- 16 Mayıs 2022
- 1.579
- 1.087
- 36
Herşeyin hayırlısı olsun kardeş.
Herşeyin hayırlısı olsun kardeş.Canim bende 9 ayda hamile kaldim cok agladim neden kalamiyorum deye sonra kaldim fakat 28 haftalik hamilelikte kalbi durdu yani uzulme herseyde bir hayir vardir Rabim bizim icin en hayirlisini bilir sen senin icin hayirlisini iste sakin isyan etme gec olsun ama hayirlisi olsun bende gec evlendim simdi 31 yasindayimtum arkadaslarim cocuklari var boyum kadar bazilari erken davrandi keske bende oyle yapsaydim
Yazdıklarınız okuyunca kalbim acıdı. Bizde 1,5 yıldır bebek istiyoruz, bir sağlık sıkıntısı olmadığı halde olmuyor. Bir defa kimyasal gebelik geçirdim. Sizi çok ama çok iyi anlıyorum.
Rabbim kalbinize ferahlık versin, en yakın zamanda kucağınıza evlat versin. İnsanlar konuşurlar özellikle patavatsız ve cahil olanlar bu konularda çok acımasız kaale almayın. Psikolojinizi daima iyi tutun.
Çok ağladım çok gözyaşı döktüm. Allah' a isyan etmemek için zor tuttum kendimi. Hep hayırlısını istedim, istiyorum.
Çevremde gerek iş arkadaşlarım gerek akrabalarımdan hamile olan doğuma gün sayan çok var. Neden diyorum neden benim olmuyor ? Ben hangi günahımın bedelini ödüyorum ? Herkesin kucağı dolu neden benim boş ?Ya da zamanı var demek diyorum şu an doğru zaman değil belki
Bazen diyorum ki 10 sene 15 sene bekleyenler var Allah onlara peygamber sabrı vermiş gerçekten.
Bir de kendimi hiç hamileyken hayal edemiyorum sanki hiç olmayacakmış gibi hissediyorum.
Kusura bakmayın konunuza atlayıp kendi derdimi de dökmüş oldum...
Amin amin. desteğiniz ve duanız için çok teşekkür ederim. Allah razı olsun.Canımmmm benim rabbim inşallah nasip eder kimsenin kucagini boş bırakmaz. Size de hayırlısıyla nasip eder inşallah. İnsanların dediklerine hiç aldırma kimi hiç düşünmeden konuşur kimi bile bile can yakmak için konuşur Allah gönüllerine göre versin. Sen duanı et rabbine sığın. Hepimizin imtihanı farklı farklı. Allah gönlünü ferahlatacak güzel haberler versin inşallah sana.
İnsan ablasını kıskanır mı diye düşünüyor değil mi? Ama bu kıskanmak değil yaşayanlar bilir. Kendin için çok eksik, buruk hissetmen özlem duyman. Bir ünlü var En yakın arkadaşı hemen hamile kalınca kendi yıllardır uğraşınca kendini çaresiz hissedip çok kıskandım diyor. Sonunda tüp bebekle olmuş. Ama ben bu sözlerini cahilliğine veriyorum. Allah'ın takdir ettiği birşeyse bu haset etmek onda değil bende olsaydı demek olmaz. Müslüman hiçbir konuda böyle demez haset etmez zaten. Ben seni anlıyorum. İlk denemede hemen oldu diyenler canımı acıtıyor çünkü zorluğunu anlamalarını da istiyorum. Bu kadar kolay konuşmak üzüyor. Ayrıca çok nasip lisin çok şükür etmen lazım da demek isterdim ama demiyorum. Kendisi beni düşünmüyorsa empati yapmıyırsa ne desen boş. Çok zor bir imtihan evet İnşaAllah karşılığını göreceğiz. İyi ki imanımız var. İman varsa her imkan var. Çünkü hiçbirşey boşa gitmiyor. Şöyle düşünün benim seveceğim hiç yeğenim yok ve olmayacak da.. Herşeyin hayırlısı olsun. Rabbim size de nasip etsin tez vakitte.Seni çok iyi anlayarak yazıyorum rabbim herşeyin hayırlısını bilir ve hayırlı zamanda dualarının karşılığını alman dileğiyle ve duayla..
Bu yazdıklarında sanki kıskançmak gibi gören olacaktır ama sen onda nie var değilde ben bunları yaşayamayacakmiyim hisse bebek beklerken ablamın üçüncü bebeğine hamile kaldığında hıçkırarak ağladığımı biliyorum dünyanın en zor en acı dönemi ama geçecek kardesim bol bol dua et bol bol bunun için ayetler var oku gönlünü ferahlat herşeyin hayırlısını rabbim bilirdualarım sizinle
Amin İnşaAllah. Çok teşekkür ederim.iki kuzenimle birlikte hep dualarımdasınız. Allahımin vardır bir bildiği neylerse güzel eyler buda sizin imtihanıniz sabredin inşallah.
benimde 7 ay olmadi birseyimiz yokmuş ben çok stres yaptım düşünme dedi dktr adet vaktinn gelince kendine ugraş bul bekleme demişti zamanı gelince oldu.
o çoook merak edenlerede Allah ne xaman derse ozaman olacak derdim, susarlardı.
hamile kalıncada kimse sormadı karnım şisene kadar sanki onlar bakacak bebege.
