- 21 Ocak 2023
- 296
- 197
- 44
Umut Allah tan. Rabbim ol der ve olur. Hayırlı sağlıklı imanlı evlatlar nasip eylesin Rabbim hepimize.Rabbim bi an önce kucagina evlat nasip etsin aynilarini bende yaşadim Allah hic ummadigin anda nasip edecek sen yeterki sabret benim gibi hep dua et 2017 yilinda evlendim ben daha yeni hamileyim yillarca olmadi benim ne kadar agladigimi cocugu olanlara özenip imrendigimi geceleri uyanip benim niye cocugum yok diye dua ettigimi bilirim bi gece sabaha dogru yine uyanndim Allahim niye benim cocugum yok dedim dua ettim o gece sabah kahvalti yapip eczaneye gittim test aldim baktimki hamileymişim belki senelerce 500 defa test yapmisimdir ümidini kesenlerde olma kardeşim
Birazcık psikolojini rahat birakmalisin emin ol bir tanidigimiz bir taraf tüpü kapali olduğu halde üç tane doğum yaptı haberi bile yoktu kadının tedavisiz ilaçsız oldu son doğumunda Sezar olduğunda doktorun senin hamile tedavisiz kalman bir mucize demişti böyle örnekler çok fazla rabbim herşeyin hayırlısını bilir gönlünü ferahlat kendini rahat bırak hakkında hayırlısı canımİnsan ablasını kıskanır mı diye düşünüyor değil mi? Ama bu kıskanmak değil yaşayanlar bilir. Kendin için çok eksik, buruk hissetmen özlem duyman. Bir ünlü var En yakın arkadaşı hemen hamile kalınca kendi yıllardır uğraşınca kendini çaresiz hissedip çok kıskandım diyor. Sonunda tüp bebekle olmuş. Ama ben bu sözlerini cahilliğine veriyorum. Allah'ın takdir ettiği birşeyse bu haset etmek onda değil bende olsaydı demek olmaz. Müslüman hiçbir konuda böyle demez haset etmez zaten. Ben seni anlıyorum. İlk denemede hemen oldu diyenler canımı acıtıyor çünkü zorluğunu anlamalarını da istiyorum. Bu kadar kolay konuşmak üzüyor. Ayrıca çok nasip lisin çok şükür etmen lazım da demek isterdim ama demiyorum. Kendisi beni düşünmüyorsa empati yapmıyırsa ne desen boş. Çok zor bir imtihan evet İnşaAllah karşılığını göreceğiz. İyi ki imanımız var. İman varsa her imkan var. Çünkü hiçbirşey boşa gitmiyor. Şöyle düşünün benim seveceğim hiç yeğenim yok ve olmayacak da.. Herşeyin hayırlısı olsun. Rabbim size de nasip etsin tez vakitte.
Canım zaten 2 yıl korunmuşsun. Anladığım kadarıyla bir yıla yakındır deniyormuşsunuz. Beklerken uzun evet ama aslında o kadar da uzun bir süre değil ki. Ay bir ay olsa da bir ay içinde gebe kalma ihtimalin sadece bir gün. Yaşını bilmiyorum ama benim ablamın da 5 yıl çocuğu olmadı. Tüp bebek tedavisinden sonra önce kız çocuğu oldu. İkincisi kendiliğinden erkek oldu. Allah'ım sana da nasip eder inşallah. Kullandın mi bilmiyorum da ovulasyon testi kullandın mi? Yumurtlama zamanlarını takip ediyor musun??Sebepsiz infertilite ile 3 yıl olacak bebek özlemi çekiyorum. Öncesinde de 2 yıl gibi bir süre şartların iyi olması için sabrettik korunduk. Adetlerim düzenliydi, sigara, sağlıksız yiyecek alışkanlığımız felan yok eşimle. İstediğimiz zaman 3 4 ay içinde olur İnşaAllah diye düşünüyordum hep. İlk 2 yıl sabrederken benden sonra evlenip hamileyim haberleri alınca üzülüyordum ama çok takmıyordum. Soranlara borcumuz çok şimdi acele etmiyoruz diyorduk. "bebek rızkıyla gelir, yap gitsin" "hadi daha neyi bekliyorsunuz ki!" vs. gibi söylemler sinirlendiriyordu ama gülüp geçiyordum.Rızkı veren Allah ama güzel şartlar sunmak önemsemek bizim elimizde. Arkadaşlardan , komşulardan aldığım gebelik haberleri, misafirlikte ilk defa tanıştığım gebelerin konuşmaları, eşimin akrabalarından gelen haberler, kuzenlerimin olan bebekleri... Bu süreçte hem isteyip hem sabretmek içine atmak hep. Çok hayal kurdum bu sürede. Normalde 1 yıl bekleme süresi her ay %15 20 gibi bir ihtimalin olduğunu bilmiyordum bu geç kalmış endişesiyle karışık stres üzüntü verdi. Daha 6, 7 ay olmuş denerken bir teyzenin yolda arabada oturup eşimi beklerken "sen niye yalnız oturuyorsun, çocuk yok mu?" demesi... Yok demem karşılığında "niye olmuyor mu?" diye sorması...
