Şu an oğlum 5 yaşında aklı ermiyor ama büyüdükçe farkedecek önemsenmediğini kırılacak elbette. Bir değil iki değil sürekli bu modda. Sürekli en az 10 kere babanne diye sesleniyor birçoğunda da biz ikaz ediyoruz anne çocuğa cevap ver diye. Sanırım cevao verse soruların devamı gelecek ve uğraşmak istemiyor o yüzden. Bir çocuğa verilebilecek en değerli şey vakittir bundan bile yoksun. Ve haklısınız kendi torunu değil başka çocuk bile olsa insan bu şekilde davranmamalıBakmak istememesini anlarım hani ama çocuk seslenince de bakmamak bi garip. Yanı siz de çocuklarınızı bırakmayın kendisine hatta yanında ben kimseye güvenmiyorum diyin çocuklarım konusunda. Hepten minnetvari davranmasın çocuklara. O ne oyle çocuk seslensin seslensin bakmasın. Torunu olması orda kalsın herhangi bir çocuğun kalbini önemsemeyen insan vicdan yoksunudur yani. Yazık nasıl kalbi kırılıyodur çocuğun.
Yoo tam yerinde bir cümleydi. 5 senedir bir kere bile 5 dk bile kendilerine çocuk bırakmayan ben ilk ve son defa uyuyan çocuğu bırakıp gidiyorun 2 saat sonra dönüyorum ve bir ton azar işitiyorum otur çocuğuna bak bırakma yada yanında götür diye sesler yükseliyor. Ben hakediyor muyum bu muameleyi ne var yani insanın zor zamanında karşısındakine işi düşemez mi ki bu bir aileyse. O zaman herkes de aldığı değerin karşılığını verir
Hiç böyle bir insan için beklentiye girip kendinizi üzmeyin bile. Valla birçok kişinin aksine ben ilerde torun sahibi olursam bakarım da severim de yeterki oğlumla gelinim musade etsin. Çocuklarla geçirilen zaman kaybedilmiş değil aksine kazanılmış bir zamanıdır bence. Ben onların dünyasını çok seviyorum.Şu an oğlum 5 yaşında aklı ermiyor ama büyüdükçe farkedecek önemsenmediğini kırılacak elbette. Bir değil iki değil sürekli bu modda. Sürekli en az 10 kere babanne diye sesleniyor birçoğunda da biz ikaz ediyoruz anne çocuğa cevap ver diye. Sanırım cevao verse soruların devamı gelecek ve uğraşmak istemiyor o yüzden. Bir çocuğa verilebilecek en değerli şey vakittir bundan bile yoksun. Ve haklısınız kendi torunu değil başka çocuk bile olsa insan bu şekilde davranmamalı
Sizin durumunuz benden farklı siz resmen bakmışsınız çocuklara benim istediğim birazcık ilgi ve zor günde yanımda olsunlar. Ben çslışıyorum yıllardır oğlum kreşe gidiyor birkaç kere grip oldu mesela sma alamadım onu birkaç günlüğüne kreşten evde sıcacık otur diyemedim çünkü alıp da vereceğim kimse yok.birde diğer velilerin triplerini çektim alın çocuğu bizim çocuklara da bulaştıracak diye. Bu bir zor gündür mesela. Bir babanne olarak gelip 3 gün kalıp gidemez miydi. Veya siz bu saatten sonra bakmam kafam kaldırmıyor diyorsunuz tamam bakmayın tabiki öyle bir zorunluluğu kimsenin yok ama çok darda kalınca işi düşse belki bir saat bak deseler hayır bakmam mı diyeceksiniz. Belki hasta oldu o çocuğun annesi belki acil yapması gereken birşey oldu. İnsanlar birbirlerine zor günde yardımcı olmalılar. Az önce de yazdım 9 aylık hamileyim büyük oğlum karnımı tekmeliyor kaçıyorum elinden sürekli peşimde kendince oyun ediyor yapma etme diyorum bağırıyorum olmuyor bi tane tv den başını çevirip de yapma oğlum anneye demiyor. En son kendi can havlimle çocuğuma tokat atıyorum vazgeçsin diye ağlıyor vazgeçiyor hala gelip de ağlama oğlum bile demiyor. Dediğim gibi benim beklentim sizin yaşadıklarınız gibi değil bu kadarını istemeye beklemeye hakkım var diye düşünüyorumAnneanne değil ama teyzeyim, enküçük kardeşimin de vardır böyle beklentileri ; arada laf sokar iki çocuğu yalnız büyütüyorum, kimse destek olmadı diye, en son o kadar ağır bir cevap verdim ki sanırım on yıl unutmaz. Ailede kötü bir şey olsa hepsinin çocuğu benimdir o ayrı mesele ki bir yeğenimi 6aylıktan 22 yaşına, diğerini 2 yaşından 6 yaşına kadar ben büyüttüm anneleri boşanıp eve döndüğünde. Ancak bile isteye çocuk yapıp, zorluğunu bile bile ikinciyi de yapıp sonra bana yardım etmiyorsunuz meselesine gülüyorum.
