Kendini kusurlu hissetmek

gocmenkizi16 .!.:

Beni çok iyi anladığını biliyorum.. geçen kovid geçirdim astım hastasıyım kalkıp yemek yapamayacak durumda olduğum için tam 5 kilo verdim ha biraz güzel oldu orası ayrı :) kendimize acimaktan vazgecmeliyiz dediğin yerde hem fikirim ama karşımdakiler bana bu duyguyu öyle kamçılıyor ki istemsiz bu duruma düşüyorum.. kimseye muhtaç olmamak için 1 kuruş dahi istememek için tüm düğünümü kendim yapacak kadar para biriktirdim ben ama kimse acımı hayatta duruşumu görmüyor mutluluk gelmeyecek gibi düşünüyorum hep ama inşallah çok çok mutlu oluruz canım arkadaşım sana kocaman sarıldım varsay..

Genişletmek için tıkla...

gocmenkizi16 .!.:

Merhaba arkadaşlar ben 27 yaşındayım ve uzuun zamandır hayatımda kimse yok biraz zor bir hayatım oldu kısaca özetlersem (ama baya kısa çünkü anlatsam roman olur türünden) üniversiteye başladığımda babamı kaybettim akabinde canım annem kansere yakalandı okulumu dondurdum annemin yanında kalmak için ama malesef ki ne yaptıysam olmadı meleğimi 2 sene önce cennete yolladım..annemin hastalık sürecinde 4 yıllık bir sevgilim vardı birde onun tarafından aldatıldım küçük emrah modunda ya öleceğim ya yaşayacağım diyerek :)) sınavlarıma girdim okulumu bitirdim mezun oldum iş buldum çalışmaya başladım derken ne kendimi görebildim ne duygularımı yaşayabildim duvarın bile benden daha çok duygusu vardır şu an.. bir sevgilim oldu onunda annesi beni hiç tanımadan konuşmadan istemedi sebep O çok muhafakar olan 5 vakit namaz kılan kadın Allahın bana yazdığını kusur olarak gördü.. neyse şimdi tek yaşıyorum vay vay çeken tutucu bir sülalem var yanlız mı yaşıyorsun cık cık teyzeler ve amcalar pek umrumda değil -di her fırsatta evlenmiyormusun hayatında kimse yokmu demelerinden ( sanki bakkalda satılıyor) sonra benim devrelerim yandı tamamen acitasyona bağladım o güçlü kız gitti yerine depresif salak birşey geldi vay benim anamda yok babamda yok ne kimsenin evladıyım nede beni seven biri var Allah bile beni sevmiyor ki bana bunları yaşatıyor isyanları herşey kafamda bi canavar haline geldi normalde kendimi çok çok beğenirdim ama şimdi kendimi çok çirkin hissediyorum kusurlu gibi 27yillik ömrümde insanları ilk kez kıskanmaya başladım onlar hiç imtihan edilmeden mutlu mesut yaşıyor ama ben herşeyi yaşadığım halde neden mutlu olamıyorum diyorum ve tekrar isyanlar küsmeler.. Çevremde kimse yokki biri olsa beni nerden bulacak diyorum nerde görecek diyorum yaşım büyük artık evlenecek adam kalmadı diyorum da diyorum susmuyor ki kafamdaki meret dert paylaştıkca azalır derler kuyruğu dik tutucam diye kimseye anlatamıyorum beni mazur görün üşenmeyip okuyanlara teşekkür ediyorum :)
Not: psikologa gittim defalarca ama en son oda kader kısmet napalım dedi ama daha profesyonelce olanından :)

Genişletmek için tıkla...

gocmenkizi16 .!.:

Beni çok iyi anladığını biliyorum.. geçen kovid geçirdim astım hastasıyım kalkıp yemek yapamayacak durumda olduğum için tam 5 kilo verdim ha biraz güzel oldu orası ayrı :) kendimize acimaktan vazgecmeliyiz dediğin yerde hem fikirim ama karşımdakiler bana bu duyguyu öyle kamçılıyor ki istemsiz bu duruma düşüyorum.. kimseye muhtaç olmamak için 1 kuruş dahi istememek için tüm düğünümü kendim yapacak kadar para biriktirdim ben ama kimse acımı hayatta duruşumu görmüyor mutluluk gelmeyecek gibi düşünüyorum hep ama inşallah çok çok mutlu oluruz canım arkadaşım sana kocaman sarıldım varsay..

