Keşke Anne Olmasaydım ..

Günaydın..
Çok şükür bunalacak kadar sıkıntı, zorluk yaşamadım ama yaşayanı da yargılayamam. Hiç kimse ''ay dur, ben bunalayım'' diye karar verip bunalmaz; özenilesi, imrenilesi bir ruh hali değildir.. Herkesin zorlukları yaşama şekli farklıdır; kimi güçlüdür, dirayetlidir tek başına her şeyin üstesinden gelir, kimi ruhen zayıf ya da çökkündür veya yaşadıkları güçsüzleştirir destek alsa bile üstesinden gelmekte zorlanır..
Çocuklarınız için endişelenmeniz bile aslında ne kadar iyi bir anne olduğunuzun göstergesi, kendinizi yargılamayın.. Bol sabır ve bu olumsuz duyguyu aşabilecek büyüklükte güç diliyorum size.. Her zor dönem gibi bu da bir gün geçer ve anneliğin tadına varabileceğiniz günler inşallah en kısa zamanda gelir...
 
Birgaripinsan .!.:
Anneyle babanın eşit olmaması sadece türk kültürüne has bir şey değil. Anneyle baba eşit değil çünkü. İç güdülerle alakalı bu. Bakınız hamile olma emzirme vs sayesinde çocuk anneye emanet edilmiş. Doğada da bu böyledir. Erkek aslan ailesini koruyup avlanırken dişi aslan yavrularına bakıyor. Onlara da toplum öğretmemiş heralde.
Genişletmek için tıkla...
Ona bakılırsa,erkek aslan avdan kendi yiyip doyuncaya kadar yavruları ete yaklaştırmıyor.Anneye emanet edilmiş ama anne de babaya emanet.
Dini yorum yasak ama yeri geliyor işte,Peygamberimiz der ki,"çocuklu anneye yardım eden sanki borçluyu borcundan kurtarmış gibi sevap kazanır,çünki anne de çocuğuna borçludur"
Ve kendisi de bizzat eşine yardımcı olmuş,hamur yoğurmuş,sökük dikmiş,koyun sağmıştır,günümüzde de erkek eşine yardımcı olabilir,ütüsünü yapabilir,en azından masa kurup kaldırabilir,çocuklarla zaman geçirebilir.
Bunlar bir kadın için nefes aldıran,biraz olsun dinlenmesine fırsat veren desteklerdir.
 
inFlamess .!.:
O kadar pişmanım ki anne olduğum için...5,5 senedir kapana sıkışmış cebelleşiyorum.Bekarlıgımda ağlayan zırlayan çocuklara bakıp anneleri hakkın da “bi kadın neden çocuk yapar ki hayatını mahvetmek için mi?”diye düşünür çocuk yapmalarına hayret ederdim.Çünkü özgürlük kelimesinden oluşuyordum ben.Evliliğimden 2,5 sene sonra çocuk sahibi olmaya karar verdim fıtrat gereği sanırım.O dönem net hatırlayamıyorum nasıl karar verip nasıl cesaret ettim hiç bilemiyorum .İkincisi ise kazara oldu ...

5,5 senedir ben diye birşey yok .7/24 bakıcı olarak kiralanmışım.Sosyallik şöyle dursun bi banyo/wc ye bile insan gibi girip çıkamıyorum.

Annem destek olmadı hiç bir zaman sadece bir ben vardım .7 ay baktı hergin oğlum oraya bırakırken yalvarıyordu bırakmamam için.Ve her hafta beni twl de rahatsız ediyordu su gün izin al günüm var su gün izin al gezim var vs saçma sapan sepeblerden .Sanırım anaç olmamam ondan gelen bi kalıntı .Ama ondan daha çok sevgi verdiğimi düşünüyorum evlatlarıma .

Çocuklarımı kaybetsem dünya basıma yıkılır onları çok seviyorum ama onlar doğmamış olsaydı onları hiç tanımamış hiç sevmemiş olacaktım.O zaman olmayan bişeyin yokluğu için ağlamayacaktım .

İş hayatım bittikten sonra çocuklar daha ağır gelmeye başladı.Ve durmadan kavga eden iki erkek çocuk .Büyüdüler iş kolaylaşacak diye beklerken gün ve gün benim isyanım artıyor .Onlara yapabildiğim tek şey avazım çıktığı kadar “yeter “diye bağırmak oluyor .Anlamıyorlar tatlı tatlı anlatsam da beş dakika sonra herşey yine aynı.Büyük oğlum doğduğundan bu yana zor bi çocuktu hala öyle .Küçük nispeten daha sakindi artık o da ön teker arka teker misali abisinden geri kalır yanı kalmadı .

