• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kim böyle bir kaynanası olsun ister?

Bakmak istememesini anlarım hani ama çocuk seslenince de bakmamak bi garip. Yanı siz de çocuklarınızı bırakmayın kendisine hatta yanında ben kimseye güvenmiyorum diyin çocuklarım konusunda. Hepten minnetvari davranmasın çocuklara. O ne oyle çocuk seslensin seslensin bakmasın. Torunu olması orda kalsın herhangi bir çocuğun kalbini önemsemeyen insan vicdan yoksunudur yani. Yazık nasıl kalbi kırılıyodur çocuğun.
 
Bakmak istememesini anlarım hani ama çocuk seslenince de bakmamak bi garip. Yanı siz de çocuklarınızı bırakmayın kendisine hatta yanında ben kimseye güvenmiyorum diyin çocuklarım konusunda. Hepten minnetvari davranmasın çocuklara. O ne oyle çocuk seslensin seslensin bakmasın. Torunu olması orda kalsın herhangi bir çocuğun kalbini önemsemeyen insan vicdan yoksunudur yani. Yazık nasıl kalbi kırılıyodur çocuğun.
Şu an oğlum 5 yaşında aklı ermiyor ama büyüdükçe farkedecek önemsenmediğini kırılacak elbette. Bir değil iki değil sürekli bu modda. Sürekli en az 10 kere babanne diye sesleniyor birçoğunda da biz ikaz ediyoruz anne çocuğa cevap ver diye. Sanırım cevao verse soruların devamı gelecek ve uğraşmak istemiyor o yüzden. Bir çocuğa verilebilecek en değerli şey vakittir bundan bile yoksun. Ve haklısınız kendi torunu değil başka çocuk bile olsa insan bu şekilde davranmamalı
 
Yoo tam yerinde bir cümleydi. 5 senedir bir kere bile 5 dk bile kendilerine çocuk bırakmayan ben ilk ve son defa uyuyan çocuğu bırakıp gidiyorun 2 saat sonra dönüyorum ve bir ton azar işitiyorum otur çocuğuna bak bırakma yada yanında götür diye sesler yükseliyor. Ben hakediyor muyum bu muameleyi ne var yani insanın zor zamanında karşısındakine işi düşemez mi ki bu bir aileyse. O zaman herkes de aldığı değerin karşılığını verir

Anneanne değil ama teyzeyim, enküçük kardeşimin de vardır böyle beklentileri ; arada laf sokar iki çocuğu yalnız büyütüyorum, kimse destek olmadı diye, en son o kadar ağır bir cevap verdim ki sanırım on yıl unutmaz. Ailede kötü bir şey olsa hepsinin çocuğu benimdir o ayrı mesele ki bir yeğenimi 6aylıktan 22 yaşına, diğerini 2 yaşından 6 yaşına kadar ben büyüttüm anneleri boşanıp eve döndüğünde. Ancak bile isteye çocuk yapıp, zorluğunu bile bile ikinciyi de yapıp sonra bana yardım etmiyorsunuz meselesine gülüyorum.
Şu an da küçük kardeşimin biri 8 diğeri 2,5 yaşında, ortanca kardeşiminde 4 yaşında olmak üzere üç tane yeğenim var, üçüne de bakmam, kafam kaldırmıyor çünkü. Hele biraraya geldiklerinde ortamı bir saat içinde terk ediyorum, bunalıyorum çocuk sesinden. Bu onları sevmediğim anlamına gelmez, haaa büyüdüklerinde bana gelmezler mi gelmesinler bu boya onlarla gelmedim, kimse beni bununla tehdit edemez. Keza 22 yaşına baktığım yeğenim ki canımın içidir bayramdan bayrama lütfen arıyor, o kadar emeğin hiç bir karşılığı yok. Bu açıdan kayınvalidenizi anlıyorum ve suçlanacak bir durum göremiyorum
 