Ev tutacağım emlakçı nın 3. Çocukları olacakmış bize ondan bahsetmesi ve "sizde çocuk yok mu? Niye olmuyor mu yoksa?" demesi herkes içinde... (adam o kadar patavatsız biriydi ki ev için mecbur sabrettik.) Kayınvalidem normalde anlayışlı biridir ama bizi düşünüp incelik göstermediği şeyler oldu içim acıdı, çok üzüldüm hep. İlk yıl eşimin kuzeninin ultrason fotosunu attı bana sende gör diye. Öylesine meraktan gönderdi nisbet yapacak biri değil ya da ima. Ama ben üzülürüm diye düşünmedi, beklemek zorundayız biliyordu. Denemeye başladık olmuyor 7 ay olmuş, eşimin kuzeninin birinin ikizleri olacak bekliyorlar, diğerinin büyüdü 1 yaşına gelecek onun lafı sözü sevmeler... anlatmalar... Yine bizde üzülürüz belki demedi...
Biraz geç evlendim arkadaşlarıma göre onların bebekleri oldu, büyüdü ilkokula giden bile vardır. Çoğuyla irtibatım koptu ama insan yaşıtları olarak düşününce bir üzüntüye kapılıyor. Herkes evleniyor sende bu kervana katılmak istiyorsun. Zamanı gelip içgüdüsel fıtraten sende anne olmak istiyorsun. O sürede bende çok isterken o ikizlere kendimin olacak gibi hediye hazırlık yaptım. 2 yaşına gelecekler benim hala içim acıyor.Geçen hafta hepsi zorunlu gittiğim bir nişanda karşımda foto çekildiler. Kayınvalidem yanımda yine onları seslenerek sevdi, benim içim acıdı. Hepsi bize uzak ama sosyal medya, profil fotoları görmek altına yazılan iyi ki annen oldumla başlayan methiyeler, anneler günü... Bir Dr sonrası ağlarken ikizlerin Doğumgünü daveti için gelen fotolu kartpostal ile içinin acıması...
"hadi daha yok mu? Ne bekliyorlar?" demeleri...
Muhabbet kuşu aldım besliyorum 3 yıldır. Onların bile 3. Kez yavruları olduyeğenlerim yok kimsenin çocuğunu öyle sevemiyorsun kuşlarımız sevdim hep. Şehir dışındaki anneme kafes taşıdım ve beni gören komşular "kuş bakıyor ama çocuğu yok mu vs " diyorlarmış...
Tek kardeşimi kaybettim. Daha ilk gün cenaze evinde tanımadığım üst komşunun 7, 8 torunu varmış en sonuncusu 20 günlükmüş bana onu anlatması...
Akrabaların imalı konuşmaları, hiç torunu olmayan 70 yaşında annemin yanında torunlarının fotolarını gösterip konuşmaları. Hele birinin dayanamayıp cenaze arabası gelecekken "göbeğin var yoksa hamile misin?" demesi, bir başkasının aynı şekilde "sen hamile misin? " diye atlaması. (sanki haberleri olmayacak hiç. )
Çocuğun çok olduğu en az 3, 5 çocuk düşünen ve olan bir şehirdeyim. Bazen el ele tutuşmuş 3, 4 kardeş yanlarında anneleri gider sen bakakalırsın. Yürüyüşe çıkarsın parklarda hep bebek arabalılar... Yalnızsın, kimsen yok olsaydı şimdi şöyle yapardık büyüdü vs diye düşünürsün içinden atamazsın.
Dr a gidersin her seferinde kayıtta "gebe misiniz?" sorusu (prosedür ama can yakıyor işte)
ailesiyle gelmiş cinsiyet öğrenecekler, sevinçle çıkıp birbirine sarılanlar, konuşmalar,
Nst odası dibimizde içeriden gelen sesler, mutlu çıkan gebeler...
Karşıdaki çocuk polikliğine pusetlerle gelenler... Dr un dediğine üzülerek çıkmışsın, bekleyeceğiz demiş. O an önünden yenidoğan bebeğini sarmalamış, koridorda yol boyu sesli severek giden kadın... Senin tarifsiz bir eksiklik, burukluk, acı hissetmen...
Artık topluma karışayım nereye kadar demişsin ve ilim okunan bir meclise gitmişsin orda bile düşüncesiz insanların seni bulması... Soranlara cocuk yok deyince "AA yeni mi evlisiniz?" demelerine karşı buz gibi "Hayır" demek..