Büyük oğlumu cimnastik,yüzme futbol aktivitelerine gönderdim yaz okullarına gitti hiç bir fayda göremedim ,enerjisi yine hiç tükenmedi .

Evin her yerine yiyecek taşıyorlar şeftali ile duvar kapı pencere siliyorlar .Birbirlerini meyve suyu ile yıkıyorlar.Birbirleri ile çoğu zaman kavga halindeler küçük canı hep acıtılan taraf .Tv den nefret ederim hiç açmam ;büyük oğlum çizgi film bagımlısı ev de gün boyu tv bangır bangır.Şöyle rahat rahatı elime kitap ,telefon alıp keyif yapamıyorum .Yani yazacak çok sey var ama şimdi öyle aklıma gelenler .

Ben anaç bi kadın değilmişim .Keşke hiç evlenmeseydim keşke hiç çocuk sahibi olmasaydım boguluyorum.Anne olmak böyle birşey mi yoksa benim çocuklarım mı böyle bilmiyorum çok daralıyorum .

İlk oğlum doğduğundan 2 yaşınadek mükemmel besledim 2 sene mememde uyudu resmen emme refleksi çok güçlüydü çok düşkündü sütüm çok güzeldi .Sabahlara kadar emerdi.Özellikle hayatımda ki o 1 yıl sadece meme vermek üzerine kurulu idi hayatım .Banyo için bile 1 saat hazırlık yapardım .Cocuklarıma bir kez emzik dahi vermedim emmelerini etkilemesin diye .

Büyük oğlumu büyütürken kardeşi doğmadan önce bi kere kızıp bağırmadım .Suan ise evde her gün sesi göklerde bi anne olmaktan bitap düştüm yıldım arkadaşlar ben ....
Genişletmek için tıkla...

Suan buyuk cocuk okula/krese gitmiyor mu?
Kucuk kac yasinda? 2den buyuk diye anladim. Verin krese ise baslayin.
Yoksa bu bunalim haliniz oldugu gibi cocuklara yansiyor onlar huzursuz oldukca geri size yansiyor derken kisir dongu

Anne olmasaydiniz yine fitrat geregi cocuk isteyip olmasa mutsuz olacaktiniz.

Sizin hataniz calismayip eve kapanmak.
Ilk cocuk planli olmus. Dusunmediniz mi kim bakacak ne olacak? Anneniz bakmak istememis cok hakli bence.
 
erkek evladı yetiştirmek daha zor kız evladına gore.hele ıkı erkek hiç yadırgamadım.ammavelakın cennette boşuna ananın ayaklarının altında değil.bıraz sabredin.buyuduklerınde delıkanlı olduklarında da ıyıkı dıceksın ve bu konuyu belkı açtığına pişman bıle olursun.durumunuz varsa en azından bırı için akika kesin.
 
asli1605 .!.:
bence erkek cocuklari annenin düşmanı bnmde oglum hic hic durmaz nefes aldirmaz :KK43:
Genişletmek için tıkla...


Dusman mi?
Benim oglum hic oyle degil. Saclarimi sever sirtimi oksar. En fazla oyuncaklarini dokup beni cagirir onla oynamami ister.

Cocuklarin yaptiklari seyler genelde taklide dayalidir. Cevreden ne gorse yapar. Dusmanlik goruyor demekki sizinki. Allah yardimcimiz olsun.
 
inFlamess .!.:
İnanın bunları bile düşünüyorum .Hayatımın en güzel yıllarını hibe ettim onlara şimdikinden daha çok ağlamasam ergenliklerinde ,evliliklerinde diyorum ..Ve onlara iyi insan olmayı iyilik yapmayı dürüst olmayı hep anlatıyorum .Beni anladıklarını biliyorum ,ruhlarına yüreklerine işlenecek bi yerlere .

