Kendi içimde bitmek bilmeyen çelişkilerim

Semra12345 .!.:

Nomad Daughter buda var canım yorulma aramakla gel buna da koy beğenmedimi mi

Genişletmek için tıkla...

naz96 .!.:

Yorulmam merak etme :)

Genişletmek için tıkla...

Seymahn .!.:

Kendisi demiş... Ben demiyorum

Genişletmek için tıkla...

Seymahn .!.:

Önce konu sahibinin yazdığını anlayın. Kendisi

Kusura bakmayın. Şuraya sayfalar dizin. Bu zihniyet değil. Ben inancımın gereğini söyler ve savunurum. Siz bu inanca mensup olmasanız da. Allah ne der onu savunurum. Haa evlenip ayrılırsın. Baş göz üstüne. Madem çok doğal o zaman benim gibi zihniyetlere derdinizi anlatmayacaksiniz. Sizi de sizin gibisi elbette bulur.

Genişletmek için tıkla...

Semra12345 .!.:

Sebep? Merak ediyorum bu şerefe nasıl layık olduğu mu?

Genişletmek için tıkla...

naz96 .!.:

Ah be güzelim sırf beğenmedim diye konu açıp bunun dedikodusunu yapacak kadar mı üzüldün. Beğenmedim tuşu kin nefret barındırmıyor için rahat olsun. Ön yargını ve eleştirini beğenmedim. Bunun için adımızı sapığa çıkarıp oluşturduğun çevre ile egonu tatmin etmene hiç gerek yoktu :) Bu kadar hassas olma lütfen geri çekerim senin için ne olacak ölümlü dünya :)

Genişletmek için tıkla...

Kahraman10 .!.:

Merhaba direk konuya gireceğim,
Yasım 26.
Ben doğuda memurum atanalı 1 yıl olacak. Küçük bir ilçede görev yapıyorum. Etrafım tarafından beğenilen sosyal biriyim kız erkek birçok arkadaşım var. Buraya geldiğimden beri tanışmak isteyen birçok kişi oldu. Ama ben hepsini reddettim kimseyle görüşmedim. Çünkü bakire değilim, ilk cinsellik yaşadığım ilişkimde çok sevdim çok sevildim yürümedi,ikincisini de ben çok sevdim o da beni sevmeye çalıştı olmadı sevemedi yürümedi. İkisi içinde pişman değilim iyi insanlardı güzeldi, keşke yasamasaydim demiyorum. Ama bunu yaşadığım icin sanki ben sevilmeye ,değer görmeye ve evlenilmeye layık değilmişim gibi geliyor. Sanki bu yüzden kimse benimle evlenmek istemeyecekmiş beni sevmeyecekmiş düzgün bir ilişkim olmayacakmış gibi geliyor. Biriyle bir şey yaşasam herkese anlatır diye daha başlamadan bitiriyorum. Öncedende küçük sehirdeydim(doğu değildi) ama oradayken birileriyle (sevişmek değil) ilişki yaşamak hakkında ön yargım yoktu. Ama buradaki kiz-erkek muhabbetlerinden midem bulandı ve korkar oldum biri beni duygusal ve fiziksel olarak kullanır diye.
Öbür meselemde şu ben şu an değil ama bir gün evlenmek istiyorum (30'larıma doğru) herhangi bir acelem ya da illa olsun diye bir düşüncem de yok. Ama çocuk istemiyorum çocukları sevmiyorum,söz nişan düğün vs . Hiçbir şey istemiyorum kuru gürültü. Sadece ikimiz olalım, mutlu, huzurlu olalım yeter. Ne zaman bunun konusu açılsa ileride fikrin değişir anne olmak güzel şey ,hormonlar , törensiz gelin mi olur,30 dan sonra kimseyi bulamazsın vs.. diye insanlar başımı ağrıtıyor. Kimseyle konuşamıyorum o yüzden bunu. Kendim çok güzel bir kadın değilim ama çok seçiciyim bir insanın geçmişi benim için önemli. Önüne gelenle beraber olmuş, aldatmış , her kıza yürümüş biriyle de olmak istemiyorum. Nadiren birileriyle görüşürüm, görüştüğüm insanında falsosunu görünce muhabbeti uzatmam.
Şimdi sizden derdime çare isteyemem, sadeve paylasmak istedim. Sizce ben bu durumu aşabilir miyim ? Sağlıklı bir ilişki yaşayabilir miyim ? Buradaki hanımların yorumlarını çok merak ediyorum.

Genişletmek için tıkla...