nazlım28 seni o kadar çok iyi anlıyorum ki tahmin bile edemezsin kader arkadaşım
neden böyle oluyor oda sonuçta bi canlı bi bireydi bayramın 3.günü bebeğimin ölümünün 3.ayı doluyor 4,5 aylık bebeğimi toprağa verdim kendi ellerimle 2 gün insanlar yanımdaydı sonra herkes gitti ablam tatile eltilerim tatile k.valide tatile,eşim işe bile gitmedi 1 hafta yalnız bırakmamak için sonra oda gitti mecburen ve ben tek kocaman buz gibi evde anılarımla kaldım kafamı duvardan duvara vurmak istedim bi başımı okşayan aradım eşimden başkası olmadı annem ilgilendi ama oda çalışan biri babam böbrek hastası onlara pek kırgınlığım olmadı ama eşimin annesi bi bakması lazımdı ne halde diye..kendi çabalarımla iyi kötü 3 ayı atlattım Allahım sabır ver demekten başka dilimden başka bi söz çıkmadı ve ben herkese kırıldım davetlerine gitmek istemedim ama eşimin hatrı ve Allah rızası için gittim,herkes keyfinde tıkırında herşeyleri Allaha havale ettim hiç kimseyle öyle eskisi gibi muhabbetim yok...ben çok çektim 4,5 ay hastanedeydi bebeğim küvezde her gün yanındayım bi umut bekliordum ayaklarımın ağrısından eve zor geliordum hastane işleri çok zor kan isterlerdi bulurdum zor bela hazırlanması 3 satatt sokaklardaydım hep...eczaneden ilaç almak için akşama kadar sıra beklediğim günler oldu..neyseki rabbim böyle uygun gördü miraç kandilinde uçtu gitti meleğim ilk şok çok acı ama sonrası dahada acıydı saçlarımı okşayan birini aradım ama nerdee..üzülme bi daha olur...lafları ıyyy...içimdeki çığlığı kimse duymadı eşimden başka..neyse ...
sana gelince canım Allah rızası için git ama tepkini belli et umursamaz tavırlar sergile hiç bişeyden bahsetme bakalım ne olucak ...sana diyeceğim tek şey Allahım bu günlerin yüzü suyu hürmetine bol bol SABIRLAR versin..tek sığınağımız o başka kapıya gidemiyoruz maalesef...Allaha emanet ol güçlü ol bunu yazdıklarım yaralı bi annenin yazısı....