5,5 yasında ki oğlum şimdiden baş kaldırınca daha çok ümitsizliğe kapılıyorum keşke hiç bir mesuliyetim olmasaydı şu dünya da diye .
Genişletmek için tıkla...
Siz çok iyi ve bilinçli bir annesiniz bence ve inşaAllah bu gayretlerinizin geri dönüşü çok güzel olacak

Önümüzde birde zorlu ergenlik süreci var onu da atlattıkmı Allah kerim:)

Benim bir yeğenim var ergenliği çok zor geçti bazen ablamla ondan bahsederken soruyorlar anne b...... abim niye teyzemleri bu kadar üzüyor diye onlara o yaşlarda insanların biraz farklı davrandığını falan anlatıyorum hatta arada benimkilere siz o yaşlara gelince kendinize ve başkalarına zarar verecek şeylerden kaçının falan diye işliyorum :)

İnşaAllah işe yarar :)
 
Ablan Star Bebegim .!.:
Sanırım çocuklarımız aynı yaşlarda ve aynı şeyleri birebir yaşadım yaşamaya devam ediyorum. Bazen gerçekten çok bunalıyorum bıkıyorum ama anne olmak çok güzel evlat kokusu evlat gülüşü onun sevgisi yaşamayan bilemez siz de yaşadınız hayattaki en güzel şey onlar. Zamanla bu günler geçecek hepsi odasına çekilip ders çalışacak keşke yanımızda olsalar da bağırsalar diyeceğimiz günler gelecek. Çoğu anne yaşıyor yaşadıklarımızı ama aslında ne kadar özgürlük bitti bunaldım sıkıldım diye düşünsek de her zaman iyiki olmuş iyiki varlar diyoruz.
Tam da bugün yaşadıklarımı paylaşmak istiyorum aslında eşim ve iki çocukla bugün yemeğe gittik yarım saat boyunca büyük oğlum açım diye bağırdı sipariş alınmadı. Sonra sipariş verdik tam yemekler geldi küçük başladı basbas bağırmaya. Çevre insan dolu çocuk bağırıyor mama sandalyesine oturttum asla oturmuyo. Kucakta gezdirdim yirmi dakika boyunca bu arada eşim büyük oğlanla uğraşıyor. Onun istediklerini tabağa katıyor falan sonra eşim aldı küçük olanı susturdu. Kucağına aldı falan ama yine de rahat yiyemedik. Ben bebekle uğraşırken öyle sinir oldum ki ağlamak üzereydim hadi çocuğa yedir de gidelim diyordum eşime öyle sabrım tükenmişti. Kesinlikle çocuk sahibi olmak çok zor ama onun bi gülüşü bi kokusu sevgisi hayattaki en güzel şey benim için. Onların sevgisi yaşayınca aşık olmak bile çok basitmiş gibi geliyor. Bazen kendime sakın aman çocuk yapma diyorum bazen de keşke bi tane daha olsa diye düşünürken yakalıyorum.
Sizde çoğu düşüncenizde yaşadıklarımı gördüm içimi dökmüş oldum. :) inan hiçbir anne kolay geçirmiyor bebeklikleri hele de erkek çocuklar daha fenalar ama çok da tatlılar. Eminim ki size bir şans verilse çocuğunuz olmasaydı ve baştan başla diye asla o zamana dönmek istemezdiniz.
Genişletmek için tıkla...
yapilan araştırmalara göre annenin çocuğuna duyduğu sevgi ile eşine karşı aşki beyinde aynı hormonları salgilatiyormus, yani anne çocuğuna bir nevi aşık oluyormuş.
anneliği güzel hale getiren en büyük etmen..
 
Beruska .!.:
Yorumlari okuyorum, ne cok annelikten bezmis, cocuklari tehdit ayak bagi olarak goren kadin var.
Bogaziniza kimse bicak dayamadi dimi?
2. Lerde her me hikmsmetse " kazara" olmus.
Cocuklar yaninizda, saglikli sihatli.
Insan daha ne ister?
Onlarla zevk alin o zaman hayattan.
Gokyuzune onlarla bakmak cok mu zor?
Ya da onlari hayatin ritmine uydurmak?
Allah bagislarsa iki tane cocugum var, yurtdisinda tek basima bakiyorum.
Aileden sifir destek, esim cok yogun calisiyor.
Evden home ofis baglanmaya vakit bulabiliyorum ben, biri 5 biri 2 yasinda.
Ikisi de duz duvara tirmanir.
Cayimi kahvemi sogutmam, onlar kosarken oturur icerim.
Hic ac kaldigim olmadi ne lohusayken ne simdi.
Bi hazir pizza hamuruna domates peynir koyup firina vermek 10 dkmi aliyor, cocuklarda yiyor bende.
Oturup imam bayildi yapmak yemek zorunda degilim, herseyin en kolay en pratigini yapiyorun.
Hergun yemegim olur, hergun disari cikarim.
Alisverise cocuklarla cikarim.
Bakicim yardimcim yok.
Tuvalete banyoya tek gidememek beni insanliktan cikarmiyor.
Hatta gitmisken onlari da cocuklari da yikarim birlikte cikariz,sac bas sirayla kurutur kremlerim ikisini de.
Napayim suan sartlar bu, bende bunu kabullendim.
Illaki buyuyecekler.
1 hafta once tek basima ucakla Turkiyeye geldim, ne yolda bir yardim eden ne bisey.
Iki koca valiz, iki cocuk, bir bebek arabasi.
Inince de 2 saatlik otobus yolculuguyla memlekete vardim, toplamda 9 saatlik yolculuk yani.
Herkes diyo kizim yorulmuyo musun?
Allah baska yorgunluk vermesin,yatinca geciyo zaten.

