Keşke Anne Olmasaydım ..

Sanırım çocuklarımız aynı yaşlarda ve aynı şeyleri birebir yaşadım yaşamaya devam ediyorum. Bazen gerçekten çok bunalıyorum bıkıyorum ama anne olmak çok güzel evlat kokusu evlat gülüşü onun sevgisi yaşamayan bilemez siz de yaşadınız hayattaki en güzel şey onlar. Zamanla bu günler geçecek hepsi odasına çekilip ders çalışacak keşke yanımızda olsalar da bağırsalar diyeceğimiz günler gelecek. Çoğu anne yaşıyor yaşadıklarımızı ama aslında ne kadar özgürlük bitti bunaldım sıkıldım diye düşünsek de her zaman iyiki olmuş iyiki varlar diyoruz.
Tam da bugün yaşadıklarımı paylaşmak istiyorum aslında eşim ve iki çocukla bugün yemeğe gittik yarım saat boyunca büyük oğlum açım diye bağırdı sipariş alınmadı. Sonra sipariş verdik tam yemekler geldi küçük başladı basbas bağırmaya. Çevre insan dolu çocuk bağırıyor mama sandalyesine oturttum asla oturmuyo. Kucakta gezdirdim yirmi dakika boyunca bu arada eşim büyük oğlanla uğraşıyor. Onun istediklerini tabağa katıyor falan sonra eşim aldı küçük olanı susturdu. Kucağına aldı falan ama yine de rahat yiyemedik. Ben bebekle uğraşırken öyle sinir oldum ki ağlamak üzereydim hadi çocuğa yedir de gidelim diyordum eşime öyle sabrım tükenmişti. Kesinlikle çocuk sahibi olmak çok zor ama onun bi gülüşü bi kokusu sevgisi hayattaki en güzel şey benim için. Onların sevgisi yaşayınca aşık olmak bile çok basitmiş gibi geliyor. Bazen kendime sakın aman çocuk yapma diyorum bazen de keşke bi tane daha olsa diye düşünürken yakalıyorum.
Sizde çoğu düşüncenizde yaşadıklarımı gördüm içimi dökmüş oldum. :) inan hiçbir anne kolay geçirmiyor bebeklikleri hele de erkek çocuklar daha fenalar ama çok da tatlılar. Eminim ki size bir şans verilse çocuğunuz olmasaydı ve baştan başla diye asla o zamana dönmek istemezdiniz.
 
Son düzenleme:
Bende sorunlar yasiyorum tabi sadece olayin iyi yanindan baktim.allahim en yakin zamanda insallah kucaginizi doldurur
 
Size gereksiz yüklenilmiş .Ben abartı bulmadım sizi .Anaçlık,fıtrat hayattan beklenti vs ile alakalı .Hiç bezmemişsiniz,ne güzel.Sağlıcakla 4.cüyü de alın inşallah.
 
Hiç kınamadım,anlamaya çalışıyorum.
Sadece böyle annelere gerçekten üzülüyorum, keşke herşey daha kolay olsa,daha mutlu bir annelik serüveni yaşasanız.

Benim de 4 yaşında ikizlerim var.
Çok zor zamanlar da geçirdim ama genel olarak ya bebeklerim kolaydı, ya biz sistemi iyi oturttuk,ya da birşeyler yolunda gitti.
Ben bu kadar perişan olmadım.
Ama olanları çook iyi anlıyor kınamıyorum.

Çocuklarınız erkekmiş,kızlara nispeten daha hareketlilerdir eminim.
Öyle oluyor onlar biraz daha şiddete,vurduya kırdıya meyilli oluyorlar, Allah ömür versin.
Şeftali örneğinden yola çıkarak evde gezerek yemek yemeyi yasaklayın.
Yaptıklarını neden yapmamaları gerektiğini açıklayın.
Biliyorum defalarca dile getirmişsinizdir elbette ama tutarlı olun.Mahrum edin,ödüllendirin.
Yılmadan deneyin derim.
Aslında onlar her verdiğinizi kaydediyor ama uygulamıyorlar işte.
Gün gelecek tüm verdiklerinizi alacaksınız :)

Bebeklik videolarını izleyin, fotolara bakın.
Kalbinizi yumuşatır onlar.
İnsan özlüyor..
"Bugünler de geçecek" diyor resmen o fotoğraflar.
Sabır...
Büyüyecekler,her biri bir tarafa gittiğinde de bugunler özlenebilir.
Şimdi inanası gelmiyor insanın ama öyle imiş.
Zaman zaman bu duygulara kapılırım ben de.