2 yaşında çocuğunu "havalara uçuracak kadar kurban olurum sana diye sevip, öpen" anne... (toplum içinde bunu hoş karşılamıyorum herşeyin ölçülüsü güzel.) bu ortamda da pek çok gebenin karşına çıkması... Gelen çocuklar ve onlarla ilgilenen anneler...
Senin bana birşey söyleyip sormasınlar sakın diye kendini sıkman... 2.çocuğu konuşmaları ve çok kısa sürede 2. Çocuğa hamile kaldıklarını öğrenmen.
Sende istiyoruz demişsin seni hiç düşünmeyen empati yapmayan biri kapıdan girer girmez nasılsın derken boynuna sarılıp "Ay ben 2. Ye hamileyim!!" demesi sevinçle... Senin içinin buz kesmesi...
Hissizleşiyorum artık acıda duymuyorum galiba diye düşünmen...
İyi ki imanımız var! Bunların hepsi imtihan biliyorum. Allah böyle takdir etti. Günahımız çok belki bu üzüntüler kefaret olacak. Hayırlı zamanda diye dua ediyordum o zamanı bekliyor belki. İnsanız, acisiz üzülüyoruz malesef. Keşke daha duyarlı, düşünceli empati yapan kişiler olabilsek... Hiçbirşey bizim elimizde değilken "senin çocuğun yok olmuyor mu" demek nedir? olduran ben miyim!? "Allah vermiyor mu canı yaratan Allah" denilse ya!
Doğal yolla olmasını çok istedim hala istiyorum. Aşılama hariç her yöntemi denedim, Tüp bebeği maddi manevi içime sindiremedim epey bir zaman.
Allah isteyene istediği kadar versin kimseye haset etmiyoruz kıskanmıyoruz kötü niyetle konuşmuyoruz.
Ama insan KENDİNE üzülüyor, içi buruluyor... Keşke bu kadar düşüncesiz olmasa insanlar ve zalimce konuşmasalar... Herkesle konuşamıyorum etrafımda beni anlayacak biri de yok içimi döktüm buraya. Uzun oldu okuyanlar için teşekkürler. Hakkımızda hayırlısı olsun.
5 yıllık evliyim. 2 yıl (isterken sabretmek beklemek) + 3 yıl olması için çabalamak :) sizin dediğiniz gibi olsaydı iyiydi yine dedim Bi an :) yazdım ama anlaşılmamış. Ne gerekiyorsa elimizden geleni yaptık yapıyoruz yapacağız. Nasip gerisi. Teşekkür ederimCanım zaten 2 yıl korunmuşsun. Anladığım kadarıyla bir yıla yakındır deniyormuşsunuz. Beklerken uzun evet ama aslında o kadar da uzun bir süre değil ki. Ay bir ay olsa da bir ay içinde gebe kalma ihtimalin sadece bir gün. Yaşını bilmiyorum ama benim ablamın da 5 yıl çocuğu olmadı. Tüp bebek tedavisinden sonra önce kız çocuğu oldu. İkincisi kendiliğinden erkek oldu. Allah'ım sana da nasip eder inşallah. Kullandın mi bilmiyorum da ovulasyon testi kullandın mi? Yumurtlama zamanlarını takip ediyor musun??
Psikolojinizi rahat bırakmalısınız.Bir şeye odaklanırsanız o size gelmez. Ne zaman unutup vazgeçerseniz onu kendinize çekmiş olursunuz5 yıllık evliyim. 2 yıl (isterken sabretmek beklemek) + 3 yıl olması için çabalamak :) sizin dediğiniz gibi olsaydı iyiydi yine dedim Bi an :) yazdım ama anlaşılmamış. Ne gerekiyorsa elimizden geleni yaptık yapıyoruz yapacağız. Nasip gerisi. Teşekkür ederim
Umarım en kısa zamanda çocuğunuz olur. Genel iyi dileklerle bir mesaj yazacaktım ama bu yazdığınızı görünce içim sızladı.İlk denemede hemen oldu diyenler canımı acıtıyor çünkü zorluğunu anlamalarını da istiyorum. Bu kadar kolay konuşmak üzüyor. Ayrıca çok nasip lisin çok şükür etmen lazım da demek isterdim ama demiyorum. Kendisi beni düşünmüyorsa empati yapmıyırsa ne desen boş.
Ben çok sonradan duysam üzülür müyüm vs diye düşünecek kadar samimi insanlar değiliz. Sonrası öncesi önemli değil asıl önemli olan Herşeyin bir adabı ve söyleme şekli üslubunun uygun olması. Kendi sevinçleri normaldir elbet bizde olsa seviniriz ama olmayan ve hasret çekene karşı duyarlı olmak kırılır mı üzülür mü diye düşünmek insanca bir yaklaşım bence. Ve Müslümansa da mümin kardeşini her türlü düşünüp hareket etmek zorunda. Üzselerde karşılığını Allah tan göreceğim diye inanmak en güzel teselli, iç rahatlatması. Teşekkür ederim.Allah isteyen , bekleyen bütün anne adaylarına sağlıklı bebekler versin inşallah.