Allah vermesini bildiyse almasini da bilir.
Cocuk sahibi olmak istemeyenlere saygi duyarim, evet sorumlulugu cok buyuk ama oturup cocugun ne kadar kotu tu kaka oldugunu savunmakta ayri sacmalik.
Bitki degil insan yetistiriyoruz, tabi zor.
Ama her zor olan kotudur diye bir sey yok.
Genişletmek için tıkla...
Ne güzel yazmışsın,ben de üçünü böyle büyüttüm,bir yere giderken sırayla giydirip koltuğa oturturdum,sonra çıkardık,onlara bir şeyler anlatarak konuşarak yürürdük,çiçek gibilerdi,bana da zor gelmezdi,ama dışarıdan gören Allah kuvvet versin,nasıl başediyorsun derdi,ne saçmalıyorsun der gibi bakardım:KK70:
Fakat konu sahibini de anlamak gerek,bunaldıysa bunalmıştır,kimse durup dururken böyle düşünmez,hatta sonra kızmıştır bile kendine bunları yazdığı için yavrusunun masum yüzüne bakınca...
Anlayışlı olmak gerek,insan her türlü hissedebilir.
 
keşke anne olmasaydim ne demek. neden öyle düşünüyorsun..?
bu zamanlar geçecek.. bi bakmişiz anlayamiycaksin...
bak evlat sahibi olmak isteyen nice insanlar var. bide bebeklerini kaybedende..
lütfen şükredin bu güzel zamanlara..
eşiniz yardim etsin.. kaynananiza birakin.
 
inFlamess .!.:
O kadar pişmanım ki anne olduğum için...5,5 senedir kapana sıkışmış cebelleşiyorum.Bekarlıgımda ağlayan zırlayan çocuklara bakıp anneleri hakkın da “bi kadın neden çocuk yapar ki hayatını mahvetmek için mi?”diye düşünür çocuk yapmalarına hayret ederdim.Çünkü özgürlük kelimesinden oluşuyordum ben.Evliliğimden 2,5 sene sonra çocuk sahibi olmaya karar verdim fıtrat gereği sanırım.O dönem net hatırlayamıyorum nasıl karar verip nasıl cesaret ettim hiç bilemiyorum .İkincisi ise kazara oldu ...

5,5 senedir ben diye birşey yok .7/24 bakıcı olarak kiralanmışım.Sosyallik şöyle dursun bi banyo/wc ye bile insan gibi girip çıkamıyorum.

Annem destek olmadı hiç bir zaman sadece bir ben vardım .7 ay baktı hergin oğlum oraya bırakırken yalvarıyordu bırakmamam için.Ve her hafta beni twl de rahatsız ediyordu su gün izin al günüm var su gün izin al gezim var vs saçma sapan sepeblerden .Sanırım anaç olmamam ondan gelen bi kalıntı .Ama ondan daha çok sevgi verdiğimi düşünüyorum evlatlarıma .

Çocuklarımı kaybetsem dünya basıma yıkılır onları çok seviyorum ama onlar doğmamış olsaydı onları hiç tanımamış hiç sevmemiş olacaktım.O zaman olmayan bişeyin yokluğu için ağlamayacaktım .

İş hayatım bittikten sonra çocuklar daha ağır gelmeye başladı.Ve durmadan kavga eden iki erkek çocuk .Büyüdüler iş kolaylaşacak diye beklerken gün ve gün benim isyanım artıyor .Onlara yapabildiğim tek şey avazım çıktığı kadar “yeter “diye bağırmak oluyor .Anlamıyorlar tatlı tatlı anlatsam da beş dakika sonra herşey yine aynı.Büyük oğlum doğduğundan bu yana zor bi çocuktu hala öyle .Küçük nispeten daha sakindi artık o da ön teker arka teker misali abisinden geri kalır yanı kalmadı .

