Keşke Anne Olmasaydım ..

asli1605 · 18 Eylül 2018

morportakal .!.:
Dusman mi?
Benim oglum hic oyle degil. Saclarimi sever sirtimi oksar. En fazla oyuncaklarini dokup beni cagirir onla oynamami ister.

Cocuklarin yaptiklari seyler genelde taklide dayalidir. Cevreden ne gorse yapar. Dusmanlik goruyor demekki sizinki. Allah yardimcimiz olsun.

hamdolsun benim oglumda sevgiyle askla buyuyor hatta bugun ogretmeni soyledi cocugun sarilmayi opmeyi gulmeyi cok seviyor.
ben o bahsettiginiz anlamda soylemedim.
genelde cevreden aldigim yorumlara ve kendi yasadigim tecrubeye dayanarak konusuyorum erkek cocuklari daha cok kirip doken dagitan anneyi yoran yipratan oluyor gibime gelio cunku kiz cocugu anneleri hamileyim suan kizim olacak insallah bana sunu soyler kizlar sakindir erkege gore daha usludur seni ogluna gore daha az yoracaktir falan ben bu anlamda soyledim.
hemen etiketleyin yok dusmanlik goruo yok taklit edio cocugum etkilenmesin die 5 senedir dizi acmiom ben tvde.
neyse iyi gunler

Minel_ask · 18 Eylül 2018

Koalina .!.:
Babama değil bize yaptı, annem babamı hiç bir zaman o kadar önemsemedi. Beslenmelerimiz için poğaça, börek, kek, kurabiye gibi şeyleri sürekli yapardı, bunun yanında ev işi ve yemeklerle uğraşırdı. Televizyon izlerken bile elinde bize ördüğü bir kazak falan olurdu muhakkak. Yani sürekli bizim için bir şey yapardı ama bizimle değil. Bunu çocuk halinle anlayamıyorsun, büyüyünce annem de böyle yapıyormuş diyorsun. Ama benim bireysel ilgiyi gördüğüm, işin eğlenceli tarafını yaşadığım kişi babam olmuştur. Annem de işin hep çileli kısmında, hasta mıyız başımızda beklesin, bize pişirsin, örsün, banyomuzu yaptırsın vs.

Koalina annene haksızlık etmiyor musun..ben anneni çok sorumluluk duygusu içinde gördüm.ne bileyim birazda obur biriyim:) kek kurabiye deyince annen gözümde harika bı anne gibi canlandı.annenin en büyük hatası neydi peki? Acaba beraber kek kurabiye yapsaydiniz o iletişimi kursaydi böyle düşünmezdin muhtemelen.duygusal doyum olmamış degilmi ? Ben öyle algiladim.maddeten tüm ihtiyaçlarını karşılıyor ama duygusal olarak ihtiyaclarini eksik bırakıyor.karsilamiyor ve çok mesafeli.

KedidirKedii · 18 Eylül 2018

Deli gibi sevdiği adamdan çocuk isteyen beni bile soğuttu bu konu çocuk çok zor eminim ama iyice bunaldım okudukça daha yumurta bile yok ortada

Morzirhli · 18 Eylül 2018

Sakın oyle demeyin. Rabbim verdiyse vardir bir bildigi. Bende 1.5 yildir cocuk sahibi olmak istiyorum ama olmuyo bundada vardir bir hayir diyorum. Bekliyorum. Ama erkek cocukları öyle genelde hiperaktifler. Yapacak birsey yok. Allah sabir versin

inFlamess · 18 Eylül 2018

Adem Güneş “in kitaplarını bende okudum .Benim de çok ters düştüğüm nokta olmustu .Güvenli bağlanma konusunda tamamen değil ama ağırlıklı olarak haklı buldum tezlerini.