Kreş,anaokulu veya oyun klüplerini değerlendirin.
Muhakkak faydası olur.
Ve ne olursa olsun kendinize vakit ayırın.
Yarım saat bile olsa o size kâr kalır.
Kolaylıklar dilerim.
 
Katiliyorum size.
Yurtdisindayim, dediginiz seyi ben de gozlemliyorum burda.
Cocuk bakmak, yetistirmek, herbirine esit imkanlari saglamak cok zor evet; ama insan dengeyi saglayabildiginde, kendine de zaman ayirabildiginde, cocuk oldu diye elini etegini her seyden cekmeden hayata karisabildiginde cocuklu hayat gayet guzel de :)
 
Siz herkesi pempik anne mi sandınız Bu yalnızca sizin başınıza gelmiyor onu bilin de. Bunun anaçlıkla alakası yok bunalmışsınız sadece. Her gün hır gür den anneliğin tadını çıkarmaya, annelik duygularınızın okşanmasına fırsat kalmamış bu yüzden böyle düşünüyorsunuz.

Çocukları bi haftasonu babaya bırakıp bi kaç gün kafa dinleseniz öyle iyi gelecek ki. Ben yaptım ondan biliyorum
 
Kız çocuklarının erkeklere göre daha sakin olduğunu söyler herkes. Muhtemelen aynı durumu yaşayacağım çünkü kızım için hiç de öyle sakin durgun vs diyemiyorum. İkinci de olunca rengarenk huniler alıp takmayı düşünüyorum.
Çok iyi anlıyorum sizi, keşke anne olmasaydım lafına çok üzülürüm ama anlıyorum da. Cidden bazen çok yoruyorlar. İnsanı canından bezdirecek kadar çok..
Tabiki siz gerekeni yapıyorsunuzdur da çocuklarınızın tam bir disipline ihtiyacı var.
 
Bu konuda kendimi buldum herhalde yazdıkça yazasım geliyor beni affedin.. :)
Bir kaç ay önce eşim ve çocuklarla pikniğe gitmiştik koskoca bi aile gördüm. İki tonton nine ile dede var onların çocukları gelinler damatlar torunlar. O kadar hoşuma gitti ki kendimi öyle hayal ettim. İki yaşlı oturmuş oğlanlar yada damatlar mangal yakıyor kızlar gelinler sofra kuruyor. Torunlar oyun oynuyor. Eşime "Yaşlanınca böyle olmamız için bi kaç çocuk daha yapmamız gerek baksana ne güzel görünüyorlar" dedim. Bir zamanlar evlilik kurumunu bile saçma bulan ben yani bu bir delilik der çoğu kişi ama o tablo öyle hoşuma gitti ki. Tabi çok çocuk olsa da o günleri görebilir miyiz neler yaşarız kimse bilemez ama kalabalık aileleri çok seviyorum kesinlikle. Kendim cesaret edebilir miyim bilmem ama şuam için imkansız. İyi bir psikoloji gerekiyor.
 
Hehe duygular hisler çok tanıdık.
Bende zaman zaman çıkmaza giriyorum.
Sebepsiz öfkelerim isyanlarım oluyo.
Hayal ettiğim birçok şeyi yapamıyorum.
Uzun uzun duş almayı özledim.
Yemeğimi çayımı soğumadan yiyip içmeyi.
Giyinip süslenip ama kanter içinde evden çıkmamayı özledim.
Sevdiğim dizi yada filmi baştan sona eksiksiz izlemeyi vs vs vs....
Anaç hiç değildim çocuktan sonrada olmadım.
Ama hiç keşke olmasaydı demedim.
İyiki oldu ve dünyamı ters kepçe getirdi.
Yine olsa yine yaparım çünkü bütün bu saydıklarım bir gülüşü ile tozpembe oluveriyo...
 

