arkadaşlıklarım uzun sürmüyor, insanlar bir süre sonra mesafe koyuyor

Kolay lokma olan, hep el altında olan pek onemsenmez. Birisinin lafından incinirseniz asla içinize atmayacaksiniz. Niye kız, ne yaptım da sıkıldın deseydiniz, o hem bir duraksardi hem de bir dahakine daha dikkatli olurdu hem sizin içinizde kalmazdı hem sizden çekinir usturuplu olurdu
aslında sormak istedim neden bunu dedin diye ama yanımızda biri olduğu için soramadım duymazdan geldim. sonra da sorsam mı sormasam mı diye zaten zamanaşımına uğradı. keşke biraz kırıcı ve pat pat konuşabilen bir insan olabilseydim. çok istedim bu davranışımı törpülemeyi ama beceremedim içim hiç rahat etmedi şunu desem ne düşünür çok mu kırılır diye uzun uzun düşünmekten.
 
kızla genel konulardan konuşmuştuk, kıza tepki veremedim çünkü yanımızda birisi daha vardı ben de duymamış gibi yaptım ve görmezden geldim yaptığı terbiyesizliği ama bir daha da birebir konuşmadım kızla selamlaşma dışında
E o zaman belki sizden sıkılmamıstır yanınızda biri daha varmış. Genel olarak sıkılmıştır, mesai bitimine daha çok vardır, belki yanınızdaki kişiden haz etmiyordur
 
Ben eskiden insanlara karşı çok sabırlıydım. Yakın bir arkadaşım vardı severdim kendisini hep överdim güzel huylarını ama zamanla ben ezilmeye başlamıştım artık daha seçiciyim birisi birşey dediğinde alttan almıyorum lafımı söylüyorum sonra kendileri yanaşıyor insanlar demekki bundan anlıyor diyorum artık hiç kasma kendini çekinme sende lafını o sıkıldım dediğinde çıkış sağdan de geç
 
Karsi tarafi memnun etme odakli misiniz acaba? Yani oldugunuz gibi belki bu yuzden davranamiyor da olabilirsiniz.
Bu da simdi gidecek, bu da benimle arkadasligini bitirecek diye zorla sohbet konusu acmaya mi calisiyorsunuz? Ya da onlar yardim istemeden yardim etmek de bazen kiymet bilmeyen insanlara yapmacik iyilikler gibi de gorunebiliyor. Yaranmak icin yapilan iyilikler gibi dusunebiliyorlar. Yardim istenmeden yardim yapmayin, bir de bunu deneyin.
Eskiden ben de sizin gibiydim. Tersini yapmayi hic denediniz mi? Eskiden kendimden cok karsimdakinin memnuniyeti onemliydi. Artik kendimi memnun etmeye odakliyim. Cunku karsimdakinin benden bir ustunlugu yok. Bunun farkina 40lı yaşlarda vardim. Bu yaslarda tahammul gucun de tukendigi icin artik baskalarini degil de kendini memnun ediyorsun. Sohbet yoksa sessizlikte de guzellik varmis mesela, bunun farkina vardim. Zorla sohbet konusu acmiyorum. Yalniz kalmaktan da korkmamak lazimmis bunu ogrendim. Kisacasi kendini sevmek deniyor sanirim buna. Daha dogrusu senin de degerli oldugunu bilmek...
aslında istediklerinde ediyorum, ama genelde eğer yapabileceğim bir şey olduğunda söyle diyorum. tersini yapmayı çok denedim, yani karşımdaki kırılacak diye korkup ona rağmen kırılmaktan çok bezdiğim zamanlarda. ama bir türlü beceremedim. yani kendimi düşüneyim, istediğim gibi konuşayım, davranayım dedim ama hala her dediğimi düşünürüm acaba kırılmış mıdır diye. şaka yaparken yüz kere düşünürüm. tek derdim bu da değil, genelde topluluk içinde konuşulurken konu ile alakalı soru sorarım kimse cevap vermez konuyu konuşmaya devam ederler bu topluluk içinde önemsenmeme durumu yıldırdı. bazen diyorum kimseyle iletişim kurmadan sessiz sakin takılayım diye ama yalnız kalmak da koyuyor.
 
