- 19 Nisan 2015
- 2.244
- 2.224
- 133
- Konu Sahibi baloncuk13
- #81
Mecbur değilki.
Çocuk doğurmaya karar verince sordunuzmu bakacakmısın diye
Çocuk doğurmaya karar verince sordunuzmu bakacakmısın diye
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Az önce de yazdım 9 aylık hamileyim büyük oğlum karnımı tekmeliyor kaçıyorum elinden sürekli peşimde kendince oyun ediyor yapma etme diyorum bağırıyorum olmuyor bi tane tv den başını çevirip de yapma oğlum anneye demiyor. En son kendi can havlimle çocuğuma tokat atıyorum vazgeçsin diye ağlıyor vazgeçiyor hala gelip de ağlama oğlum bile demiyor. Dediğim gibi benim beklentim sizin yaşadıklarınız gibi değil bu kadarını istemeye beklemeye hakkım var diye düşünüyorum
Evladının evladı onlar neden bu kadar mesafe koyuyorlar ki Dede bari biraz ilgili olsaymış.Allah hidayet versin,Sana da sabır versin.Kızlar merhaba. Konuya nerden başlasam bilmiyorum. 8 senedir evliyim kaynanama arabayla 1 saatlik uzaklıkta bir yerde oturuyorum. Kendisine ortalama 15 güne bir gider 1gece kalır döneriz. Kötü veya anlaşamadığım yönlerini sayamam genel olarak bir sorunumuz yok aksine her zaman isteyerek gidiyorum ve kendi annemden de daha iyi anlaşıyorum diyebilirim. Ama şu son 5 senedir aylar yıllar geçtikçe içimde daha biriken belki de haksız olduğum bir sorunum var. İki çocuğum var biri5 diperi 1 yaşında. Kaynanamın öyle bir huyu varki ödü patlıyor bi torunuyla bi 5 dk ilgilenmek zorunda kalacak diye. İlk çocuğum doğdu sabaha kadar ağlardı çokgazlıydı bütün ev ayağa kalkardı kendisi bi kapımı açıp kızım bu çocuk niye ağlıyor demezdi. Sabah da küfür eder gibi aslında duydum çocuğun sesini hep de aman geriye uyuya kalıyordum diyordu. Oğlum şimdi 5 yaşında 500 kere babanne babanne babanne diye konuşur bir tane çocuğadönüp de efendim demez. Anne çocuk sana diyor derim haa noldu söyle diye döner 5 dk sonra yineaynı şey. 5 senedir çocuğu 5 dk bile bırakıp eşimle aşağı bahçeye bile inemedik çünkü bakmıyor bakmak istemiyor. bir keresinde ki hayatımda ilk defa küçük çocuğum 7 aylıkken eşim anne 2 saat bak biz baloncukla gezip gelecez dedi alışveriş yapacaktık büyüğü yanımıza aldık gittik. Dönüşte bir ton azar işittik kaynanamın suratı5karış zaten. Kayınbabam kaynanama laf sayıyor sen aptalsın sen salaksın sanane sen niye bakıyorsun gelin otursun baksın çocuğuna yada alsın yanınd götürsün diye. Eşim de sinirlendi günün birinde siz de elden ayağa düşerseniz bana muhtaç olursanız ben görürüm sizi diye. Ortam gerildi. Sonra hiçbirşey olmamış gibi düzeldi.
Bir keresinde de küçük oğlumu sünnet ettirdim gününü falan demiştik şu günü sünnet edecez diye. Bide büyük oğlum çok zor bi çocuk o sünnet günü burnumdan getirdi küçük ağlıyor susmuyor bir yandan büyük nr bulsa küçüğün kafasına atıyor sürekli zarar vermeye çalışıyor onu zaptediyorum bir yandan. Kafayı yiyecektim. Akşam aradı el gibi hayırlı olsun diye. Niye gelmedin anne çocuğun sünnetine dedim aman hiç heveslenmedim dedi. Yani dediğim gibi ödü kopuyor biraz çocuk bakmak zorunda kalacak diye.daha saysam birsürü şey var ama bunların dışında hiçbir kötü huylarını laf sokmalarını hiçbileylerini görmedim dediğim gibi ben bu konuyu kendi içimdd hazmedebilirsem iyi anlaşıyoruz. Ama ben her gidişimde bu defa çocukları hiç umursamasa da ben sinirlenmeyecem diye kendime söz veriyorum ama yapamıyorum etrafımda sürekli torunlarıyla ilgili annanne babanneler var. Benim annemler uzaktalar zaten senede bir hafta gidiyoruz. Bide benim çocuklarım tek torunlar yani başka evli çocukları da yok ama hiç değer görmüyorlar. Kızlar ben yanlış mı düşünüyorun önemsemek zorunda değiller mi abartıyor muyum bişeyler söyleyin. Teşekkürler cevaplarınız için şimdiden.
