Iyice buyuduklerinde rahat edersiniz artik demissinizya:) Bende hayir edemez diyorum:) ondan sonra okul problemleri,ergenlik problemleri,mezun olunca is problemleri,evlenecek,cocuk sahibi olacak ,toruna Bakma problemi diye devam edecek
Iyice buyuduklerinde rahat edersiniz artik demissinizya:) Bende hayir edemez diyorum:) ondan sonra okul problemleri,ergenlik problemleri,mezun olunca is problemleri,evlenecek,cocuk sahibi olacak ,toruna Bakma problemi diye devam edecekCocuk sahibi olan bircok kisi bu durumda zaten. Bir dunya sikayet edip sonra da bir gülüşü yeter diyorlarevet yetiyordur ve cok seviliyordur cocuklar eminim ama gercekten akıl işi değil. Iyice buyuduklerinde rahat edersiniz artik muhtemelen.
Arkadaşlar hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim tüm içtenliğimle; çoğunuz çok samimiyetle yanıt vermiş.
Çok yazılacak şey var ama burada ne kadar anlatabilirim ki.Oglum 5,5 yasında ;anaokuluna gittiğinde 2,5 yaş oğlumu kreşe vermeye içim el vermiyor o daha çok küçük .Büyük oğlum yarım dönem gidecek onu alacak bırakacak biri olması lazım .E küçük oğlum kreş değil bi bakıcı da olsa o bakıcı büyük oğlumu alıp bırakıp digerine de yanında taşıyor olması lazım .Buna cesaret edemiyorum .Hani desem ki arabamı ona versem .Guvenemem ki.Araba da bırakır veya kaza yapar ya bilmiyorum türlü türlü şey geliyor aklıma ikisini birden idare edemez .Ve benim çıkış saatlerim bazen 8 leri 9 ları bulacak .
Benim mesleğim bankacılık .Bu işle uğraşan arkadaşlar vardır bilirler bankanın disiplinini düzenini giriş çıkış saatlerini.Yani ben bi öğretmen değilim ki ağır şartlarım .
Ağır geliyor arkadaşlar hem fiziki anlamda hem psikolojik anlamda .Onları koruyup kollarken ortada ben diye bi kavramım kalmadı.Hayatım yarım kalmış gibi .
Bi sihirli değnek gelsin onları yok etsin demiyorum ki keşke hiç anne olmadaydım diyorum zira aksi bi duygum olsa bakıcısıdır kreşidir verir geçerim ama bu düşününce bile yüreğimi acıtıyor omları kaybedecekmişim gibi e öbür türlü de nefes almıyor gibi ağır işçi hissediyorum kendimi .
Dışarı çıkıyorum benim bi gözüm birine diğer gözüm birine ayrılıyor resmen .Etrafımda ki insanları asla göremiyorum güneşe gökyüzüne kafamı kaldırıp bakamıyorum çünkü o kadar müdahale edilesi çocuklar .
Bi operasyon geçirdim 1 gün hastane de kaldım çok komik ama asla ameliyat acısı hissetmediö hemşireler çok şaşırdı herkes inliyor sen gülümsüyorsun diye .Çocuklarım babalarında güvenilir bi yerdeydi endişe edeceğim hiç birşey yoktu.Ben de onlardan 32 saatten fazla bi sürede uzak kaldığım için nefes aldığımı yaşadığımı hissediyordum düşünün sadece 4 duvar arasında ameliyatlı olmama rağmen .Hem de iki operasyon birden olmama rağmen acı duymadım çünkü beynim bi uğultudan kurtulmuş gibiydi .
Tanışıyor muyuz reelde biliyorum seni diyince merak ettim ben isimleri unutuyorum çünkü.Biliyorum seni , o yuzden cok net anliyorum anlatmak istedigini ama herkesin hissettikleri , dusunceleri baska
Bu yuzden bana gecen gun burda biri enayi bile dedi , saka gibi yani cocuklarima karsi hissettiklerim , bagliligim, duskunlugum yuzunden enayi olarak adlandirilmak cok enteresan cidden
Öyle mi? Ben boyle dusunmemistim dedim acaba hamilelik döneminde mi gergindi anne kişisi ama degildim diyor dogdu doğalı böyle diyor. Uyumuyormus hic. Bence birazcik ta şımarıkBir çocuk duvara cama kafa atıyorsa önce annesiyle babasının psikoloğa gitmesi gerekir bence.
Tanışıyor muyuz reelde biliyorum seni diyince merak ettim ben isimleri unutuyorum çünkü.
Valla çocuğu için alacağı sorumluluğu enayilik gibi gören anne olmasın bi zahmet, hatta öyle baba da olmasın.