Bugünlerde nisan yagmuru topla duasini oku iç , sadaka ni ver allahım hayırli sağlıklı evlat nasip et diye dua et.
Bende canim rabbim bizim icin en hayirlisini bilir bizimde imanimiz guclendirsinki bu zorluklada guclu duralimHerşeyin hayırlısı olsun kardeş.Hayırlı sağlıklı ve imanlı evlatlar diye dua ediyorum. Rabbim size de nasip eylesin.
Canım hiç çekinme cevabını yapıştır yat uyu millet nasıl rahat bide konuşuyorlar pslikler sınır oluyorum cahiller düşüncesizHayırlı sonuç alırsınız tez vakitte İnşaAllah. Dün yine benim için çok birşey ifade etmeyen insanlar üzdü gece uyuyamadım. Böyle giderse üslubunca cevap vereceğim. Kimsenin üzerine vazife değil hayatımız. Gıybet dedikodu başka birşey değil. Gerçekten samimi dua edeceğini yanımda olacağını bilsem derdimi paylaşayım ama henüz böylesini göremedim. Ancak yaşayanlar anlıyor. Hayırlısı olsun hakkımızda.
Amin. Nasipte öte yol yok. En kısa zamanda başlayacağız İnşaAllah. Teşekkür ederim sağolunDoğal yolla olsun diye bekleme nasip olmayınca olmuyor. Bende sebepsiz infertilite nedeniyle yıllarca bekledim kendiliğinden olur diye çünkü doktorlar sizin bi sorununuz yok olur diyolardı. Nasibimde tüp bebek annesi olmak varmış. Yaşın 34se gerçekten bi an önce tedaviye başlamanı tavsiye ederim. Boşuna bekleme. Hadsizlere de agzını payını ver geç. Ben öyle yaptım. Ben üzüleceğime onlar üzülsün. Rabbim tez zamanda hayırlısıyla nasip etsin
Sebepsiz infertilite ile 3 yıl olacak bebek özlemi çekiyorum. Öncesinde de 2 yıl gibi bir süre şartların iyi olması için sabrettik korunduk. Adetlerim düzenliydi, sigara, sağlıksız yiyecek alışkanlığımız felan yok eşimle. İstediğimiz zaman 3 4 ay içinde olur İnşaAllah diye düşünüyordum hep. İlk 2 yıl sabrederken benden sonra evlenip hamileyim haberleri alınca üzülüyordum ama çok takmıyordum. Soranlara borcumuz çok şimdi acele etmiyoruz diyorduk. "bebek rızkıyla gelir, yap gitsin" "hadi daha neyi bekliyorsunuz ki!" vs. gibi söylemler sinirlendiriyordu ama gülüp geçiyordum.Rızkı veren Allah ama güzel şartlar sunmak önemsemek bizim elimizde. Arkadaşlardan , komşulardan aldığım gebelik haberleri, misafirlikte ilk defa tanıştığım gebelerin konuşmaları, eşimin akrabalarından gelen haberler, kuzenlerimin olan bebekleri... Bu süreçte hem isteyip hem sabretmek içine atmak hep. Çok hayal kurdum bu sürede. Normalde 1 yıl bekleme süresi her ay %15 20 gibi bir ihtimalin olduğunu bilmiyordum bu geç kalmış endişesiyle karışık stres üzüntü verdi. Daha 6, 7 ay olmuş denerken bir teyzenin yolda arabada oturup eşimi beklerken "sen niye yalnız oturuyorsun, çocuk yok mu?" demesi... Yok demem karşılığında "niye olmuyor mu?" diye sorması...
Ev tutacağım emlakçı nın 3. Çocukları olacakmış bize ondan bahsetmesi ve "sizde çocuk yok mu? Niye olmuyor mu yoksa?" demesi herkes içinde... (adam o kadar patavatsız biriydi ki ev için mecbur sabrettik.) Kayınvalidem normalde anlayışlı biridir ama bizi düşünüp incelik göstermediği şeyler oldu içim acıdı, çok üzüldüm hep. İlk yıl eşimin kuzeninin ultrason fotosunu attı bana sende gör diye. Öylesine meraktan gönderdi nisbet yapacak biri değil ya da ima. Ama ben üzülürüm diye düşünmedi, beklemek zorundayız biliyordu. Denemeye başladık olmuyor 7 ay olmuş, eşimin kuzeninin birinin ikizleri olacak bekliyorlar, diğerinin büyüdü 1 yaşına gelecek onun lafı sözü sevmeler... anlatmalar... Yine bizde üzülürüz belki demedi...
