Bilmiyorum kac yasindasin ama, yinede bir ablan olarak soyluyorum; kendine yapacağın en buyuk iylik bu adamdan kacarak uzaklasmak olacak. Tabi yinede sen bilirsin senin hayatinOrasını da Allah biliyor tabi. Dün mesaj attı , aradı. Hala kendini haklı görüyor.
En son yüzüne kapattım.
Lise dönemimde yaşadığım ilişkimin özetini yazmışsınız. Okurken kendi yaşadıklarım gözümün önünden geçti 5 yılım çöp olmuştu bir daha kimseyi sevemem sanıyordum oysa gençliğimin baharında daha 19-20 yaşlarındaydım. Sonra üniversitede eşimle karşılaştım ve sevgili olmak, biri tarafından sevilmek, değer görmek nasıl bir şeymiş onda tattım. Şimdi dönüp bakıyorum sadece o yıllarda kendimi beş para etmez birine niye bu kadar ezdirdim diye kızıyorum. Neyse ki hatamdan dönmüştüm ve eşim gibi biri karşıma çıkmıştı. Çok dua edin gerçekten kurtulmuşsunuz ve emin olun bu hayatta iyi adamlar da var hiç beklemediğiniz anda karşınıza çıkabilir. Sakın barışmayın kendinize biraz zaman verin. Her şey güzel olur inşallah sizin içinmerhaba kızlar ,
evet . 3 senede kendime ne sevgim , ne saygım hiçbir şeyim kalmadı. Ben , ben olmaktan çıktım. O ne istediyse o oldum.
Trip atma huyum vardı ve rahatsız oluyordu . Onun için bile burada gelip sizden yardım istedim. Kendimi düzelttim . Aslında hep triplerim haklıydı , ben sadece içimde onu hep aklamak istedim.
Özetlemem gerekirse , ben 34 yaşımdayım sevgilim 31 yaşında. Yakın yerlerde oturuyoruz birbirimize. 7 yıl öncesinde kısa bir görüşmemiz olmuştu fakat ikimiz için de yanlış zaman oldugu için 2 sefer görüşüp bitirmiştik daha dogrusu hiç başlamamıştık. 3 sene önce tesadüfen bir yerde karsılastık. Selamlaşmadık ama birbirimizi gördük. Ertesi gün beni sosyal medyadan bulup , mesaj yazdı ve hemen ertesi gün buluştuk. Sonrası malum beraber geçen 3 yıl...
Yazık benim 3 yılıma ...
Her şey en başta güzeldi. Zamanla onu giyme , bunu yapma , burda konusma, arabaya binerken eğilme vs vs... ilk başta giymeyi çok sevdiğim elbiselerimi bıraktım, sonra sonra ... günün sonunda sıfır kollu bile giyemediğim. Kısa tişörtlerimin içine atlet giymek zorunda kaldığım . Her giydiğimin her yaptıgımın eleştirildiği bir duruma evrildi. İnanın nasıl oldu bilmiyorum.
Girdim ve bu durumdan çıkamadım.
Aramızda evlilik muhabbeti hiç geçmemişti geçtiğimiz sene konu açıldı ve artık bir şeyleri konusmamız gerektiği ve bir cocugumuz olmasını istiyosak biraz daha hızlı olmamız gerektiğini söyledim ( sanki her sey muhtesemdi evlilik , cocuk kaldı . Aptal kafam işte ) bu konuşmayı yaptıktan ertesi gün benden ayrıldı, hemde sadece bir mesajla.. Ben yapamayacagım zamansız.. seni seviyorum ama başka kariyer planlarım var , evlilik yapamam üzgünüm dedi. Üzüldüm , ağladım yine ben aradım ve barıştık.
O hep kaçandı ben kovalayandım. Ne bir tatile gittik, ne bir sahilde çay içmeye ... Bir kaç kez onun köyünde işi vardı birlikte oraya gittik. Orda da hep kavga gürültü.
Beni kızdırırdı ve sonra hemen siniri geçerdi ve ben kalbim kırıldıgı için küserdim. Barışmak için çabalardı bu konuda hakkını yemek istemem. Cok uzatıyosun triplerini derdi. Buraya geldim fikir aldım . Değişebilmek için ne yapabilirim dedim. Değmedi..
Evlilik konusuna ısındıktan sonra aramızda hep konustuk. Evlenince çalışamazsın dedi. ( şuan cok rahat 14 yıldır çalıştıgım bir işim var.)Kendisi işi gereği haftanın bir kaç günü çalısıyor. eşim olsun isterim evde dedi.
Yemeğe karışmam , temizliğe karısmam bunlar kadının işidir dedi. Eve erkek kuzenin gelemez bizde ters ancak ben varken gelebilir dedi. Dedi de dediii... Hepsini yazıyorum dönüp dönüp arada aptallığımı okumak için.