Bende aksine gruplardan oldum olası uzak durmuşumdur. Nerde çokluk orda b..luk demiş diyen. Az olsun öz olsun. İki senelik okudumdan geriye tek bir kişiyle görüşüyorum mesela... Iş yerinde mesela tek bir kız arkadaşım vardı... 32 yaşındayım ve büyüdükçe arkadaş edinmek dahada zor... Ben mesela çok seçiciyim. Herkesle samimi olamam hele o gruplar liseden beri uzak dururum dedikodu kazanıdır o guruplar. Herkes birbirinin yüzüne güler sırtını dönünce ilk harcayacağı kişidir o yüzüne güldüğü.

Kısaca az olsun öz olsun gerekirse tek olsun ama has olsun.
 
Bir kisi size mesafe koyuyorsa sorun ondadir 2 kisi koyuyorsa durum şüpheli ama herkes bunu yapiyorsa sorun sizdedir. Cozum bence bunu kabullenmekle basliyor. Mesela ne oluyorda sıkıyorsunuz insanlari? Bir gun kalkip yahu bu saatten sonra x e mesafe koyayim demiyorlardir heralde.
 
Bir kisi size mesafe koyuyorsa sorun ondadir 2 kisi koyuyorsa durum şüpheli ama herkes bunu yapiyorsa soeun sizdedir. Cozum bence bunu kabullenmekle basliyor. Mesela ne oluyorda sıkıyorsunuz insanlari? Bir gun kalkip yahu bu saatten sonra x e mesage koyayim demiyorlardir heralde.
belki de muhabbetim sıkıyordur çünkü davranışlarımda hiçbir sorun göremedim. ama muhabbetim eğlenceli olsun diye ne yapmam gerekiyor, ne çeşit muhabbetler açmam gerekiyor bilmiyorum. belki de insanın içinden gelen bir şeydir yani bende demek ki öyle bir yetenek yok ama bu hep böyle sorun yaşayacağım anlamına mı geliyor?
 
aslında istediklerinde ediyorum, ama genelde eğer yapabileceğim bir şey olduğunda söyle diyorum. tersini yapmayı çok denedim, yani karşımdaki kırılacak diye korkup ona rağmen kırılmaktan çok bezdiğim zamanlarda. ama bir türlü beceremedim. yani kendimi düşüneyim, istediğim gibi konuşayım, davranayım dedim ama hala her dediğimi düşünürüm acaba kırılmış mıdır diye. şaka yaparken yüz kere düşünürüm. tek derdim bu da değil, genelde topluluk içinde konuşulurken konu ile alakalı soru sorarım kimse cevap vermez konuyu konuşmaya devam ederler bu topluluk içinde önemsenmeme durumu yıldırdı. bazen diyorum kimseyle iletişim kurmadan sessiz sakin takılayım diye ama yalnız kalmak da koyuyor.
Koyverin gitsin. Kirilir mi uzulur mu diye fazlaca dusunmeyin. Bunlar muhabbeti de bozar. Birakin sizi oldugunuz gibi kabul etsinler. Kimse mukemmel degil ki. Onlar da mukemmel birini aramiyorlar zaten. Sadece olduklari gibiler. Hayat cok da kasacak kadar uzun degil. Bakin goz acip kapayincaya kadar 26 sene gecmis. Birakin geri kalan zamanda kendiniz gibi davranarak gecsin. Inanin kalmasi gerkenler kaliyor yanimizda. Hayat sepetimizdeki curukleri temizliyor. Sadece yasayin, oldugu gibi. Gezin, tozun, okuyun, gulun, eglenin. Yasamanin keyfine varin. Gereksiz insanlari yalniz kalmamak icin rehberinizde tutmanin da anlami yok.
 