Biraz geç evlendim arkadaşlarıma göre onların bebekleri oldu, büyüdü ilkokula giden bile vardır. Çoğuyla irtibatım koptu ama insan yaşıtları olarak düşününce bir üzüntüye kapılıyor. Herkes evleniyor sende bu kervana katılmak istiyorsun. Zamanı gelip içgüdüsel fıtraten sende anne olmak istiyorsun. O sürede bende çok isterken o ikizlere kendimin olacak gibi hediye hazırlık yaptım. 2 yaşına gelecekler benim hala içim acıyor.Geçen hafta hepsi zorunlu gittiğim bir nişanda karşımda foto çekildiler. Kayınvalidem yanımda yine onları seslenerek sevdi, benim içim acıdı. Hepsi bize uzak ama sosyal medya, profil fotoları görmek altına yazılan iyi ki annen oldumla başlayan methiyeler, anneler günü... Bir Dr sonrası ağlarken ikizlerin Doğumgünü daveti için gelen fotolu kartpostal ile içinin acıması...
"hadi daha yok mu? Ne bekliyorlar?" demeleri...
Muhabbet kuşu aldım besliyorum 3 yıldır. Onların bile 3. Kez yavruları olduyeğenlerim yok kimsenin çocuğunu öyle sevemiyorsun kuşlarımız sevdim hep. Şehir dışındaki anneme kafes taşıdım ve beni gören komşular "kuş bakıyor ama çocuğu yok mu vs " diyorlarmış...
Tek kardeşimi kaybettim. Daha ilk gün cenaze evinde tanımadığım üst komşunun 7, 8 torunu varmış en sonuncusu 20 günlükmüş bana onu anlatması...
Akrabaların imalı konuşmaları, hiç torunu olmayan 70 yaşında annemin yanında torunlarının fotolarını gösterip konuşmaları. Hele birinin dayanamayıp cenaze arabası gelecekken "göbeğin var yoksa hamile misin?" demesi, bir başkasının aynı şekilde "sen hamile misin? " diye atlaması. (sanki haberleri olmayacak hiç. )
Çocuğun çok olduğu en az 3, 5 çocuk düşünen ve olan bir şehirdeyim. Bazen el ele tutuşmuş 3, 4 kardeş yanlarında anneleri gider sen bakakalırsın. Yürüyüşe çıkarsın parklarda hep bebek arabalılar... Yalnızsın, kimsen yok olsaydı şimdi şöyle yapardık büyüdü vs diye düşünürsün içinden atamazsın.
Dr a gidersin her seferinde kayıtta "gebe misiniz?" sorusu (prosedür ama can yakıyor işte)
ailesiyle gelmiş cinsiyet öğrenecekler, sevinçle çıkıp birbirine sarılanlar, konuşmalar,
Nst odası dibimizde içeriden gelen sesler, mutlu çıkan gebeler...
Karşıdaki çocuk polikliğine pusetlerle gelenler... Dr un dediğine üzülerek çıkmışsın, bekleyeceğiz demiş. O an önünden yenidoğan bebeğini sarmalamış, koridorda yol boyu sesli severek giden kadın... Senin tarifsiz bir eksiklik, burukluk, acı hissetmen... Artık topluma karışayım nereye kadar demişsin ve ilim okunan bir meclise gitmişsin orda bile düşüncesiz insanların seni bulması... Soranlara cocuk yok deyince "AA yeni mi evlisiniz?" demelerine karşı buz gibi "Hayır" demek..
2 yaşında çocuğunu "havalara uçuracak kadar kurban olurum sana diye sevip, öpen" anne... (toplum içinde bunu hoş karşılamıyorum herşeyin ölçülüsü güzel.) bu ortamda da pek çok gebenin karşına çıkması... Gelen çocuklar ve onlarla ilgilenen anneler...
Senin bana birşey söyleyip sormasınlar sakın diye kendini sıkman... 2.çocuğu konuşmaları ve çok kısa sürede 2. Çocuğa hamile kaldıklarını öğrenmen.
Sende istiyoruz demişsin seni hiç düşünmeyen empati yapmayan biri kapıdan girer girmez nasılsın derken boynuna sarılıp "Ay ben 2. Ye hamileyim!!" demesi sevinçle... Senin içinin buz kesmesi...
Hissizleşiyorum artık acıda duymuyorum galiba diye düşünmen...
