Yaaaaaaa ciddi misin ???? Bunu bence konuna alt kısma güncelleme yaparak anlat ne konuştu ne dedi falan herkes merak eder kapına birgün köpek gibi gelecek lafı hemen de gerçek olduSüperr sevindim..
Dün aradı . Okudun mu canım gelişmeyi?
Öyle köpek olmadı ama :)Yaaaaaaa ciddi misin ???? Bunu bence konuna alt kısma güncelleme yaparak anlat ne konuştu ne dedi falan herkes merak eder kapına birgün köpek gibi gelecek lafı hemen de gerçek oldu
Üzgünüm ama, aradan uzun bir süre geçtikten sonra bile yarım ağız da olsa yine şansını deneyecek.Yorumunuzun her kelimesi o kadar ama o kadar doğru ki.
Aramaz diye engellememiştim. Dün aradı konuştuk cok kısa. Aynı kafada hala. Bekliyor ki ben özür dileyeyim.
Yüzüne kapatıp, engelledim.
Bu arada adım atmasına şaşırdım. Daha önce hiç böyle bir girişimi olmamıştı.Üzgünüm ama, aradan uzun bir süre geçtikten sonra bile yarım ağız da olsa yine şansını deneyecek.
Ona bir özür borcun yok, özür dilemesini de bekleme.
Tek özür dileyeceğin kişi kendin, bunca zaman, kendine böyle davranılmasına izin verdiğin için.
Elbette o sana saygı duymak zorunda değil, ama senin kendine saygın var, o yüzden olmaz.
Şu hayatta karşılıklı saygı ve sevginin olduğu nice güzel birliktelikler var, yoldan çekilsin de yolun açılsın.
Bırak açıklamak isteyen kendini açıklamaya çalışsın.Bu arada adım atmasına şaşırdım. Daha önce hiç böyle bir girişimi olmamıştı.
Mesaj attı . Cevap yazmayınca aradı. Açtım. Diyeceklerini merak ettim.
Açar açmaz cevap vermiyorsun kararın kesin mi dedi? Ne kararından bahsediyorsun , biz karar alma aşamasını geçtik çoktan, her şey net dedim.
Gel iş çıkışı konuşalım dedi. Gelmeyeceğim dedim . İnanılmaz şaşırdı bu arada. Normalde gözüm kapalı giderim , bilir çünkü.
Neden gelmiyorsun sadece konuşacağız dedi. Başka planım var kızlarla görüşeceğim dedim ki gerçekten de öyleydi. Öyle olmasa da zaten gitmeyi düşünmedim.
Kızlarla görüşmüyorsun, hemen buraya geliyorsun dedi ... Bu lafı şakayla söyledi bu arada , hala şaka yapabiliyor olması dehşet bir durum.
Baktı ben ciddiyim. Kararın kesin mi ? ona göre numaranı sileceğim dedi. Sil geç bile kalmısşın dedim. Şok bir şekilde peki hoşçakal dedi ve kapattı telefonu.
Sonra kızlarla oturdum gerçekten içime kasvet çöktü. Ben onu hep arardım ve o hep bana kötü davranır , görüşmek - konuşmak istemediğini söylerdi. Kendi yaşadığım hayal kırıklığı gibi bir şey yaşattığım için içim burkuldu. ( çünkü aptalım)
Neyse arkadaşlarımdan ayrıldım.Eve yürüyerek gitme kararı aldım ama yaklasık yürümeyle 2 saatlik yolum var :)
Yol boyu ağladım, müzik dinledim.
Sonra pat evime gelmeye yakın aradı yine.
Başlarken ses tonu çok normaldi. Yarın gel karılıklı konuşalım , olmazsa yine olmaz vs. böyle başladık. Birbirimize girerek kapattık telefonu.
Bana hakaret edip telefonu yüzüme kapattığı için , özür dileyip , dilemeyeceğini sordum.
( bu arada en son kavgamızda şöyle. Beni aradı öğle molamda konusuyorduk. yaklasık 15 dk falan konustuk. Sonra onunda ismen tanıdığı bi arkadasım ben geliyorum telefonu kapatalım çabuk diyip,güldü? .... bu cümleden sonra ben erkek arkadasıma A bile diyemedim. O kim oluyo , siz kimsiniz , s... g.. sen kimsin ki ben seni aracayağım ve suratıma telefonun kapanması).