Konuya yazan bazı hanımlar insanların mutlulukla hamileyim haberi verdiğinden bahsetmiş ama çocuğu olmuyor üzülür diye haber vermeseler , siz çok sonradan duysanız daha kötü olmaz mı? Belki bazıları böyle düşünmüştür. Sizi onlar için mutlu olacak kimseden ayırmamışlardır. Amacım kimseye ne düşünmesini söylemek değil sizi sürekli darlayan ya da kıskandığınızı ima eden insanları kesinlikle söylemiyorum ama böyle düşünmek belki içinizi daha rahatlatır.
İnsanlar kötü, insanlar çok kötü. Emin ol sadece çocuğu olmayanlara değil. Ben 17 yaşımda annemi kaybettim insanlardan neler duyuyorum bir bilsen. Annem olmasa ne yapardım bilmem diyeni mi dersin, insan annesiyle dedikodu yapmayacak da kiminle yapacak diyeni mi dersin, seni üzmek istemem ama annem olmasa hastalandigimda kendimi oldururdum heralde bana bakan kimse yok diyeni mi dersin. Şimdi hamileyim kız olsa bari annen yok kız kardeşin yok diyeni mi dersin. Seni üzen herkesi çıkar hayatındanSebepsiz infertilite ile 3 yıl olacak bebek özlemi çekiyorum. Öncesinde de 2 yıl gibi bir süre şartların iyi olması için sabrettik korunduk. Adetlerim düzenliydi, sigara, sağlıksız yiyecek alışkanlığımız felan yok eşimle. İstediğimiz zaman 3 4 ay içinde olur İnşaAllah diye düşünüyordum hep. İlk 2 yıl sabrederken benden sonra evlenip hamileyim haberleri alınca üzülüyordum ama çok takmıyordum. Soranlara borcumuz çok şimdi acele etmiyoruz diyorduk. "bebek rızkıyla gelir, yap gitsin" "hadi daha neyi bekliyorsunuz ki!" vs. gibi söylemler sinirlendiriyordu ama gülüp geçiyordum.Rızkı veren Allah ama güzel şartlar sunmak önemsemek bizim elimizde. Arkadaşlardan , komşulardan aldığım gebelik haberleri, misafirlikte ilk defa tanıştığım gebelerin konuşmaları, eşimin akrabalarından gelen haberler, kuzenlerimin olan bebekleri... Bu süreçte hem isteyip hem sabretmek içine atmak hep. Çok hayal kurdum bu sürede. Normalde 1 yıl bekleme süresi her ay %15 20 gibi bir ihtimalin olduğunu bilmiyordum bu geç kalmış endişesiyle karışık stres üzüntü verdi. Daha 6, 7 ay olmuş denerken bir teyzenin yolda arabada oturup eşimi beklerken "sen niye yalnız oturuyorsun, çocuk yok mu?" demesi... Yok demem karşılığında "niye olmuyor mu?" diye sorması...
Ev tutacağım emlakçı nın 3. Çocukları olacakmış bize ondan bahsetmesi ve "sizde çocuk yok mu? Niye olmuyor mu yoksa?" demesi herkes içinde... (adam o kadar patavatsız biriydi ki ev için mecbur sabrettik.) Kayınvalidem normalde anlayışlı biridir ama bizi düşünüp incelik göstermediği şeyler oldu içim acıdı, çok üzüldüm hep. İlk yıl eşimin kuzeninin ultrason fotosunu attı bana sende gör diye. Öylesine meraktan gönderdi nisbet yapacak biri değil ya da ima. Ama ben üzülürüm diye düşünmedi, beklemek zorundayız biliyordu. Denemeye başladık olmuyor 7 ay olmuş, eşimin kuzeninin birinin ikizleri olacak bekliyorlar, diğerinin büyüdü 1 yaşına gelecek onun lafı sözü sevmeler... anlatmalar... Yine bizde üzülürüz belki demedi...
Biraz geç evlendim arkadaşlarıma göre onların bebekleri oldu, büyüdü ilkokula giden bile vardır. Çoğuyla irtibatım koptu ama insan yaşıtları olarak düşününce bir üzüntüye kapılıyor. Herkes evleniyor sende bu kervana katılmak istiyorsun. Zamanı gelip içgüdüsel fıtraten sende anne olmak istiyorsun. O sürede bende çok isterken o ikizlere kendimin olacak gibi hediye hazırlık yaptım. 2 yaşına gelecekler benim hala içim acıyor.Geçen hafta hepsi zorunlu gittiğim bir nişanda karşımda foto çekildiler. Kayınvalidem yanımda yine onları seslenerek sevdi, benim içim acıdı. Hepsi bize uzak ama sosyal medya, profil fotoları görmek altına yazılan iyi ki annen oldumla başlayan methiyeler, anneler günü... Bir Dr sonrası ağlarken ikizlerin Doğumgünü daveti için gelen fotolu kartpostal ile içinin acıması...