İyi ki imanımız var! Bunların hepsi imtihan biliyorum. Allah böyle takdir etti. Günahımız çok belki bu üzüntüler kefaret olacak. Hayırlı zamanda diye dua ediyordum o zamanı bekliyor belki. İnsanız, acisiz üzülüyoruz malesef. Keşke daha duyarlı, düşünceli empati yapan kişiler olabilsek... Hiçbirşey bizim elimizde değilken "senin çocuğun yok olmuyor mu" demek nedir? olduran ben miyim!? "Allah vermiyor mu canı yaratan Allah" denilse ya!
Doğal yolla olmasını çok istedim hala istiyorum. Aşılama hariç her yöntemi denedim, Tüp bebeği maddi manevi içime sindiremedim epey bir zaman.
Allah isteyene istediği kadar versin kimseye haset etmiyoruz kıskanmıyoruz kötü niyetle konuşmuyoruz. Ama insan KENDİNE üzülüyor, içi buruluyor... Keşke bu kadar düşüncesiz olmasa insanlar ve zalimce konuşmasalar... Herkesle konuşamıyorum etrafımda beni anlayacak biri de yok içimi döktüm buraya. Uzun oldu okuyanlar için teşekkürler. Hakkımızda hayırlısı olsun.
Sebepsiz infertilite ile 3 yıl olacak bebek özlemi çekiyorum. Öncesinde de 2 yıl gibi bir süre şartların iyi olması için sabrettik korunduk. Adetlerim düzenliydi, sigara, sağlıksız yiyecek alışkanlığımız felan yok eşimle. İstediğimiz zaman 3 4 ay içinde olur İnşaAllah diye düşünüyordum hep. İlk 2 yıl sabrederken benden sonra evlenip hamileyim haberleri alınca üzülüyordum ama çok takmıyordum. Soranlara borcumuz çok şimdi acele etmiyoruz diyorduk. "bebek rızkıyla gelir, yap gitsin" "hadi daha neyi bekliyorsunuz ki!" vs. gibi söylemler sinirlendiriyordu ama gülüp geçiyordum.Rızkı veren Allah ama güzel şartlar sunmak önemsemek bizim elimizde. Arkadaşlardan , komşulardan aldığım gebelik haberleri, misafirlikte ilk defa tanıştığım gebelerin konuşmaları, eşimin akrabalarından gelen haberler, kuzenlerimin olan bebekleri... Bu süreçte hem isteyip hem sabretmek içine atmak hep. Çok hayal kurdum bu sürede. Normalde 1 yıl bekleme süresi her ay %15 20 gibi bir ihtimalin olduğunu bilmiyordum bu geç kalmış endişesiyle karışık stres üzüntü verdi. Daha 6, 7 ay olmuş denerken bir teyzenin yolda arabada oturup eşimi beklerken "sen niye yalnız oturuyorsun, çocuk yok mu?" demesi... Yok demem karşılığında "niye olmuyor mu?" diye sorması...
Ev tutacağım emlakçı nın 3. Çocukları olacakmış bize ondan bahsetmesi ve "sizde çocuk yok mu? Niye olmuyor mu yoksa?" demesi herkes içinde... (adam o kadar patavatsız biriydi ki ev için mecbur sabrettik.) Kayınvalidem normalde anlayışlı biridir ama bizi düşünüp incelik göstermediği şeyler oldu içim acıdı, çok üzüldüm hep. İlk yıl eşimin kuzeninin ultrason fotosunu attı bana sende gör diye. Öylesine meraktan gönderdi nisbet yapacak biri değil ya da ima. Ama ben üzülürüm diye düşünmedi, beklemek zorundayız biliyordu. Denemeye başladık olmuyor 7 ay olmuş, eşimin kuzeninin birinin ikizleri olacak bekliyorlar, diğerinin büyüdü 1 yaşına gelecek onun lafı sözü sevmeler... anlatmalar... Yine bizde üzülürüz belki demedi...
Biraz geç evlendim arkadaşlarıma göre onların bebekleri oldu, büyüdü ilkokula giden bile vardır. Çoğuyla irtibatım koptu ama insan yaşıtları olarak düşününce bir üzüntüye kapılıyor. Herkes evleniyor sende bu kervana katılmak istiyorsun. Zamanı gelip içgüdüsel fıtraten sende anne olmak istiyorsun. O sürede bende çok isterken o ikizlere kendimin olacak gibi hediye hazırlık yaptım. 2 yaşına gelecekler benim hala içim acıyor.Geçen hafta hepsi zorunlu gittiğim bir nişanda karşımda foto çekildiler. Kayınvalidem yanımda yine onları seslenerek sevdi, benim içim acıdı. Hepsi bize uzak ama sosyal medya, profil fotoları görmek altına yazılan iyi ki annen oldumla başlayan methiyeler, anneler günü... Bir Dr sonrası ağlarken ikizlerin Doğumgünü daveti için gelen fotolu kartpostal ile içinin acıması...