(Evet tükenmesi gereken malesef cidden anne .Eğer öyle yaratılmasaydık ne bileyim erkekler doğurur biz meme verirdik ya da biz doğurur onlar meme verirdi.Yani yaratılıştan kadın hep fedakarlık eden tüketilen malesef )

Büyük oğlum da en çok ben ilgilendim baba biraz daha toparlandıgında bez felan değiştirdi .Ve oğlum meme de uyumamışsa uyumakta zorlanıyorsa pusette felan salladı.Bunun dışında oğlumu neredeyse 2 yaşınadek hiç babaya bırakıp bi yerlere gitmedim diyebilirim

Babaları küçük oğlumla 1 yasa kadar çok yakın ilgilendi herşeyi ile ama.Çünkü büyük oğlum etkilenmişti kardeşten ben daha çok onunla idim emzirme saatleri hariç .

Ve sonuç büyük oğlumla mükemmel bi bağlanma sağladık ama küçük oğlum her zaman babasını bana tercih eder .Baba yokken ben ön plandayım;baba varken sanki annesi oymuş gibi davranır .

Her ne kadar bu ipi göğüsleyemesem de iki çocuğuma da özverili davrandım .Onların beslenmeleri öz bakımları sevgi şefkat ihtiyacları en iyi şekilde yapmaya çalıştım .

“Yeter artık “diye oturup ağladım çok zaman oldu ..Uykusuz geceler..Kolikler..Hastalıklar..Kavgalar, gürültüler ..Kazalar ..Her biri ,konu açılası ayrı bi başlık .Ben karman çorman bi hayat yaşıyorum işin özeti 5,5 yıldır .Ama bunların çoğu içimde yaşıyorum buradan karamsar yazılar yazıyor olabilirim ama onlara yansıttığım çok bişey olduğunu düşünmüyorum .Her annenin sabrı taştıgında gösterdiği kızgınlıgı gösteriyorum daha fazlası yok .Ortalıkta ben neden anne oldum diye dolanmıyorum yani oyle mutsuz mutsuz .

Ben keşke anne olmasaymışım derken bu ne evlat sevgisizliği ne psikoloji bozukluğu.Bu bi yılgınlık .Bı idare edememe.Bu bi hayal kırıklıgı.Adı her ne ise işte ben cidden anne olmanın böyle birşey olduğunu bilmiyordum .

Ben diye bi kavram kalmadı çocuklar için yaşıyorum ;özgürlüğümü sorumsuz olmayı sadece kendim için yaşamayı özledim .Hayatımın saniyesinde plan önce onlar.

İki erkek çocuk ...Şimdi küçükler başlarına bi iş gelecek endişesi onların devamlı korunup kollanma muhtaçlıkları . Ve asla yadsınamz bi kaygı;geleceklerine nasıl adam olacakları korkusu .

Ben bi katilin annesi de olabilirim ,fakirlere muhtaçlara el uzatan merhametli bi yiğitin de.Nasıl olacak hayatları ..İşleri eşleri huzurları ..

İşte ben neden nasıl hangi cesaret aldım bu mesulıyeti .Onların eğitimleri iyi insan oluşları benim yörüngemde ,ben nasıl başaracağım .Agır geliyor bana.Şimdiden oğlum kapı pencere vuruyor,isteğini reddedince.5 yıl büyüsün diye bekledim 10 yıl sonra ergenliği başlayacak.Onlar büyürken ben de aynı kalmayacağım yıllar geçmiş bitmiş olacak ve üstüne daha yüzlerce başka sorunlar .

Evet ben malesef keşke anne olmasaydım ..Onlara sevgim sonsuz bunu burada yazarken bile hicap duyarım ;sevgimi de şöyle kenarıya da iliştireyim de anne olduğum kınanmasın diye yazmıyorum bu satırları ciddi anlamda evlatlarına çok düşkün ve onları cennetlerim diye öpüp koklayan bi kadınım . .

(Ben küçükken kedi yavrularını besleyip büyüyüp banyo yaptırıp havlulara saran bi çocuktum .Çok titiz basit bi kokudan bile midesi bulanan bi çocuk olmama rağmen gönlüm razı gelmiyordu onların kimsesiz olmalarına .Bababannem evinde idi kedilerim .Zaman zaman annem kedileri evin içine aldığımda tehtid ederdi atacağım onları uzaklara diye; kedilerim evin içine dışkılarını yaparlardı annem göndermesin kedilerimi diye kusa kusa onların dışkılarını temizlerdim.Boyle böyle o kadar çok kediye bakmışlığım var yanı anaç olmayan şu yapımla.