Bence çocuk yapanlar kendilerine guvenmiyorsa yapmamali :) buyukler bakmak zorunda degil onlar zamaninda buyutmus sira bizlerde herkes kendi çocuğuna baksin sunnet mevzusundada herkesin kendi gorusu kimisi oglusunum seyi kesiliyo diye hungur hungur aglar kimiside okadar onemsemez siradan gelir yani abartmanin anlami yok ben boyle düşünüyorum kimseyede trip atmadm kafamada takmadm çocuğuma bakmiyo diyeKızlar merhaba. Konuya nerden başlasam bilmiyorum. 8 senedir evliyim kaynanama arabayla 1 saatlik uzaklıkta bir yerde oturuyorum. Kendisine ortalama 15 güne bir gider 1gece kalır döneriz. Kötü veya anlaşamadığım yönlerini sayamam genel olarak bir sorunumuz yok aksine her zaman isteyerek gidiyorum ve kendi annemden de daha iyi anlaşıyorum diyebilirim. Ama şu son 5 senedir aylar yıllar geçtikçe içimde daha biriken belki de haksız olduğum bir sorunum var. İki çocuğum var biri5 diperi 1 yaşında. Kaynanamın öyle bir huyu varki ödü patlıyor bi torunuyla bi 5 dk ilgilenmek zorunda kalacak diye. İlk çocuğum doğdu sabaha kadar ağlardı çokgazlıydı bütün ev ayağa kalkardı kendisi bi kapımı açıp kızım bu çocuk niye ağlıyor demezdi. Sabah da küfür eder gibi aslında duydum çocuğun sesini hep de aman geriye uyuya kalıyordum diyordu. Oğlum şimdi 5 yaşında 500 kere babanne babanne babanne diye konuşur bir tane çocuğadönüp de efendim demez. Anne çocuk sana diyor derim haa noldu söyle diye döner 5 dk sonra yineaynı şey. 5 senedir çocuğu 5 dk bile bırakıp eşimle aşağı bahçeye bile inemedik çünkü bakmıyor bakmak istemiyor. bir keresinde ki hayatımda ilk defa küçük çocuğum 7 aylıkken eşim anne 2 saat bak biz baloncukla gezip gelecez dedi alışveriş yapacaktık büyüğü yanımıza aldık gittik. Dönüşte bir ton azar işittik kaynanamın suratı5karış zaten. Kayınbabam kaynanama laf sayıyor sen aptalsın sen salaksın sanane sen niye bakıyorsun gelin otursun baksın çocuğuna yada alsın yanınd götürsün diye. Eşim de sinirlendi günün birinde siz de elden ayağa düşerseniz bana muhtaç olursanız ben görürüm sizi diye. Ortam gerildi. Sonra hiçbirşey olmamış gibi düzeldi.
Bir keresinde de küçük oğlumu sünnet ettirdim gününü falan demiştik şu günü sünnet edecez diye. Bide büyük oğlum çok zor bi çocuk o sünnet günü burnumdan getirdi küçük ağlıyor susmuyor bir yandan büyük nr bulsa küçüğün kafasına atıyor sürekli zarar vermeye çalışıyor onu zaptediyorum bir yandan. Kafayı yiyecektim. Akşam aradı el gibi hayırlı olsun diye. Niye gelmedin anne çocuğun sünnetine dedim aman hiç heveslenmedim dedi. Yani dediğim gibi ödü kopuyor biraz çocuk bakmak zorunda kalacak diye.daha saysam birsürü şey var ama bunların dışında hiçbir kötü huylarını laf sokmalarını hiçbileylerini görmedim dediğim gibi ben bu konuyu kendi içimdd hazmedebilirsem iyi anlaşıyoruz. Ama ben her gidişimde bu defa çocukları hiç umursamasa da ben sinirlenmeyecem diye kendime söz veriyorum ama yapamıyorum etrafımda sürekli torunlarıyla ilgili annanne babanneler var. Benim annemler uzaktalar zaten senede bir hafta gidiyoruz. Bide benim çocuklarım tek torunlar yani başka evli çocukları da yok ama hiç değer görmüyorlar. Kızlar ben yanlış mı düşünüyorun önemsemek zorunda değiller mi abartıyor muyum bişeyler söyleyin. Teşekkürler cevaplarınız için şimdiden.