"hadi daha yok mu? Ne bekliyorlar?" demeleri...
Muhabbet kuşu aldım besliyorum 3 yıldır. Onların bile 3. Kez yavruları olduyeğenlerim yok kimsenin çocuğunu öyle sevemiyorsun kuşlarımız sevdim hep. Şehir dışındaki anneme kafes taşıdım ve beni gören komşular "kuş bakıyor ama çocuğu yok mu vs " diyorlarmış...
Tek kardeşimi kaybettim. Daha ilk gün cenaze evinde tanımadığım üst komşunun 7, 8 torunu varmış en sonuncusu 20 günlükmüş bana onu anlatması...
Akrabaların imalı konuşmaları, hiç torunu olmayan 70 yaşında annemin yanında torunlarının fotolarını gösterip konuşmaları. Hele birinin dayanamayıp cenaze arabası gelecekken "göbeğin var yoksa hamile misin?" demesi, bir başkasının aynı şekilde "sen hamile misin? " diye atlaması. (sanki haberleri olmayacak hiç. )
Çocuğun çok olduğu en az 3, 5 çocuk düşünen ve olan bir şehirdeyim. Bazen el ele tutuşmuş 3, 4 kardeş yanlarında anneleri gider sen bakakalırsın. Yürüyüşe çıkarsın parklarda hep bebek arabalılar... Yalnızsın, kimsen yok olsaydı şimdi şöyle yapardık büyüdü vs diye düşünürsün içinden atamazsın.
Dr a gidersin her seferinde kayıtta "gebe misiniz?" sorusu (prosedür ama can yakıyor işte)
ailesiyle gelmiş cinsiyet öğrenecekler, sevinçle çıkıp birbirine sarılanlar, konuşmalar,
Nst odası dibimizde içeriden gelen sesler, mutlu çıkan gebeler...
Karşıdaki çocuk polikliğine pusetlerle gelenler... Dr un dediğine üzülerek çıkmışsın, bekleyeceğiz demiş. O an önünden yenidoğan bebeğini sarmalamış, koridorda yol boyu sesli severek giden kadın... Senin tarifsiz bir eksiklik, burukluk, acı hissetmen... Artık topluma karışayım nereye kadar demişsin ve ilim okunan bir meclise gitmişsin orda bile düşüncesiz insanların seni bulması... Soranlara cocuk yok deyince "AA yeni mi evlisiniz?" demelerine karşı buz gibi "Hayır" demek..
2 yaşında çocuğunu "havalara uçuracak kadar kurban olurum sana diye sevip, öpen" anne... (toplum içinde bunu hoş karşılamıyorum herşeyin ölçülüsü güzel.) bu ortamda da pek çok gebenin karşına çıkması... Gelen çocuklar ve onlarla ilgilenen anneler...
Senin bana birşey söyleyip sormasınlar sakın diye kendini sıkman... 2.çocuğu konuşmaları ve çok kısa sürede 2. Çocuğa hamile kaldıklarını öğrenmen.
Sende istiyoruz demişsin seni hiç düşünmeyen empati yapmayan biri kapıdan girer girmez nasılsın derken boynuna sarılıp "Ay ben 2. Ye hamileyim!!" demesi sevinçle... Senin içinin buz kesmesi...
Hissizleşiyorum artık acıda duymuyorum galiba diye düşünmen...
İyi ki imanımız var! Bunların hepsi imtihan biliyorum. Allah böyle takdir etti. Günahımız çok belki bu üzüntüler kefaret olacak. Hayırlı zamanda diye dua ediyordum o zamanı bekliyor belki. İnsanız, acisiz üzülüyoruz malesef. Keşke daha duyarlı, düşünceli empati yapan kişiler olabilsek... Hiçbirşey bizim elimizde değilken "senin çocuğun yok olmuyor mu" demek nedir? olduran ben miyim!? "Allah vermiyor mu canı yaratan Allah" denilse ya!
Doğal yolla olmasını çok istedim hala istiyorum. Aşılama hariç her yöntemi denedim, Tüp bebeği maddi manevi içime sindiremedim epey bir zaman.
Allah isteyene istediği kadar versin kimseye haset etmiyoruz kıskanmıyoruz kötü niyetle konuşmuyoruz. Ama insan KENDİNE üzülüyor, içi buruluyor... Keşke bu kadar düşüncesiz olmasa insanlar ve zalimce konuşmasalar... Herkesle konuşamıyorum etrafımda beni anlayacak biri de yok içimi döktüm buraya. Uzun oldu okuyanlar için teşekkürler. Hakkımızda hayırlısı olsun.