Genişletmek için tıkla...

gocmenkizi16 .!.:

Merhaba arkadaşlar ben 27 yaşındayım ve uzuun zamandır hayatımda kimse yok biraz zor bir hayatım oldu kısaca özetlersem (ama baya kısa çünkü anlatsam roman olur türünden) üniversiteye başladığımda babamı kaybettim akabinde canım annem kansere yakalandı okulumu dondurdum annemin yanında kalmak için ama malesef ki ne yaptıysam olmadı meleğimi 2 sene önce cennete yolladım..annemin hastalık sürecinde 4 yıllık bir sevgilim vardı birde onun tarafından aldatıldım küçük emrah modunda ya öleceğim ya yaşayacağım diyerek :)) sınavlarıma girdim okulumu bitirdim mezun oldum iş buldum çalışmaya başladım derken ne kendimi görebildim ne duygularımı yaşayabildim duvarın bile benden daha çok duygusu vardır şu an.. bir sevgilim oldu onunda annesi beni hiç tanımadan konuşmadan istemedi sebep O çok muhafakar olan 5 vakit namaz kılan kadın Allahın bana yazdığını kusur olarak gördü.. neyse şimdi tek yaşıyorum vay vay çeken tutucu bir sülalem var yanlız mı yaşıyorsun cık cık teyzeler ve amcalar pek umrumda değil -di her fırsatta evlenmiyormusun hayatında kimse yokmu demelerinden ( sanki bakkalda satılıyor) sonra benim devrelerim yandı tamamen acitasyona bağladım o güçlü kız gitti yerine depresif salak birşey geldi vay benim anamda yok babamda yok ne kimsenin evladıyım nede beni seven biri var Allah bile beni sevmiyor ki bana bunları yaşatıyor isyanları herşey kafamda bi canavar haline geldi normalde kendimi çok çok beğenirdim ama şimdi kendimi çok çirkin hissediyorum kusurlu gibi 27yillik ömrümde insanları ilk kez kıskanmaya başladım onlar hiç imtihan edilmeden mutlu mesut yaşıyor ama ben herşeyi yaşadığım halde neden mutlu olamıyorum diyorum ve tekrar isyanlar küsmeler.. Çevremde kimse yokki biri olsa beni nerden bulacak diyorum nerde görecek diyorum yaşım büyük artık evlenecek adam kalmadı diyorum da diyorum susmuyor ki kafamdaki meret dert paylaştıkca azalır derler kuyruğu dik tutucam diye kimseye anlatamıyorum beni mazur görün üşenmeyip okuyanlara teşekkür ediyorum :)
Not: psikologa gittim defalarca ama en son oda kader kısmet napalım dedi ama daha profesyonelce olanından :)

Genişletmek için tıkla...

gocmenkizi16 .!.:

Merhaba arkadaşlar ben 27 yaşındayım ve uzuun zamandır hayatımda kimse yok biraz zor bir hayatım oldu kısaca özetlersem (ama baya kısa çünkü anlatsam roman olur türünden) üniversiteye başladığımda babamı kaybettim akabinde canım annem kansere yakalandı okulumu dondurdum annemin yanında kalmak için ama malesef ki ne yaptıysam olmadı meleğimi 2 sene önce cennete yolladım..annemin hastalık sürecinde 4 yıllık bir sevgilim vardı birde onun tarafından aldatıldım küçük emrah modunda ya öleceğim ya yaşayacağım diyerek :)) sınavlarıma girdim okulumu bitirdim mezun oldum iş buldum çalışmaya başladım derken ne kendimi görebildim ne duygularımı yaşayabildim duvarın bile benden daha çok duygusu vardır şu an.. bir sevgilim oldu onunda annesi beni hiç tanımadan konuşmadan istemedi sebep O çok muhafakar olan 5 vakit namaz kılan kadın Allahın bana yazdığını kusur olarak gördü.. neyse şimdi tek yaşıyorum vay vay çeken tutucu bir sülalem var yanlız mı yaşıyorsun cık cık teyzeler ve amcalar pek umrumda değil -di her fırsatta evlenmiyormusun hayatında kimse yokmu demelerinden ( sanki bakkalda satılıyor) sonra benim devrelerim yandı tamamen acitasyona bağladım o güçlü kız gitti yerine depresif salak birşey geldi vay benim anamda yok babamda yok ne kimsenin evladıyım nede beni seven biri var Allah bile beni sevmiyor ki bana bunları yaşatıyor isyanları herşey kafamda bi canavar haline geldi normalde kendimi çok çok beğenirdim ama şimdi kendimi çok çirkin hissediyorum kusurlu gibi 27yillik ömrümde insanları ilk kez kıskanmaya başladım onlar hiç imtihan edilmeden mutlu mesut yaşıyor ama ben herşeyi yaşadığım halde neden mutlu olamıyorum diyorum ve tekrar isyanlar küsmeler.. Çevremde kimse yokki biri olsa beni nerden bulacak diyorum nerde görecek diyorum yaşım büyük artık evlenecek adam kalmadı diyorum da diyorum susmuyor ki kafamdaki meret dert paylaştıkca azalır derler kuyruğu dik tutucam diye kimseye anlatamıyorum beni mazur görün üşenmeyip okuyanlara teşekkür ediyorum :)
Not: psikologa gittim defalarca ama en son oda kader kısmet napalım dedi ama daha profesyonelce olanından :)

Genişletmek için tıkla...

Sunad .!.:

Okurken hayatım geçti gözlerimin önünden öyle olmayacak felaketleri üst üste yaşadım ki aynen ben de allah bana kapısnı kapattı dedim. Hatta birkaç YIL allahım lütfen bunlar bir kabus olsun ve uyanayım diye dua ettim ciddi ciddi. Ben ayağa kalkmaya çalıştıkça, beni vurup düşürüyorlardı sanki. Pes etmiş mücadeleyi bırakmıştım ta ki hiç bir şey düzelmese de mutlu olmayo, seçiyorum diyene kadar. O kabus olsun dediğim dönem 32 ile 38 yaş arasındaydım. (27 ne kadar genç ve ne kadar harika bir yaş ) uzatmayayım birkaç sene allahım lütfenn herşey kabus olsun derken, öyle şeyler oldu ki, allahım ya bütün bunlar bir rüyaysa ve uyanırsam diye korktum. Deli gibi korktum. Yani allah görüyor ve asla ama asla bırakmıyor. Eğer ona güvenirseniz, sabırınızdan ötürü sizin için hazırladığı ödülü farketmeniz daha çabuklaşır. Zor şeyler yaşamışsınız, kimseyi takmayın, gülümseyin ve hayatın size hazırladığı süprizleri bekleyin. Çünkü karamsarca yaşamak herşeyi daha dibe batırıyor. Çok gençsiniz harika bir yaş. Yaşanacak daha çook güzel yıllar var.

Genişletmek için tıkla...

gocmenkizi16 .!.:

Bu tür şeyleri okuyunca çok mutlu oluyorum umut ediyorum inşallah bundan sonrası çok güzel olur çünkü artık bir kötü olay daha yaşayacak gücüm kalmadı

Genişletmek için tıkla...