seninki ortasını bulamamışHerkesin derdi ayrı ayrı ya.Benim kv çocuklarımla kafayı yemiş durumda kadın çocuklarım için benimle çekişme de yapabilse alacak o bakacak çocuklara hiç kızı olmamış benim iki tane olunca kendinin sanıyor o derece
Tarzlari boyle gibi.. sizlik bi durum degil..bi arkadasiminda kendi annesi böyle...5 dk torununa baksa kendi kizina soyleniyor, ariyor, hadi gel çocuğunu al vs.. bu huylarini böyle kabullenmeniz gerek, beklentiniz olmasin..degismezlerKızlar merhaba. Konuya nerden başlasam bilmiyorum. 8 senedir evliyim kaynanama arabayla 1 saatlik uzaklıkta bir yerde oturuyorum. Kendisine ortalama 15 güne bir gider 1gece kalır döneriz. Kötü veya anlaşamadığım yönlerini sayamam genel olarak bir sorunumuz yok aksine her zaman isteyerek gidiyorum ve kendi annemden de daha iyi anlaşıyorum diyebilirim. Ama şu son 5 senedir aylar yıllar geçtikçe içimde daha biriken belki de haksız olduğum bir sorunum var. İki çocuğum var biri5 diperi 1 yaşında. Kaynanamın öyle bir huyu varki ödü patlıyor bi torunuyla bi 5 dk ilgilenmek zorunda kalacak diye. İlk çocuğum doğdu sabaha kadar ağlardı çokgazlıydı bütün ev ayağa kalkardı kendisi bi kapımı açıp kızım bu çocuk niye ağlıyor demezdi. Sabah da küfür eder gibi aslında duydum çocuğun sesini hep de aman geriye uyuya kalıyordum diyordu. Oğlum şimdi 5 yaşında 500 kere babanne babanne babanne diye konuşur bir tane çocuğadönüp de efendim demez. Anne çocuk sana diyor derim haa noldu söyle diye döner 5 dk sonra yineaynı şey. 5 senedir çocuğu 5 dk bile bırakıp eşimle aşağı bahçeye bile inemedik çünkü bakmıyor bakmak istemiyor. bir keresinde ki hayatımda ilk defa küçük çocuğum 7 aylıkken eşim anne 2 saat bak biz baloncukla gezip gelecez dedi alışveriş yapacaktık büyüğü yanımıza aldık gittik. Dönüşte bir ton azar işittik kaynanamın suratı5karış zaten. Kayınbabam kaynanama laf sayıyor sen aptalsın sen salaksın sanane sen niye bakıyorsun gelin otursun baksın çocuğuna yada alsın yanınd götürsün diye. Eşim de sinirlendi günün birinde siz de elden ayağa düşerseniz bana muhtaç olursanız ben görürüm sizi diye. Ortam gerildi. Sonra hiçbirşey olmamış gibi düzeldi.
Bir keresinde de küçük oğlumu sünnet ettirdim gününü falan demiştik şu günü sünnet edecez diye. Bide büyük oğlum çok zor bi çocuk o sünnet günü burnumdan getirdi küçük ağlıyor susmuyor bir yandan büyük nr bulsa küçüğün kafasına atıyor sürekli zarar vermeye çalışıyor onu zaptediyorum bir yandan. Kafayı yiyecektim. Akşam aradı el gibi hayırlı olsun diye. Niye gelmedin anne çocuğun sünnetine dedim aman hiç heveslenmedim dedi. Yani dediğim gibi ödü kopuyor biraz çocuk bakmak zorunda kalacak diye.daha saysam birsürü şey var ama bunların dışında hiçbir kötü huylarını laf sokmalarını hiçbileylerini görmedim dediğim gibi ben bu konuyu kendi içimdd hazmedebilirsem iyi anlaşıyoruz. Ama ben her gidişimde bu defa çocukları hiç umursamasa da ben sinirlenmeyecem diye kendime söz veriyorum ama yapamıyorum etrafımda sürekli torunlarıyla ilgili annanne babanneler var. Benim annemler uzaktalar zaten senede bir hafta gidiyoruz. Bide benim çocuklarım tek torunlar yani başka evli çocukları da yok ama hiç değer görmüyorlar. Kızlar ben yanlış mı düşünüyorun önemsemek zorunda değiller mi abartıyor muyum bişeyler söyleyin. Teşekkürler cevaplarınız için şimdiden.