"hadi daha yok mu? Ne bekliyorlar?" demeleri...
Muhabbet kuşu aldım besliyorum 3 yıldır. Onların bile 3. Kez yavruları olduyeğenlerim yok kimsenin çocuğunu öyle sevemiyorsun kuşlarımız sevdim hep. Şehir dışındaki anneme kafes taşıdım ve beni gören komşular "kuş bakıyor ama çocuğu yok mu vs " diyorlarmış...
Tek kardeşimi kaybettim. Daha ilk gün cenaze evinde tanımadığım üst komşunun 7, 8 torunu varmış en sonuncusu 20 günlükmüş bana onu anlatması...
Akrabaların imalı konuşmaları, hiç torunu olmayan 70 yaşında annemin yanında torunlarının fotolarını gösterip konuşmaları. Hele birinin dayanamayıp cenaze arabası gelecekken "göbeğin var yoksa hamile misin?" demesi, bir başkasının aynı şekilde "sen hamile misin? " diye atlaması. (sanki haberleri olmayacak hiç. )
Çocuğun çok olduğu en az 3, 5 çocuk düşünen ve olan bir şehirdeyim. Bazen el ele tutuşmuş 3, 4 kardeş yanlarında anneleri gider sen bakakalırsın. Yürüyüşe çıkarsın parklarda hep bebek arabalılar... Yalnızsın, kimsen yok olsaydı şimdi şöyle yapardık büyüdü vs diye düşünürsün içinden atamazsın.
Dr a gidersin her seferinde kayıtta "gebe misiniz?" sorusu (prosedür ama can yakıyor işte)
ailesiyle gelmiş cinsiyet öğrenecekler, sevinçle çıkıp birbirine sarılanlar, konuşmalar,
Nst odası dibimizde içeriden gelen sesler, mutlu çıkan gebeler...
Karşıdaki çocuk polikliğine pusetlerle gelenler... Dr un dediğine üzülerek çıkmışsın, bekleyeceğiz demiş. O an önünden yenidoğan bebeğini sarmalamış, koridorda yol boyu sesli severek giden kadın... Senin tarifsiz bir eksiklik, burukluk, acı hissetmen...
Artık topluma karışayım nereye kadar demişsin ve ilim okunan bir meclise gitmişsin orda bile düşüncesiz insanların seni bulması... Soranlara cocuk yok deyince "AA yeni mi evlisiniz?" demelerine karşı buz gibi "Hayır" demek..
2 yaşında çocuğunu "havalara uçuracak kadar kurban olurum sana diye sevip, öpen" anne... (toplum içinde bunu hoş karşılamıyorum herşeyin ölçülüsü güzel.) bu ortamda da pek çok gebenin karşına çıkması... Gelen çocuklar ve onlarla ilgilenen anneler...
Senin bana birşey söyleyip sormasınlar sakın diye kendini sıkman... 2.çocuğu konuşmaları ve çok kısa sürede 2. Çocuğa hamile kaldıklarını öğrenmen.
Sende istiyoruz demişsin seni hiç düşünmeyen empati yapmayan biri kapıdan girer girmez nasılsın derken boynuna sarılıp "Ay ben 2. Ye hamileyim!!" demesi sevinçle... Senin içinin buz kesmesi...
Hissizleşiyorum artık acıda duymuyorum galiba diye düşünmen...
İyi ki imanımız var! Bunların hepsi imtihan biliyorum. Allah böyle takdir etti. Günahımız çok belki bu üzüntüler kefaret olacak. Hayırlı zamanda diye dua ediyordum o zamanı bekliyor belki. İnsanız, acisiz üzülüyoruz malesef. Keşke daha duyarlı, düşünceli empati yapan kişiler olabilsek... Hiçbirşey bizim elimizde değilken "senin çocuğun yok olmuyor mu" demek nedir? olduran ben miyim!? "Allah vermiyor mu canı yaratan Allah" denilse ya!
Doğal yolla olmasını çok istedim hala istiyorum. Aşılama hariç her yöntemi denedim, Tüp bebeği maddi manevi içime sindiremedim epey bir zaman.
Allah isteyene istediği kadar versin kimseye haset etmiyoruz kıskanmıyoruz kötü niyetle konuşmuyoruz.
Ama insan KENDİNE üzülüyor, içi buruluyor... Keşke bu kadar düşüncesiz olmasa insanlar ve zalimce konuşmasalar... Herkesle konuşamıyorum etrafımda beni anlayacak biri de yok içimi döktüm buraya. Uzun oldu okuyanlar için teşekkürler. Hakkımızda hayırlısı olsun.