Şu an da küçük kardeşimin biri 8 diğeri 2,5 yaşında, ortanca kardeşiminde 4 yaşında olmak üzere üç tane yeğenim var, üçüne de bakmam, kafam kaldırmıyor çünkü. Hele biraraya geldiklerinde ortamı bir saat içinde terk ediyorum, bunalıyorum çocuk sesinden. Bu onları sevmediğim anlamına gelmez, haaa büyüdüklerinde bana gelmezler mi gelmesinler bu boya onlarla gelmedim, kimse beni bununla tehdit edemez. Keza 22 yaşına baktığım yeğenim ki canımın içidir bayramdan bayrama lütfen arıyor, o kadar emeğin hiç bir karşılığı yok. Bu açıdan kayınvalidenizi anlıyorum ve suçlanacak bir durum göremiyorum
Kaynanam neyse de aynısını annem yapsa daha mı kırılırdım acaba bilmiyorum. Belki de benim annem aşırı ilgili olduğu için kaynanamı yadırgıyorum. İkisinin de dozu yok Beni anladığınız içşn teşekkür ederim.Ben sizi anladım. Aslında minnet edeceğinizden değil de insanın torunuyla yarım saat ilgilenmek istememesi gücünüze gidiyor. Benim annem de aynı. Ona güvenip doğurmadım ama 5 dk ilgilenmek zorunda kalacak diye ödü kopuyor. Annem bakar ama çok söylenir.
isine karışıp zırt pırt rahatsız edeceklerine böyle yapmasına bin kere tercih ederimKızlar merhaba. Konuya nerden başlasam bilmiyorum. 8 senedir evliyim kaynanama arabayla 1 saatlik uzaklıkta bir yerde oturuyorum. Kendisine ortalama 15 güne bir gider 1gece kalır döneriz. Kötü veya anlaşamadığım yönlerini sayamam genel olarak bir sorunumuz yok aksine her zaman isteyerek gidiyorum ve kendi annemden de daha iyi anlaşıyorum diyebilirim. Ama şu son 5 senedir aylar yıllar geçtikçe içimde daha biriken belki de haksız olduğum bir sorunum var. İki çocuğum var biri5 diperi 1 yaşında. Kaynanamın öyle bir huyu varki ödü patlıyor bi torunuyla bi 5 dk ilgilenmek zorunda kalacak diye. İlk çocuğum doğdu sabaha kadar ağlardı çokgazlıydı bütün ev ayağa kalkardı kendisi bi kapımı açıp kızım bu çocuk niye ağlıyor demezdi. Sabah da küfür eder gibi aslında duydum çocuğun sesini hep de aman geriye uyuya kalıyordum diyordu. Oğlum şimdi 5 yaşında 500 kere babanne babanne babanne diye konuşur bir tane çocuğadönüp de efendim demez. Anne çocuk sana diyor derim haa noldu söyle diye döner 5 dk sonra yineaynı şey. 5 senedir çocuğu 5 dk bile bırakıp eşimle aşağı bahçeye bile inemedik çünkü bakmıyor bakmak istemiyor. bir keresinde ki hayatımda ilk defa küçük çocuğum 7 aylıkken eşim anne 2 saat bak biz baloncukla gezip gelecez dedi alışveriş yapacaktık büyüğü yanımıza aldık gittik. Dönüşte bir ton azar işittik kaynanamın suratı5karış zaten. Kayınbabam kaynanama laf sayıyor sen aptalsın sen salaksın sanane sen niye bakıyorsun gelin otursun baksın çocuğuna yada alsın yanınd götürsün diye. Eşim de sinirlendi günün birinde siz de elden ayağa düşerseniz bana muhtaç olursanız ben görürüm sizi diye. Ortam gerildi. Sonra hiçbirşey olmamış gibi düzeldi.
Bir keresinde de küçük oğlumu sünnet ettirdim gününü falan demiştik şu günü sünnet edecez diye. Bide büyük oğlum çok zor bi çocuk o sünnet günü burnumdan getirdi küçük ağlıyor susmuyor bir yandan büyük nr bulsa küçüğün kafasına atıyor sürekli zarar vermeye çalışıyor onu zaptediyorum bir yandan. Kafayı yiyecektim. Akşam aradı el gibi hayırlı olsun diye. Niye gelmedin anne çocuğun sünnetine dedim aman hiç heveslenmedim dedi. Yani dediğim gibi ödü kopuyor biraz çocuk bakmak zorunda kalacak diye.daha saysam birsürü şey var ama bunların dışında hiçbir kötü huylarını laf sokmalarını hiçbileylerini görmedim dediğim gibi ben bu konuyu kendi içimdd hazmedebilirsem iyi anlaşıyoruz. Ama ben her gidişimde bu defa çocukları hiç umursamasa da ben sinirlenmeyecem diye kendime söz veriyorum ama yapamıyorum etrafımda sürekli torunlarıyla ilgili annanne babanneler var. Benim annemler uzaktalar zaten senede bir hafta gidiyoruz. Bide benim çocuklarım tek torunlar yani başka evli çocukları da yok ama hiç değer görmüyorlar. Kızlar ben yanlış mı düşünüyorun önemsemek zorunda değiller mi abartıyor muyum bişeyler söyleyin. Teşekkürler cevaplarınız için şimdiden.