Son düzenleme:
ya sıkıcı birisin bir süre sonra konuşma tıkanıyor

Ya aşırı fedakar birisin hep kendinden ödün veriyorsun

Ya sohbetin sarmıyor ya çok sessizsin

Ya da sahip olduğun şeyleri dillendirmeyi seven birisin

Bunların hiçbiri değilse doğru arkadaşlar seçemiyorsun.
 
belki de muhabbetim sıkıyordur çünkü davranışlarımda hiçbir sorun göremedim. ama muhabbetim eğlenceli olsun diye ne yapmam gerekiyor, ne çeşit muhabbetler açmam gerekiyor bilmiyorum. belki de insanın içinden gelen bir şeydir yani bende demek ki öyle bir yetenek yok ama bu hep böyle sorun yaşayacağım anlamına mı geliyor?
Yahu herkesin muhabbeti eğlenceli olacak diye bir şey yok sartlamayin kendinizi. Kendinizi sevin öncelikle. Belki yanlış insanlarla karşılaştınız. Herkes herkesle anlaşmak zorunda değil. O sıkıldım diyen hadsiz kızla ben anlaşamam mesela, sinir oldum ona :KK53:

Ama sohbet konusu bulamamaya gelince, benim şu hayatta en hoşlanmadığım bir şey varsa, bir ortamda bilgim olmayan bir konu konuşulurken armut gibi bakmak.

Üniversitedeyken bir karesinde arkadaş grubumuzda konu formula1 e gelmişti. Benim de zerre bilgim yok o zamanlar. En yakın kız arkadaşım aşırı entelektüel bir kızdı, sohbet ne olursa olsun çatır çatır anlatıyordu, her şeyi biliyordu. Yakın arkadaşım olmasa utanmasam kıskanacaktim aşırı imreniyordum. Erkek ortamında erkek gibi sohbet eder, kadınlarla kadınların ilgisini çekecek her şeyi bilir, yaşlı biriyle konuşsa onla da konuşacak şeyler bulurdu. F1 konusunda o anlattıkça herkesin gözleri parlıyor, aaa sen de mi izliyorsun süper falan. Sırf o formula1 konusunda öyle armut gibi baktığım için her haftasonu f1 izlemeye başlamıştım. Hiç ilgimi çekmese bile gündemdeki maçları takip eder oldum fazla bilgi göz çıkarmaz diye. Daha çok okumaya, daha çok araştırmaya başladım. O kız arkadaşım benim şansımdir gerçekten. Ondan çok şey öğrendim.

Siz de bu vesileyle, en azından gündemi takip edin. Her konuda bilginiz olsun az çok, meraklı olun, araştırmacı olun. Sözlükleri okuyun. Kadınlarla ilgili şeyleri okuyun. Ne bileyim güzellik, magazin, spor vs
 
E o zaman belki sizden sıkılmamıstır yanınızda biri daha varmış. Genel olarak sıkılmıştır, mesai bitimine daha çok vardır, belki yanınızdaki kişiden haz etmiyordur

yada belki oturmaktan sıkılmıştır.
ille benden sıkıldı diye küsüp sadece selam vermeye indirgemek tuhaf.
kız da belki konu sahibesi için durduk yere mesafe koydu diyordur.
bu kadar alınganlıkla aranılan kişi olmamak normal.
 
Ben de iyi niyetli, yardımsever bir insanımdır normalde..bunu gösteriş olsun diye de yapmam. Içimden gelir. Insanların zor zamanında yanında olmak güzel bir şey bence. Omzuna vurup sen halledersin canım deyip gidebilirim belki ama öyle yapmadım. Neyse lisede hep aranan bir insandım,arkadaşlarım da öyleydi keza. Hayatla daha tanışmamış toy insanlardık. Üniversitede de öyleydim. Memleketime çok yakın okudum 75km. Hee hafta giderdim. Kaç kere arkadaşlarım ile de gittim sayamadım. Ailem bana harçlık verirken onlara da verirdi öyle düşünün. Her gidisimde yurtta kalmaya bildiğim için eli dolu giderdim. Ailem de öyleydi kendi kızları gibi gelirdi arkadaşlarım hep. Vericiydim aslında arkadaşlarım da öyleydi. Çünkü aynı şeyi yaşıyorduk. Yine sorun yaşamadım. Ama özelllikle iş hayatına atılınca vs gördüm ki artık öyle şeyler olamaz. Iyi niyeti salaklık, gösteriş olarak gören insanlar var. Çünkü bilmiyorlar sadece karsidakini-yakin arkadaşın olmasa bile- sadece insan olarak düşünmek ne demek. Onun için verici olmayin çok. Yine de içinizden gelen kişilere olun tabii herkes aynı değil. Burda dedikodu yapmıyorum pek seviliyorum diyen olmuş ama biraz tersini düşünüyorum. Dedikodu yapan daha çok seviliyor. Bu tanıdığınız kişiler bile olmayabilir magazinsel bile olabilir.yasa göre diyorum tabii 30 yaşından sonra pek olmaz. Yani içinizden geldiği gibi davranın hiç kırılır mı demeyin zaten çoğu insan kırar mıyım demez düşündüğünü şöyler gerçek arkadaş da böyle yapar, yoksa bir şey katamayız birbirimize. Sorunu varsa bırakın kendi çözsün akıl verin sadece. Ben tek eski arkadaşlarıma ya da çok isindiklarima yardımcı olurum artık. Nette isindigim da olabilir bu. Yani akışına bırakın kasmayın yardımcı çok olmayın gülün eğlenin şakalar yapın arada laf söyleyin bir dumur olsun, abartmayın ama. Tabii arkadaşlık böyle hesap kitapla olmaz ama siz sorduğunuz için diyorum. Demek ki bir yerde yanlış yapıyorsunuz
 