Tüp bebekle mi nasip oldu size? MaşaAllahBenimde beş sene olmadı.. en az sizin kadar üzülüyordum. Çok şükür şu an hamileyim Rabbim sizede versin inşallah en kısa zamanda. Bunları okurken ağladım o günler aklıma geldi kayınvalidemin sürekli hamile kalan birisini duyunca hemen bana imâ ederek söylemesi bana senin çocuğun olmaz demesi, "bebek yok mu?" Sorusunu duymamak için hiiç bir topluma katılmamak, mecburen katılıncada Allah'ım inşallah kimse sormaz diye dua etmekgörümcemi annesine şöyle söylerken duymuştum birkez " bu ne zaman çocuğumu sevse eve gidince çocuğa bir şey oluyor, nazar degdiriyor sevmesin bidaha" .. ama içimi en çok yakan olay şuydu: bir gün eşimle birlikte parkta otururken, bizden seneler sonra evlenip çocuğu olan bi eşimin arkadaşı karısıyla birlikte ordan geçerken bizi gördüler bebekte kadının kucağında uyuyor. Hiç bir kötü niyetim olmadan seve bilirmiyim dedim kadın bebeği kucağıma verirken gözüne güneş geldi uyandı. Kadın eşimin ve arkadaşının yanında beni azarlar gibi of naptın ya çocuğu niye uyandırıyosun senin tabi çocuğun yok nasıl sevilir onu bile bilmiyosun demişti. Belki büyütülecek bir şey yok ama kirpik uçlarıma kadar ezildigimi hissetmiştim şu an hamileyim ama yinede o olayı atlatamıyorum..
Amin, Allah razı olsun. Hayır tüp bebek değil senelerce tedavi oldum aşılamalar oldum ama hiç bir fayda olmadı, en son bıraktım tedaviyi kafamı toparlamaya çalıştım bir işe başladım annemle aynı yerde çalışıyordum annem ustabaşıydı kafam rahattı kimse çocuk yokmu diye sormadığı için, annem uyarmış onları kimse o konuyu açmasın diye. Bende 4 ay falan çalıştım artık kayınvalidemin sürekli senin çocuğun olmaz demesi yüzünden benimde beynime öyle kazınmıştı sanki son dönemlerde olmiycak diye kafamdan tamamen çıkardım hiç ummadığım bir anda da hamile olduğumu öğrendim. Bu arada kesinlikle katılıyorum bu insanlar hesaplarını nasıl verecekler gönlüm hâlâ o kadar kırgın ki hiç hakkımı helal etmek istemiyorum yani istesemde isteyemiyorum Rabbime havale ediyorum onları, sanki kendi kendine yapmışlar o çocuklarıTüp bebekle mi nasip oldu size? MaşaAllahRabbim hayırlısıyla kucağınıza almayı nasip etsin Salih evlat olsun hayırlı olsun. Sizin için çok mutlu oldum Allah ım Allah ım Allah ım! Onlar insan olamaz zalim bile demeye gerek yok. Nazar değecekse dışarıda da değerdi. Şu sosyal medyada her türlü fotoğraf en güzel, özel halleri vs paylaşıyorlar o zamanda değmiyor muy muş!? Allah a şükür bu kadarıyla karşılaşmadım yoksa içimden ejderha çıkabilirdi. Veren Allah alan Allah bu neyin kibri sahiplenmesi? Herşey Allah ın! Hafızası çok güçlü biri olarak, bende unutamam diyorum ama yaraları elbet Allah Teala sarar sarmalar. Hz. AİŞE annemizin çocuğu yok ama ümmete anne olmuş. Halilim dediği Hz. İbrahim a. s eşi Sare annemiz, Zekeriya aleyhisselam gibi Allah ın en sevdiği peygamber ve kulların olmamış imtihan olmuşlar bu cahil konuşan davrananlar bu nın hesabını nasıl verir bakalım.
Anne olmak isteyen bir kadın için, anne olamamak demek; baktığın her bebekte yüreğinin kalması demek…Sebepsiz infertilite ile 3 yıl olacak bebek özlemi çekiyorum. Öncesinde de 2 yıl gibi bir süre şartların iyi olması için sabrettik korunduk. Adetlerim düzenliydi, sigara, sağlıksız yiyecek alışkanlığımız felan yok eşimle. İstediğimiz zaman 3 4 ay içinde olur İnşaAllah diye düşünüyordum hep. İlk 2 yıl sabrederken benden sonra evlenip hamileyim haberleri alınca üzülüyordum ama çok takmıyordum. Soranlara borcumuz çok şimdi acele etmiyoruz diyorduk. "bebek rızkıyla gelir, yap gitsin" "hadi daha neyi bekliyorsunuz ki!" vs. gibi söylemler sinirlendiriyordu ama gülüp geçiyordum.Rızkı veren Allah ama güzel şartlar sunmak önemsemek bizim elimizde. Arkadaşlardan , komşulardan aldığım gebelik haberleri, misafirlikte ilk defa tanıştığım gebelerin konuşmaları, eşimin akrabalarından gelen haberler, kuzenlerimin olan bebekleri... Bu süreçte hem isteyip hem sabretmek içine atmak hep. Çok hayal kurdum bu sürede. Normalde 1 yıl bekleme süresi her ay %15 20 gibi bir ihtimalin olduğunu bilmiyordum bu geç kalmış endişesiyle karışık stres üzüntü verdi. Daha 6, 7 ay olmuş denerken bir teyzenin yolda arabada oturup eşimi beklerken "sen niye yalnız oturuyorsun, çocuk yok mu?" demesi... Yok demem karşılığında "niye olmuyor mu?" diye sorması...
