Peki bunca yıldır yakın arkadaşım diyebileceğiniz hiç kimse olmadı mı,varsa onlar size yetmiyor mu.
Bunu yargılamak niyetiyle sormuyorum, arkadaşlıktan kastinizi anlamaya çalışıyorum.
Kendimden düşünüyorum.bir ortamda bazen olur hiç konuşmam çünkü konusasim gelmez.bazen de kendimi neşeyle sohbet ederken bulurum başka bir ortamda.
Hatta üniversitede evde kalırken yakın arkadaş grubumdan olgun ve aklı başında arkadaşımın dikkatini çekmişti bu,normalde onlarlarlayken gayet esprituel konuskan olan ben,aynı evde diğer bazı kişiler de ortama dahil olunca istemsizce susuyordum.
Belki de kendinizi her ortamda aranılan konuşkan yapan kişi olmaya zorluyorsunuz Emin olun buna hiç gerek yok.
Olaya diğer açıdan bakacak olursak,bazı insanlar gerekli gereksiz çok fazla konuştuğu zaman itici gelebiliyor belki de siz çok konuşuyorsunuz
Bırakın da sizi konuşturmaya çalıştırsın lar her zaman konuyu açan siz olmayın.
kendiniz olmanız her zaman en iyisi ama girdiğiniz ortama, insanlara göre de davranabilirsiniz.
Herkesi mi yakın görüyorsunuz,illaki hoslanmadigim, bununla kesinlikle arkadaş olamam dediğim kişiler olur benim.bence siz çok kafaya takmayın.
eger bu zamana kadar samimi denecek kadar yakın arkadaşlık larınız olmadıysa bir sorun var tabii