Büyük oğlumu cimnastik,yüzme futbol aktivitelerine gönderdim yaz okullarına gitti hiç bir fayda göremedim ,enerjisi yine hiç tükenmedi .

Evin her yerine yiyecek taşıyorlar şeftali ile duvar kapı pencere siliyorlar .Birbirlerini meyve suyu ile yıkıyorlar.Birbirleri ile çoğu zaman kavga halindeler küçük canı hep acıtılan taraf .Tv den nefret ederim hiç açmam ;büyük oğlum çizgi film bagımlısı ev de gün boyu tv bangır bangır.Şöyle rahat rahatı elime kitap ,telefon alıp keyif yapamıyorum .Yani yazacak çok sey var ama şimdi öyle aklıma gelenler .

Ben anaç bi kadın değilmişim .Keşke hiç evlenmeseydim keşke hiç çocuk sahibi olmasaydım boguluyorum.Anne olmak böyle birşey mi yoksa benim çocuklarım mı böyle bilmiyorum çok daralıyorum .

İlk oğlum doğduğundan 2 yaşınadek mükemmel besledim 2 sene mememde uyudu resmen emme refleksi çok güçlüydü çok düşkündü sütüm çok güzeldi .Sabahlara kadar emerdi.Özellikle hayatımda ki o 1 yıl sadece meme vermek üzerine kurulu idi hayatım .Banyo için bile 1 saat hazırlık yapardım .Cocuklarıma bir kez emzik dahi vermedim emmelerini etkilemesin diye .

Büyük oğlumu büyütürken kardeşi doğmadan önce bi kere kızıp bağırmadım .Suan ise evde her gün sesi göklerde bi anne olmaktan bitap düştüm yıldım arkadaşlar ben ....
Genişletmek için tıkla...


O evdeki hayatı tek başınıza idame ettirmeye çalışırsanız daha çok yılacaksınız belliki evde ki baba koca figürü de biraz görev yüklense bence nefes alırsınız.
malumunuz mutlu anne mutlu çocuk.Böyle de zor bence maddi durumunuz el veriyorsa eve bir yardımcı bakıcı almanızı öneririm.Babanın daha çok görev ve sorumluluk almasını öneririm.ve bir de haddim değil isyanınızda bir nebze de olsa haklısınız ama aklınızdan geçen düşüncelere de ben olsam çok dikkat ederdim Allah evlatlarınızın yokluğunu göstermesin amin.
 
Baba faktörü nerede? Ne yapıyor?

Yazıldıysa da görmedim. Ama çocuklarla sırf bir kişi ilgilenirse bunalmak isyan etmek çok normal. Bu sizi kötü bir anne yapmaz. Sadece yorulmuş bir anne yapar.

Benim anaç bir yapım var. Etrafımda herkesi sahiplenirim. Ama bu demek değil ki boyuna çocuk doğurup eve tıkılıp çocuk bakayım. 1 çocuğum var ileride belki ikinciyi düşünürüm. Ama benim eşim her konuda yardımcıdır. Eğer aksini görürsem bile bile lades demem..

Arada kendinize zaman ayırın. Bana çalışmak iyi geldi mesela.
Merak etmeyin bu geçici bir süreç. Bir kaç sene sonra uslanacaklar.
 
esergry .!.:
Baba faktörü nerede? Ne yapıyor?

Yazıldıysa da görmedim. Ama çocuklarla sırf bir kişi ilgilenirse bunalmak isyan etmek çok normal. Bu sizi kötü bir anne yapmaz. Sadece yorulmuş bir anne yapar.

Benim anaç bir yapım var. Etrafımda herkesi sahiplenirim. Ama bu demek değil ki boyuna çocuk doğurup eve tıkılıp çocuk bakayım. 1 çocuğum var ileride belki ikinciyi düşünürüm. Ama benim eşim her konuda yardımcıdır. Eğer aksini görürsem bile bile lades demem..

Arada kendinize zaman ayırın. Bana çalışmak iyi geldi mesela.
Merak etmeyin bu geçici bir süreç. Bir kaç sene sonra uslanacaklar.
Genişletmek için tıkla...
Ne zaman uslaniyotlar
 
sevde_ .!.:
Ha ama laflarının sonuna " ama olsun, yavrumun gülüşüne anne kurban" yazıyorlar ki taşlanmasınlar.
Genişletmek için tıkla...