Tövbe estağfurullah ya! Bunlar insan değil! Evet öyle yapıyorum hepsine uzağım. Allah hayırlı sağlıklı evlat eylesin kız veya erkek. İmanlı Salih evlat olsun. Hepsinin hesabı var.İnsanlar kötü, insanlar çok kötü. Emin ol sadece çocuğu olmayanlara değil. Ben 17 yaşımda annemi kaybettim insanlardan neler duyuyorum bir bilsen. Annem olmasa ne yapardım bilmem diyeni mi dersin, insan annesiyle dedikodu yapmayacak da kiminle yapacak diyeni mi dersin, seni üzmek istemem ama annem olmasa hastalandigimda kendimi oldururdum heralde bana bakan kimse yok diyeni mi dersin. Şimdi hamileyim kız olsa bari annen yok kız kardeşin yok diyeni mi dersin. Seni üzen herkesi çıkar hayatından
Çok çok çok üzüldüm umarım Allah tez zamanda içinizdeki Özlem’i giderir stres üreme sistemini kapatır stresi atmanız gerekiyor unutmanız gerekiyor biliyorum çok zor ama gerçekten unutmanız gerekiyor imkanınız varsa bir tatile çıkıp herkesten uzaklaşmanız şart bir de çok kuvvetli Meryem süresi tavsiye ederim anlamıyla okuyun benim ailem anlayışlıydı eşimin ailesi de çok anlayışlıydı iyi niyetle bile olsa bazen doktordan döndüğümüzde ne dediler diye sorsalar zoruma giderdi ağlardım kistim tahribat yapıyor olmayacak derdim tüp bebek denedim yok olmayacak dedim Allah bana daha çok yeni nasip etti ama şimdi insanlara söylemeye korkuyorum inanamıyorum 3 kedim var çocuk diye kedi bakıyor derdi konu komşu annem çok kızardı onlara ben ses edemezdim evet benim çocuklarım onlar derdim
Dualarım sizinle tabi ki Allah olması gerektiği zaman verecek diye inanıyorum ben eğer istanbulda iseniz 2 doktor da tavsiye edebilirim biri normal kadın doğum uzmanı biri de tüp bebek uzmanı ikisinin de bana hayırlı geldiğine inandım hep, unutun derken olmayacak yada olacak diye düşünmek yerine başka şeylerle ilgilenin insanlar sizi çok etkilemiş çok zarar vermiş inşallah gönlünüzdeki hakkınızda hayırlı olur tez zamandaMaşaAllah hayırlısıyla sağlıcakla kucağınıza almayı Allah nasip eylesin. Hassas ve ince düşünen biriyim. Hakkımdaki muhtemel düşünceler de üzüyor içerliyorum. Hiçbirşey elimizde değil bu can Allah a emanet. Benimde kuşlarım çocuklarım gibi. Unutmak işi dediğiniz gibi imkansız gibi. Aman olmayacak desem Allah tan umudu duayı kesmiş olurum ki. Allah tan umut kesilmez dua kesilmez. Zaman geçtikçe geçiyor yakında 3.5 yıl olacak. Tatile çıksak dönüşte yine kucağımız boş ev boş. Duvarlar kağıt gibi, Yan komşudan gelen bebek sesleri benim evin içinde. Son zamanlarda iyice büyümüş gülüyor beraber kahvaltı yapıyorlar. Bir duvar ötesinde bende yanımda bir mama sandalyesi ile bana gülen bebeğimi hayal ediyorum ama sonraHakkımızda hayırlısı olsun. Bana dua edin.