Şu an oğlum 5 yaşında aklı ermiyor ama büyüdükçe farkedecek önemsenmediğini kırılacak elbette. Bir değil iki değil sürekli bu modda. Sürekli en az 10 kere babanne diye sesleniyor birçoğunda da biz ikaz ediyoruz anne çocuğa cevap ver diye. Sanırım cevao verse soruların devamı gelecek ve uğraşmak istemiyor o yüzden. Bir çocuğa verilebilecek en değerli şey vakittir bundan bile yoksun. Ve haklısınız kendi torunu değil başka çocuk bile olsa insan bu şekilde davranmamalı
Hiç böyle bir insan için beklentiye girip kendinizi üzmeyin bile. Valla birçok kişinin aksine ben ilerde torun sahibi olursam bakarım da severim de yeterki oğlumla gelinim musade etsin. Çocuklarla geçirilen zaman kaybedilmiş değil aksine kazanılmış bir zamanıdır bence. Ben onların dünyasını çok seviyorum.
 
Ben isterdim. Çocuklarım üzerinde tek otorite olacağım ve ilerde bana karşı senin çocuklarına ben baktım tarzı bir baskı kurmayacak dolayısıyla minnet borcu duymayacağım bir kayınvalidem olsun isterdim. Benimki çocuk bakma ayağına evime yerleşme planları var. Peki böylesini isteyen var mı ?
 
Anneanne değil ama teyzeyim, enküçük kardeşimin de vardır böyle beklentileri ; arada laf sokar iki çocuğu yalnız büyütüyorum, kimse destek olmadı diye, en son o kadar ağır bir cevap verdim ki sanırım on yıl unutmaz. Ailede kötü bir şey olsa hepsinin çocuğu benimdir o ayrı mesele ki bir yeğenimi 6aylıktan 22 yaşına, diğerini 2 yaşından 6 yaşına kadar ben büyüttüm anneleri boşanıp eve döndüğünde. Ancak bile isteye çocuk yapıp, zorluğunu bile bile ikinciyi de yapıp sonra bana yardım etmiyorsunuz meselesine gülüyorum.
Şu an da küçük kardeşimin biri 8 diğeri 2,5 yaşında, ortanca kardeşiminde 4 yaşında olmak üzere üç tane yeğenim var, üçüne de bakmam, kafam kaldırmıyor çünkü. Hele biraraya geldiklerinde ortamı bir saat içinde terk ediyorum, bunalıyorum çocuk sesinden. Bu onları sevmediğim anlamına gelmez, haaa büyüdüklerinde bana gelmezler mi gelmesinler bu boya onlarla gelmedim, kimse beni bununla tehdit edemez. Keza 22 yaşına baktığım yeğenim ki canımın içidir bayramdan bayrama lütfen arıyor, o kadar emeğin hiç bir karşılığı yok. Bu açıdan kayınvalidenizi anlıyorum ve suçlanacak bir durum göremiyorum
Sizin durumunuz benden farklı siz resmen bakmışsınız çocuklara benim istediğim birazcık ilgi ve zor günde yanımda olsunlar. Ben çslışıyorum yıllardır oğlum kreşe gidiyor birkaç kere grip oldu mesela sma alamadım onu birkaç günlüğüne kreşten evde sıcacık otur diyemedim çünkü alıp da vereceğim kimse yok.birde diğer velilerin triplerini çektim alın çocuğu bizim çocuklara da bulaştıracak diye. Bu bir zor gündür mesela. Bir babanne olarak gelip 3 gün kalıp gidemez miydi. Veya siz bu saatten sonra bakmam kafam kaldırmıyor diyorsunuz tamam bakmayın tabiki öyle bir zorunluluğu kimsenin yok ama çok darda kalınca işi düşse belki bir saat bak deseler hayır bakmam mı diyeceksiniz. Belki hasta oldu o çocuğun annesi belki acil yapması gereken birşey oldu. İnsanlar birbirlerine zor günde yardımcı olmalılar. Az önce de yazdım 9 aylık hamileyim büyük oğlum karnımı tekmeliyor kaçıyorum elinden sürekli peşimde kendince oyun ediyor yapma etme diyorum bağırıyorum olmuyor bi tane tv den başını çevirip de yapma oğlum anneye demiyor. En son kendi can havlimle çocuğuma tokat atıyorum vazgeçsin diye ağlıyor vazgeçiyor hala gelip de ağlama oğlum bile demiyor. Dediğim gibi benim beklentim sizin yaşadıklarınız gibi değil bu kadarını istemeye beklemeye hakkım var diye düşünüyorum
 
Ben sizi anladım. Aslında minnet edeceğinizden değil de insanın torunuyla yarım saat ilgilenmek istememesi gücünüze gidiyor. Benim annem de aynı. Ona güvenip doğurmadım ama 5 dk ilgilenmek zorunda kalacak diye ödü kopuyor. Annem bakar ama çok söylenir.
 