Ya kimse kimsenın çocuğuna bakmak zorunda değiller ki zaten belli yaştaki insanlar bunlar hani herkes çocuğuna kendi baksın ha cevap vermemesi falan hoş değil tabiki amaKızlar merhaba. Konuya nerden başlasam bilmiyorum. 8 senedir evliyim kaynanama arabayla 1 saatlik uzaklıkta bir yerde oturuyorum. Kendisine ortalama 15 güne bir gider 1gece kalır döneriz. Kötü veya anlaşamadığım yönlerini sayamam genel olarak bir sorunumuz yok aksine her zaman isteyerek gidiyorum ve kendi annemden de daha iyi anlaşıyorum diyebilirim. Ama şu son 5 senedir aylar yıllar geçtikçe içimde daha biriken belki de haksız olduğum bir sorunum var. İki çocuğum var biri5 diperi 1 yaşında. Kaynanamın öyle bir huyu varki ödü patlıyor bi torunuyla bi 5 dk ilgilenmek zorunda kalacak diye. İlk çocuğum doğdu sabaha kadar ağlardı çokgazlıydı bütün ev ayağa kalkardı kendisi bi kapımı açıp kızım bu çocuk niye ağlıyor demezdi. Sabah da küfür eder gibi aslında duydum çocuğun sesini hep de aman geriye uyuya kalıyordum diyordu. Oğlum şimdi 5 yaşında 500 kere babanne babanne babanne diye konuşur bir tane çocuğadönüp de efendim demez. Anne çocuk sana diyor derim haa noldu söyle diye döner 5 dk sonra yineaynı şey. 5 senedir çocuğu 5 dk bile bırakıp eşimle aşağı bahçeye bile inemedik çünkü bakmıyor bakmak istemiyor. bir keresinde ki hayatımda ilk defa küçük çocuğum 7 aylıkken eşim anne 2 saat bak biz baloncukla gezip gelecez dedi alışveriş yapacaktık büyüğü yanımıza aldık gittik. Dönüşte bir ton azar işittik kaynanamın suratı5karış zaten. Kayınbabam kaynanama laf sayıyor sen aptalsın sen salaksın sanane sen niye bakıyorsun gelin otursun baksın çocuğuna yada alsın yanınd götürsün diye. Eşim de sinirlendi günün birinde siz de elden ayağa düşerseniz bana muhtaç olursanız ben görürüm sizi diye. Ortam gerildi. Sonra hiçbirşey olmamış gibi düzeldi.
Bir keresinde de küçük oğlumu sünnet ettirdim gününü falan demiştik şu günü sünnet edecez diye. Bide büyük oğlum çok zor bi çocuk o sünnet günü burnumdan getirdi küçük ağlıyor susmuyor bir yandan büyük nr bulsa küçüğün kafasına atıyor sürekli zarar vermeye çalışıyor onu zaptediyorum bir yandan. Kafayı yiyecektim. Akşam aradı el gibi hayırlı olsun diye. Niye gelmedin anne çocuğun sünnetine dedim aman hiç heveslenmedim dedi. Yani dediğim gibi ödü kopuyor biraz çocuk bakmak zorunda kalacak diye.daha saysam birsürü şey var ama bunların dışında hiçbir kötü huylarını laf sokmalarını hiçbileylerini görmedim dediğim gibi ben bu konuyu kendi içimdd hazmedebilirsem iyi anlaşıyoruz. Ama ben her gidişimde bu defa çocukları hiç umursamasa da ben sinirlenmeyecem diye kendime söz veriyorum ama yapamıyorum etrafımda sürekli torunlarıyla ilgili annanne babanneler var. Benim annemler uzaktalar zaten senede bir hafta gidiyoruz. Bide benim çocuklarım tek torunlar yani başka evli çocukları da yok ama hiç değer görmüyorlar. Kızlar ben yanlış mı düşünüyorun önemsemek zorunda değiller mi abartıyor muyum bişeyler söyleyin. Teşekkürler cevaplarınız için şimdiden.