Tam olral böyle olmada da buna yakın hissetiğim oldu venim.Olası zorlukları tahmin ediyorsun yola çıkarken,ama nasıl bir çocuğunun olacağını bilemiyorsun ki.çocuk var koyduğun yerde durur da durur be acıkrtığını bilir ne de sevepsiz yere huysuzlanır, virse vaşka bir çocuk çocuk var tam bi çaki..Yani Yaradan nasıl birşey gönderecek bunu bilemiyorsun..25.ayda emzirmeyi biraktım ben.son 6-7 kırklı bebek gibi vantuz gibi yapıştı kaldı yakama.ne wc ne yemek,ne banyo kaldı oynatmaya az jalmıştı ki emzirmeyi bıraktım..her olası zorlu peryotta(büyüme atakları,diş olayları,dönemsel sendromları ı mislisisnin katmerli halleriyle yaşadım-halen daha da yaşıyorum.bazen onun değilde kendimin doğmamaış olmasını dileğim çok oldu,çocuk öyle birşey ki öldürmüyor, ama süründürüyor çok zor bi çocuksa.tek teselli sağlıklı olduklarını biliyoruz ya şükürker olsun ve birgün geçeceğini düşünmek..çıldırmak üzereyken biraz frenliyor beni..
 
Anne olmayan biri olarak yorum yapmak haddim degil..
Ama ben de simdi kendimi anne olarak hayal edemiyorum.Cocuklarim olmasini cok isterim ama bazen dusunemiyorum mutszu olacagimi hissediyorum
Yalniz,ins bu durum sizin psikolojiniz cocuklariniza kotu bir yansima olarak donmez.
Bazi anneler istemedigi cocukla ,bikkinlik ve mutsuzluk olunca daha kotu bir iletisim kuruyor.
Sevgisiz dahi olabiliyor,kotu davraniyor mesela.
Bu durumu duzeltmeye calisirken cocuainiza istemeden bir zarar vermeyin.
Ben cok iyi ve mutlu bir anne olacaginiza inaniyorum zamanla.
 
Cocuk olunca gercekten insanin kendi sahsi hayati bitiyor. Gercekten guclu bir psikoloji gerektiriyor anne olmak. Oyle bebegini al op sev, sonra misler gibi uyut degil olay. Bi yere gidiyorsun, 2 saat sonra mizmizlanmaya aglamaya basliyorlar, emzirmek istesen heryerde rahat rahat emziremiyorsun, kendini sagsan, sut disarda kaldi bozuldu derdi, mama versen hep aklinda anne sutunde olan faydalar...

Bi yere gidemiyorsun, arkadaslarinla eskisi gibi gorusemiyorsun, kisisel bakim anca hizlandirilmis bir dustan ibaret oluyor. Neyse yine de cok tatlilar
 
Yalnız değilsin. İki oğlum var haliyle iş hayatım bitti. Çok zor çocuklar. Anneyiz ama insanız da elbet yılıyoruz bizde.
Geçecek derdim ama geçmiyor. Çocuklar büyüdükçe daha çok yorulmaya başladım. Kendime ait bir dk yok.

Her yere iki çocukla gidiyorum. Bekarlik gibi değil tabiki.

Çok şükür sağlıklılar ve onları seviyorum.

Yani sizin durumu çoğu anne yaşıyor inan.
 
Yorumlari okuyorum, ne cok annelikten bezmis, cocuklari tehdit ayak bagi olarak goren kadin var.
Bogaziniza kimse bicak dayamadi dimi?
2. Lerde her me hikmsmetse " kazara" olmus.
Cocuklar yaninizda, saglikli sihatli.
Insan daha ne ister?
Onlarla zevk alin o zaman hayattan.
Gokyuzune onlarla bakmak cok mu zor?
Ya da onlari hayatin ritmine uydurmak?
Allah bagislarsa iki tane cocugum var, yurtdisinda tek basima bakiyorum.
Aileden sifir destek, esim cok yogun calisiyor.
Evden home ofis baglanmaya vakit bulabiliyorum ben, biri 5 biri 2 yasinda.
Ikisi de duz duvara tirmanir.
Cayimi kahvemi sogutmam, onlar kosarken oturur icerim.
Hic ac kaldigim olmadi ne lohusayken ne simdi.
Bi hazir pizza hamuruna domates peynir koyup firina vermek 10 dkmi aliyor, cocuklarda yiyor bende.
Oturup imam bayildi yapmak yemek zorunda degilim, herseyin en kolay en pratigini yapiyorun.
Hergun yemegim olur, hergun disari cikarim.
Alisverise cocuklarla cikarim.
Bakicim yardimcim yok.
Tuvalete banyoya tek gidememek beni insanliktan cikarmiyor.
Hatta gitmisken onlari da cocuklari da yikarim birlikte cikariz,sac bas sirayla kurutur kremlerim ikisini de.
Napayim suan sartlar bu, bende bunu kabullendim.
Illaki buyuyecekler.
1 hafta once tek basima ucakla Turkiyeye geldim, ne yolda bir yardim eden ne bisey.
Iki koca valiz, iki cocuk, bir bebek arabasi.
Inince de 2 saatlik otobus yolculuguyla memlekete vardim, toplamda 9 saatlik yolculuk yani.
Herkes diyo kizim yorulmuyo musun?
Allah baska yorgunluk vermesin,yatinca geciyo zaten.