Velhasıl arkadaslar desem ki “Cennet analar ayaklar altında”ama o hak bile kadına değil evlada verilmiş :)

Hani oradan bile yırtamıyorum iyi bari oraya yatırım yaptım ,desem .Hangi anne istemez cennet de köşkte evlatlarımın olsun ama ben yine de diyorum ki “Keşke ben hiç bulaşmasaydım bu işlere”:)

Safsarisin · 18 Eylül 2018

kedicik555 .!.:
Ben de cok ev isi yaparim mecburen ve baba ilgilenir o esnada hafta sonu..ama cok da severim cok operim sariliriz .Acaba size sarilma opme sac oksama gibi onemli seyler mi yapilmadi neden sevmediniz ozel degilse merak ettim...

Öyle şeyler hiç görmedim ben,sarılma öpme falan. Annem cok soğuk bir insan ama başkasına karşı hiçte öyle değil,benim arkadaslarim anneleriyle lise zamanlarinda dertlesirken,ben annemle kavga ediyordum. Babam da her zaman bizi tutuyordu ben ve kizkardesimi,bu yüzden annem ve babamda kavga ediyordu. Babam aşırı verici bir insan onunda pis huylari var yok degil,biz babamla birbirimize girince de,annem babamin safına gecerdi. Gündüz bana derdi ki,baban haksız baban şöyle baban böyle kötülerdi babamı ben babamla da cok kavgalar ettim. Aksam babamla ben birbirimize girince hoooop annem 180 derece dönmüş babamin tarafina gecmis babamin ağzıyla konusuyor benimle. Bende sinirimden geberirdim sen gunduz baska konusuyordun diye.. odama giderdim. Cokta kapı dinlerdim. Bu defa bana karşı babami dolduruyor. Benim hakkimda az konuşmadı annem babama. Annem cok ikiyüzlü bir insan. Onun sorunu kayinvalidesiyle senelerce ayni evde yasamak,kendini ezdirmek,evi otel gibi kullanan bir koca. Her aksam vur patlasin cal oynasin gece aleminde,ickiler,arkadaslar,sofralar.Senelerce stresten cocugu olmuyor. Sonra oluyor arka arkaya. Lafa geldimi ben sizi 10 sene sonra kucagima aldım ama hepsi laf . Hayir senin bu sorunlarini bizden çıkarmaya ne hakkin var yani banane babaannemle olan eski mevzulardan 21 senedir ayrısın yani baska il e taşındık çünkü.

Safsarisin · 18 Eylül 2018

Eloshh .!.:
Böyle düşünmemelisin.. bende annemle çook çook zor günler yaşadım. Ergenliğim tam bir kaostu. Hiç bir zaman dersini yaptın mı annecim? Bir derdin mi var? Bunları boşver "nasılsın" dediğini bile duymadım annemin. "Ben sabah akşam sizin için çalışıyorum şöyle yapıyorum böyle yapıyorum".
Evet.. ölmedik görüldüğü gibi yedik içtik. Ama benim yaşadığım travmalar (özellikle şiddetten) hem annem hem babam tarafından hayatım boyunca peşimde olacak. Sinirlenirken bile kafamda annemin yüzü beliriyor.
O kadar tuhaf ki.. annem kendi annesi ve babası, anneannem ve dedem onların anne babası bizse hepsinin travmalarını yaşıyorız. Bu stres ve bu davranış bozukluğu nesilden nesile devam ediyor. Yani şuan bizim davranışlarımızda büyük büyük büyük anneannelerimizin izleri var.
Ama annemi sevmiyorum demiyorum. Büyük resime bakıyorum. 15 yaşında kaçarak evlenen bir çocuk, 16 yaşında çocuğu oluyor (ben). Babaannem rahat bırakmıyor. Ailesi dışlıyor. Anneannemle gizli gizli görüşüyor ve ne abisi ne babası zerre kadar sevgi göstermiyor. Ne kadar sağlıklı olabilir ki? Herkesi bir şekilde affetmek lazım ve bukadarı için şükür etmek. Bence böyle travmalar yaşıyan insanlar (bizler) terapi görmeden aşamayız bu durumu.