1 saat uzakta kafanız ne rahat ne güzel ben isterdim mecbur bir durum olursa bakar bence bekar çocuklarıyla ilgileniyordurisine karışıp zırt pırt rahatsız edeceklerine böyle yapmasına bin kere tercih ederim
Şaka mı bu? Adamın insiyatifinde olan bir mesele değilki.eşimle kavga ediyorum sizinkiler niye böyle değildiye
Süreci çok kötü yönetmişsiniz. Kardeşine zarar gelmesin diye çocuğunuza tokat atmışsınız. Ciddi kardeş kıskançlığı problemleriniz olacağını tahmin ediyorum. Oğlunuzun kreşindeki öğretmenlere ya da varsa kurum psikologuna danışın. Çocuğunuzda derin bir yara açmışsınız, kayınvalideden daha büyük bir sorun bu.Sizin durumunuz benden farklı siz resmen bakmışsınız çocuklara benim istediğim birazcık ilgi ve zor günde yanımda olsunlar. Ben çslışıyorum yıllardır oğlum kreşe gidiyor birkaç kere grip oldu mesela sma alamadım onu birkaç günlüğüne kreşten evde sıcacık otur diyemedim çünkü alıp da vereceğim kimse yok.birde diğer velilerin triplerini çektim alın çocuğu bizim çocuklara da bulaştıracak diye. Bu bir zor gündür mesela. Bir babanne olarak gelip 3 gün kalıp gidemez miydi. Veya siz bu saatten sonra bakmam kafam kaldırmıyor diyorsunuz tamam bakmayın tabiki öyle bir zorunluluğu kimsenin yok ama çok darda kalınca işi düşse belki bir saat bak deseler hayır bakmam mı diyeceksiniz. Belki hasta oldu o çocuğun annesi belki acil yapması gereken birşey oldu. İnsanlar birbirlerine zor günde yardımcı olmalılar. Az önce de yazdım 9 aylık hamileyim büyük oğlum karnımı tekmeliyor kaçıyorum elinden sürekli peşimde kendince oyun ediyor yapma etme diyorum bağırıyorum olmuyor bi tane tv den başını çevirip de yapma oğlum anneye demiyor. En son kendi can havlimle çocuğuma tokat atıyorum vazgeçsin diye ağlıyor vazgeçiyor hala gelip de ağlama oğlum bile demiyor. Dediğim gibi benim beklentim sizin yaşadıklarınız gibi değil bu kadarını istemeye beklemeye hakkım var diye düşünüyorum
Sizin durumunuz benden farklı siz resmen bakmışsınız çocuklara benim istediğim birazcık ilgi ve zor günde yanımda olsunlar. Ben çslışıyorum yıllardır oğlum kreşe gidiyor birkaç kere grip oldu mesela sma alamadım onu birkaç günlüğüne kreşten evde sıcacık otur diyemedim çünkü alıp da vereceğim kimse yok.birde diğer velilerin triplerini çektim alın çocuğu bizim çocuklara da bulaştıracak diye. Bu bir zor gündür mesela. Bir babanne olarak gelip 3 gün kalıp gidemez miydi. Veya siz bu saatten sonra bakmam kafam kaldırmıyor diyorsunuz tamam bakmayın tabiki öyle bir zorunluluğu kimsenin yok ama çok darda kalınca işi düşse belki bir saat bak deseler hayır bakmam mı diyeceksiniz. Belki hasta oldu o çocuğun annesi belki acil yapması gereken birşey oldu. İnsanlar birbirlerine zor günde yardımcı olmalılar. Az önce de yazdım 9 aylık hamileyim büyük oğlum karnımı tekmeliyor kaçıyorum elinden sürekli peşimde kendince oyun ediyor yapma etme diyorum bağırıyorum olmuyor bi tane tv den başını çevirip de yapma oğlum anneye demiyor. En son kendi can havlimle çocuğuma tokat atıyorum vazgeçsin diye ağlıyor vazgeçiyor hala gelip de ağlama oğlum bile demiyor. Dediğim gibi benim beklentim sizin yaşadıklarınız gibi değil bu kadarını istemeye beklemeye hakkım var diye düşünüyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?