Evet hepsine tamam dedim. Neden tamam dedin derseniz cevabım yok inanın.
bunlara rağmen bikere değerli hissettirilmedim. Her seye bagırdı cagırdı. Telefonu yuzume kapattı. en ufak seyde sen kimsin s...g... dedi.
3 yılda bana her şeyi yaptı .
Üzerime yürüdü sonra bana beni bu hale sen getirdin . Kendini bana dövdürmek istedin dedi. Onun suçlusu da ben oldum ve üzerime yurudugu için , onu bu dereceye getirdiğim için özür diledim...
dün uzun süredir kafamda düşündüğüm ama cesaret edemediğim şeyi yaptım. Aslında yapmama sebep oldu ve her yerden sildim.
Şuan aptallığımdan dolayı yine cok üzgünüm . Niye bunları kendime yaptrdım, niye onu seviyorum bilmiyorum.
Sadece çok kırgınım, cok yorgun..
çok zor oldu hala da zor maalesef.Çok sevindim ayrılmanıza ya. Dışarıdan bakınca her şey çok net, ne yapmanız gerektiği vs. Ama ilişkinin içindeyken bunları fark etmek çok zor. Siz fark etmişsiniz ve cesur bir adım atmışsınız çok takdir ettim gerçekten.
Böyle toksik ilişkilerden sonra arkadaşlarımın karşısına hep onlara prensesler gibi davranan adamlar çıktı (evrenin mizah anlayışı) umarım size de öyle olur ve çokk mutlu olursunuz.
Heheh artık o salak da sizi kaçırdığına yansın. Böyle adamı kim ister ömür boyu yalnız kalır da başkalarının başını yakmaz inşş
çok sevindim.Çok çok daha mutlu olursunuz umarım. Darısı başıma :)Kafa olarak bitireli 3 yıl oluyor ama kalben 1.5 yıl. Yani çok kolay olmadı açıkçası ama imkansız da değilmiş onu öğrendim ilişki içindeyken bunu çok idrak edemiyorsun beynini rafa kaldırdığın içinZamanında o ölüp bittiğim insan hayatımın kıyısından geçip gitmiş tozlu rafa kaldırdığım insanlardan farksız gözümde en küçük bir sevgi kırıntısı dahi yok. Aklıma geliyor mu tabii ki geliyor ama 1. sınıfta saçımı çekip kendini kovalattıran çocukta geliyor aklıma hâla sevdiğim için değil insan olduğum için ve kafamda anıların biriktiği bir bellek olduğu için bu da normali zaten. Şu an karşılıklı sevmeyi sevilmeyi bildiğim gerçek sevginin ne olduğunu öğrendiğim bir ilişki içerisindeyim çok şükür talih kuşu beni de buldu. Tabii ki arada tartışma vs oluyor ama bunun düzelmesi için çaba gösteren biri olduğu sürece hayat daha kolaymış onu farkettim. Ben yaşamıyormuşum meğer sürünüyormuşum bunca zaman yani. Bize aşkın sevginin hep zehirli ulaşılamaz zorlu bir şey olduğunu empoze etmişler bizde inanmışız Aydınlandım ama çok şükür. Umarım sizinde hayatınızı daha kolaylaştıracak biri çıkar karşınıza sadece sabırlı olun ve vazgeçmeyin kararınızdan
Sanki bir daha hiç sevmeyecek ve sevilmeyecek gibi hissediyorum.Lise dönemimde yaşadığım ilişkimin özetini yazmışsınız. Okurken kendi yaşadıklarım gözümün önünden geçti 5 yılım çöp olmuştu bir daha kimseyi sevemem sanıyordum oysa gençliğimin baharında daha 19-20 yaşlarındaydım. Sonra üniversitede eşimle karşılaştım ve sevgili olmak, biri tarafından sevilmek, değer görmek nasıl bir şeymiş onda tattım. Şimdi dönüp bakıyorum sadece o yıllarda kendimi beş para etmez birine niye bu kadar ezdirdim diye kızıyorum. Neyse ki hatamdan dönmüştüm ve eşim gibi biri karşıma çıkmıştı. Çok dua edin gerçekten kurtulmuşsunuz ve emin olun bu hayatta iyi adamlar da var hiç beklemediğiniz anda karşınıza çıkabilir. Sakın barışmayın kendinize biraz zaman verin. Her şey güzel olur inşallah sizin için
Aman Allah korusun.Ödüm koptu yazının bir yerinde " buna rağmen evlendik ve çocuğum var" diye yazacaksınız diye.Allah kurtarmış.geçmiş olsun
Çok şükür . Allahıma şükürler olsun ki bağımlılığım geçti sanki ya.bana narsistik-bağımlı kişilik ilişkilerini andırdı yazdıklarınız. öncelikle değer görmüyorsunuz bunu kendinize hatırlatın. ilişki bağımlılığı bu ve biraz zaman geçtiğinde bu kararı çok daha önce almadığınız için kendinize kızacaksınız. her karanlık bir aydınlığa çıkar. siz o ışıklı yola girmişsiniz bu kararı alarak.tebrik ederim. bu dönem geçecek kardeşim,değer görmediğiniz yerde sakın durmayın-dönmeyin.
evet haklısınız.Siz kendinizi sevseydiniz onun sizi sevmesine ihtiyacınız kalmazdı. Ve siz kendinize merhamet ile yaklaşsaydınız ondan beklemezdiniz. Değerli ve bir tek olduğunuzu sevilmeye layık olduğunuzu bilin ve saçma sapan size değer vermeyen şiddet uygulayan insandan vazgeçin.