Gelelim o çocuğa.. mutsuz olacak ve muhtemelen mutsuz edecek. Diyorum ya.. kısır döngü.

Hikâyeniz bana cok tanıdık geldi. Anneniz hakkindaki yorumlarinizin aynısıni ben annem icin de söyleyebilirim. Bizimkilerin farkı,gec yasta evlenmis sizin annenize gore,ama kaynana kayınbaba ile ayni evde yaşamış senelerce,stresten cocugu olmuyor. Sonra oluyor (ben ve kizkardesim)
Turkan soray in doktoruna bile gidiyorlar,(o zamanlar meshurmus galiba )ne zaman ayri eve taşınıyor ben oluyorum.
Babasi zaten kendisi 24 yasindayken vefat etmis. Anneden uzak gurbette. Surekli ezilmis(babaannem tarafindan laf sokmalar vs vs) ama bu hıncını sinirini bizden cikarmaya hic hakki yoktu. Ha buna ek olarak,babam da karaktersiz tabi evleniyor eve gelmiyor yatmadan yatmaya geliyor gece hayatina olan düşkünlüğünden dolayi annemde agzini acip bisey diyemiyor kaynana kayinbaba susturuyor evi otel gibi kullaniyor babam . Gorucu usulu evlenmisler. Acaba terapimi görsek dediginiz gibi? Evet genetik kodlarimiz var. Mizacim ben bebekken rahmetli olan dedeme benziyor sanırım.

Sinem989 · 18 Eylül 2018

KedidirKedii .!.:
Deli gibi sevdiği adamdan çocuk isteyen beni bile soğuttu bu konu çocuk çok zor eminim ama iyice bunaldım okudukça daha yumurta bile yok ortada

Soğuma
Çocuklar mutlu evliliklere,birbirini seven çiftlere mutluluk katarken mutsuz evliliklerde kaçınılmaz sonu hızlandırır :)

ivrindi · 18 Eylül 2018

asli1605 .!.:
o anlamdaki dusmanliktan mi bahsediyorum hamd olsun cook sevgi dolu ortamda buyuyor anne babasinin saadetini gorerek hissederek yasiyor ben o anlamda kastetmedim.
yani kiz cocuklari gordugum kadariyla daha uslu hanim hanimcik ama erkek cocuklari daha cok kirip doken dagitan taraf oldugu icin anneyi daha cook yipratio

Oğlunuzun sevgi dolu bir ortamda yetişmesine çok sevindim,daim olmasını dilerim.

“Erkek çocukları anneye düşman oluyor” sözlerinizden çıkardığım sonuca göre cevap verdim.
Bundan sonra doğru kelimelerle doğru cümleler kurarsanız yanlış anlamaya mahal vermemiş olursunuz

elenaferrante · 18 Eylül 2018

inFlamess .!.:
Adem Güneş “in kitaplarını bende okudum .Benim de çok ters düştüğüm nokta olmustu .Güvenli bağlanma konusunda tamamen değil ama ağırlıklı olarak haklı buldum tezlerini.

(Evet tükenmesi gereken malesef cidden anne .Eğer öyle yaratılmasaydık ne bileyim erkekler doğurur biz meme verirdik ya da biz doğurur onlar meme verirdi.Yani yaratılıştan kadın hep fedakarlık eden tüketilen malesef )

Büyük oğlum da en çok ben ilgilendim baba biraz daha toparlandıgında bez felan değiştirdi .Ve oğlum meme de uyumamışsa uyumakta zorlanıyorsa pusette felan salladı.Bunun dışında oğlumu neredeyse 2 yaşınadek hiç babaya bırakıp bi yerlere gitmedim diyebilirim

Babaları küçük oğlumla 1 yasa kadar çok yakın ilgilendi herşeyi ile ama.Çünkü büyük oğlum etkilenmişti kardeşten ben daha çok onunla idim emzirme saatleri hariç .