Allah vermesini bildiyse almasini da bilir.
Cocuk sahibi olmak istemeyenlere saygi duyarim, evet sorumlulugu cok buyuk ama oturup cocugun ne kadar kotu tu kaka oldugunu savunmakta ayri sacmalik.
Bitki degil insan yetistiriyoruz, tabi zor.
Ama her zor olan kotudur diye bir sey yok.
 
Son düzenleme:
Kadını "ayy annelik dunyanin en güzel duygusu, nasil bunalirsin, anayim ben ana, cocuklarim var, bundan ulu bi duygu olamaz!" diye darlayanlar, size sesleniyorum, cidden sıktınız.. Hic mi kargadan baska kuş tanimaz, hic mi kendi bildiginizden baska duygu ve dogrularin olabileceğine inanmazsiniz?
Oyle cahil, arabesk ve itici gorunuyor ki bu yaklaşım, dilimi tutamadim yine..

Allah isteyen herkese hayirli evlatlar versin, evlatlarina da hayirli uzun ömürler.. Elbette annelik cok guzeldir ama bunu herkes ayni sekilde gormek zorunda degil..
 
katiliyorum. Bence zor cocugu olmayanlar anlamadigi icin oyle yaziyor. ya da kendilerini cocuktan hic bunalmiyor gibi "gosteriyorlar". Halbuki herkes her seyin ne oldugunu biliyor...
 
Size gereksiz yüklenilmiş .Ben abartı bulmadım sizi .Anaçlık,fıtrat hayattan beklenti vs ile alakalı .Hiç bezmemişsiniz,ne güzel.Sağlıcakla 4.cüyü de alın inşallah.
Ağzınıza saglik gerçekten çok teşekkür ederim anlayisinz için vet bende çok gereksiz buldum abartı lafını ve yuklenilmeisni çünkü insaniz sonuçta ya çok isteriz ya hic
 
katiliyorum. Bence zor cocugu olmayanlar anlamadigi icin oyle yaziyor. ya da kendilerini cocuktan hic bunalmiyor gibi "gosteriyorlar". Halbuki herkes her seyin ne oldugunu biliyor...
Kimi cok anaç ruhludur her cocugu sever, kimi daha farklidir ve kendi çocuğunu bile zor benimser.. "Aaa ama nasil ya, nasil sevmezsin, analik en kutsal şeydir" demek hem yardimci bi tutum degil hem de itici gorunuyor.. Halden anlamak lazim..
 
Ah nasıl özledim o rahat ve başıma buyruk günlerimi.
Ben bunu söylediğimde bile ortamdaki herkesin gözleri yuvalarını zorluyor.

Neden? Çünkü anlama sorunumuz var.
Çünkü böyle bir şey diyorsan çocuğunu sevmiyorsun, yazık o çocuğa, vah vah tüh tüh.

En büyük motivasyonum(ama bi gülüşü var dışında ) oğlumun giderek kontrol edilebilir olduğunu görmem ('kontrol edilebilmek' pedagojik açıdan çok hatalı bir söylem, biliyorum biliyorum).

Bunun dışında günü kurtaran motivasyon kaynaklarım da var.
Ne kadar çok seversem, oynarsam, yorarsam o kadar güzel uyur gibi.
Allah aşkına çocuğunu parka çıkarırken çocuk eğlensin demeden önce "Yorulsun da hemen uyusun güzel uyusun." diyen kaç kişiyiz? Biliyorum az değiliz.

Bir kardeşi olursa bu motivasyon kaynaklarım yerle yeksan olacak ve elimde sadece 'bi gülüşü var' kalacak.
Sizi anlıyorum, tam olmasa da büyük ölçüde anlıyorum.
Çocukla her an dipdibe olmak tahammül sınırlarını nasıl zorlar biliyorum.

Çocuğun her anından keyif almak kendinize ayırdığınız zamanla orantılı.
İnşallah gittikçe kolaylaşan bir hayatınız olur.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…