Ben sizi anladım. Aslında minnet edeceğinizden değil de insanın torunuyla yarım saat ilgilenmek istememesi gücünüze gidiyor. Benim annem de aynı. Ona güvenip doğurmadım ama 5 dk ilgilenmek zorunda kalacak diye ödü kopuyor. Annem bakar ama çok söylenir.
Kaynanam neyse de aynısını annem yapsa daha mı kırılırdım acaba bilmiyorum. Belki de benim annem aşırı ilgili olduğu için kaynanamı yadırgıyorum. İkisinin de dozu yok Beni anladığınız içşn teşekkür ederim.
 
arada yardım etseler iyi ama yapmıyorlar diye kendinizi doldurmayın.
zorla olacak bir şey değil, içlerinden gelmesi lazım. çocuk bakımı 1 saatte olsa zordur. o yaşta daha zordur.
kendi aileniz uzaktaymış ama sunnet için anneniz de gelebilirdi. iki çocukla zorlanacağınız belli.
ona kızgın mısınız mesela?

beni konuda en çok rahatsız eden şey eşinizin tehditi. çok büyük edepsizlik bana sorarsanız.
eşiniz torununa baktığı için değil,
kendisine baktığı için anne babasına karşı sorumlu.
ne demek ben de size bakmam?
 
Bazi insanları mecvut huyları ile, oldukları gibi kabul etmek gerekir. Sonuçta değiştiremezsin ve baktığın zaman sana bir zararı da yok.
 
Kayınvalideler veya anneler torununa bakmak zorunda değil. Eşiniz bir de tavır yapmış bana muhtaç kalınca sizi görürüm diye ama çok saçma eşinize bakmış büyütmüş onun çocuğuna bakmak gibi bir mecburiyeti asla yok. Yazık bu anneanne babaannelere kendi çocuklarını büyütüyorlar artık yaş aldıkları kendilerde zaman ayıracakları zaman da sizi tenzih ederek söylüyorum haydi anne gel benim çocuğuma bak deniyor. Kafası kaldırmıyor olabilir sorumluluk almak istemiyor olabilir eşinizle siz neden bunun kavgasını yapıyorsunuz? Torununu kendi çocuğu zanneden annesinden uzaklaştıran kayınvalideler az değil, biraz da onları düşünün
 
anlattığınızin tam tersi ise benim kayinvalidem çok ilgili maddi ve manevi olarak hamileyim daha ben kıyafet almadan kendisi alıp getiriyor görümcemin çocuğuna sanki anneane değil anne gibi davranıyor bu kadar fazlası da beni rahatsız ediyor acaba bende de bu kadar olcakmi diye tedirgin oluyorum Allah razı olsun ilgili çocukları da çok seviyor ama işime müdahale etmez inşallah sanırım.herşeyin ortası güzel bana göre. fazla ilgi de beni boğuyor.
 