Haklıymış. En azından dürüstmüş. Ben biri yanımdayken onunla telefonda konusup , aynı zamanda yanımdakine bir şey söylediğim için saygısızmısım. Arkadasım için g..tü yiyorsa yüzüme söylesin vs vs saydırdı.
Bende dedim ki herhangi bir seyden rahatsız olman için sebep yok. Ben senle konusurken seni dinlemeyip, saygısızlık yapmadım. Arkadasım espri yaptı . Kimle konustugumu bile bilmiyor. Karşıdan duyulacagını düşünmedi sanırım. Ben cevap bile veremedim sana , izin vermedin.
Tamam kapatıyorum diyip kapatsaydın, ben senin gönlünü alırdım. Tepki gösterme şeklin hakaret mi dedim.
Evet ben buyum , sizin gibi ( arkadasım ve benden bahsediyor) ikiyüzlü davranmıyorum.
Sabırla arada yukselerek dinledim. en son şöyle bir cümle kurdu aynen yazıyorum.
'' Zamansız hiç patronuna böyle saygısızlık yapıyor musun, neden cunku para alıyorsun. aynı saygıyı bana niye duymuyorsun tabi işinize gelmiyor dedi.''
Bu cümleden sonra yüzüne kapattım.
utanarak söyleyeceğim. 34 yaşındayım.
bu yaşta bunları yaşamak çok aptalca
Benim 42 ayına mal oldu unutmam ama ben ruh hastası gibiydim. Yazık olmuş yillarima4 ayda geçmeyecek mi yanibu beni üzdü.
Daha da iyi oluruz umarım
bende bir kaç sene önce böyle bir şey yaşamıştım. sürekli benim ittirmem ile ilerleyen bıraktığımda sabit yerinde duran tek taraflı bir ilişkiydi. onsuz yapamam, onun yüzünden acı çekeceksem bile yine beni teselli eden o olsun isterdim. bana bıçağı saplasa hastaneye götürdüğü için teşekkür edecek kıvamda hastalıklı bir kafadaydım. artık bir şeyler dank ettiğinde zor olsada bundan kurtulmam gerektiğini anladım ve severek veda ettim. burda sana üzülmede desek kendini harap etme de desek hem üzüleceksin hem harap olacaksın. unutuyor gibi olacaksın ama kalbinde ince bir sızıyla kendini yine hatırlatacak önemli olan bunun doğal bir süreç olduğunu kabul edip duygularına yenilmemek ve bir daha arkana bakmamak üzere gitmek. onun kırılgan egosunu okşamayıp, manipülasyonlarına kurban gitmezsen eğer iyileşeceksin sadece biraz ona verdiğin çabayı kendin için gösterdiğinde kimsenin vazgeçilmez olmadığını anlayacaksın emin olŞuan aptallığımdan dolayı yine cok üzgünüm . Niye bunları kendime yaptrdım, niye onu seviyorum bilmiyorum.
Sadece çok kırgınım, cok yorgun..
ne kadar naif , ne kadar ince bir yorum. ruhuma dokundu her cümleniz.Canım kardeşim, sana kocaman sarılmak istiyorum. Üzülme diyemeyeceğim 3 yılını vermişsin. Ama ciddi manada heba olan 3 yıl. Şimdi 2 evladı olan bir anne olarak yazıyorum bunları, ne zorluklarla büyüdün sen ne zorluklarla anne baban büyüttü seni hastalandın gözünün içine baktılar ona gelmesin bize gelsin dediler. Bir başkası böylece kırsın paramparça etsin diye değil. Senin anne karnında kalbinin oluşması bile haftalar sürüyor canımın içi, başkasının bu kadar kolay kırmasına müsade etme. Artık kendine bak, ruhunu kalbini kendini sev. Yardım almayı ciddi manada düşünmelisin yalnız başına yüklenmeye ve atlatmaya çabalama bile daha fazla yorulursun.. sen çok kıymetli ve biriciksin unutma. Geri kalan ömrünü çok güzel geçireceksin, bugün geriye kalan ömrünün ilk ve en güzel günü, daha güzellerini karşılama vakti :) haydi kendine bir kahve yap ve en sevdiğin hareketli müziği aç, ritimle beraber sal içinde biriktirdiğin acıları yaraları. Kolay olmayacak ama olacak güzelim
doğru aslında savaşmaya gerek yok. karşıda ki anlamadıktan sonra.Bırak açıklamak isteyen kendini açıklamaya çalışsın.
