra çok ağladım. kendimi de suçladım ama bende buyum diyorum yapamıyorum içimden gelmiyor. bu arada yiğenimle de evlenmeden önce ilgilenirdim o yüzden bana düşkün. beni istiyor, bana daha saygılı bile olsa bir laf söylediğimde bana da saldırgan tavırla evde koltukların üstüne çıkıp yastıkları atabiliyor. bağırıyor. pedagog ile de daha yeni görüşecekler ama davranış bozukluğu çok var nasıl olacak bilmiyorum.