Ev tutacağım emlakçı nın 3. Çocukları olacakmış bize ondan bahsetmesi ve "sizde çocuk yok mu? Niye olmuyor mu yoksa?" demesi herkes içinde... (adam o kadar patavatsız biriydi ki ev için mecbur sabrettik.) Kayınvalidem normalde anlayışlı biridir ama bizi düşünüp incelik göstermediği şeyler oldu içim acıdı, çok üzüldüm hep. İlk yıl eşimin kuzeninin ultrason fotosunu attı bana sende gör diye. Öylesine meraktan gönderdi nisbet yapacak biri değil ya da ima. Ama ben üzülürüm diye düşünmedi, beklemek zorundayız biliyordu. Denemeye başladık olmuyor 7 ay olmuş, eşimin kuzeninin birinin ikizleri olacak bekliyorlar, diğerinin büyüdü 1 yaşına gelecek onun lafı sözü sevmeler... anlatmalar... Yine bizde üzülürüz belki demedi...
Biraz geç evlendim arkadaşlarıma göre onların bebekleri oldu, büyüdü ilkokula giden bile vardır. Çoğuyla irtibatım koptu ama insan yaşıtları olarak düşününce bir üzüntüye kapılıyor. Herkes evleniyor sende bu kervana katılmak istiyorsun. Zamanı gelip içgüdüsel fıtraten sende anne olmak istiyorsun. O sürede bende çok isterken o ikizlere kendimin olacak gibi hediye hazırlık yaptım. 2 yaşına gelecekler benim hala içim acıyor.Geçen hafta hepsi zorunlu gittiğim bir nişanda karşımda foto çekildiler. Kayınvalidem yanımda yine onları seslenerek sevdi, benim içim acıdı. Hepsi bize uzak ama sosyal medya, profil fotoları görmek altına yazılan iyi ki annen oldumla başlayan methiyeler, anneler günü... Bir Dr sonrası ağlarken ikizlerin Doğumgünü daveti için gelen fotolu kartpostal ile içinin acıması...
"hadi daha yok mu? Ne bekliyorlar?" demeleri...
Muhabbet kuşu aldım besliyorum 3 yıldır. Onların bile 3. Kez yavruları olduyeğenlerim yok kimsenin çocuğunu öyle sevemiyorsun kuşlarımız sevdim hep. Şehir dışındaki anneme kafes taşıdım ve beni gören komşular "kuş bakıyor ama çocuğu yok mu vs " diyorlarmış...
Tek kardeşimi kaybettim. Daha ilk gün cenaze evinde tanımadığım üst komşunun 7, 8 torunu varmış en sonuncusu 20 günlükmüş bana onu anlatması...
Akrabaların imalı konuşmaları, hiç torunu olmayan 70 yaşında annemin yanında torunlarının fotolarını gösterip konuşmaları. Hele birinin dayanamayıp cenaze arabası gelecekken "göbeğin var yoksa hamile misin?" demesi, bir başkasının aynı şekilde "sen hamile misin? " diye atlaması. (sanki haberleri olmayacak hiç. )
Çocuğun çok olduğu en az 3, 5 çocuk düşünen ve olan bir şehirdeyim. Bazen el ele tutuşmuş 3, 4 kardeş yanlarında anneleri gider sen bakakalırsın. Yürüyüşe çıkarsın parklarda hep bebek arabalılar... Yalnızsın, kimsen yok olsaydı şimdi şöyle yapardık büyüdü vs diye düşünürsün içinden atamazsın.
Dr a gidersin her seferinde kayıtta "gebe misiniz?" sorusu (prosedür ama can yakıyor işte)
ailesiyle gelmiş cinsiyet öğrenecekler, sevinçle çıkıp birbirine sarılanlar, konuşmalar,
Nst odası dibimizde içeriden gelen sesler, mutlu çıkan gebeler...
Karşıdaki çocuk polikliğine pusetlerle gelenler... Dr un dediğine üzülerek çıkmışsın, bekleyeceğiz demiş. O an önünden yenidoğan bebeğini sarmalamış, koridorda yol boyu sesli severek giden kadın... Senin tarifsiz bir eksiklik, burukluk, acı hissetmen...