Mihrimah Sultann .!.:

Bende sana yürekten sarılıyorum, hislerini en derin duygularla hissettim , emin ol herşey düzelecek yeterki pes etme , etrafın sözüne bakma , bak ben en umutsuz haldeyken eşim çıktı karşıma, şimdi anne baba dan alamadığım şevkati eşim veriyor (Anne baba gibi olmaz ama güven verici ) çok akıllı olmalısın , eş seçerken dikkat et efendi bir insanla olmaya çalış, herşeyden önce Allah korkusu ve merhameti olsun, millet için evlilik yapma, senle aynı yaştayız maalesef kaderimiz de aynı, ben çok şükür meslek sahibi oldum ayaklarım üstünde duruyorum şükredecek çok şeyimiz var , bu dünya imtihan , sana dua edeceğim,rabbim inşallah sana hem anne hem de baba yerini tutabilecek babayiğit, efendi , ahlaklı bir eş versin sakın üzülme Allah bizimle ...

Genişletmek için tıkla...

Sunad .!.:

Tekrar zıplamak için bazen dibi görmek gerekiyor galiba ki güç alıp tekrar yükselebilelim. Bir de hayat bir sarkaç gibi galiba. Bir süre olumsuzluklara doğru sallanıyor sonra yine olumlı, güzel olaylara doğru sallanıyor. Hayat böyle sürüp gidiyor sanki. Net olan bir şey var hiç ama hiç geçmeyecek gibi görünse de geçiyor ama işte biraz bize bağlı. Biz mutsuzken bizi, mutlu edecek şeyler de kaçıyor sanki. Biz mutlu olmayı seçince de mutlu olaylar daha çabuk başlıyor sanki. Çok, güzel bir söz okumuştum bir yerde. Mutluluk bir seçimdir, sebeplere bağlı olan ( işe girersem mutlu olurum, evlenirsem mutlu olurum vs) ise tatmindir. Çok, doğru. Bana söylemesi kolay, şuan siz yaşayan için uyhulaması zor ama mutlu olmayo, seçiyorum dedikten sonra birşeyler güzel yönde değişiyor. Kendini kandırmakla karıştırmayın cidden öyle değil. Hayata nasıl bakarsak hayatta onu veriyor sanki.

Genişletmek için tıkla...

gocmenkizi16 .!.:

Çekim yasasını hatırlattı bana , kendi kendime olumlandırmalar yapıyorum zihnimin bir köşesindekini bir susturabilsem herşey cok daha guzel olacak dediğiniz gibi hayat iskaladıgımız mucizelerle doluymus bende bir tanık olabilsem , güzel yazınız için cok teşekkür ederim mutlu ettiniz

Genişletmek için tıkla...

Mihrimah Sultann .!.:

Bende sana yürekten sarılıyorum, hislerini en derin duygularla hissettim , emin ol herşey düzelecek yeterki pes etme , etrafın sözüne bakma , bak ben en umutsuz haldeyken eşim çıktı karşıma, şimdi anne baba dan alamadığım şevkati eşim veriyor (Anne baba gibi olmaz ama güven verici ) çok akıllı olmalısın , eş seçerken dikkat et efendi bir insanla olmaya çalış, herşeyden önce Allah korkusu ve merhameti olsun, millet için evlilik yapma, senle aynı yaştayız maalesef kaderimiz de aynı, ben çok şükür meslek sahibi oldum ayaklarım üstünde duruyorum şükredecek çok şeyimiz var , bu dünya imtihan , sana dua edeceğim,rabbim inşallah sana hem anne hem de baba yerini tutabilecek babayiğit, efendi , ahlaklı bir eş versin sakın üzülme Allah bizimle ...

Genişletmek için tıkla...

Novamber wind .!.:

Psikolojik vaka başka açıklaması yok gidip tedavi olsun babasının yaylası değil orası kendisi han gibi kullanacak başkası çıt çıkarmayacak oldu.. sende eziklenip durmuşsun karşısında. O para veriyorsa sende veriyorsun haklarınız aynı. Manipüle etmiş seni.

Genişletmek için tıkla...

Kekikotu .!.:

Benim de anne baba hayatta değil. Yani demem o ki yalnız değilsin. Benimde işim var çalışıyorum tek tesellim o. Kronik hastaliklarim var.

Bende aynı durumdayım bana da dua edin olur mu?

Genişletmek için tıkla...