Seviyor ama şiddet uyguluyor diye bir mantık yok seven insan şu yukarıda anlattıklarınızın hiç birisini yapmaz. Bu insan sizi sevmiyor.
Ve üzgünüm size de bu adamı sevmiyorsunuz. Sadece kendinize özgüveniniz gitmiş ve kendinizi sevilmeye layık görmediğinizden dolayı elinizin altındakini bırakmak istemiyorsunuz.
Konforlu olmayan bu konfor alanından çıkın öncelikle kendiniz çok sevin ruhunuzu ve duygularını hatta düşünce ve bedeninizi toparlayın ve güzel insanlarla denk gelmek için bakış açınızı değiştirin.
Çok şükür atabildim bu adımı. en zor kısmı zaten karar verip, uygulamaktı benim için.Çok şükür kurtuşmuşsunuzeminim çok güzel bir kadınsınızdır. 14 yıldır çalıştığınız sağlam bir işiniz de varmış. Bunlar çok güzel tutunabilecek şeyler. Allah gözünüzü açmış da kısmet olmamış şükredin bence. Siz şimdi kendinizde bu özgüveni buldunuz ya bundan sonra size değer verebilecek adamları seçersiniz, eminim :) artık neyi istemediğinizi çok iyi biliyorsunuz. Aşkın gözü kördür derler ya bence çok doğru. Ben de bir önceki ilişkimde aslaaa yapmam dediğim tüm fedakarlıkları her şeyi yaptım sonuç terk edildim. O yüzden kendinize kızmayın. Birini kendimizden çok sevince tüm kötü özelliklerini görmezden geliyoruz. En çok kendimizi sevmeyi unutmamalıyız. Çok önemli bir adım atmışsınız bunun için. Hayat karşınıza çok iyi insanlar çıkarsın inşallah
34 yasındayım . Küçükte değilim yani:)Bilmiyorum kac yasindasin ama, yinede bir ablan olarak soyluyorum; kendine yapacağın en buyuk iylik bu adamdan kacarak uzaklasmak olacak. Tabi yinede sen bilirsin senin hayatin
Çok şükür diyeyim o zaman :)Narsist birinden kurtulduğunuz için şükretmelisiniz.
selammm :)Selammm canımm geçen gün aklımdan geçmiştin konunu bulup yazacaktım hatta.. Evet insan psikolojisi böyleymiş saman geçtikçe kötüler unutulur sadece iyi şeyler hatırlanırmış zaten insanlar kötü şeyleri unutmasalar yaşayabilirler miydi ? Sende böyle düşün kötüler unutulacak iyilerde zamanla aklına gelmeyecek bi anı olarak kalacak hayatında. Bu kadar yol kat etmişken geriye dönüp kendini tekrar o kötü durumlara sokma çünkü biliyoruz ki hiçbişey değişmeyecek. Birine ne kadar tölerans gösterirsek bize karşı saygıları o kadar azalıyor değer vermeleri o kadar düşüyor..
selammm :)
Beni unutmamanız beni duygulandırdı...
Evet zaten değişeceğini bilsem bir şeylerin zaman kaybetmez iletişime geçerdim ama şuan üzülüyor olmak üzüyor beni..
Sürekli iyi şeyler geliyor gözümün önüne. Açıp konumu okuyorum hatırlamak için kötü şeyleri
buraya yazdığım gün çok kötüydüm gerçekten.Çok normal.
Ben de eski kocamı özlüyorum bazen.
Aslında özlediğim o da değil, bir zamanlar en yakının olan birinin şimdi en yabacın olması.
İnsanın canı acıyor.
Dün gece içip ağladım mesela =)
Çok insani duygular. ortak anılar, iç içe geçmiş yaşantılar. bağ hemen öyle ha deyince kopmuyor.
Ama asla aramam, asla ulaşmam, ulaşırsa da iletişim kurmam.
anılar yığını olarak kalacak işte, hayat bu.
efkarlanabilir, hüzünlenebilirsiniz.
Bunları oturun yaşayın tabi ki. Bastırmaya çalışmayın.
merhaba,Merhaba nasılsınız toparlandınız mı iştahınız iş hayatınız sosyal ilişkileriniz nasıl iletişim vs oldu mu bir daha