Taşlanmak için değil de gerçekte böyle olduğu için yazıyor/söylüyor olabilirler mi acaba?
Bekarlar/çocuksuzlar bu duyguyu asla anlayamazlar kabul ediyorum ama bu kadar acınacak bir durum yok o anne baba için :)

Evet çocuk büyütmek çok zor, ama az biraz yakınsam bağırsam ardından şükredecek bir davranış muzurluk çıkarıyor ve beni saniyede başka duyguya sokabiliyor çocuğum.
Size komik gelen söz, içinde isyan ettiği için tövbe edip şükür barındıran bir sözdür aslında :)

Hastalandığında halsiz halini izleyip keşke keyifle gülse enerjisi yerine gelse diye gözünün içine bakıyor anne baba. Bu düşünce daha hasta olacağını hissettiğin anda başlıyor.

Daha ayrıntı verip uzatmak istemiyorum rahat tatil yapamamakla ilgili belki defalarca dert yanmışımdır etrafıma, ama bir kaç sene sonra durumun değişecegini de biliyorum.
 
DenizinYosunKokusu .!.:
Ne güzel yazmışsın,ben de üçünü böyle büyüttüm,bir yere giderken sırayla giydirip koltuğa oturturdum,sonra çıkardık,onlara bir şeyler anlatarak konuşarak yürürdük,çiçek gibilerdi,bana da zor gelmezdi,ama dışarıdan gören Allah kuvvet versin,nasıl başediyorsun derdi,ne saçmalıyorsun der gibi bakardım:KK70:
Fakat konu sahibini de anlamak gerek,bunaldıysa bunalmıştır,kimse durup dururken böyle düşünmez,hatta sonra kızmıştır bile kendine bunları yazdığı için yavrusunun masum yüzüne bakınca...
Anlayışlı olmak gerek,insan her türlü hissedebilir.
Genişletmek için tıkla...

Benim lafim konu sahibinden cok cocuk sahibi olmayi yerin dibine gomenlere :)
Yoksa bunalmamak mumkun mu?
Dun kizim park yollarinin kaldirimlarini optu, resmen paspas oldu.
Eve geldim, sinirden kuduruyorum.
Dedim suan yanima yaklasma ciddi sinirliyim.
10 dk sonra gelip kucagima oturdu, unuttum gitti iste o yasattigi dehseti.
Bunalmam diyen yalan soyler fakat bakis acisini degistirmeden cocuk nimet degil kulfet olarak gorulur.
Duruma nerden baktigimizla alakali sanirim.
 
Çocuklarınız yaramaz
Mükemmel anne olmaya çalışmayın akışına bırakın
neden 2. Çocuk büyük cesaret işi yani
hem bukadar sorumluluk manevi açıdan yetememe hiç gerek yokmuş
Ayrıca çocukların yükü hiç bitmez
 
inFlamess .!.:
Azap kelimesi incitir beni .Onalr benim yavrularım ama ruhum yaşlandı .Keşke olamasalardı diyemem kişileltirmeden düşünün çünkü artık varlar diyorum ki hiç tanımasaydım yani bu var olan duygu hiç olmasaydı.Sadece bir ben kendimden sorumlu olsaydım .

O zaman size bi beddua ediyorum :)))Allah kucağınızı boy boy yaramaz sağlıklı sıhhatli çocuklarla doldursun inş.İnşallah hayalleriniz gerçek olur ,tüm kalbimle diliyorum .
Genişletmek için tıkla...
yanlış ifade ettiysem affedin çocuklarınız değil yaşadıklarınız azaba dönmüş ama ben o azaba razıyım demek istemiştim

ne güzel bir beddua oldu keşke tüm beddualar böyle olsa :)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

K
İkiz Hamilelik yalnızlık ruhsal bunalım dertleşmek istedim varsa tavsiye isterim
2 3 4
Yorumlar
70
Görüntüleme
10K
bsr536
B
H
Keske benimde dag gibi bi babam olsaydi
Yorumlar
6
Görüntüleme
2K
ZemheriPoyraz
ZemheriPoyraz
B
Annesiyle arası kötü olan varmı
7 8 9
Yorumlar
176
Görüntüleme
16K
ema1
ema1
Dert bende derman sende
Keske her insan anne baba olmasa!!!
3 4 5
Yorumlar
83
Görüntüleme
4K
Dert bende derman sende
Dert bende derman sende
A
keşke bu kadar güçlü durmaya çalışmasaydım....
2
Yorumlar
29
Görüntüleme
3K
account
A
X