Ve sonuç büyük oğlumla mükemmel bi bağlanma sağladık ama küçük oğlum her zaman babasını bana tercih eder .Baba yokken ben ön plandayım;baba varken sanki annesi oymuş gibi davranır .

Her ne kadar bu ipi göğüsleyemesem de iki çocuğuma da özverili davrandım .Onların beslenmeleri öz bakımları sevgi şefkat ihtiyacları en iyi şekilde yapmaya çalıştım .

“Yeter artık “diye oturup ağladım çok zaman oldu ..Uykusuz geceler..Kolikler..Hastalıklar..Kavgalar, gürültüler ..Kazalar ..Her biri ,konu açılası ayrı bi başlık .Ben karman çorman bi hayat yaşıyorum işin özeti 5,5 yıldır .Ama bunların çoğu içimde yaşıyorum buradan karamsar yazılar yazıyor olabilirim ama onlara yansıttığım çok bişey olduğunu düşünmüyorum .Her annenin sabrı taştıgında gösterdiği kızgınlıgı gösteriyorum daha fazlası yok .Ortalıkta ben neden anne oldum diye dolanmıyorum yani oyle mutsuz mutsuz .

Ben keşke anne olmasaymışım derken bu ne evlat sevgisizliği ne psikoloji bozukluğu.Bu bi yılgınlık .Bı idare edememe.Bu bi hayal kırıklıgı.Adı her ne ise işte ben cidden anne olmanın böyle birşey olduğunu bilmiyordum .

Ben diye bi kavram kalmadı çocuklar için yaşıyorum ;özgürlüğümü sorumsuz olmayı sadece kendim için yaşamayı özledim .Hayatımın saniyesinde plan önce onlar.

İki erkek çocuk ...Şimdi küçükler başlarına bi iş gelecek endişesi onların devamlı korunup kollanma muhtaçlıkları . Ve asla yadsınamz bi kaygı;geleceklerine nasıl adam olacakları korkusu .

Ben bi katilin annesi de olabilirim ,fakirlere muhtaçlara el uzatan merhametli bi yiğitin de.Nasıl olacak hayatları ..İşleri eşleri huzurları ..

İşte ben neden nasıl hangi cesaret aldım bu mesulıyeti .Onların eğitimleri iyi insan oluşları benim yörüngemde ,ben nasıl başaracağım .Agır geliyor bana.Şimdiden oğlum kapı pencere vuruyor,isteğini reddedince.5 yıl büyüsün diye bekledim 10 yıl sonra ergenliği başlayacak.Onlar büyürken ben de aynı kalmayacağım yıllar geçmiş bitmiş olacak ve üstüne daha yüzlerce başka sorunlar .

Evet ben malesef keşke anne olmasaydım ..Onlara sevgim sonsuz bunu burada yazarken bile hicap duyarım ;sevgimi de şöyle kenarıya da iliştireyim de anne olduğum kınanmasın diye yazmıyorum bu satırları ciddi anlamda evlatlarına çok düşkün ve onları cennetlerim diye öpüp koklayan bi kadınım . .

(Ben küçükken kedi yavrularını besleyip büyüyüp banyo yaptırıp havlulara saran bi çocuktum .Çok titiz basit bi kokudan bile midesi bulanan bi çocuk olmama rağmen gönlüm razı gelmiyordu onların kimsesiz olmalarına .Bababannem evinde idi kedilerim .Zaman zaman annem kedileri evin içine aldığımda tehtid ederdi atacağım onları uzaklara diye; kedilerim evin içine dışkılarını yaparlardı annem göndermesin kedilerimi diye kusa kusa onların dışkılarını temizlerdim.Boyle böyle o kadar çok kediye bakmışlığım var yanı anaç olmayan şu yapımla.