Eşinizi kim büyüttü acaba merak içindeyim kendi kendine büyüdü sanırım 9 ay karnında taşıyan da bir başkası sanırımYoo tam yerinde bir cümleydi. 5 senedir bir kere bile 5 dk bile kendilerine çocuk bırakmayan ben ilk ve son defa uyuyan çocuğu bırakıp gidiyorun 2 saat sonra dönüyorum ve bir ton azar işitiyorum otur çocuğuna bak bırakma yada yanında götür diye sesler yükseliyor. Ben hakediyor muyum bu muameleyi ne var yani insanın zor zamanında karşısındakine işi düşemez mi ki bu bir aileyse. O zaman herkes de aldığı değerin karşılığını verir
Bence çocuk sevgisi Yok onlarda diğerleri evlensin onlara da aynısını yaparlarKızlar merhaba. Konuya nerden başlasam bilmiyorum. 8 senedir evliyim kaynanama arabayla 1 saatlik uzaklıkta bir yerde oturuyorum. Kendisine ortalama 15 güne bir gider 1gece kalır döneriz. Kötü veya anlaşamadığım yönlerini sayamam genel olarak bir sorunumuz yok aksine her zaman isteyerek gidiyorum ve kendi annemden de daha iyi anlaşıyorum diyebilirim. Ama şu son 5 senedir aylar yıllar geçtikçe içimde daha biriken belki de haksız olduğum bir sorunum var. İki çocuğum var biri5 diperi 1 yaşında. Kaynanamın öyle bir huyu varki ödü patlıyor bi torunuyla bi 5 dk ilgilenmek zorunda kalacak diye. İlk çocuğum doğdu sabaha kadar ağlardı çokgazlıydı bütün ev ayağa kalkardı kendisi bi kapımı açıp kızım bu çocuk niye ağlıyor demezdi. Sabah da küfür eder gibi aslında duydum çocuğun sesini hep de aman geriye uyuya kalıyordum diyordu. Oğlum şimdi 5 yaşında 500 kere babanne babanne babanne diye konuşur bir tane çocuğadönüp de efendim demez. Anne çocuk sana diyor derim haa noldu söyle diye döner 5 dk sonra yineaynı şey. 5 senedir çocuğu 5 dk bile bırakıp eşimle aşağı bahçeye bile inemedik çünkü bakmıyor bakmak istemiyor. bir keresinde ki hayatımda ilk defa küçük çocuğum 7 aylıkken eşim anne 2 saat bak biz baloncukla gezip gelecez dedi alışveriş yapacaktık büyüğü yanımıza aldık gittik. Dönüşte bir ton azar işittik kaynanamın suratı5karış zaten. Kayınbabam kaynanama laf sayıyor sen aptalsın sen salaksın sanane sen niye bakıyorsun gelin otursun baksın çocuğuna yada alsın yanınd götürsün diye. Eşim de sinirlendi günün birinde siz de elden ayağa düşerseniz bana muhtaç olursanız ben görürüm sizi diye. Ortam gerildi. Sonra hiçbirşey olmamış gibi düzeldi.
Bir keresinde de küçük oğlumu sünnet ettirdim gününü falan demiştik şu günü sünnet edecez diye. Bide büyük oğlum çok zor bi çocuk o sünnet günü burnumdan getirdi küçük ağlıyor susmuyor bir yandan büyük nr bulsa küçüğün kafasına atıyor sürekli zarar vermeye çalışıyor onu zaptediyorum bir yandan. Kafayı yiyecektim. Akşam aradı el gibi hayırlı olsun diye. Niye gelmedin anne çocuğun sünnetine dedim aman hiç heveslenmedim dedi. Yani dediğim gibi ödü kopuyor biraz çocuk bakmak zorunda kalacak diye.daha saysam birsürü şey var ama bunların dışında hiçbir kötü huylarını laf sokmalarını hiçbileylerini görmedim dediğim gibi ben bu konuyu kendi içimdd hazmedebilirsem iyi anlaşıyoruz. Ama ben her gidişimde bu defa çocukları hiç umursamasa da ben sinirlenmeyecem diye kendime söz veriyorum ama yapamıyorum etrafımda sürekli torunlarıyla ilgili annanne babanneler var. Benim annemler uzaktalar zaten senede bir hafta gidiyoruz. Bide benim çocuklarım tek torunlar yani başka evli çocukları da yok ama hiç değer görmüyorlar. Kızlar ben yanlış mı düşünüyorun önemsemek zorunda değiller mi abartıyor muyum bişeyler söyleyin. Teşekkürler cevaplarınız için şimdiden.