Senin artık açıklayacak bir durumun yok, istediği cümlesi yarım, sorusu cevapsız kalabilir.
Arkana bile bakma.
Iletişime geçerse " ben mutlu olmayı hakediyorum, umarım sen de çok mutlu olursun" de geç.
10 koca yıll...32 yaşında aklım başıma geldi, 10 yıl olmuştu aklım başıma geldiğinde. 10 koca yıl.
Şimdi mesela benimle aynı hatalara düşen insanları görünce nolur yapmayın diye üstümü başımı yırtasım geliyor ama bir yandan da biliyorum ki o hatalar yapılacak, o dersler alınacak.
Geriye dönünce "ben buna nasıl izin vermişim" dediğim o kadar çok şey var ki...
Ama önemli olan, yanlış bir şeyin içinde olduğunu fark edince o yanlıştan dönebilmek.
Kendine saygın var demek ki öyle ya da böyle vazgeçmişsin bir noktada. Bir ömrü böyle tüketen insanlar var.
Geriye dönersen esas o zaman kendine saygını kaybedersin, dönmezsen iyileşirsin.
Şimdi nasılsınız?Benim 42 ayına mal oldu unutmam ama ben ruh hastası gibiydim. Yazık olmuş yillarima
tam olarak beni tarif etmişsiniz :)bende bir kaç sene önce böyle bir şey yaşamıştım. sürekli benim ittirmem ile ilerleyen bıraktığımda sabit yerinde duran tek taraflı bir ilişkiydi. onsuz yapamam, onun yüzünden acı çekeceksem bile yine beni teselli eden o olsun isterdim. bana bıçağı saplasa hastaneye götürdüğü için teşekkür edecek kıvamda hastalıklı bir kafadaydım. artık bir şeyler dank ettiğinde zor olsada bundan kurtulmam gerektiğini anladım ve severek veda ettim. burda sana üzülmede desek kendini harap etme de desek hem üzüleceksin hem harap olacaksın. unutuyor gibi olacaksın ama kalbinde ince bir sızıyla kendini yine hatırlatacak önemli olan bunun doğal bir süreç olduğunu kabul edip duygularına yenilmemek ve bir daha arkana bakmamak üzere gitmek. onun kırılgan egosunu okşamayıp, manipülasyonlarına kurban gitmezsen eğer iyileşeceksin sadece biraz ona verdiğin çabayı kendin için gösterdiğinde kimsenin vazgeçilmez olmadığını anlayacaksın emin ol
Kafa olarak bitireli 3 yıl oluyor ama kalben 1.5 yıl. Yani çok kolay olmadı açıkçası ama imkansız da değilmiş onu öğrendim ilişki içindeyken bunu çok idrak edemiyorsun beynini rafa kaldırdığın içintam olarak beni tarif etmişsiniz :)
Ne kadar oldu ayrılalı , şimdi nasılsınız ?
Siz kendinizi sevseydiniz onun sizi sevmesine ihtiyacınız kalmazdı. Ve siz kendinize merhamet ile yaklaşsaydınız ondan beklemezdiniz. Değerli ve bir tek olduğunuzu sevilmeye layık olduğunuzu bilin ve saçma sapan size değer vermeyen şiddet uygulayan insandan vazgeçin.merhaba kızlar ,
evet . 3 senede kendime ne sevgim , ne saygım hiçbir şeyim kalmadı. Ben , ben olmaktan çıktım. O ne istediyse o oldum.
Trip atma huyum vardı ve rahatsız oluyordu . Onun için bile burada gelip sizden yardım istedim. Kendimi düzelttim . Aslında hep triplerim haklıydı , ben sadece içimde onu hep aklamak istedim.