Amin Allah razı olsun. Çok teşekkür ederimDualarım sizinle tabi ki Allah olması gerektiği zaman verecek diye inanıyorum ben eğer istanbulda iseniz 2 doktor da tavsiye edebilirim biri normal kadın doğum uzmanı biri de tüp bebek uzmanı ikisinin de bana hayırlı geldiğine inandım hep, unutun derken olmayacak yada olacak diye düşünmek yerine başka şeylerle ilgilenin insanlar sizi çok etkilemiş çok zarar vermiş inşallah gönlünüzdeki hakkınızda hayırlı olur tez zamanda
Yazdıklarını ve acını üzüntünü kalbimin en derinlerinde hissederek okudum benim de evleneli 2 yıl olacak hep istedik ilk bir yılda 2 kimyasal 1 dış gebelik geçirdim eşimin akrabaları babaanesi sürekli çocuk çocuk deyip durdu şimdi de amh im düşük çıkmasıyla yıkıldım hiçbir sorun yokken hormonlarım yükseldi aglamadigim nadir günler vardır annemin torunları için ördüğü patik kazaklara sarılarak ağlıyorum acaba giydirebilcek miyim diye eşimin çocuklu babalara bakınca gozerinin dolduğunu görünce göz yaşlarımin ateş gibi içime akması ama Ben Rabbime sığındım ve biliyorum ki zaman i geldiğinde en güzel şekilde olacak umudum hep taze sizinde öyle olsun Belki ikiz belki üçüzlerimjz olacak aminSebepsiz infertilite ile 3 yıl olacak bebek özlemi çekiyorum. Öncesinde de 2 yıl gibi bir süre şartların iyi olması için sabrettik korunduk. Adetlerim düzenliydi, sigara, sağlıksız yiyecek alışkanlığımız felan yok eşimle. İstediğimiz zaman 3 4 ay içinde olur İnşaAllah diye düşünüyordum hep. İlk 2 yıl sabrederken benden sonra evlenip hamileyim haberleri alınca üzülüyordum ama çok takmıyordum. Soranlara borcumuz çok şimdi acele etmiyoruz diyorduk. "bebek rızkıyla gelir, yap gitsin" "hadi daha neyi bekliyorsunuz ki!" vs. gibi söylemler sinirlendiriyordu ama gülüp geçiyordum.Rızkı veren Allah ama güzel şartlar sunmak önemsemek bizim elimizde. Arkadaşlardan , komşulardan aldığım gebelik haberleri, misafirlikte ilk defa tanıştığım gebelerin konuşmaları, eşimin akrabalarından gelen haberler, kuzenlerimin olan bebekleri... Bu süreçte hem isteyip hem sabretmek içine atmak hep. Çok hayal kurdum bu sürede. Normalde 1 yıl bekleme süresi her ay %15 20 gibi bir ihtimalin olduğunu bilmiyordum bu geç kalmış endişesiyle karışık stres üzüntü verdi. Daha 6, 7 ay olmuş denerken bir teyzenin yolda arabada oturup eşimi beklerken "sen niye yalnız oturuyorsun, çocuk yok mu?" demesi... Yok demem karşılığında "niye olmuyor mu?" diye sorması...
Ev tutacağım emlakçı nın 3. Çocukları olacakmış bize ondan bahsetmesi ve "sizde çocuk yok mu? Niye olmuyor mu yoksa?" demesi herkes içinde... (adam o kadar patavatsız biriydi ki ev için mecbur sabrettik.) Kayınvalidem normalde anlayışlı biridir ama bizi düşünüp incelik göstermediği şeyler oldu içim acıdı, çok üzüldüm hep. İlk yıl eşimin kuzeninin ultrason fotosunu attı bana sende gör diye. Öylesine meraktan gönderdi nisbet yapacak biri değil ya da ima. Ama ben üzülürüm diye düşünmedi, beklemek zorundayız biliyordu. Denemeye başladık olmuyor 7 ay olmuş, eşimin kuzeninin birinin ikizleri olacak bekliyorlar, diğerinin büyüdü 1 yaşına gelecek onun lafı sözü sevmeler... anlatmalar... Yine bizde üzülürüz belki demedi...
Biraz geç evlendim arkadaşlarıma göre onların bebekleri oldu, büyüdü ilkokula giden bile vardır. Çoğuyla irtibatım koptu ama insan yaşıtları olarak düşününce bir üzüntüye kapılıyor. Herkes evleniyor sende bu kervana katılmak istiyorsun. Zamanı gelip içgüdüsel fıtraten sende anne olmak istiyorsun. O sürede bende çok isterken o ikizlere kendimin olacak gibi hediye hazırlık yaptım. 2 yaşına gelecekler benim hala içim acıyor.Geçen hafta hepsi zorunlu gittiğim bir nişanda karşımda foto çekildiler. Kayınvalidem yanımda yine onları seslenerek sevdi, benim içim acıdı. Hepsi bize uzak ama sosyal medya, profil fotoları görmek altına yazılan iyi ki annen oldumla başlayan methiyeler, anneler günü... Bir Dr sonrası ağlarken ikizlerin Doğumgünü daveti için gelen fotolu kartpostal ile içinin acıması...
"hadi daha yok mu? Ne bekliyorlar?" demeleri...
Muhabbet kuşu aldım besliyorum 3 yıldır. Onların bile 3. Kez yavruları olduyeğenlerim yok kimsenin çocuğunu öyle sevemiyorsun kuşlarımız sevdim hep. Şehir dışındaki anneme kafes taşıdım ve beni gören komşular "kuş bakıyor ama çocuğu yok mu vs " diyorlarmış...
Tek kardeşimi kaybettim. Daha ilk gün cenaze evinde tanımadığım üst komşunun 7, 8 torunu varmış en sonuncusu 20 günlükmüş bana onu anlatması...