Velhasıl arkadaslar desem ki “Cennet analar ayaklar altında”ama o hak bile kadına değil evlada verilmiş :)

Hani oradan bile yırtamıyorum iyi bari oraya yatırım yaptım ,desem .Hangi anne istemez cennet de köşkte evlatlarımın olsun ama ben yine de diyorum ki “Keşke ben hiç bulaşmasaydım bu işlere”:)

Bir an ben mi yazıyorum dedim

kahvetelvesi · 18 Eylül 2018

Milana22 .!.:
Sende derin etkiler birakan anilari hatirlayabilirsin ama gercekten 4 hatta 6 da oncesi hatirlanmaz
Ben mesela bunu hep bilirdim ama oglumun hafizasinin silinisini hayretler icerisinde seyrediyorum
Cocuga surekli aa bunu da mi hatirlamiyosun yaa sunu da mi hatirlamiyosun diye tepkiler verip duruyorum :)
Cok fena birsey anne acisindan , yasasigin onlarca guzel ani var hepsini de cocugun mutlu olsun diye yapmissin ama her gecen gun onun anilari siliniyor
Sadece mutluluk hissi kaliyor ve hissettigi sevgi ama b7nlar disinda olaylar , yasananlar neredeyse hic yok
Cok icim aciyor bazen bu duruma

Ama önemli olan o mutluluk hissi değil mi?
Eminim o anlar çok şey katıyor çocuklara, hatırlasalar da hatırlamasalar da.

Milana22 · 18 Eylül 2018

kahvetelvesi .!.:
Ama önemli olan o mutluluk hissi değil mi?
Eminim o anlar çok şey katıyor çocuklara, hatırlasalar da hatırlamasalar da.

Oyle tabi ki , cok mutlu bir cocuk oglum
Sadece ben uzuliyorum kendi kendime keske hatirlasaydi diye , yoksa maksat zaten o mutluluk hissinin kalici olmasi

CeYz · 18 Eylül 2018

Milana22 .!.:
Oyle tabi ki , cok mutlu bir cocuk oglum
Sadece ben uzuliyorum kendi kendime keske hatirlasaydi diye , yoksa maksat zaten o mutluluk hissinin kalici olmasi

Kaç yaşında? Benimki 6 olacak,yüzde 90 oranda hatırlıyor, en kucuk 2-2bucuk yaş 3 yaş civarı gittiğimiz yerleri,anilari filan hatırlıyor. Acaba biraz daha büyüyünce unutacak mi? Unutmasa keske

Milana22 · 18 Eylül 2018

CeYz .!.:
Kaç yaşında? Benimki 6 olacak,yüzde 90 oranda hatırlıyor, en kucuk 2-2bucuk yaş 3 yaş civarı gittiğimiz yerleri,anilari filan hatırlıyor. Acaba biraz daha büyüyünce unutacak mi? Unutmasa keske

10 yasinda , 6 dan itibaren unutmaya basladi , 6 ya kadar herseyi hatirliyordu
6 da yavas yavas basladi unutmasi sonra hizlandi , su anda cok cok az olayi hatirliyor
Yaptigimiz tatiller , gittigimiz yerler , hicbiri yok anilarinda
Sadece 1 tatilimizde yasadigi tek bir olayi hatirliyor cunku korkmamasi icin yalan soylemistim , onu da hayatimda bana soyledigin tek yalan diyerek hatirliyor , gercekten korkunc bir durum benim acimdan

tr_lelli · 18 Eylül 2018

Oğlumu az önce okula yolladim.
Hemde okuya üfleye Allah zihin acikligi versin diye.
Buyuyunce Hersey okadar unutuluyorki.
Ev nasil sessiz suan.
Oğlum benim cocuk yanim.
Arkadasim.
Evdeki sesim nefesim.
Yeri gelince o beni teselli edenim.
Hayata karsi durusum.
Her kosulda her sorunda derin nefes alisim.
En sabirsiz anlarimda bile yuzune bakinca kiyamayisim.

inanin buyuyunce bebeklik fotolarina bakip özleyeceksiniz.

cosmobeauty · 18 Eylül 2018

kahvetelvesi .!.:
Ama önemli olan o mutluluk hissi değil mi?
Eminim o anlar çok şey katıyor çocuklara, hatırlasalar da hatırlamasalar da.

o kadar güzel özetlemişsiniz ki...