Özetlemem gerekirse , ben 34 yaşımdayım sevgilim 31 yaşında. Yakın yerlerde oturuyoruz birbirimize. 7 yıl öncesinde kısa bir görüşmemiz olmuştu fakat ikimiz için de yanlış zaman oldugu için 2 sefer görüşüp bitirmiştik daha dogrusu hiç başlamamıştık. 3 sene önce tesadüfen bir yerde karsılastık. Selamlaşmadık ama birbirimizi gördük. Ertesi gün beni sosyal medyadan bulup , mesaj yazdı ve hemen ertesi gün buluştuk. Sonrası malum beraber geçen 3 yıl...
Yazık benim 3 yılıma ...
Her şey en başta güzeldi. Zamanla onu giyme , bunu yapma , burda konusma, arabaya binerken eğilme vs vs... ilk başta giymeyi çok sevdiğim elbiselerimi bıraktım, sonra sonra ... günün sonunda sıfır kollu bile giyemediğim. Kısa tişörtlerimin içine atlet giymek zorunda kaldığım . Her giydiğimin her yaptıgımın eleştirildiği bir duruma evrildi. İnanın nasıl oldu bilmiyorum.
Girdim ve bu durumdan çıkamadım.
Aramızda evlilik muhabbeti hiç geçmemişti geçtiğimiz sene konu açıldı ve artık bir şeyleri konusmamız gerektiği ve bir cocugumuz olmasını istiyosak biraz daha hızlı olmamız gerektiğini söyledim ( sanki her sey muhtesemdi evlilik , cocuk kaldı . Aptal kafam işte ) bu konuşmayı yaptıktan ertesi gün benden ayrıldı, hemde sadece bir mesajla.. Ben yapamayacagım zamansız.. seni seviyorum ama başka kariyer planlarım var , evlilik yapamam üzgünüm dedi. Üzüldüm , ağladım yine ben aradım ve barıştık.
O hep kaçandı ben kovalayandım. Ne bir tatile gittik, ne bir sahilde çay içmeye ... Bir kaç kez onun köyünde işi vardı birlikte oraya gittik. Orda da hep kavga gürültü.
Beni kızdırırdı ve sonra hemen siniri geçerdi ve ben kalbim kırıldıgı için küserdim. Barışmak için çabalardı bu konuda hakkını yemek istemem. Cok uzatıyosun triplerini derdi. Buraya geldim fikir aldım . Değişebilmek için ne yapabilirim dedim. Değmedi..
Evlilik konusuna ısındıktan sonra aramızda hep konustuk. Evlenince çalışamazsın dedi. ( şuan cok rahat 14 yıldır çalıştıgım bir işim var.)Kendisi işi gereği haftanın bir kaç günü çalısıyor. eşim olsun isterim evde dedi.
Yemeğe karışmam , temizliğe karısmam bunlar kadının işidir dedi. Eve erkek kuzenin gelemez bizde ters ancak ben varken gelebilir dedi. Dedi de dediii... Hepsini yazıyorum dönüp dönüp arada aptallığımı okumak için.
Evet hepsine tamam dedim. Neden tamam dedin derseniz cevabım yok inanın.
bunlara rağmen bikere değerli hissettirilmedim. Her seye bagırdı cagırdı. Telefonu yuzume kapattı. en ufak seyde sen kimsin s...g... dedi.
3 yılda bana her şeyi yaptı .
Üzerime yürüdü sonra bana beni bu hale sen getirdin . Kendini bana dövdürmek istedin dedi. Onun suçlusu da ben oldum ve üzerime yurudugu için , onu bu dereceye getirdiğim için özür diledim...
dün uzun süredir kafamda düşündüğüm ama cesaret edemediğim şeyi yaptım. Aslında yapmama sebep oldu ve her yerden sildim.
Şuan aptallığımdan dolayı yine cok üzgünüm . Niye bunları kendime yaptrdım, niye onu seviyorum bilmiyorum.
Sadece çok kırgınım, cok yorgun..
Çok şükür kurtuşmuşsunuzmerhaba kızlar ,
evet . 3 senede kendime ne sevgim , ne saygım hiçbir şeyim kalmadı. Ben , ben olmaktan çıktım. O ne istediyse o oldum.