yada belki oturmaktan sıkılmıştır.
ille benden sıkıldı diye küsüp sadece selam vermeye indirgemek tuhaf.
kız da belki konu sahibesi için durduk yere mesafe koydu diyordur.
bu kadar alınganlıkla aranılan kişi olmamak normal.
Yani işte yanlış anladıysa sorsaymis keşke. Burada çok okuyorum insanlar her seyi sormadan karşı taraf anlasin diye bekliyor. Neden yahu müneccim mi herkes? Demin bir konuya da yazdım kocasınin bir şeyine alınmis adamın bundan haberi yok. Sebepsiz yere küs gibi davranıp sorunca yok bir şey deme durumu.
 
Bu durum hayatımın her alanında olmuştur. Girdiğim ortamda ilk başlarda insanlar sever, sıcak tepkiler alırım ama sonra bir şekilde insanlar benden yavaşça soğumaya başlar, eski samimiyetleri kalmaz ve ilişki biter. Topluluk içinde de pek önemsenmedim önceki yıllarda. bir arkadaş grubu olur ve en az iletişim kurulan ben olurum, her fırsatta yazdığım, iletişim kurduğum halde. Hatta 3 kişilik bir grupta isek mutlaka tek oturan ben olurum, diğer iki kişi birbirleriyle çok daha samimi olur ve dışta kalan ben olurum, her ne kadar o kişilerle ilgilenip samimiyet göstersem de. Bu durumdan bıktım artık.

İnsanlara her zaman yardım etmeye çalışırım ve karşıdaki kırılmasın diye pat küt konuşmam ki kırılan ben olurum genelde. Birisinin bir sorunu olduğunda karşılık beklemeden yardımına koşarım elimden geldiğince. Ancak bu kadar iyi niyet beslememe rağmen herkese karşı nedense aranmayan sorulmayan ve unutulan bir insanım bir türlü çözemiyorum. 26 yaşımdayım, hala aynı sorun gerçekten artık psikolojim bozulmaya başladı. Sevilen, aranan bir insan olmak, arkadaş edinmek neden bu kadar zor benim için? Başka insanlar nasıl bu kadar kolay ilişkiler kurup samimiyetlerini ilerletiyor?

Duruma vereceğim en son örnek olarak, geçen sene bir kız vardı iş yerinde sürekli yanıma gelirdi başlarda, konuşurduk sohbet ederdik ben de onun yanına giderdim tabi, gayet samimi davranırdık birbirimize. Kız yavaşça iletişimini azalttı ve benim bütün çabalarıma rağmen iletişimimiz bitti. En son yanıma geldiğinde de iş yerinde bir yarım saat oturmuştuk, kahve içtik sohbet ettik sonra bana dedi ki "neyse ben yerime geçeyim sıkıldım". Bu lafından sonra ben de artık ne çağırdım ne de o iletişime geçti böyle bitti. Gerçekten insanların bana böyle kaba saba davranmalarına, gereksiz yere soğuklaşmalarına dayanamıyorum.