Beyaz Kelebek1616 · 18 Eylül 2018

hele biri okula başlasın o zaman kafa dinlersiniz,arkadaşlarınızla takılırısınız daha rahat

ema1 · 18 Eylül 2018

mozzy .!.:
Ben eşimden ayrıldım ve şimdi maddi yukumluluklerde üstümde.. hangisini yapayım peşlerinde mı kosayim evi mi gecindireyim ölsem kurtulsam diyorum artik

Allah yardımcın olsun babasız büyütmek çok zor ben eşim olduğu halde zorlandım birde büyük şehirde çok tehlikeli olmalı o zaman akrabalarını peşlerine takacaksın ben baş edemediğim zaman amcasına söyledim ancak o hakkın dan geldi

Ummandabirkatre · 18 Eylül 2018

Safsarisin .!.:
Öyle şeyler hiç görmedim ben,sarılma öpme falan. Annem cok soğuk bir insan ama başkasına karşı hiçte öyle değil,benim arkadaslarim anneleriyle lise zamanlarinda dertlesirken,ben annemle kavga ediyordum. Babam da her zaman bizi tutuyordu ben ve kizkardesimi,bu yüzden annem ve babamda kavga ediyordu. Babam aşırı verici bir insan onunda pis huylari var yok degil,biz babamla birbirimize girince de,annem babamin safına gecerdi. Gündüz bana derdi ki,baban haksız baban şöyle baban böyle kötülerdi babamı ben babamla da cok kavgalar ettim. Aksam babamla ben birbirimize girince hoooop annem 180 derece dönmüş babamin tarafina gecmis babamin ağzıyla konusuyor benimle. Bende sinirimden geberirdim sen gunduz baska konusuyordun diye.. odama giderdim. Cokta kapı dinlerdim. Bu defa bana karşı babami dolduruyor. Benim hakkimda az konuşmadı annem babama. Annem cok ikiyüzlü bir insan. Onun sorunu kayinvalidesiyle senelerce ayni evde yasamak,kendini ezdirmek,evi otel gibi kullanan bir koca. Her aksam vur patlasin cal oynasin gece aleminde,ickiler,arkadaslar,sofralar.Senelerce stresten cocugu olmuyor. Sonra oluyor arka arkaya. Lafa geldimi ben sizi 10 sene sonra kucagima aldım ama hepsi laf . Hayir senin bu sorunlarini bizden çıkarmaya ne hakkin var yani banane babaannemle olan eski mevzulardan 21 senedir ayrısın yani baska il e taşındık çünkü.

Üzücü gercekten keske yasadigi sorunlari 10 yıl.sonra olan cocuklara sarılarak sarsaymis...

Papatyalar Mevsimi · 18 Eylül 2018

inFlamess .!.:
O kadar pişmanım ki anne olduğum için...5,5 senedir kapana sıkışmış cebelleşiyorum.Bekarlıgımda ağlayan zırlayan çocuklara bakıp anneleri hakkın da “bi kadın neden çocuk yapar ki hayatını mahvetmek için mi?”diye düşünür çocuk yapmalarına hayret ederdim.Çünkü özgürlük kelimesinden oluşuyordum ben.Evliliğimden 2,5 sene sonra çocuk sahibi olmaya karar verdim fıtrat gereği sanırım.O dönem net hatırlayamıyorum nasıl karar verip nasıl cesaret ettim hiç bilemiyorum .İkincisi ise kazara oldu ...

5,5 senedir ben diye birşey yok .7/24 bakıcı olarak kiralanmışım.Sosyallik şöyle dursun bi banyo/wc ye bile insan gibi girip çıkamıyorum.

Annem destek olmadı hiç bir zaman sadece bir ben vardım .7 ay baktı hergin oğlum oraya bırakırken yalvarıyordu bırakmamam için.Ve her hafta beni twl de rahatsız ediyordu su gün izin al günüm var su gün izin al gezim var vs saçma sapan sepeblerden .Sanırım anaç olmamam ondan gelen bi kalıntı .Ama ondan daha çok sevgi verdiğimi düşünüyorum evlatlarıma .