Kızlar merhaba. Konuya nerden başlasam bilmiyorum. 8 senedir evliyim kaynanama arabayla 1 saatlik uzaklıkta bir yerde oturuyorum. Kendisine ortalama 15 güne bir gider 1gece kalır döneriz. Kötü veya anlaşamadığım yönlerini sayamam genel olarak bir sorunumuz yok aksine her zaman isteyerek gidiyorum ve kendi annemden de daha iyi anlaşıyorum diyebilirim. Ama şu son 5 senedir aylar yıllar geçtikçe içimde daha biriken belki de haksız olduğum bir sorunum var. İki çocuğum var biri5 diperi 1 yaşında. Kaynanamın öyle bir huyu varki ödü patlıyor bi torunuyla bi 5 dk ilgilenmek zorunda kalacak diye. İlk çocuğum doğdu sabaha kadar ağlardı çokgazlıydı bütün ev ayağa kalkardı kendisi bi kapımı açıp kızım bu çocuk niye ağlıyor demezdi. Sabah da küfür eder gibi aslında duydum çocuğun sesini hep de aman geriye uyuya kalıyordum diyordu. Oğlum şimdi 5 yaşında 500 kere babanne babanne babanne diye konuşur bir tane çocuğadönüp de efendim demez. Anne çocuk sana diyor derim haa noldu söyle diye döner 5 dk sonra yineaynı şey. 5 senedir çocuğu 5 dk bile bırakıp eşimle aşağı bahçeye bile inemedik çünkü bakmıyor bakmak istemiyor. bir keresinde ki hayatımda ilk defa küçük çocuğum 7 aylıkken eşim anne 2 saat bak biz baloncukla gezip gelecez dedi alışveriş yapacaktık büyüğü yanımıza aldık gittik. Dönüşte bir ton azar işittik kaynanamın suratı5karış zaten. Kayınbabam kaynanama laf sayıyor sen aptalsın sen salaksın sanane sen niye bakıyorsun gelin otursun baksın çocuğuna yada alsın yanınd götürsün diye. Eşim de sinirlendi günün birinde siz de elden ayağa düşerseniz bana muhtaç olursanız ben görürüm sizi diye. Ortam gerildi. Sonra hiçbirşey olmamış gibi düzeldi.
Bir keresinde de küçük oğlumu sünnet ettirdim gününü falan demiştik şu günü sünnet edecez diye. Bide büyük oğlum çok zor bi çocuk o sünnet günü burnumdan getirdi küçük ağlıyor susmuyor bir yandan büyük nr bulsa küçüğün kafasına atıyor sürekli zarar vermeye çalışıyor onu zaptediyorum bir yandan. Kafayı yiyecektim. Akşam aradı el gibi hayırlı olsun diye. Niye gelmedin anne çocuğun sünnetine dedim aman hiç heveslenmedim dedi. Yani dediğim gibi ödü kopuyor biraz çocuk bakmak zorunda kalacak diye.daha saysam birsürü şey var ama bunların dışında hiçbir kötü huylarını laf sokmalarını hiçbileylerini görmedim dediğim gibi ben bu konuyu kendi içimdd hazmedebilirsem iyi anlaşıyoruz. Ama ben her gidişimde bu defa çocukları hiç umursamasa da ben sinirlenmeyecem diye kendime söz veriyorum ama yapamıyorum etrafımda sürekli torunlarıyla ilgili annanne babanneler var. Benim annemler uzaktalar zaten senede bir hafta gidiyoruz. Bide benim çocuklarım tek torunlar yani başka evli çocukları da yok ama hiç değer görmüyorlar. Kızlar ben yanlış mı düşünüyorun önemsemek zorunda değiller mi abartıyor muyum bişeyler söyleyin. Teşekkürler cevaplarınız için şimdiden.
isine karışıp zırt pırt rahatsız edeceklerine böyle yapmasına bin kere tercih ederim
 
Her insan bir olmuyor. Benim annem le babam da torunlari icin divane oluyor ama kv ve kp umrunda degiller cocugum 20 aylik biz 15 dakika mesafede oturuyoruz küslük kavga yok mesafelidir iliskimiz sadece ama 20 ayda 2 kere gordu torununu babanesi, kayinpeder 1 kere gordu sadece. Aksam size gelicez diye aradigimizda evde bile degildi defalarca aradik gelmiyomusun diye balik tutmaya gitmis arkadaslariyla gelmedi bile.

Telefon bile etmezler iyi misiniz diye ne bizi ne torunlarini arayip sormazlar umurlarinda degiliz.

Bizde onlara o kadar kiymet veriyoruz artik. Ne kaa ekmek o kaaa kofte...