Akrabaların imalı konuşmaları, hiç torunu olmayan 70 yaşında annemin yanında torunlarının fotolarını gösterip konuşmaları. Hele birinin dayanamayıp cenaze arabası gelecekken "göbeğin var yoksa hamile misin?" demesi, bir başkasının aynı şekilde "sen hamile misin? " diye atlaması. (sanki haberleri olmayacak hiç. )
Çocuğun çok olduğu en az 3, 5 çocuk düşünen ve olan bir şehirdeyim. Bazen el ele tutuşmuş 3, 4 kardeş yanlarında anneleri gider sen bakakalırsın. Yürüyüşe çıkarsın parklarda hep bebek arabalılar... Yalnızsın, kimsen yok olsaydı şimdi şöyle yapardık büyüdü vs diye düşünürsün içinden atamazsın.
Dr a gidersin her seferinde kayıtta "gebe misiniz?" sorusu (prosedür ama can yakıyor işte)
ailesiyle gelmiş cinsiyet öğrenecekler, sevinçle çıkıp birbirine sarılanlar, konuşmalar,
Nst odası dibimizde içeriden gelen sesler, mutlu çıkan gebeler...
Karşıdaki çocuk polikliğine pusetlerle gelenler... Dr un dediğine üzülerek çıkmışsın, bekleyeceğiz demiş. O an önünden yenidoğan bebeğini sarmalamış, koridorda yol boyu sesli severek giden kadın... Senin tarifsiz bir eksiklik, burukluk, acı hissetmen...
Artık topluma karışayım nereye kadar demişsin ve ilim okunan bir meclise gitmişsin orda bile düşüncesiz insanların seni bulması... Soranlara cocuk yok deyince "AA yeni mi evlisiniz?" demelerine karşı buz gibi "Hayır" demek..
2 yaşında çocuğunu "havalara uçuracak kadar kurban olurum sana diye sevip, öpen" anne... (toplum içinde bunu hoş karşılamıyorum herşeyin ölçülüsü güzel.) bu ortamda da pek çok gebenin karşına çıkması... Gelen çocuklar ve onlarla ilgilenen anneler...
Senin bana birşey söyleyip sormasınlar sakın diye kendini sıkman... 2.çocuğu konuşmaları ve çok kısa sürede 2. Çocuğa hamile kaldıklarını öğrenmen.
Sende istiyoruz demişsin seni hiç düşünmeyen empati yapmayan biri kapıdan girer girmez nasılsın derken boynuna sarılıp "Ay ben 2. Ye hamileyim!!" demesi sevinçle... Senin içinin buz kesmesi...
Hissizleşiyorum artık acıda duymuyorum galiba diye düşünmen...
İyi ki imanımız var! Bunların hepsi imtihan biliyorum. Allah böyle takdir etti. Günahımız çok belki bu üzüntüler kefaret olacak. Hayırlı zamanda diye dua ediyordum o zamanı bekliyor belki. İnsanız, acisiz üzülüyoruz malesef. Keşke daha duyarlı, düşünceli empati yapan kişiler olabilsek... Hiçbirşey bizim elimizde değilken "senin çocuğun yok olmuyor mu" demek nedir? olduran ben miyim!? "Allah vermiyor mu canı yaratan Allah" denilse ya!
Doğal yolla olmasını çok istedim hala istiyorum. Aşılama hariç her yöntemi denedim, Tüp bebeği maddi manevi içime sindiremedim epey bir zaman.
Allah isteyene istediği kadar versin kimseye haset etmiyoruz kıskanmıyoruz kötü niyetle konuşmuyoruz.
Ama insan KENDİNE üzülüyor, içi buruluyor... Keşke bu kadar düşüncesiz olmasa insanlar ve zalimce konuşmasalar... Herkesle konuşamıyorum etrafımda beni anlayacak biri de yok içimi döktüm buraya. Uzun oldu okuyanlar için teşekkürler. Hakkımızda hayırlısı olsun.
Merhabalar, bu balcinin bilgisini alabilir miyiz acaba?Arkadaşlar eğer adetleriniz düzenli ise sorun eşinizdedir. bundan adım kadar eminim. araştırın. benim önceki yazdığım mesajları da okuyun. uzun uzun yazdım.
araştırın derken, eşinize bal araştırın. bal şifadır. ayette geçiyor. arının adıyla müsemma sure var.
bal mucize bir şey.
hiç kendinizi tüp bebek denemeleriyle yıpratmayın.
eşinizi ikna edin. bal kullansın. bizim oldu. çok yakın arkadaşlarımızın bebekleri oldu. hep bal sayesinde.
marka, isim vermiyorum. ama bizim balcının dediğine göre içinde bal, arı sütü, polen var. karışım oranlarını bilmiyorum.
erkeklerin gurur yapmasına gerek yok. artık bu devirde yediğimiz içtiğimiz şeylerden midir nedir, spermlerin kalitesi düşük. bal Allahın izniyle düzeltiyor.