Çocuklarımı kaybetsem dünya basıma yıkılır onları çok seviyorum ama onlar doğmamış olsaydı onları hiç tanımamış hiç sevmemiş olacaktım.O zaman olmayan bişeyin yokluğu için ağlamayacaktım .

İş hayatım bittikten sonra çocuklar daha ağır gelmeye başladı.Ve durmadan kavga eden iki erkek çocuk .Büyüdüler iş kolaylaşacak diye beklerken gün ve gün benim isyanım artıyor .Onlara yapabildiğim tek şey avazım çıktığı kadar “yeter “diye bağırmak oluyor .Anlamıyorlar tatlı tatlı anlatsam da beş dakika sonra herşey yine aynı.Büyük oğlum doğduğundan bu yana zor bi çocuktu hala öyle .Küçük nispeten daha sakindi artık o da ön teker arka teker misali abisinden geri kalır yanı kalmadı .

Büyük oğlumu cimnastik,yüzme futbol aktivitelerine gönderdim yaz okullarına gitti hiç bir fayda göremedim ,enerjisi yine hiç tükenmedi .

Evin her yerine yiyecek taşıyorlar şeftali ile duvar kapı pencere siliyorlar .Birbirlerini meyve suyu ile yıkıyorlar.Birbirleri ile çoğu zaman kavga halindeler küçük canı hep acıtılan taraf .Tv den nefret ederim hiç açmam ;büyük oğlum çizgi film bagımlısı ev de gün boyu tv bangır bangır.Şöyle rahat rahatı elime kitap ,telefon alıp keyif yapamıyorum .Yani yazacak çok sey var ama şimdi öyle aklıma gelenler .

Ben anaç bi kadın değilmişim .Keşke hiç evlenmeseydim keşke hiç çocuk sahibi olmasaydım boguluyorum.Anne olmak böyle birşey mi yoksa benim çocuklarım mı böyle bilmiyorum çok daralıyorum .

İlk oğlum doğduğundan 2 yaşınadek mükemmel besledim 2 sene mememde uyudu resmen emme refleksi çok güçlüydü çok düşkündü sütüm çok güzeldi .Sabahlara kadar emerdi.Özellikle hayatımda ki o 1 yıl sadece meme vermek üzerine kurulu idi hayatım .Banyo için bile 1 saat hazırlık yapardım .Cocuklarıma bir kez emzik dahi vermedim emmelerini etkilemesin diye .

Büyük oğlumu büyütürken kardeşi doğmadan önce bi kere kızıp bağırmadım .Suan ise evde her gün sesi göklerde bi anne olmaktan bitap düştüm yıldım arkadaşlar ben ....

Sende kendine göre haklısın ama bide hiç çocuk sahibi olamayanları düşün senelerce çocuk için olmadık tedaviler deneyip hayal kırıklığı yaşayanları düşün çocuk hasretinden yanıp tutuşup çocuk gördümü köşe bucak ağlayan kadınları düşün ve birde istediği zaman şıp diye anne olan ve çocuk biraz yaramazlık yapınca keşke doğurmasaydım diyen kadınları hiç anlamıycam anlamıyorum da Allahım adalet mi bu diyesi geliyor insanın isyan etmeyin Rabbim imtihan eder sizi çocuklarınızla hiç çocuğu olmayanları düşünüp şükredin her halinize

Keşke Anne Olmasaydım ..

Acı Yok Rocky!!!

Previously lilla

Go girl 🔥

Kün Fe Yekûn

Nirvana

Oğlum herşeyim 🤲 🧿 💙

Oğlum herşeyim 🤲 🧿 💙

Guru

Guru

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Nirvana

Nirvana

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Nirvana

Elbet bir gün çiçek açar umutlar 🌸

Yeni Üye

Üye

Hayat, sen plan yaparken başına gelenlerdlr

Guru

Banliyödeki yalın fırtına 📌

Benzer Konular