- 2 Nisan 2021
- 889
- 1.349
- Konu Sahibi yumussweat
- #1
Bir süredir bir dans kursuna gidiyorum. Genel olarak yaş ortalaması yüksek, benim yaşlarımda sadece 3, 4 kişi var. Normalde insanlarla çabuk kaynaşabilen, çoğu konuda konuşabilen, güleryüzlü biriyimdir.
Ama oldum olası kendimden büyük insanlarla anlaşamıyorum. Ayrıca onlar uzun yıllardır bu kursta olduklarından yakın arkadaş sayılırlar ve benim yaşlarımdaki biriyle de konuşmak için can atmıyorlar. Tabii ben de öyle.
O yüzden dans aralarında konuşabileceğim sadece bu 3,4 kişilik grup diyebilirim. Ama ne var ki herkesle anlaşabilen ben bu gruptakilere bir türlü uyum sağlayamıyorum. Resmen anksiyete sahibi oluyorum. Ben de denk gelirsek konuşup diğer türlü yanlarına gitmemeye karar verdim sırf rahat etmek için. Böyle de daha soğuk göründüm muhtemelen. Zaten bir kere de senin okuduğun bölümüdeki insanlar genelde sessiz oluyor, dost canlısı olmuyor gibi bir şey demişti aralarından biri
Çok şaşırdım çünkü ilk defa böyle bir şey duyuyorum diyebilirim.
Hepimiz az çok birbirimizi tanıyoruz. Belki onlar daha çok tanıyor çünkü aynı civarda oturuyorlar. Dönüşte bile denk gelme ve samimiyetlerinin artması gibi şansları var. Aslında genel konulardan konuşuyorlar ama bana sosyal anlamda daha başarılı geldikleri için dahil olsam yanlış bir şey diyebilirim diye düşünüyorum. O yüzden dinlemede kalıyorum o da çekingen gibi duruyor. Bir yerlerde hata yapıyorum gibi hissediyorum ama nerede anlamıyorum.
Şimdiki gidişattan da çok mutsuz değilim açıkçası ama insan ister ki onları daha iyi tanıyayım, sanki yakın arkadaşlarımla kursa gidiyor gibi hissedeyim.
Hayatımda 2 kursa gittim ikisinde de bunu yaşadım. Bir de hocalarımla yaşıyorum. İleride iş hayatımda da böyle olacağını düşünüyorum, sorun ne anlayamadım.
Ama oldum olası kendimden büyük insanlarla anlaşamıyorum. Ayrıca onlar uzun yıllardır bu kursta olduklarından yakın arkadaş sayılırlar ve benim yaşlarımdaki biriyle de konuşmak için can atmıyorlar. Tabii ben de öyle.
O yüzden dans aralarında konuşabileceğim sadece bu 3,4 kişilik grup diyebilirim. Ama ne var ki herkesle anlaşabilen ben bu gruptakilere bir türlü uyum sağlayamıyorum. Resmen anksiyete sahibi oluyorum. Ben de denk gelirsek konuşup diğer türlü yanlarına gitmemeye karar verdim sırf rahat etmek için. Böyle de daha soğuk göründüm muhtemelen. Zaten bir kere de senin okuduğun bölümüdeki insanlar genelde sessiz oluyor, dost canlısı olmuyor gibi bir şey demişti aralarından biri
Çok şaşırdım çünkü ilk defa böyle bir şey duyuyorum diyebilirim. Hepimiz az çok birbirimizi tanıyoruz. Belki onlar daha çok tanıyor çünkü aynı civarda oturuyorlar. Dönüşte bile denk gelme ve samimiyetlerinin artması gibi şansları var. Aslında genel konulardan konuşuyorlar ama bana sosyal anlamda daha başarılı geldikleri için dahil olsam yanlış bir şey diyebilirim diye düşünüyorum. O yüzden dinlemede kalıyorum o da çekingen gibi duruyor. Bir yerlerde hata yapıyorum gibi hissediyorum ama nerede anlamıyorum.
Şimdiki gidişattan da çok mutsuz değilim açıkçası ama insan ister ki onları daha iyi tanıyayım, sanki yakın arkadaşlarımla kursa gidiyor gibi hissedeyim.
Hayatımda 2 kursa gittim ikisinde de bunu yaşadım. Bir de hocalarımla yaşıyorum. İleride iş hayatımda da böyle olacağını düşünüyorum, sorun ne anlayamadım.
ya da herhangi bir konu iite:)