Şu insan ilişkilerinde çektiğim zorluklar 26 yıldır bitmedi. Ne yapsam ne etsem olmuyor. Yalnız bırakılmaktan, umursanmamaktan gerçekten bıktım. Artık her gün mutsuz dönüyorum eve. Yaşadığım stres ve üzüntü sağlığımı da etkilemeye başladı, bazen kalbim tekliyor.

Benimle aynı sorunu yaşayan, çözüm önerisi olan, yardımcı olmak isteyen, önceden bu sorunu yaşayıp kurtulmuş ve insan ilişkilerinde istediği seviyeye gelmeyi başarmış birisi varsa lütfen yorumlarını yazsın cidden çok ama çok ihtiyacım var. Psikoloğa git diyecek olan varsa da demesine gerek yok gideceğim bu hafta.

Eğer olumsuz veya kırıcı yorum yapacak birisi varsa yorumunu kendine saklasın lütfen, zaten yeterince tükendim birazcık empati kurun.
Fazla fedakarlık arkadas geubunda sevılmıyor .Ben kendı tercıhım dedıkodu yapmayan her sekılde arkamda suraxak ınsanları tercıh ddıyorum.Bıylece arkadaslıkta saglamnoluyor .Sizde boyle yapmalısınız.Grekanslar uyusmadı yada sızden bır tık ıyı geken ınsana gıtmıslerdur .Bence gerek yok .Bırakın gıtsınker.Umursamayın
 
Amaan çokta takma demeye geldim sohbetim mi sıkıcı ne hata yaptım yine diye düşünmeyi bırak demekki çevrendekiler sığ insanlar seni seven olduğun gibi sever zaten
 
Neyseniz o olun.İnsanları fazla düşünmeyi bırakın Ortamda soru sorunca cevap alamamak sadece sizin başınıza gelmiyor.Sormayın gitsin.Ortamda soru sorunca cok garip cevaplar almışligim vardır benim.Ben arkadasinizin size sıkıldim demesini ,3.kişinin varlıği dolayısiyla konusmamanıza bağlıyorum.Başkalarinin agzina laf verecek konusmayı yapmamak sizin,kalkıp gitmek de onun tercihi.İnanın üzerine düşünmeye bile değmez.Fazla hassas ve yumuşak mı goruyorlar acaba?Tavır koymaz ,ona cevap vermesek de olur mu diyorlar.Bildigim tek birşey var,ne zaman insanları bu kadar düşünmeyi bırakırsaniz ,o zaman ilişkileriniz daha iyi olacak .Kesinlikle.Nasıl davranayım demeyin.İçinuzden geldiği gibi olun.Öbür türlü sırıtır zaten.
 
Herkes ayni seyden bahsetmis yuzde yuz katiliyorum. Insan iliskilerini yonetebilmek gercekten cok zor. O yuzden hic bulasmamak en iyisi :)
Daha dogrusu hassas ve dusunceli olan kisiler icin zor.
Ben oyle olmaktan uzaklasmaya zorluyorum kendimi cunku basima ne geldiyse dusunceden iyi niyetten nezaketten geldi insan iliskilerimde. Artik kimseye bi anlam yuklemeden once kendimi onemseyerek kendimi dusunerek gerekirse bencilce davranarak sınırları kontrol ediyorum. Boylesi inan ki daha konforluymus kafan rahat ediyormus kim ne hissediyor ne soyluyor umursamamak insana cok iyi geliyormus. Diğer turlusu gercekten insanin basina is aciyor. Gerek yok :)
 
Fazla yakınlık ve samimiyet kurduğunuz için insanlar farklı algılayabilirler . Hee bir de bazen cazgır olmak gerekiyor ortamlarda.. Ben arkadaşlık ilişkilerimde öyleyim mesela. Neden kırmamak için uğraşıyorsunuz ki bir şey oldugu zaman tepkinizi lafınızı söyleyeceksiniz. Muhtemelen her şeyi alttan alan yada her şeye susan her şeye evet diyen belirli bi zaman sonra cidden sıkıcı oluyor ve karşı taraf ciddiye almamaya başlıyor .. fikirlerinizi laflarınızı esirgemeyin
 
X