Beklenti icinde olmayin.
Gorusme aralarini uzatin
Onlari oldugu gibi kabul edin
Gerisi sonsuz mutluluk inanin:)
 
Sizin durumunuz benden farklı siz resmen bakmışsınız çocuklara benim istediğim birazcık ilgi ve zor günde yanımda olsunlar. Ben çslışıyorum yıllardır oğlum kreşe gidiyor birkaç kere grip oldu mesela sma alamadım onu birkaç günlüğüne kreşten evde sıcacık otur diyemedim çünkü alıp da vereceğim kimse yok.birde diğer velilerin triplerini çektim alın çocuğu bizim çocuklara da bulaştıracak diye. Bu bir zor gündür mesela. Bir babanne olarak gelip 3 gün kalıp gidemez miydi. Veya siz bu saatten sonra bakmam kafam kaldırmıyor diyorsunuz tamam bakmayın tabiki öyle bir zorunluluğu kimsenin yok ama çok darda kalınca işi düşse belki bir saat bak deseler hayır bakmam mı diyeceksiniz. Belki hasta oldu o çocuğun annesi belki acil yapması gereken birşey oldu. İnsanlar birbirlerine zor günde yardımcı olmalılar. Az önce de yazdım 9 aylık hamileyim büyük oğlum karnımı tekmeliyor kaçıyorum elinden sürekli peşimde kendince oyun ediyor yapma etme diyorum bağırıyorum olmuyor bi tane tv den başını çevirip de yapma oğlum anneye demiyor. En son kendi can havlimle çocuğuma tokat atıyorum vazgeçsin diye ağlıyor vazgeçiyor hala gelip de ağlama oğlum bile demiyor. Dediğim gibi benim beklentim sizin yaşadıklarınız gibi değil bu kadarını istemeye beklemeye hakkım var diye düşünüyorum
Süreci çok kötü yönetmişsiniz. Kardeşine zarar gelmesin diye çocuğunuza tokat atmışsınız. Ciddi kardeş kıskançlığı problemleriniz olacağını tahmin ediyorum. Oğlunuzun kreşindeki öğretmenlere ya da varsa kurum psikologuna danışın. Çocuğunuzda derin bir yara açmışsınız, kayınvalideden daha büyük bir sorun bu.
 
Sizin durumunuz benden farklı siz resmen bakmışsınız çocuklara benim istediğim birazcık ilgi ve zor günde yanımda olsunlar. Ben çslışıyorum yıllardır oğlum kreşe gidiyor birkaç kere grip oldu mesela sma alamadım onu birkaç günlüğüne kreşten evde sıcacık otur diyemedim çünkü alıp da vereceğim kimse yok.birde diğer velilerin triplerini çektim alın çocuğu bizim çocuklara da bulaştıracak diye. Bu bir zor gündür mesela. Bir babanne olarak gelip 3 gün kalıp gidemez miydi. Veya siz bu saatten sonra bakmam kafam kaldırmıyor diyorsunuz tamam bakmayın tabiki öyle bir zorunluluğu kimsenin yok ama çok darda kalınca işi düşse belki bir saat bak deseler hayır bakmam mı diyeceksiniz. Belki hasta oldu o çocuğun annesi belki acil yapması gereken birşey oldu. İnsanlar birbirlerine zor günde yardımcı olmalılar. Az önce de yazdım 9 aylık hamileyim büyük oğlum karnımı tekmeliyor kaçıyorum elinden sürekli peşimde kendince oyun ediyor yapma etme diyorum bağırıyorum olmuyor bi tane tv den başını çevirip de yapma oğlum anneye demiyor. En son kendi can havlimle çocuğuma tokat atıyorum vazgeçsin diye ağlıyor vazgeçiyor hala gelip de ağlama oğlum bile demiyor. Dediğim gibi benim beklentim sizin yaşadıklarınız gibi değil bu kadarını istemeye beklemeye hakkım var diye düşünüyorum

1 saat bana bırakabilirler tabi ama 3 gün evlerine gidip hasta çocuk bakmam. Sizin çözemediğiniz şu bence, herkes çocuk sevmiyor ya da bakacak gücü bulamıyor. Şöyle düşünün eşiniz onların evladı , bir ömür emek vermişler ama bakın istediği olmayınca nasıl tehdit ediyor muhtaç olduğunuzda bakmam size diye, evlattan bu kadar hainlik görenin toruna ne vermesini bekliyorsunuz. Hayatınızın yoğun bir temposu var çalışıyorsunuz, iki çocuk vss ama bu hayatın içinde olabilecek aksi durumları hesap edecek olan sizsiniz bunu kabullenin bence böylece en azından kendi kendinizi yemez daha huzurlu olursunuz naçizane tavsiyem
 
Back