Anladım burdan anneli falan gruplar sayesinde baya kişiyle tanıştık gerçek hayatta. Nikleri falan unutuyorum çünkü acaba mı dedim. :)))Yok yahu ne tanismasi :) buradaki yorumlarindan biliyorum genel durusunu ve fikirlerini
Yok ben diilim o :)Anladım burdan anneli falan gruplar sayesinde baya kişiyle tanıştık gerçek hayatta. Nikleri falan unutuyorum çünkü acaba mı dedim. :)))
Biliyorum seni , o yuzden cok net anliyorum anlatmak istedigini ama herkesin hissettikleri , dusunceleri baska
Bu yuzden bana gecen gun burda biri enayi bile dedi , saka gibi yani cocuklarima karsi hissettiklerim , bagliligim, duskunlugum yuzunden enayi olarak adlandirilmak cok enteresan cidden
Şeftaliyle kapıyı silmemesi gerektiğini sebep+sonuc olarak anlattınız mı hiç?
Yoksa gun icinde sadece yapmaa, hayırrr, yeteeer diye mi bagiriyorsunuz?
Çocuklar ikna edilmek ister.dogruyu yanlisi ve yanlisin doguracagi sonuclarin konusulmasini ister. Bu başliktaki cümleyi kurmayın ne olursa olsun.Tövbe edin, şükredin.
Evladinin hasta yataginin basinda birgün saglikla kosup oynamasi icin el acıp Allah' a yalvaran anneler var....Sağlıklı olsunlar varsin yaramaz olsunlar.Bu hayatta sadece 1 kere çocuk olunuyor.Bunu hiç unutmayın.
Halt etmiş o kimse,sen gibi bilinçli aklı başında bir anneleri olduğu için çocukların çok şanslı.
Allah herkese böyle enayilik nasip etsin.
Cidden çocuk yapmanın hiç özenilecek bir tarafı yokÇocuğum yok ve iyi ki yok diyorum. Keyfime, özgürlüğüme düşkünüm.
Arkadaşımla çıktığımız tatilde biz huzur içinde yemeklerimizi yerken ettaftaki bir çok ebeveynden " kızım dur ayakkabısız koşma, oraya gitme, otur yemeğimizi yiyelim, oğlum dur ketçap kafaya dökülmez" vs vs çığlıkları, yanında çocuk mızmızlanmaları... O sahnelere şahit olunca halime az şükretmedim.
Çocuk diye ölen ebeveynler bile saçını bile tarayamadıktan, çocuğu doğduğundan beri keyifle bir banyo yapamadığından bahsediyor zaten. Ha ama laflarının sonuna " ama olsun, yavrumun gülüşüne anne kurban" yazıyorlar ki taşlanmasınlar. Doğruya doğru. Çocuk sahibi olmanın hiç bir özendirici yanı yok bence. Sevme, sevilme duygunu ayyuka çıkarıyor, biraz da toplum baskısı.
Size Allah sabır versin. Çocukları emanet edin, çıkın kendiniz için bir şeyler yapın, kendinize gelin bir. Çocuğunuz oldu diye sizin insanlığınız bitmiyor ki, siz bakmayın yurdumun çocuğu için kendini bırakan arabesk annelerine. Mutsuz, huzursuz kadından mutlu çocuk çıkmıyor. Siz mutlu olacaksınız ki çocuklarınız da mutlu, huzurlu olsun. En zor yılları geride bırakmışsınız yaramazlık olarak zaten.
Siz yazdınız, geleceğime bir daha üzüldüm.Cidden çocuk yapmanın hiç özenilecek bir tarafı yok
1-2 sene cok tatlı oluyorlar ondan sonrasi yavrum yapma demekle geçiyor
Geçen bir arkadaşım ayyy çocuğu olanlara çok ozeniyorum
Şimdi okula başlatacaklar ellerinden tutup siraya koyacaklar falan diye anlatiyor
Benim için ise okula başlayacak çocuğunun olması fikri daha çok iç karartıcı geldi
Düşünüyorum Sabahın 6 sindan itibaren yollara dökülme
kahvaltı hazirlama
Kendin işe gideceksen çocuğu okuldan kim alacak
hangi okula gondereyim
öğretmeniyle anlaşacakimi stresleri
ne kadar hazirlarsan hazirla çocuğun arada bir gelen ben okula gitmeyeceğim krizleri
Düşündükçe bunaldim ama arkadaşım çok sevimli buldu
Gerçektende bazı kadınların içinde var anaclik
ÖyleSiz yazdınız, geleceğime bir daha üzüldüm.
Dünyaya bu duygularla gelmeyen kadınlar, böyle kaosun içinde sudan çıkmış balığa dönüyoruz işte.
Offf daha okulu var, ilk sevgilisi, ergenliği, sınavı, ünisi, sürekli bitmeyen istekler ve çatışma hali.
Şuanki halimize sevinelim bari, ne yapalım...