Artık topluma karışayım nereye kadar demişsin ve ilim okunan bir meclise gitmişsin orda bile düşüncesiz insanların seni bulması... Soranlara cocuk yok deyince "AA yeni mi evlisiniz?" demelerine karşı buz gibi "Hayır" demek..
2 yaşında çocuğunu "havalara uçuracak kadar kurban olurum sana diye sevip, öpen" anne... (toplum içinde bunu hoş karşılamıyorum herşeyin ölçülüsü güzel.) bu ortamda da pek çok gebenin karşına çıkması... Gelen çocuklar ve onlarla ilgilenen anneler...
Senin bana birşey söyleyip sormasınlar sakın diye kendini sıkman... 2.çocuğu konuşmaları ve çok kısa sürede 2. Çocuğa hamile kaldıklarını öğrenmen.
Sende istiyoruz demişsin seni hiç düşünmeyen empati yapmayan biri kapıdan girer girmez nasılsın derken boynuna sarılıp "Ay ben 2. Ye hamileyim!!" demesi sevinçle... Senin içinin buz kesmesi...
Hissizleşiyorum artık acıda duymuyorum galiba diye düşünmen...
İyi ki imanımız var! Bunların hepsi imtihan biliyorum. Allah böyle takdir etti. Günahımız çok belki bu üzüntüler kefaret olacak. Hayırlı zamanda diye dua ediyordum o zamanı bekliyor belki. İnsanız, acisiz üzülüyoruz malesef. Keşke daha duyarlı, düşünceli empati yapan kişiler olabilsek... Hiçbirşey bizim elimizde değilken "senin çocuğun yok olmuyor mu" demek nedir? olduran ben miyim!? "Allah vermiyor mu canı yaratan Allah" denilse ya!
Doğal yolla olmasını çok istedim hala istiyorum. Aşılama hariç her yöntemi denedim, Tüp bebeği maddi manevi içime sindiremedim epey bir zaman.
Allah isteyene istediği kadar versin kimseye haset etmiyoruz kıskanmıyoruz kötü niyetle konuşmuyoruz.
Ama insan KENDİNE üzülüyor, içi buruluyor... Keşke bu kadar düşüncesiz olmasa insanlar ve zalimce konuşmasalar... Herkesle konuşamıyorum etrafımda beni anlayacak biri de yok içimi döktüm buraya. Uzun oldu okuyanlar için teşekkürler. Hakkımızda hayırlısı olsun.
Bu sayfanın altına son paylaşımımı size etiketleyemedim. Bizi anlatan başka duygular... ALLAH a havale edin sadece hesapları Allah görecek. Demek vakti saati varmış. Şu kafadan atma işini o kadar çok okudum ki şimdi de onu taktım kafayaAmin, Allah razı olsun. Hayır tüp bebek değil senelerce tedavi oldum aşılamalar oldum ama hiç bir fayda olmadı, en son bıraktım tedaviyi kafamı toparlamaya çalıştım bir işe başladım annemle aynı yerde çalışıyordum annem ustabaşıydı kafam rahattı kimse çocuk yokmu diye sormadığı için, annem uyarmış onları kimse o konuyu açmasın diye. Bende 4 ay falan çalıştım artık kayınvalidemin sürekli senin çocuğun olmaz demesi yüzünden benimde beynime öyle kazınmıştı sanki son dönemlerde olmiycak diye kafamdan tamamen çıkardım hiç ummadığım bir anda da hamile olduğumu öğrendim. Bu arada kesinlikle katılıyorum bu insanlar hesaplarını nasıl verecekler gönlüm hâlâ o kadar kırgın ki hiç hakkımı helal etmek istemiyorum yani istesemde isteyemiyorum Rabbime havale ediyorum onları, sanki kendi kendine yapmışlar o çocukları
Eğer çalışma imkanınız varsa kesinlikle değerlendirin. Evde oturarak kafadan atmak imkansızında ötesinde birşey bende denedim ama evdeyken hep aklına geliyor düşünüyorsun yani insanın aklından çıkmayor bile kaldı ki aklından atsın, bana kalsa çoktan çalışırdım eşim kesinlikle izin vermiyordu hatta işe girdim benle konuşmadı bir hafta ama ben artık delirmek üzereydim bide çevrem hep üstüme gelince kafayı yememek elde değilBu sayfanın altına son paylaşımımı size etiketleyemedim. Bizi anlatan başka duygular... ALLAH a havale edin sadece hesapları Allah görecek. Demek vakti saati varmış. Şu kafadan atma işini o kadar çok okudum ki şimdi de onu taktım kafayaniye kafadan atamıyorum ben! Aslında burdan bile uzaktı çok nadir göz gezdirirdim. Herşeyi sıfırlamak fabrika ayarına dönmek lazım