Trip atma huyum vardı ve rahatsız oluyordu . Onun için bile burada gelip sizden yardım istedim. Kendimi düzelttim . Aslında hep triplerim haklıydı , ben sadece içimde onu hep aklamak istedim.
Özetlemem gerekirse , ben 34 yaşımdayım sevgilim 31 yaşında. Yakın yerlerde oturuyoruz birbirimize. 7 yıl öncesinde kısa bir görüşmemiz olmuştu fakat ikimiz için de yanlış zaman oldugu için 2 sefer görüşüp bitirmiştik daha dogrusu hiç başlamamıştık. 3 sene önce tesadüfen bir yerde karsılastık. Selamlaşmadık ama birbirimizi gördük. Ertesi gün beni sosyal medyadan bulup , mesaj yazdı ve hemen ertesi gün buluştuk. Sonrası malum beraber geçen 3 yıl...
Yazık benim 3 yılıma ...
Her şey en başta güzeldi. Zamanla onu giyme , bunu yapma , burda konusma, arabaya binerken eğilme vs vs... ilk başta giymeyi çok sevdiğim elbiselerimi bıraktım, sonra sonra ... günün sonunda sıfır kollu bile giyemediğim. Kısa tişörtlerimin içine atlet giymek zorunda kaldığım . Her giydiğimin her yaptıgımın eleştirildiği bir duruma evrildi. İnanın nasıl oldu bilmiyorum.
Girdim ve bu durumdan çıkamadım.
Aramızda evlilik muhabbeti hiç geçmemişti geçtiğimiz sene konu açıldı ve artık bir şeyleri konusmamız gerektiği ve bir cocugumuz olmasını istiyosak biraz daha hızlı olmamız gerektiğini söyledim ( sanki her sey muhtesemdi evlilik , cocuk kaldı . Aptal kafam işte ) bu konuşmayı yaptıktan ertesi gün benden ayrıldı, hemde sadece bir mesajla.. Ben yapamayacagım zamansız.. seni seviyorum ama başka kariyer planlarım var , evlilik yapamam üzgünüm dedi. Üzüldüm , ağladım yine ben aradım ve barıştık.
O hep kaçandı ben kovalayandım. Ne bir tatile gittik, ne bir sahilde çay içmeye ... Bir kaç kez onun köyünde işi vardı birlikte oraya gittik. Orda da hep kavga gürültü.
Beni kızdırırdı ve sonra hemen siniri geçerdi ve ben kalbim kırıldıgı için küserdim. Barışmak için çabalardı bu konuda hakkını yemek istemem. Cok uzatıyosun triplerini derdi. Buraya geldim fikir aldım . Değişebilmek için ne yapabilirim dedim. Değmedi..
Evlilik konusuna ısındıktan sonra aramızda hep konustuk. Evlenince çalışamazsın dedi. ( şuan cok rahat 14 yıldır çalıştıgım bir işim var.)Kendisi işi gereği haftanın bir kaç günü çalısıyor. eşim olsun isterim evde dedi.
Yemeğe karışmam , temizliğe karısmam bunlar kadının işidir dedi. Eve erkek kuzenin gelemez bizde ters ancak ben varken gelebilir dedi. Dedi de dediii... Hepsini yazıyorum dönüp dönüp arada aptallığımı okumak için.
Evet hepsine tamam dedim. Neden tamam dedin derseniz cevabım yok inanın.
bunlara rağmen bikere değerli hissettirilmedim. Her seye bagırdı cagırdı. Telefonu yuzume kapattı. en ufak seyde sen kimsin s...g... dedi.
3 yılda bana her şeyi yaptı .
Üzerime yürüdü sonra bana beni bu hale sen getirdin . Kendini bana dövdürmek istedin dedi. Onun suçlusu da ben oldum ve üzerime yurudugu için , onu bu dereceye getirdiğim için özür diledim...
dün uzun süredir kafamda düşündüğüm ama cesaret edemediğim şeyi yaptım. Aslında yapmama sebep oldu ve her yerden sildim.
Şuan aptallığımdan dolayı yine cok üzgünüm . Niye bunları kendime yaptrdım, niye onu seviyorum bilmiyorum.
Sadece çok kırgınım, cok yorgun..